Ang Balaanong Gasa sa Paghinulsol
Pinaagi lamang sa paghinulsol nga atong maangkon ang maulaong grasya ni Jesukristo.
Ang Basahon ni Mormon naglangkob sa asoy sa tawo nga ginganlan og Nehor. Sayon sabton kon nganong si Mormon, sa paghiusa sa usa ka libo ka tuig nga mga rekord sa Nephite, naghunahuna nga importante nga apilan og gamay mahitungod niining tawhana ug ang malungtarong impluwensya sa iyang doktrina. Si Mormon nagtinguha sa pagpasidaan nato, nahibalo nga kini nga pilosopiya motumaw og balik sa atong panahon.
Si Nehor unang nahisgutan mga 90 ka tuig sa wala pa matawo si Kristo. Nagtudlo siya “nga ang tanan nga mga katawhan kinahanglan maluwas sa katapusan nga adlaw, … kay ang Ginoo milalang sa tanan nga mga tawo, ug usab mitubos sa tanan nga mga tawo; ug, sa katapusan, ang tanan nga mga tawo kinahanglan makaangkon og kinabuhi nga dayon” (Alma 1:4).
Mga 15 ka tuig ang milabay, si Korihor miabut taliwala sa mga Nephite nga nagsangyaw ug nagpakatap sa doktrina ni Nehor. Girekord sa Basahon ni Mormon nga “siya Anti-Kristo, kay siya misugod sa pagsangyaw ngadto sa mga katawhan batok sa mga panagna … mahitungod sa pag-anhi ni Kristo” (Alma 30:6). Ang mensahe nga gisangyaw ni Korihor mao “nga walay pag-ula nga gihimo alang sa mga sala sa mga tawo, apan ang matag tawo makasinati niini nga kinabuhi sumala sa panglihok sa tawo; busa matag tawo mouswag sumala sa iyang kinaadman, ug nga ang matag tawo makadaug sumala sa iyang kusog; ug bisan unsa ang buhaton sa tawo dili kalapasan” (Alma 30:17). Kining mini nga mga propeta ug ang ilang mga sumusunod “wala motuo sa paghinulsol sa ilang mga sala” (Alma 15:15).
Sama sa panahon nila ni Nehor ug Korihor, nagpuyo kita sa panahon nga hapit na moabut si Jesukristo—sa atong sitwasyon mao ang panahon sa pagpangandam sa Iyang Ikaduhang Pag-anhi. Ug sa samang paagi, ang mensahe sa paghinulsol kasagaran dili gayud dawaton. Ang uban nag-ingon nga kon adunay Dios, Siya wala untay mga pangayoon nato (tan-awa sa Alma 18:5). Ang uban karon nag-ingon nga ang usa ka mahigugmaong Amahan mopasaylo sa tanang sala pinaagi sa yano nga pagkumpisal, o kon aduna man gayuy silot sa sala, “ang Dios molatigo kanato uban sa pipila ka mga latos, ug sa katapusan kita maluwas diha sa gingharian sa Dios” (2 Nephi 28:8). Ang uban, sama ni Korihor, mihimakak sa pagkaanaa ni Kristo ug sa pagkaanaa sa sala. Ang ilang doktrina mao nga ang mga hiyas, mga sumbanan, ug gani ang kamatuoran pareho ra. Mao nga, bisan unsay bation sa tawo nga sakto alang kaniya dili mahimong hukman sa uban nga sayop o sala.
Kon tan-awon ang ingon nga mga pilosopiya morag nindot kay nagtugot nato sa pagtugyan ngadto sa mga gana o tinguha bisan unsa pa ang mga sangputanan. Pinaagi sa paggamit sa mga pagtulun-an nila ni Nehor ug Korihor, makarason ug makapangatarungan kita sa bisan unsang butang. Kon ang mga propeta moabut nga magsangyaw og paghinulsol, kini “makapasagmuyo sa makasasala.” Apan sa tinuod ang panawagan sa propeta angayang dawaton sa kalipay. Kon walay paghinulsol walay tinuoray nga pag-uswag o paglambo sa kinabuhi. Ang pagpakaaron-ingon nga walay sala dili makapaminus sa kabug-at ug kasakit. Ang pag-antus alang sa sala kon kini lang dili makapausab sa bisan unsang butang alang sa mas maayo. Ang paghinulsol lamang ang modala ngadto sa mas maayo nga kinabuhi. Ug, siyempre, pinaagi lamang sa paghinulsol nga atong maangkon ang maulaong grasya ni Jesukristo ug kaluwasan. Ang paghinulsol usa ka balaang gasa ug kinahanglan nga adunay pahiyom sa atong mga nawong kon kita maghisgut niini. Motudlo kini nato ngadto sa kagawasan, pagsalig, ug kalinaw. Imbis mopakgang sa pagmaya, ang gasa sa paghinulsol mao ang hinungdan sa tinuod nga pagmaya.
Ang paghinulsol posible lamang tungod sa Pag-ula ni Jesukristo. Ang Iyang walay katapusang sakripisyo ang “modala og mga kahigayunan sa mga tawo nga sila mahimo nga makabaton og hugot nga pagtuo ngadto sa paghinulsol” (Alma 34:15). Ang paghinulsol mao ang gikinahanglan nga kondisyon, ug ang himaya ni Kristo mao ang gahum diin “ang kalooy motagbaw sa mga gipangayo sa kaangayan” (Alma 34:16). Ang atong pagsaksi mao kini:
“Kami nahibalo nga ang kapaangayan [o kapasayloan sa mga sala] pinaagi sa grasya sa atong Ginoo ug Manluluwas nga si Jesukristo makiangayon ug tinuod;
“Ug kami nahibalo usab, nga ang pagbalaan [o pagkalimpyo gikan sa mga epekto sa sala] pinaagi sa grasya sa atong Ginoo ug Manluluwas nga si Jesukristo mao ang makiangayon ug tinuod, ngadto sa tanan kinsa nahigugma ug nag-alagad sa Dios sa ilang tibuok nga mga gahum, mga hunahuna, ug kusog” (D&P 20:30–31).
Ang paghinulsol halapad nga hilisgutan, apan karon gusto kong mohisgut og lima lamang ka aspeto niining mahinungdanong baruganan sa ebanghelyo nga akong gilauman nga makatabang.
Una, ang pagdapit sa paghinulsol usa ka pagpahayag sa gugma. Sa dihang ang Manluluwas “misugod sa pagwali, nga nag-ingon, Paghinulsol kamo: kay ang gingharian sa langit haduol na” (Mateo 4:17), kadto usa ka mensahe sa paghigugma, nagdapit sa tanan nga mahimong sarang aron mokuyog Kaniya “ug motagamtam sa mga pulong sa kinabuhi nga dayon niini nga kalibutan, ug kinabuhi nga dayon [mismo] sa kalibutan nga moabut” (Moises 6:59). Kon kita dili modapit sa uban sa pag-usab o kon kita wala momando og paghinulsol sa atong kaugalingon, pakyas kita sa mahinungdanong katungdanan nga kita obligado ngadto sa usag usa ug sa atong kaugalingon. Ang ginikanan nga motugot ra sa ilang mga anak nga makasala, ang walay pagpakabana nga higala, ang mahadlokon nga lider sa Simbahan sa tinuoray mas nagpakabana sa ilang kaugalingon kay sa kaayohan ug kalipay niadtong ila untang matabangan. Oo, ang tawag sa paghinulsol usahay gitan-aw nga dili matugtanon o makapasilo, ug gani gikasilagan, apan giniyahan sa Espiritu, sa tinuoray kini usa ka buhat sa tiunay nga pagpangga (tan-awa sa D&P 121:43–44).
Ikaduha, ang paghinulsol nagpasabut og paningkamot nga mausab. Bugal-bugal kini sa pag-antus sa Manluluwas sa Tanaman sa Getsemani ug didto sa krus nga kita magdahum nga Siya kinahanglang mousab nato ngadto sa pagkamatarung nga walay tinud-anay nga pagpaningkamot sa atong bahin. Hinoon, atong tinguhaon ang Iyang grasya nga mohingpit ug moganti sa atong labing makugihon nga paningkamot (tan-awa sa 2 Nephi 25:23). Tingali sama sa atong pag-ampo alang sa kalooy, kita kinahanglang mag-ampo alang sa panahon ug oportunidad sa pagbuhat ug pagpaningkamot ug pagbuntog sa sala. Sigurado gayud nga ang Ginoo mopanalangin sa tawo nga nagtinguha nga takus nga moatubang sa hukmanan, kinsa determinadong naningkamot matag adlaw nga pulihan ang kahuyang og kalig-on. Ang tinuod nga paghinulsol, tinuod nga kausaban mahimong magkinahanglan og balik-balik nga pagsulay, apan adunay butang nga makapalunsay ug makapabalaan niana nga paningkamot. Ang balaang pagpasaylo ug pag-ayo hilum nga moabut niana nga kalag, kay sa pagkatinuod, “ang hiyas mohigugma sa hiyas; ang kahayag mounong ngadto sa kahayag; [ug] ang kalooy adunay kapuangod sa kalooy ug moangkon sa iyang kaugalingon” (D&P 88:40).
Pinaagi sa paghinulsol kanunay natong mapalambo ang atong kapasidad sa pagsunod sa celestial nga balaod, kay atong masayran nga “siya kinsa dili makahimo sa pagsunod sa balaod sa celestial nga gingharian dili makalahutay sa celestial nga himaya” (D&P 88:22).
Ikatulo, ang paghinulsol nagpasabut nga dili lamang biyaan ang sala apan mopasalig nga magmasulundon. Ang Bible Dictionary namahayag, “Ang paghinulsol nagkahulugan nga mopahibalik sa iyang kasingkasing ug kabubut-on ngadto sa Dios, [ingon man usab] mobiya sa sala nga sagad natong nahimo.”1 Usa sa pipila ka mga ehemplo niini nga pagtulun-an sa Basahon ni Mormon makita sa mga pulong ni Alma ngadto sa usa sa iyang anak nga mga lalaki:
“Busa ako mosugo kanimo, akong anak, agi og pagtahud sa Dios, nga ikaw makapugong gikan sa imong mga kadautan;
“Nga ikaw mobalik sa Ginoo uban sa tibuok nimo nga hunahuna, gahum, ug kusog” (Alma 39:12–13; tan-awa usab sa Mosiah 7:33; 3 Nephi 20:26; Mormon 9:6).
Sa atong pagdangup sa Ginoo aron makompleto ang paghinulsol, kinahanglang naglakip kini og wala nay lain pa kondili ang pakigsaad sa pagkamasulundon ngadto Kaniya. Kanunay kita nga maghisgut niini nga pakigsaad isip pakigsaad sa bunyag kay kini gipakita pinaagi sa pagpabunyag sa tubig (tan-awa sa Mosiah 18:10). Ang bunyag mismo sa Manluluwas, naghatag og ehemplo, nagmatuod sa Iyang pakigsaad sa pagsunod sa Amahan. “Apan bisan pa sa iyang pagkabalaan, siya mipakita ngadto sa mga katawhan nga, sumala sa unod siya nagpaubos sa iyang kaugalingon atubangan sa Amahan, ug nagsaksi sa Amahan nga siya magmasulundon ngadto kaniya sa paghupot sa iyang mga sugo” (2 Nephi 31:7). Kon wala kini nga pakigsaad, ang paghinulsol dili mahingpit ug ang mga sala dili mapasaylo.2 Sa halandumon nga pagpahayag ni Propesor Noel Reynolds, “Ang pagpili nga maghinulsol usa ka pagpili sa pagsunog sa mga taytayan sa matag direksyon [determinado] sa pagsunod sa hangtud sa usa lamang ka dalan, sa usa ka agianan nga nagpaingon ngadto sa kinabuhing dayon.3
Ikaupat, ang paghinulsol nagkinahanglan og tinuoray nga katuyoan ug kaandam sa pagpadayon, bisan sa mga kasakit. Ang pagsulay sa paghimog listahan sa piho nga mga lakang sa paghinulsol mahimong makatabang sa uban, apan mahimo usab kining modala ngadto sa paagi nga wala sa hunahuna, listahan lang sa mga lakang sa paghimo nga walay tinuod nga pagbati o kausaban. Ang tinuod nga paghinulsol dili pagpakaaron-ingnon. Ang Ginoo mihatag og duha ka mahinungdanong mga kinahanglanon: “Pinaagi niini kamo masayud kon ang usa ka tawo naghinulsol sa iyang mga sala—tan-awa, siya mokumpisal kanila ug mobiya kanila” (D&P 58:43).
Ang pagkumpisal ug pagbiya gamhanan nga mga konsepto. Labaw pa kini sa pag-ingon lang og “Giangkon ko kini; Pasayloa ko.” Kini usa ka lawom, sakit usahay nga pag-angkon sa sayop ug kalapasan ngadto sa Dios ug sa tawo. Ang kasubo ug pagmahay ug mapait nga mga luha kasagaran mag-uban sa pagkumpisal sa usa ka tawo, ilabi na kon ang iyang mga binuhatan mao ang hinungdan sa kasakit ngadto sa laing tawo, o labing pait, nagtukmod sa uban sa pagpakasala. Mao kining dakong kasakit, kining panglantaw sa mga butang ingon nga kini mao nga nagtukmod sa tawo, sama ni Alma, sa pagtuaw, ‘O Jesus, ikaw nga Anak sa Dios, malooy ka kanako, kinsa ania sa apdo sa kapaitan, ug ako giliyokan sa walay katapusan nga mga kadena sa kamatayon” (Alma 36:18).
Pinaagi sa hugot nga pagtuo sa maloloy-ong Manunubos ug sa Iyang gahum, ang posibleng kawalay paglaum mausab ngadto sa paglaum. Ang kasingkasing ug tinguha sa usa ka tawo mausab, ug ang kanhi makadani nga sala mahimong mag-anam kalaw-ay. Ang desisyon sa pagsalikway ug pagbiya sa sala ug paghiuli, ingon ka hingpit kutob sa mahimo, sa kadaut nga iyang nahimo bation na karon nianang bag-o nga kasingkasing. Kining lig-ong determinasyon sa dili madugay motubo ngadto sa pakigsaad sa pagsunod sa Dios. Human sa paghimo niana nga pakigsaad, ang Espiritu Santo, ang mensahero sa balaang grasya, magdala og kahupayan ug kapasayloan. Ang usa ka tawo madasig sa pagpahayag og usab sa gipahayag ni Alma, “Ug, unsa nga hingpit nga kalipay, ug unsa ka kahibulongan nga kahayag ang akong nakita; oo, ang akong kalag napuno sa hingpit nga kalipay labaw sa akong kasakit!” (Alma 36:20).
Bisan unsa nga kasakit nga gikinahanglan sa paghinulsol layo ra kay sa pag-antus nga gikinahanglan sa pagtagbaw sa kaangayan alang sa mga sala nga wala mahinulsuli. Ang Manluluwas namulong og gamay kabahin sa unsay Iyang giantus aron pagtagbaw sa gipangayo sa kaangayan ug pag-ula alang sa atong mga sala, apan Siya mihimo niining mapadayagon nga pamahayag:
“Kay tan-awa, Ako, ang Dios, nag-antus niini nga mga butang alang sa tanan, nga sila unta dili mag-antus kon sila maghinulsol;
“Apan kon dili sila maghinulsol sila kinahanglan gayud nga mag-antus sama kanako;
“Kansang pag-antus nakapahimo sa akong kaugalingon, gani ang Dios, ang labing halangdon sa tanan sa pagkurog tungod sa kasakit, ug sa pag-agas sa dugo sa matag lungag sa panit, ug sa pag-antus sa lawas ug sa espiritu—ug buot nga Ako unta dili moinom sa mapait nga kopa” (D&P 19:16–18).
Ikalima, bisan unsa pa man kasakit ang paghinulsol, kini matabunan sa hingpit nga kalipay sa pagpasaylo. Sa usa ka pakigpulong sa kinatibuk-ang komperensya nga giulohan og “The Brilliant Morning of Forgiveness,” si Presidente Boyd K. Packer mihatag niini nga analohiya:
“Niadtong Abril sa 1847, si Brigham Young nangulo sa unang grupo sa mga pioneer paggawas sa Winter Quarters. Sa samang higayon, 1,600 ka milya [2,575 km] ngadto sa kasadpan, ang luya nga mga nakasugakod sa Grupo ni Donner nahisalaag padulhog sa Kabukiran sa Sierra Nevada paingon sa Sacramento Valley.
“Sila nakasinati sa grabeng kabugnaw nga natanggong sa gitagakan sa mga snow sa ubos sa kinatumyan sa bukid. Dili katuohan nga adunay mabuhi sa kagutom sulod sa mga adlaw ug mga semana ug mga bulan ug dili mahulagway nga pag-antus.
“Apil kanila mao ang kinse anyos nga si John Breen. Sa gabii sa Abril 24, milakaw siya paingon sa Rancho sa mga Johnson. Katuigan ang milabay si John misulat:
“‘Gabii na kaayo nga miabut kami sa Rancho sa mga Johnson, mao nga una ko kining nakita pagka-ugma na sa buntag. Maayo ang panahon, ang yuta napuno sa berde nga mga sagbot, ang mga langgam nanag-awit gikan sa tumoy sa kakahoyan, ug ang panaw natapos na. Dili ko hapit makatuo nga nabuhi pa ko.
“‘Ang talan-awon nga akong nakita nianang buntaga daw dili mawala sa akong hunahuna. Kasagaran sa mga panghitabo dili na mahinumduman, apan kanunay nakong makit-an ang kampo duol sa Rancho sa mga Johnson.’”
Miingon si Presidente Packer. “Sa sinugdanan naglibog gyud ko sa iyang pamahayag nga ‘kasagaran sa mga panghitabo dili na mahinumduman.’ Unsang paagiha nga ang dugayng mga bulan sa grabe nga pag-antus ug kasubo mawala sa iyang hunahuna? Unsang paagiha nga kadtong grabe ka makalilisang nga tingtugnaw mapulihan og usa ka maanindot nga kabuntagon?
“Human sa dugang nga pagpamalandong kabahin niini, nakahukom ko nga dili diay kini makalibog. Nakakita ko og susuma nga butang nga nahitabo sa mga tawo nga akong kaila. Nakakita ko og usa ka tawo nga nakasinati og taas nga tingtugnaw sa pagpakasala ug espirituhanong kagutom nga nagpaingon sa kabuntagon sa kapasayloan. Sa dihang ang kabuntagon miabut, sila nakakat-on niini:
“‘Tan-awa, siya kinsa naghinulsol sa iyang mga sala, ang mao gipasaylo, ug Ako, ang Ginoo, dili na mahinumdom kanila’ [D&P 58:42].”4
Ako mapasalamatong moila ug mopamatuod nga ang dili masabtan nga pag-antus, kamatayon ug Pagkabanhaw sa atong Ginoo “mopahinabo sa mga kasabutan sa paghinulsol” (Helaman 14:18). Ang balaang gasa sa paghinulsol mao ang yawe sa kalipay niining kinabuhia ug human niini. Gamit ang mga pulong sa Manluluwas ug sa dakong pagpaubos ug gugma, ako modapit kaninyo sa “paghinulsol: kay ang gingharian sa langit haduol na” (Mateo 4:17). Nasayud ko nga sa pagdawat niini nga pagdapit, makakaplag kamo og hingpit nga kalipay karon ug sa kahangturan. Sa pangalan ni Jesukristo, amen.