Leren van de expert

George C. Robinson

Als chirurg in opleiding stond er altijd een kundiger iemand naast me. Als kind van God heb ik die mogelijkheid ook.

Als chirurg krijg ik vaak de vraag hoe ik mijn vaardigheden heb geleerd. Sommigen denken dat je een cursus volgt, naar een operatie kijkt en dan zelf aan de slag gaat. Er is zelfs een ironisch gezegde in de opleiding: eentje zien, eentje doen, eentje laten zien. Niets is echter minder waar.

Ik heb mijn professionele kennis en vaardigheid opgedaan onder leiding van vele bekwame en geduldige artsen. Ik begon eerst over de schouders van anderen mee te kijken en daarna van dichterbij. Na een jaar observatie kreeg ik kleine taken toebedeeld, als hulpje van de chirurg en zijn of haar ‘hoofdassistent’ — de assistent-chirurg.

Na nog een jaar mocht ik aan de andere kant van de snijtafel staan en als hoofdassistent fungeren bij eenvoudige operaties. Na nog een jaar of twee mocht ik als hoofdassistent optreden bij complexere operaties. Vervolgens begon ik de eenvoudigste operaties te verrichten, zoals een hernia verhelpen, terwijl de ervaren chirurg als mijn hoofdassistent fungeerde.

In mijn laatste opleidingsjaar — zeven jaar nadat ik mijn artsenstudie had afgerond — mocht ik gecompliceerde operaties uitvoeren terwijl de chirurg als hoofdassistent optrad. Ik ontdekte dat de beste mentoren de operatie door hun assistentie soepeler konden laten verlopen, omdat ze me op duidelijke en eenvoudige wijze lieten zien wat er gedaan moest worden — op een wijze die zij via hetzelfde begeleidingsproces hadden geleerd.

Ik wist de aanwijzingen van die bewonderenswaardige en kundige chirurgen in hun rol als hoofdassistent pas echt op waarde te schatten toen ik er na mijn opleiding zelf voor stond. Maar zelfs dertig jaar later denk ik nog steeds aan mijn mentoren bij de dagelijkse uitoefening van mijn vaardigheden, die zij mij zo nauwgezet hebben bijgebracht, voorgedaan en gecorrigeerd.

De beginselen van het evangelie leren gaat net zo. Wij leren regel op regel door ervaring — met de hulp van een zeer geduldige Mentor. Wij kijken naar Hem op, volgen zijn voorbeeld, vragen om inspiratie, en onze hemelse Vader zegent ons met zijn aanwijzingen — vaak door middel van de Heilige Geest, de woorden van hedendaagse profeten, de Schriften en anderen die ons liefhebben en dienen. Onze Leidsman staat figuurlijk naast ons terwijl ons zelfvertrouwen toeneemt. Hij effent onze paden, corrigeert ons waar nodig, beantwoordt onze vragen en geeft ons steeds meer vertrouwen naarmate wij daar klaar voor zijn.

Sommige chirurgen in opleiding willen graag onafhankelijk opereren, dingen op hun eigen wijze doen. Wij proberen ook wel eens te handelen zonder onze kundige Gids. Ik heb tijdens mijn vele jaren als chirurg echter geleerd dat ik zelfs nu nog altijd een hoofdassistent wens en waardeer die meer weet dan ik — vooral als iemands ziel en zaligheid op het spel staan!

Onze vooruitgang in het evangelie begon in de voorsterfelijke wereld, gaat hier verder, en gaat ongetwijfeld door nog lang nadat ons leven op aarde is geëindigd. Maar in alle fasen van onze ervaring is onze Heiland ons voorgegaan, en toont Hij ons de nodige vaardigheden om te slagen. En Hij nodigt eenieder uit om op Hem en zijn kundigheid te vertrouwen.