2012
Wees trouw
januari 2012


Wees trouw

Ouderling Gérald Caussé

Toen ik in de twintig was, moest ik een erg zwaar examen doen om toegelaten te worden tot een vooraanstaand opleidingsinstituut voor bedrijfskunde in Frankrijk. Ik had er twee jaar lang elke dag uren voor gestudeerd. Maar ik ging altijd naar de kerk en het instituut en vervulde mijn kerktaken.

Het belangrijkste examenonderdeel was het interview. Ik had een gesprek met een bepaalde school, wat slecht verliep toen men ontdekte dat ik lid van de kerk was.

Daarna deed ik het examen bij de school waar ik het liefst naartoe wilde. Toen het interview al een tijdje bezig was, begonnen de vragenstellers te informeren naar wat ik buiten mijn studie deed. Ik wist dat deze vraag bepalend was of ik al dan niet werd toegelaten. Maar ik besloot in een oogwenk dat ik trouw zou blijven aan mijn principes.

Ik zei: ‘Ik ben lid van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen’, en legde een kwartier lang uit wat ik in de kerk deed.

De directeur van de school zei: ‘Weet je, ik ben blij dat je dat zegt. Toen ik student was, studeerde ik in de Verenigde Staten, en een van mijn beste vrienden was mormoon. Hij was een geweldige man en erg aardig. In mijn ogen zijn de mormonen heel goede mensen.’

Wat een opluchting! Ik was een van de eerste kandidaten die dat jaar op die school werden toegelaten.

We kunnen twee leringen trekken uit dit verhaal. Ten eerste moeten we de invloed die we op anderen hebben niet onderschatten. Ten tweede moeten we altijd trouw blijven aan onze principes. Doe je uiterste best, dan zal de Heer je helpen met de rest.

Foto-illustratie David Stoker