De juiste Schrifttekst op het juiste moment
Allen Hunsaker (Arizona, VS)
Toen ik als assistent-geestelijk verzorger in het gevangenissysteem van Maricopa County (Arizona, VS) werkzaam was, bezocht ik gedetineerden die om een geestelijk verzorger van de kerk vroegen. Dan las ik in de Schriften en bad ik met hen. Op een keer vroeg een jonge vrouw om dergelijke bijstand.
Ik begaf me naar haar afdeling in de gevangenis, achter diverse afgesloten deuren. De ontvangstruimte had twee tafels in cafeteriastijl met aan weerszijden een bank, en er was één bureau met een bewaker. Ik overhandigde de bewaker het verzoekstrookje, nam op een van de banken plaats en wachtte op de jongedame.
Ik stond op toen ze de ontvangstruimte binnenkwam, groette haar en stelde voor om aan de tafel te gaan zitten. Ze zag er verdrietig en onverzorgd uit, het huilen stond haar nader dan het lachen. Terwijl ze haar situatie uit de doeken deed, dacht ik na welke Schrifttekst ik zou aanhalen. Ik luisterde aandachtig naar haar problemen. Toen ze het over haar dwangmatige impulsen en slechte keuzes had, kwam de perfecte tekst in me op om haar te helpen: Mosiah 3:19.
Ik sloeg het Boek van Mormon open bij Mosiah 3:19, schoof het boek naar haar toe en vroeg haar de tekst voor te lezen. Ze leek daar eerst geen zin in te hebben en begon kennelijk verveeld door mijn vraag met snelle en eentonige stem te lezen. Ik onderbrak haar na de eerste woorden: ‘Want de natuurlijke mens is een vijand van God’ en legde haar uit wat ‘natuurlijke mens’ betekent. Toen ze de strekking begreep, las ze verder. De toon van haar stem veranderde gaandeweg en ze ging langzamer lezen naarmate de woorden tot haar doordrongen.
Bij de reeks eigenschappen van een kind die ‘een heilige’ heeft, begon ze nog langzamer te lezen. Ik kon merken dat ze de betekenis van elke genoemde eigenschap in het vers in zich opnam. Toen ze ‘onderworpen, zachtmoedig, ootmoedig, geduldig’ voorlas, begon ik de Geest om ons heen te voelen. Bij het lezen van de woorden ‘vol liefde, gewillig zich te onderwerpen’ zag ik haar veranderen. Haar gezicht klaarde op en haar houding, de toon van haar stem en haar gedrag in het algemeen leken door de Geest te zijn geraakt. Ik zag hoop toen de Geest haar de betekenis van die woorden leerde en hoe ze de veranderingen kon aanbrengen die in de tekst genoemd werden.
Ik sprak een gebed uit en schudde de jonge vrouw hartelijk de hand. Ik was geestelijk zeer opgebouwd toen ik de gevangenis verliet. Ik had nooit eerder zo’n directe, krachtige, geweldige uitwerking van de Schriften op iemand meegemaakt. Ik kende Mosiah 3:19 wel omdat ik die tekst vaak bij het lezen van de Schriften was tegengekomen, maar ik had nooit eerder de enorme potentiële invloed ervan op mensen beseft.