Mezelf in de tempel zien
Illustratie Craig Stapley
Een knappe jongen op het werk vroeg me uit, maar hij was geen lid van de kerk en ik had een tempelhuwelijk voor ogen.
Als meisje droomde ik al van een eeuwig gezin. Ik was twaalf jaar toen ons gezin in de São Paulotempel (Brazilië) werd verzegeld. Ik weet nog precies dat we als gezin aan het altaar in de tempel knielden en wij voor tijd en alle eeuwigheid aan onze ouders werden verzegeld. Toen wist ik dat ik later ook zo’n gezin wilde. Ik zette een plaat van de São Paulotempel naast mijn bed neer. Ik keek er elke avond naar en nam me steeds weer voor dat ik alleen genoegen zou nemen met een eeuwig gezin.
Enkele jaren later werkte ik op de commerciële afdeling van een groot bedrijf. Op een dag stelde onze manager me aan een nieuwe medewerker voor, een lange jonge man met prachtige blauwe ogen, een prettige glimlach en gekleed naar de laatste mode.
Ik kon het bijna niet geloven toen hij met me begon te flirten. Ik voelde me in de zevende hemel! Op ons eerste avondje uit kwam ik er enthousiast achter dat hij drummer in een band was en enige bekendheid genoot. Ik kwam er ook achter dat hij rookte en dronk, maar ik hield mezelf voor dat hij daar niet verkeerd aan deed omdat hij immers geen lid van de kerk was.
Toen ik die avond thuiskwam, was ik vol van die knappe jonge man. Maar toen ik op mijn knieën ging om te bidden, zag ik de plaat van de tempel en kwam er een vreemd gevoel over me. Ik negeerde het en ging slapen.
Toen we de volgende dag weer uitgingen, gaf het feit dat hij dronk en rookte me een onbehaaglijk gevoel. Ik voelde me opgelaten om aan een tafel met sterke drank te zitten, ook al raakte ik die niet aan. Ik vond het in eerste instantie opwindend en daarna frustrerend toen hij me probeerde te kussen. Zijn adem rook naar sigaretten en drank, waardoor de kus zijn doel miste!
Die avond knielde ik naast mijn bed neer om te bidden en keek ik weer naar de plaat van de tempel. Ik besefte dat deze jongen niet de soort man was aan wiens arm ik de tempel kon betreden.
Ik kroop in bed en ging slapen, maar niet voordat ik met een blij gevoel aan mijn doel dacht om met een waardige man te trouwen met wie ik een eeuwig gezin kon stichten.
Ook al was de drummer nog steeds aantrekkelijk, ik was niet meer onder de indruk van zijn romantische uiterlijk. Ik wist welk soort huwelijk ik wilde.
Een jaar later trouwde ik in de São Paulotempel met een waardige priesterschapsdrager die ik liefheb. Het was het waard om te wachten op een waardige man die samen met mij die prachtige zegening van de Heer kon ontvangen.