Mensahe sa Unang Kapangulohan
Ang Kalibutan Nanginahanglan og mga Pioneer Karon
Alang sa kadaghanan, ang pagpanglakaw sa mga pioneer [pioneer trek] niadtong 1847 wala magsugod sa Nauvoo, Kirtland, Far West, o New York apan sa layong dapit sa England, Scotland, Scandinavia, o Germany. Ang gagmayng mga bata dili hingpit nga makasabut sa aktibong pagtuo nga midasig sa ilang mga ginikanan nga biyaan ang ilang pamilya, mga higala, kaharuhay, ug seguridad.
Ang bata mahimong mangutana, “Ma, nganong mibiya ta sa balay? Asa ta padulong?”
“Ari na, pinalangga ko; moadto ta sa Zion, ang siyudad sa atong Dios.”
Taliwa sa luwas nga panimalay ug sa saad sa Zion mao ang baluron ug unuson nga katubigan sa lapad nga Atlantic. Kinsa ang makahulagway sa kahadlok nga nabati sa kasingkasing sa tawo atol niadtong delikado nga paglawig? Nadasig sa mga paghunghong sa Espiritu, napatunhay sa yano apan makapalahutay nga pagtuo, kadtong mga Santos nga pioneer misalig sa Dios ug milawig sa ilang panaw.
Sa katapusan miabut sila sa Nauvoo aron molalin na usab aron pag-atubang sa mga pagsulay diha sa dalan. Mga kahoy ug bato nga mga lapida mimarka sa mga lubnganan sa tibuok rota gikan sa Nauvoo hangtud sa Siyudad sa Salt Lake. Sama niini ang sakripisyo sa mga pioneer. Ang ilang mga lawas gilubong nga malinawon, apan ang ilang ngalan dili gayud makalimtan.
Nagbaguod ang kapoy nga mga baka, nag-igot ang mga ligid sa karwahe, nanlimbasug ang kusgang mga lalaki, mitugtog ang mga drum sa gubat, ug mihagulhol ang mga coyote. Apan ang nadasig sa pagtuo ug naglisud nga mga pioneer nagpadayon. Kanunay silang manganta:
Dali, dali, kamo mga Santos;
Maglipay’s paglakaw.
Bisan niining panaw mag-antus,
Grasya matag adlaw. …
Maayo ang tanan!1
Kini nga mga pioneer nakahinumdom sa mga pulong sa Ginoo: “Ang akong mga katawhan kinahanglan pagasulayan sa tanang mga butang, nga sila unta maandam sa pagdawat sa himaya nga Ako aduna alang kanila, gani ang himaya sa Zion.”2
Ang paglabay sa panahon hinayhinayng nakapalimot sa atong mga panumduman ug nakapakunhod sa atong pagdayeg niadtong naglakaw sa dalan sa kasakit, nga nagbiya og timaan nga mga lubnganan nga minarkahan sa luha. Apan unsa kaha sa mga hagit karon? Wala bay batoong mga dalan nga maagian, tungasong kabukiran nga katkaton, mga bung-aw nga tabukon, mga agianang latason, mga suba nga labangon? O may panginahanglan ba alang niining diwa sa pioneer aron sa paggiya kanato nga malayo sa mga kakuyaw nga naghulga kanato ug sa paggiya kanato nga maluwas diha sa Zion?
Sa mga dekada sukad sa pagtapos sa Ikaduhang Gubat sa Kalibutan, nagpadayon nga mikunhod ang mga baruganan sa moralidad. Ang krimen padayong misaka; ang kadesente padayong mikunhod. Daghang binuhatan sa mga tawo makadaot, nagtinguha og mga temporaryong kalingawan samtang gibaliwala ang hingpit nga kalipay diha sa kahangturan. Sa ingon mawad-an kita og kalinaw.
Atong nakalimtan kon sa unsang paagi ang mga Griyego ug mga Romano maayo kaayong mipatigbabaw diha sa usa ka bangis nga kalibutan ug sa unsang paagi kana nga kalampusan natapos—sa unsang paagi ang katapulan ug kahuyang nakagun-ob kanila. Sa katapusan, labaw pa sa ilang gusto nga kagawasan, gusto nila ang seguridad ug hayahay nga kinabuhi; ug kining tanan nawala—kahayahay ug seguridad ug kagawasan.
Ayaw padala sa paglingla ni Satanas; hinoon, magmalig-on sa kamatuoran. Ang mga tinguha sa kalag dili matagbaw sa walay katapusang pagpangita og kalipay diha sa mga kalingawan ug bisyo. Ang bisyo dili mahimong hiyas. Ang kasilag dili makapabati og gugma. Ang katalawan dili makahatag og kaisug. Ang pagduhaduha dili makadasig og pagtuo.
Daghan ang naglisud sa pagbuntog sa mga pagbugal-bugal ug pagpanginsulto sa mga hungog kinsa nagsaway sa kaputli, pagkamatinuoron, ug pagkamasulundon ngadto sa mga sugo sa Dios. Apan ang kalibutan kanunay mibaliwala sa pagsunod sa baruganan. Sa dihang si Noe gimandoan sa paghimo og arka, ang mga hungog mihangad sa kalangitan ug dayon mibiay-biay—hangtud miabut ang ulan.
Kinahanglan pa ba natong balik-balikon nga makat-onan ang mga leksyon nga dunay dakong kadaot? Ang panahon mausab, apan ang kamatuoran magpadayon. Kon kita napakyas sa pagkat-on sa mga kasinatian sa nangagi, kita makasinati niini uban sa grabeng kasubo, pag-antus, ug kasakit. Wala pa ba kita makabaton og kaalam sa pagsunod Kaniya kinsa nasayud nang daan sa tanang butang—atong Ginoo, kinsa nagdesinyo sa plano sa kaluwasan—kaysa sa bitin, nga nasilag sa katahum niini?
Usa ka disksyonaryo mihulagway sa usa ka pioneer isip “usa ka tawo nga nag-una aron sa pag-andam o pagbukas og agianan aron mosunod ang uban.”3 Mahimo bang madasig kita sa kaisug ug sa pagkamakanunayon sa katuyoan nga naghulagway sa mga pioneer sa nag-una nga mga henerasyon? Mahimo bang kamo ug ako, sa tinuoray, mahimong mga pioneer?
Nasayud ko nga atong mahimo. Ang kalibutan nanginahanglan gayud og mga pioneer karon!
Pagtudlo Niini nga Mensahe
Ang mga kasulatan nagpasabut nga ang mga home teacher mao ang “magpasidaan, magpatin-aw, mag-awhag, ug magtudlo, ug magdapit sa tanan sa pagduol ngadto kang Kristo” (D&P 20:59). Ikonsiderar sa pagpasabut sa mga pasidaan ug mga imbitasyon nga anaa sa mensahe ni Presidente Monson ngadto sa inyong gibisitahan. Mahimo ninyong ihisgut sa ilaha ang mga pamaagi sa pag-ila ug pagsunod sa matarung nga mga ehemplo, paglikay sa mga panglingla, ug pagkat-on gikan sa sayop sa uban. Pangutan-a ang inyong gitudloan kon sa unsang paagi sila mahimong mga pioneer karon.
Ang mga bata malingaw nga mas makat-on sa mga pioneer pinaagi sa pagbasa sa mga serye Diha sa Dalan sa pahina 62 niini nga isyu.