Permanente nga Marka
Ang tagsulat nagpuyo sa Utah, USA.
Ang mga marka sa atong mga sayop dili kinahanglan nga permanente. Ang pagbaton og limpyo nga mga kamot bililhon, bisan og kini masakit.
Usa ka semana human makagradwar sa high school, mibalhin ko sa laing lugar sa nasud aron mopuyo uban sa pamilya sa akong magulang nga igsoong babaye sa dili pa ko magsugod sa kolehiyo inig tinglarag.
Nakaamigo ko, kadaghanan nila mas magulang ug nag-eskwela na sa kolehiyo. Usa ka Sabado sa gabii duha sa akong bag-ong mga amigo mihapit nako aron maminaw og nindot nga banda nga gipasundayag sa lokal nga club.
Samtang miparking kami, nagsugod ang akong gamay nga kabalaka, apan dili ko gusto nga mosupak ug moguba sa gabii. Sa among pagsulod sa club, ang tawo nga diha sa counter mitan-aw sa akong lisensya. Walay pagpasidaan iyang gimarkahan og itom nga permanenting marka ang mga buko sa akong duha ka mga kamot.
Mitan-aw ko nga natingala. Nakaamgo ko nga iyang gimarkahan ang akong mga kamot aron sa pagpakita nga bata pa kaayo ko nga mopalit og bino sa bar.
Diha-diha mibati kong dili komportable. Nag-inom ug nanigarilyo ang mga tawo.
Pasayloa ko nga wala koy kaisug sa pagbiya diha-diha dayon. Mga 30 minutos ang milabay, usa sa akong higala nangutana kon OK ra ba ko. Giingnan nako siya nga naglabad ang akong ulo tungod sa musika ug sa aso. Mitanyag siya nga ihatud ko sa amo, ug mapasalamaton kong midawat.
Nagdali kong misulod sa bathroom sa balay sa akong igsoon ug ginusnusan kadtong itom nga mga marka hangtud nga misakit. Moambit ko sa sakrament gamit kining mga kamot sa sunod adlaw, ug gusto kong malimpyo gyud ni. Apan, duha ka hanap nga itom nga mga linya makita gihapon sa akong nanghapdos, namula nga panit.
Sa wala pa ko matulog, nangayo ko og pasaylo sa akong pag-ampo nga walay kaisug nga mobiya—ug labaw pa, nga walay kaisug nga dili gyud unta mosulod. Misaad ko sa Langitnong Amahan nga dili na gayud nako itugot nga mabutang niana nga sitwasyon pag-usab.
Pagkasunod buntag nakuha na nako ang nahibilin sa marka, ug ang akong mga kamot hapit na malimpyo sa hingpit sa dihang miambit ko sa sakrament. Naghunahuna ko kon sa unsa nga paagi nga ang sala sama niadtong itom nga mga marka. Nagkinahanglan kini og paningkamot ug gani masakit, apan kita makahinulsol ug makuha ang atong mga sala pinaagi sa gahum sa Pag-ula ug malimpyo gikan sa itom nga mga marka sa atong mga kinabuhi.