Konbiksyon uban sa Kalooy
Gikuha gikan sa debosyonal sa CES niadtong Septyembre 9, 2012. Alang sa kompleto nga pakigpulong sa Iningles, giulohan og “Israel, Israel, God Is Calling,” bisitaha ang cesdevotionals.lds.org.
Kon sa unsang paagi kita motubag sa mga tawo ug mga sitwasyon mopakita sa kinatibuk-an sa atong tinuhoan ug sa atong pasalig sa ebanghelyo.
Kaniadto gidapit ko nga mamulong sa usa ka debosyonal sa stake single-adult. Sa akong pagsulod sa luyo nga pultahan sa stake center, usa ka mga 30 anyos nga babaye misulod sa building sa samang higayon. Bisan pa sa daghang mga tawo nga mipadulong sa chapel, mamatikdan gyud siya. Sa akong mahinumduman, siya adunay mga patik, daghang klase nga mga ariyos sa dunggan ug ilong, pina-spike nga buhok nga nagpakita sa tanang kolor nga anaa karon sa snow cone, usa ka sayal nga hilabihan ka mubo, ug blouse nga dili tarung.
Kini ba nga bayhana usa ka nanlimbasug nga kalag, dili sa atong tinuohan, kinsa naggiyahan—o gani mas maayo, gidala sa usa ka tawo—ubos sa giya sa Ginoo niining dibosyonal sa paningkamot sa pagtabang kaniya nga makakaplag og kalinaw ug direksyon sa ebanghelyo nga iyang gikinahanglan sa iyang kinabuhi? O siya ba usa ka miyembro nga nahilayo sa mga paglaum ug mga sumbanan nga giawhag sa Simbahan para sa mga miyembro niini apan kinsa, salamat sa kalangitan, nagpadayon gihapon ug mipili sa pagtambong sa kalihokan sa Simbahan niadtong gabhiuna?
Bisan unsaon pagtratar niining batan-ong babaye, ang balaod sa kahangturan mao nga sa tanan natong pakig-uban ug mga aksyon, atong ikapakita ang kinatibuk-an sa atong tinuohan ug sa atong pasalig sa ebanghelyo. Busa, kon sa unsang paagi kita motubag sa bisan unsang sitwasyon kinahanglan makaayo kini, dili makadaut. Kita dili mahimong molihok ug mo-react sa paagi nga kita mas makasala, sama niining paagi, ngadto kaniya. Wala kini magpasabut nga kita walay mga opinyon, nga kita walay mga sumbanan, nga kita sa unsang paagi hingpit nga mobaliwala sa sugo sa “buhata kini” ug “ayaw kini buhata” niining kinabuhia. Apan kini nagpasabut nga kita magpakabuhi sumala niining mga sumbanan ug modepensa niadtong “buhata kini” ug “ayaw kini buhata” sa matarung nga paagi kutob sa atong mahimo, sa paagi nga nagpakabuhi ang Manluluwas ug midepensa niini. Ug Siya kanunay mobuhat kon unsay angay nga buhaton aron mas mamaayo ang sitwasyon—gikan sa pagtudlo sa kamatuoran, sa pagpasaylo sa mga makasasala, sa paglimpyo sa templo. Kini dako nga gasa nga masayud kon unsay angay nga buhaton sa matarung nga paagi!
Busa, kabahin sa atong bag-ong kaila nga dili sagad ang panamit ug pamustora, kita magsugod, labaw sa tanan, sa paghinumdom nga siya anak nga babaye sa Dios ug may mahangturong bili. Kita magsugod sa paghinumdom nga siya anak nga babaye usab sa usa ka tawo dinhi sa yuta ug mahimo, ubos sa ubang kahimtang, akong anak nga babaye. Kita magsugod nga mapasalamaton nga siya anaa sa kalihokan sa Simbahan, wala maglikay niini. Buot ipasabut, kita maningkamot nga buhaton ang atong pinakamaayo niining sitwasyon sa tinguha sa pagtabang kaniya sa iyang pinakamaayo. Kita kanunay mag-ampo sa hilom: Unsay angay nga buhaton niini? Unsay angay nga isulti? Unsa sa katapusan ang makaayo niining sitwasyon ug kaniya? Ang pagpangutana niining mga pangutanaha ug paningkamot sa pagbuhat kon unsay buhaton sa Manluluwas, sa akong hunahuna maoy Iyang gipasabut sa dihang Siya miingon, “Ayaw na kamo pagpanghukom pinasikad sa panagway, hinonoa pagpanghukom kamo sa matarung nga paghukom” (Juan 7:24).
Nagsulti niana, nagpahinumdom ko kanatong tanan nga samtang kita moduol ug motabang sa pagpabalik sa nahisalaag nga nating karnero, kita usab adunay responsibilidad sa 99 nga wala mahisalaag ug sa panghinaut ug kabubut-on sa Tigbalantay. Adunay usa ka panon sa karnero, ug kita angay nga apil niini, dili igsapayan sa kaluwasan [safety] ug mga panalangin nga madawat nato nga maapil didto. Akong batan-ong mga kaigsoonan, kini nga Simbahan dili gayud “mousab” sa mga doktrina niini aron lang madawat sa katawhan o sa politika sa bisan unsa pa nga rason. Ang kasiguoran lamang sa napadayag nga kamatuoran ang naghatag kanato og sumbanan sa pagtabang sa uban kinsa mibati nga naglisud o napasagdan. Ang atong kalooy ug gugma—mahinungdanon nga mga kinaiya ug mga panginahanglanon sa Kristiyanismo—kinahanglang dili gayud sabton nga ikompromiso ang mga kasugoan. Sama sa giingon sa halangdon nga si George MacDonald, sa ingon niini nga mga sitwasyon “kita dili obligado sa pagsulti sa tanan natong [gituohan], apan kita obligado nga dili mahimong [sama] sa unsay wala nato [tuohi].”1
Kon Kita Kinahanglang Mohukom
Kabahin niini, may mga higayon nga sayop nga masabtan, ilabi na diha sa mga batan-on kinsa naghunahuna nga kita dili angay mohukom sa bisan unsang butang, nga kita dili motimbang-timbang sa bili sa bisan unsa. Kita kinahanglang magtinabangay kabahin niana tungod kay giklaro kini sa Manluluwas nga sa pipila ka sitwasyon kita kinahanglang mohukom, kita obligado nga mohukom—sama sa Iyang giingon, “Ayaw ihatag sa mga iro ang butang nga balaan, ug ayaw iitsa ang inyong mga mutya ngadto sa baboy” (Mateo 7:6). Kana ingon og paghukom para nako. Ang dili madawat nga alternatibo mao ang mahimong sama sa modernong kalibutan, nga kon pugson, nagdeklarar nga sa katapusan walay mahangturong kamatuoran o espesyal nga sagrado ug, busa, walay posisyon ni bisan kinsa nga mas hatagan og gibug-aton kaysa uban. Ug sa ebanghelyo ni Jesukristo kana dili gayud tinuod.
Niining proseso sa pagtimbang-timbang, kita wala gitawag sa pagpanghimaraut sa uban, apan kita gitawag sa paghimo og desisyon matag adlaw nga mopakita og paghukom—unta maayong paghukom. Si Elder Dallin H. Oaks sa Korum sa Napulog Duha ka mga Apostoles kausa mipasabut niining mga matang sa desisyon nga “temporaryong mga paghukom,” nga kasagaran natong buhaton aron sa atong kaluwasan [safety] o sa kaluwasan sa uban, ikumpara sa iyang gitawag nga “katapusang paghukom,” nga himoon lang sa Dios, kinsa nasayud sa tanang kamatuoran.2 (Hinumdumi nga sa kasulatan nga bag-ohay lang nga gikutlo, nga ang Manluluwas miingon nga kini kinahanglang “matarung nga mga paghukom,” dili mga paghukom sa pagkamatarung sa kaugalingon, nga lahi kaayo nga butang.)
Sama pananglit, walay makaingon nga sayop ang ginikanan sa pagpugong sa bata gikan sa pagdagan sa dalan nga hilabihang ka daghang sakyanan ang nagdagan. Busa nganong sad-an man ang ginikanan kinsa nabalaka kon unsang orasa kining mga bataa, kon modako na, mouli sa ilang balay inigka-gabii o pila ilang edad kon sila makig-date o kon sila ba mosulay o dili sa druga o pornograpiya o moapil sa sekswal nga mga kalapasan? Dili, kita nagdesisyon ug nagbarug ug nagpamatuod pag-usab sa atong mga mithi—buot ipasabut, maghimo og “temporaryong mga paghukom”—sa kanunay, o kita gyud angay.
“Dili ba ang Uban Adunay Ilang Kabubut-on?”
Ang mga batan-on mahimong matingala kabahin sa tibuok kalibutan nga paggamit niining posisyon o polisiya nga gihimo sa Simbahan, nag-ingon, “Nan, kita nasayud nga kita kinahanglang magbinuotan, apan nganong kinahanglang dawaton pa sa ubang mga tawo atong mga sumbanan? Dili ba aduna silay ilang kabubut-on? Wala ba kita magmapakamatrung sa kaugalingon o nanghusga, nagpugos sa atong pagtuo ngadto sa uban, magbuot nga sila, ingon man usab kita, molihok niining paagiha?” Niini nga mga sitwasyon kinahanglan ninyong ipasabut sa sensitibo nga paagi nganong pipila sa mga baruganan kinahanglang barugan ug makigbatok sa sala bisan asa nga maanaa kini tungod sa mga isyu ug mga balaod nga anaa dili lang sosyal o politika apan mahangturon ang sangputanan niini. Ug samtang dili gustong masilo kadtong lahi og pagtuo kanato, kita mas dili gustong makapasilo ngadto sa Dios.
Ingon og sama kini sa usa ka tin-edyer nga miingon, “Karon nga maka-drayb nako, nasayud ko nga kinahanglan kong mohunong kon pula ang suga, apan kinahanglan ba gyud ko nga maghusga ug maningkamot nga ang tanan mohunong kon mopula ang suga?” Kinahanglan lang nimo nga ipasabut kon ngano, oo, kita naglaum nga ang tanan mohunong kon mopula ang suga. Ug inyong buhaton kini nga dili malain ang kadtong nakalapas o niadtong lahi ang pagtuo kaysa atong gituohan tungod kay, oo, sila adunay ilang moral nga kabubut-on. Apan ayaw pagduhaduha nga may kakuyaw sa palibut kon adunay pipila nga dili mosunod.
Akong batan-ong mga higala, adunay daghang pagtuo niining kalibutan, ug ang tanan adunay moral nga kabubut-on, apan walay tawo ang may katungod sa paglihok nga daw ang Dios nagpakahilom niini nga mga hilisgutan o nga ang kasugoan mahinungdanon lang kon giuyonan kini sa publiko.
Wala nakoy nasayrang mas importante nga abilidad ug dakong kaligdong alang kanato kaysa pagpakita nga kita naglakaw nianang mainampingon nga dalan—mohimo og moral nga baruganan sumala sa gideklarar sa Dios ug sa mga balaod nga iyang gihatag apan buhaton kini nga may kalooy, uban sa pagsabut ug gugmang putli. Kini sigurado nga lisud buhaton—ang hingpit nga pag-ila tali sa sala ug sa makasasala! Nasayud ko nga kini lisud nga pagahimoon ug gani usahay mas lisud ipasabut, apan kita kinahanglang mahigugmaong mobuhat niana.