“Ayaw Kahadlok; kay Ania Ako uban Kanimo”
Sa atong pagpalambo og mas hugot nga pagtuo ug pagsalig sa Ginoo, atong magamit ang Iyang gahum sa pagpanalangin ug pagluwas kanato.
Pipila lang ka pagbati ang ikakumpara sa malumo nga emosyon sa pagkahimong ginikanan. Walay sama ka tam-is sa pagdawat og usa ka bililhong masuso, direkta gikan sa langit. Usa sa akong mga igsuong lalaki nakasinati niini nga pagbati sa emosyonal kaayo nga paagi. Kulang sa bulan nga natawo ang iyang unang anak nga lalaki ug mitimbang lang og 1.3 kilos. Si Hunter migahin sa iyang unang 2 ka bulan sa kinabuhi diha sa neonatal intensive care unit sa ospital. Kadto nga mga bulan malumo nga panahon alang sa tibuok pamilya samtang kami naglaum ug nangamuyo sa Ginoo alang sa Iyang tabang.
Ang gamay nga si Hunter nagkinahanglan gyud og suporta. Nanlimbasug siya nga makaangkon og kusog nga gikinahanglan aron mabuhi. Ang lig-on nga kamot sa iyang mahigugmaong amahan kanunayng mokab-ot sa gamayng kamot sa iyang anak sa pag-awhag sa talandugon nga masuso.
Ug mao kini alang sa tanang anak sa Dios. Ang atong Amahan sa Langit mokab-ot ngadto sa matag usa kanato uban sa Iyang mahangturong gugma. Aduna Siyay gahum ibabaw sa tanang mga butang ug nagtinguha sa pagtabang kanato nga makat-on, molambo, ug mobalik ngadto Kaniya. Kini nagpasabut sa katuyoan sa atong Amahan: “ang pagpahinabo sa pagka-imortal ug sa kinabuhi nga dayon sa tawo.”1
Sa atong pagpalambo og mas hugot nga pagtuo ug pagsalig sa Ginoo, atong magamit ang Iyang gahum sa pagpanalangin ug pagluwas kanato.
Ang Basahon ni Mormon naghan-ay niining matahum nga tema sa gahum sa Ginoo sa pagluwas sa Iyang mga anak diha sa mga pahina niini. Si Nephi mipaila niini sa pinakauna nga kapitulo sa basahon. Sa bersikulo 20, atong mabasa, “Tan-awa, ako si Nephi, mopakita kaninyo nga ang malumo nga mga kalooy sa Ginoo anaa ibabaw sa tanan kinsa siya mipili, tungod sa ilang hugot nga pagtuo, aron mahimo sila nga malig-on maingon ngadto sa gahum sa kaluwasan.”2
Daghang tuig na ang milabay akong nasayran sa personal kaayo nga paagi ang mga kamatuoran nga gipadayag niini nga bersikulo. Akong nasayran unsa gayud ka duol ang atong Amahan sa Langit ug unsa ka dako sa Iyang tinguha sa pagtabang kanato.
Usa ka gabii samtang nag-anam og kangitngit, nagdrayb ko uban sa akong mga anak sa dihang nakabantay ko og usa ka batang lalaki nga naglakaw sa mingaw nga dalan. Human siya malabyi, duna koy tataw nga impresyon nga angay ko nga mobalik ug motabang niya. Apan nabalaka nga basin mahadlok siya nga hunongan siya sa usa ka estranghero, mipadayon ko sa pagdrayb. Ang kusog nga impresyon miabut og usab uban sa mga pulong diha sa akong hunahuna: “Tabangi kadtong bataa!”
Ako siyang gibalikan ug gipangutana, “Nagkinahanglan ka og tabang? Naa koy gibati nga angay kang tabangan.”
Milingi siya kanamo ug uban sa mga luha nga midagayday sa iyang mga aping miingon, “Motabang mo? Nagsige ko og ampo nga adunay motabang nako.”
Ang iyang pag-ampo alang sa tabang gitubag sa inspirasyon nga miabut kanako. Kini nga kasinatian sa pagdawat og klarong direksyon gikan sa Espiritu nagbilin og dili malimtan nga marka nga anaa gihapon sa akong kasingkasing.
Ug karon human sa 25 ka tuig ug pinaagi sa malumong kalooy, nakontak na usab nako kining batang lalaki sa unang higayon pipila ka bulan lang ang milabay. Akong nadiskubrehan nga ang kasinatian dili lang akong istorya—istorya usab niya kini. Si Deric Nance karon usa na ka amahan nga may kaugalingong pamilya. Siya usab wala makalimot niini nga kasinatian. Nakatabang kini kanamo sa pagbutang og pundasyon sa hugot nga pagtuo nga ang Dios naminaw ug motubag sa atong mga pag-ampo. Kaming duha migamit niini sa pagtudlo sa among mga anak nga ang Dios nagbantay kanato. Wala kita mag-inusara.
Nianang gabhiuna, si Deric nagpabilin sa eskwelahan alang sa usa ka kalihokan ug wala kasakay sa katapusang bus. Isip batan-ong tin-edyer, masaligon siya nga makauli ra, mao nga misugod siya sa paglakaw.
Usa ka oras ug tunga ang milabay samtang naglakaw siya sa mingaw nga dalan. Pipila ka kilometro pa ang gilay-on gikan sa panimalay ug walay mga balay nga makita, nahadlok siya. Nawad-an sa paglaum, milakaw siya luyo sa pundok sa graba, miluhod, ug mihangyo og tabang sa Langitnong Amahan. Pipila lang ka minuto sa pagbalik ni Deric sa dalan, mihunong ko aron sa paghatag sa tabang nga maoy iyang giampo.
Ug karon human niining daghang katuigan, si Deric namalandong: “Ang Ginoo naghunahuna kanako, usa ka niwang, dautan og mata nga batang lalaki. Ug bisan pa sa tanang nagahitabo sa kalibutan, nahibalo Siya sa akong sitwasyon ug nagmahal gayud kanako aron mopadala og tabang. Ang Ginoo mitubag sa akong mga pag-ampo sa makadaghang higayon sukad niadtong mingaw nga dalan. Ang Iyang mga tubag dili sa kanunay dihadiha ug klaro, apan ang Iyang pagkaila nako tataw gihapon karon sama niadtong mamingaw nga kagabhion. Matag higayon nga mabug-atan ko sa mga kabalaka sa kalibutan, nasayud ko nga kanunay aduna Siyay plano nga luwas ko nga makauli.”
Sama sa gipahayag ni Deric, dili tanan nga pag-ampo tubagon dihadiha. Apan sa tinuod ang atong Amahan nakaila nato ug nakadungog sa mga paghangyo sa atong kasingkasing. Iyang gibuhat ang Iyang mga milagro usa ka pag-ampo matag higayon, usa ka tawo matag higayon.
Makasalig kita nga motabang Siya kanato, dili lang sa paagi nga atong gusto apan sa paagi nga labing makatabang nato sa paglambo. Ang pagpaubos sa atong kabubut-on ngadto sa Iyaha tingali lisud, apan mahinungdanon kini aron mahimong sama Niya ug sa pagkaplag sa kalinaw nga Iyang gitanyag kanato.
Mahimo natong bation, sama sa gihulagway ni C. S. Lewis: “Nag-ampo ko kay dili ko makatabang sa akong kaugalingon. … Nag-ampo ko kay nagkinahanglan ako niini sa tanang panahon, nagmata ug natulog. Wala kini nag-usab sa Dios. Nag-usab kini kanako.”3
Dunay daghang mga istorya sa mga kasulatan niadtong misalig sa Ginoo ug kinsa natabangan ug naluwas Niya. Hunahunaa ang batan-ong David, kinsa nakaeskapo sa siguradong kamatayon gikan sa kamot ni Goliath pinaagi sa pagsalig sa Ginoo. Hunahunaa si Nephi, kansang mga pangamuyo uban sa hugot nga pagtuo ngadto sa Dios nagluwas kaniya gikan sa iyang mga igsoon nga nagtinguha sa paghunos sa iyang kinabuhi. Hinumdomi ang batan-ong Joseph Smith, kinsa mainampuong nagtinguha sa tabang sa Ginoo. Giluwas siya gikan sa gahum sa kangitngit ug nakadawat og milagrosong tubag. Matag usa kanila miatubang og tinuod ug lisud nga mga hagit. Ang matag usa milihok uban sa hugot nga pagtuo ug misalig sa Ginoo. Ang matag usa nakadawat sa Iyang tabang. Ug sa ato gihapong panahon, ang gahum ug gugma sa Dios gipakita diha sa mga kinabuhi sa Iyang mga anak.
Bag-o lang nako kining nakita sa mga kinabuhi sa matinud-anong mga Santos sa Zimbabwe ug Botswana. Sa usa ka miting sa puasa ug pagpamatuod sa usa ka gamay nga branch, napaubos ug nadasig ko sa mga pagpamatuod nga gipaambit sa daghan—mga bata, kabatan-onan, ug mga hamtong. Matag usa mihatag og gamhanang pagpadayag sa hugot nga pagtuo diha ni Ginoong Jesukristo. Uban sa mga hagit ug lisud nga mga sirkumstansya nga naglibut kanila, nagpakabuhi sila matag adlaw pinaagi sa pagsalig sa Dios. Ilang giila ang Iyang kamot diha sa ilang kinabuhi ug kanunayng mopadayag niini uban sa mga pulong “Mapasalamaton kaayo ko sa Dios.”
Pipila ka tuig ang milabay usa ka matinud-anong pamilya mihulagway alang sa mga miyembro sa among ward sa samang pagsalig sa Ginoo. Si Arn ug Venita Gatrell adunay malipayong kinabuhi sa dihang nasuta nga si Arn dunay agresibong kanser. Ang medikal nga opinyon makahugno—pipila na lang ka semana ang iyang kinabuhi. Ang pamilya gustong magtapok sa katapusang higayon. Mao nga ang tanang mga anak nagpundok, ang uban gikan sa lagyong mga dapit. Duna na lang silay 48 ka bililhong oras aron magkauban. Ang mga Gatrell mainampingong mipili unsay labing importante kanila—hulagway sa pamilya, pagpanihapon sa pamilya, ug usa ka sesyon sa Salt Lake Temple. Si Venita miingon, “Sa among pagpanggawas sa pultahan sa templo, kadto ang katapusang higayon nga magkauban kami niining kinabuhia.”
Apan mibiya sila uban sa kasiguroan nga adunay sobra pa alang kanila kay sa niini nga kinabuhi. Tungod sa sagradong mga pakigsaad sa templo, duna silay paglaum sa mga saad sa Dios. Mamahimo silang magkauban sa kahangturan.
Ang misunod nga duha ka bulan puno sa mga panalangin nga daghan kaayo para maihap. Ang hugot nga pagtuo ug pagsalig sa Ginoo ni Arn ug Venita nagkadako, nga makita niining mga pulong ni Venita: “Gisapnay ko. Akong nakat-unan nga mobati ka og kalinaw taliwala sa kasamok. Nasayud ko nga ang Ginoo nagbantay kanamo. Kon mosalig ka sa Ginoo, sa tinud-anay mabuntog nimo ang mga hagit sa kinabuhi.”
Usa sa ilang anak nga mga babaye midugang: “Nagtan-aw mi sa among mga ginikanan ug nakita ang ilang ehemplo. Among nakita ang ilang hugot nga pagtuo ug giunsa nila kini pagdala. Dili gyud ko mohangyo alang niini nga pagsulay, apan dili gyud ni nako ipanghatag. Gilibutan kami sa gugma sa Dios.”
Siyempre, ang pagkamatay ni Arn dili mao ang resulta nga gilauman sa mga Gatrell. Apan ang ilang krisis dili krisis sa hugot nga pagtuo. Ang ebanghelyo ni Jesukristo dili listahan sa mga butang nga buhaton; hinoon, kini nagpuyo sa atong mga kasingkasing. Ang ebanghelyo “dili palas-anon; makapagaan kini sa palas-anon.”4 Nagtabang kini kanato. Nakatabang kini sa mga Gatrell. Mibati sila og kalinaw taliwala sa unos. Mihupot sila sa usag usa ug sa mga pakigsaad sa templo nga ilang gihimo ug gisunod. Milambo sila sa ilang abilidad sa pagsalig sa Ginoo ug nalig-on sa ilang hugot nga pagtuo ni Jesukristo ug sa Iyang maulaong gahum.
Bisan asa kita diha sa dalan sa pagkadisipulo, bisan unsa pa ang atong mga kabalaka ug mga hagit, wala kita mag-inusara. Wala kamo hikalimti. Sama ni Deric, mga Santos sa Africa, ug sa pamilyang Gatrell, makapili kita sa pagkab-ot sa kamot sa Dios sa atong panginahanglan. Makaatubang kita sa atong mga hagit uban sa pag-ampo ug pagsalig sa Ginoo. Ug niana nga proseso mas mahisama kita Kaniya.
Namulong sa matag usa kanato, ang Ginoo miingon, “Ayaw kahadlok; … kay ania ako uban kanimo: ayaw pagtalaw, kay ako mao ang imong Dios; palig-onon ko ikaw; … buligan ko ikaw; oo, ituboy ko ikaw sa tuong kamot sa akong pagkamatarung.”5
Akong ipaambit ang akong mapaubsanon apan siguradong saksi nga ang Dios atong Amahan personal nga nakaila kanato ug nagkab-ot sa pagtabang kanato. Pinaagi sa Iyang Hinigugmang Anak, si Jesukristo, makahimo kita sa pagbuntog sa mga hagit niining kalibutan ug luwas nga makapauli. Hinaut duna kitay hugot nga pagtuo sa pagsalig Kaniya, ako nag-ampo sa pangalan ni Jesukristo, amen.