Ik wist dat God voor ons zou zorgen
Abethemia Trujillo, Albay (Filipijnen)
Illustraties Bradley Clark
Voordat ik lid van de kerk werd, werd mijn man ernstig ziek. Ik bad vurig dat God mijn man in leven zou laten omwille van onze vijf kinderen en de baby die ik verwachtte. Maar het mocht niet baten.
Toen mijn man overleed, gingen mijn liefde voor God en mijn geloof en vertrouwen in Hem ook heen. Ik voelde me overstelpt door al mijn plichten. Gelukkig stonden mijn ouders klaar om me te helpen.
Enkele jaren later werd er op een dag aangeklopt. Er stonden twee glimlachende vreemdelingen voor de deur met een boek in de hand. Ze stelden zich voor als zendelingen van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Daar had ik nog nooit van gehoord. Ze gingen weg toen ik zei dat ik het druk had, maar ik bleef aan ze denken.
De volgende dag zag ik dat ze hun boek aan de buren lieten zien. Ik was nieuwsgierig en kwam dichterbij. De zendelingen zagen me en vroegen nog een keer of ze me mochten bezoeken. Ik was zelf verbaasd door mijn antwoord: ‘Ja, dat kan altijd!’
Toen ik naar de zendelingenlessen luisterde en het Boek van Mormon bestudeerde, besefte ik dat ik vergissingen had begaan. Ik bekeerde me van mijn zonden en kreeg een nauwere band met God. Maar toen mijn ouders hoorden dat ik les kreeg van de zendelingen, waren ze erg boos. Ze dreigden dat ze niets meer met mij en mijn kinderen te maken wilden hebben. De zendelingen vroegen of ik me wilde laten dopen, maar ik weigerde omdat we niet zonder de hulp van mijn ouders konden.
Voordat de zendelingen vertrokken, vroegen ze me om 3 Nephi 13:31–34 te lezen. Toen ik ‘zoekt eerst het koninkrijk Gods en zijn gerechtigheid, en al die dingen zullen u worden toegevoegd’ (vs. 33) las, wist ik dat onze hemelse Vader voor ons zou zorgen als ik Hem de hoogste prioriteit gaf en zijn geboden gehoorzaamde. Toen de zendelingen terugkwamen, spraken we een doopdatum af.
De dag van mijn doop moest ik aan de boze stem van mijn moeder denken. Ik was zenuwachtig. Maar ik ging het water in en werd gedoopt. Nadien was ik zo blij, en toen ik werd bevestigd als lid van de kerk en de gave van de Heilige Geest kreeg, had ik het gevoel dat mijn lasten werden verlicht.
Toen mijn ouders hoorden dat ik lid van de kerk was geworden, wilden ze niets meer met me te maken hebben. Maar een jaar later verzoenden we ons, waarna mijn twee zussen zich met toestemming van onze ouders lieten dopen.
Drie van mijn kinderen vervulden uiteindelijk een voltijdzending en ik vier binnenkort mijn veertigjarig jubileum als lid van de kerk. Wat ben ik gezegend — en dat allemaal dankzij twee zendelingen die bij mij aanklopten, mij over het Boek van Mormon vertelden, en mij hielpen om mijn liefde voor God en mijn geloof en vertrouwen in Hem te herstellen.