เสียงวิสุทธิชนยุคสุดท้าย
เทพทั้งสองชื่อนายและนางดันน์
ภาพประกอบโดย วิลสัน ออง
ดิฉันกำลังดูโทรทัศน์เมื่อคุณแม่โทรมาบอกว่าพี่ชายท่าน ลุงฟลอยด์วัย 92 ปีกับคุณป้ามิลลีภรรยาป่วยเป็นไข้หวัดและไม่มีอาหารในบ้าน คุณลุงคุณป้าไม่มีแรงพอจะไปซื้ออาหารที่ร้านได้ ลุงฟลอยด์กับป้ามิลลีไม่มีครอบครัวอยู่ใกล้ๆ พวกเขาจึงไม่มีคนช่วย
คุณแม่ของดิฉันสงสัยว่าดิฉันจะช่วยได้ไหม ดิฉันเป็นสมาชิกศาสนจักรเพียงคนเดียวในครอบครัว และเคยมีผู้ขอให้ช่วยในสถานการณ์นั้นมาแล้ว ปัญหาคือดิฉันอยู่ในรัฐยูทาห์ สหรัฐอเมริกา ส่วนคุณลุงกับคุณป้าอยู่ในเมืองเฮเม็ท รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา
ดิฉันบอกคุณแม่ว่าขอเวลาคิดสักสองสามนาทีว่าจะทำอย่างไร ดิฉันมีเพื่อนคนหนึ่งอยู่ใกล้เมืองเฮเม็ท ดิฉันจึงโทรถามว่าเธอรู้จักใครในเมืองนั้นบ้าง เธอบอกว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งที่เคยรับใช้ด้วยกันในพระวิหารเรดแลนส์ แคลิฟอร์เนีย เธอชื่อซิสเตอร์ดันน์ เป็นประธานสมาคมสงเคราะห์ที่นั่น
เมื่อซิสเตอร์ดันน์รับโทรศัพท์ ดิฉันเริ่มพูด “สวัสดีค่ะ ซิสเตอร์ดันน์ คุณไม่รู้จักดิฉัน ดิฉันชื่อแนนซี ลิทเทิลค่ะ ดิฉันอยู่ในยูทาห์ ดิฉันเป็นสมาชิกของศาสนจักร แต่คุณลุงคุณป้าที่อยู่ในเฮเม็ทไม่ได้เป็น พวกเขาป่วยและไม่มีอาหารในบ้าน” ดิฉันบอกเธอว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน ซึ่งไกลจากที่เธออยู่ ดิฉันอธิบายว่าดิฉันแค่ต้องการข้อมูลเกี่ยวกับร้านอาหารใกล้ๆ ที่อาจส่งอาหารให้พวกเขาได้
แต่ซิสเตอร์ดันน์ยืนกรานว่าเธอกับสามีจะนำอาหารไปให้คุณลุงคุณป้าของดิฉัน พวกเขาบังเอิญมีซุปทำเองกับขนมปัง และคุณแม่ของเธอเพิ่งทำคุกกี้เสร็จ ดิฉันทักท้วงแต่เธอยืนกราน
ไม่กี่ชั่วโมงซิสเตอร์ดันน์โทรมาบอกดิฉันว่าทุกอย่างเรียบร้อย ต่อมาคุณแม่ของดิฉันโทรมาบอกสิ่งที่ลุงฟลอยด์พูดเกี่ยวกับการเยี่ยมของพวกเขา คุณลุงบอกว่า “เทพมาถึงบ้านของพี่ พวกเขาชื่อนายและนางดันน์ พวกเขามาพร้อมอาหารเต็มแขน มีทั้งผลไม้ ผัก ซุปทำเอง ขนมปัง และคุกกี้ พวกเขาทำอาหารอร่อยที่สุดเท่าที่พี่เคยกิน” ครอบครัวดันน์มาเยี่ยมคุณลุง ช่วยพวกเขาตามต้องการ จากนั้นบราเดอร์ดันน์ก็พาคุณป้ามิลลีที่ร่างกายอ่อนแอและป่วยเป็นโรคอัลไซเมอร์ลงจากเตียงมานั่งเก้าอี้ในครัวเพื่อให้ซิสเตอร์ดันน์ป้อนอาหาร
ตอนที่ลุงฟลอยด์โทรมาเล่าให้คุณแม่ของดิฉันฟังเรื่องนี้ ท่านร้องไห้ ท่านบอกว่าท่านไม่เคยพบคนใจดีและมีน้ำใจเช่นนี้มาก่อน ท่านบอกคุณแม่ว่าดิฉันโชคดีที่อยู่ในยูทาห์และแวดล้อมไปด้วย “มอรมอนทั้งนั้น”
สี่วันหลังจากการเยี่ยม ลุงฟลอยด์เดินออกไปที่ตู้จดหมายและลื่นล้ม ศีรษะฟาดพื้นและเสียชีวิตในอีกสี่วันต่อมา นอกจากพยาบาลที่ดูแลแล้ว บราเดอร์และซิสเตอร์ดันน์เป็นคนสุดท้ายที่คุณลุงของดิฉันเห็นก่อนตาย
ดิฉันซาบซึ้งใจกับแบบอย่างเหมือนพระคริสต์ของพี่น้องสตรีสมาคมสงเคราะห์คนหนึ่งที่อยู่ไกลหลายร้อยไมล์ คนที่ดิฉันยังไม่เคยพบ ผู้มาช่วยคุณลุงคุณป้าของดิฉัน