จนกว่าเราจะพบกันอีก
สถานศักดิ์สิทธิ์ในวันสะบาโตของเรา
จาก “The Chapel: Our Sabbath Sanctuary” at prophets.lds.org.
ถ้าเราเริ่มคิดได้ว่าห้องนมัสการเป็นสถานศักดิ์สิทธิ์แห่งศรัทธาและความภักดีสำหรับการประชุมศีลระลึก เราทุกคนจะได้รับพร
การประชุมศีลระลึกเป็นเวลาที่ยอดเยี่ยมและน่ายินดี เมื่อเราก้าวเข้าไปในห้องนมัสการและเตรียมรับศีลระลึก เราควรคิดว่าตัวเรากำลังอยู่ในสถานศักดิ์สิทธิ์ สถานที่ศักดิ์สิทธิ์และพิเศษซึ่งเราสามารถคิดคำนึงถึงพระคริสต์ตลอดจนพระพันธกิจอันรุ่งโรจน์และสำคัญยิ่งของพระองค์ เราพักเรื่องทางโลกและนึกถึงสิ่งที่ดำรงอยู่ชั่วนิรันดร์แทน เราจำเป็นต้องวางโทรศัพท์มือถือและไตร่ตรองเกี่ยวกับพระเยซูคริสต์ พระบุตรของพระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงพระชนม์
เรามีเพียง 70 นาทีในแต่ละสัปดาห์ให้จดจ่อกับความรักที่เรามีต่อพระผู้ช่วยให้รอด ถ้าเราเริ่มคิดได้ว่าห้องนมัสการเป็นสถานศักดิ์สิทธิ์แห่งศรัทธาและความภักดีสำหรับการประชุมศีลระลึก เราทุกคนจะได้รับพร
เมื่อเราสร้างอาณาจักรของพระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้านึกไม่ออกว่ามีสิ่งใดสำคัญกว่าการประชุมศีลระลึกที่เตรียมมาอย่างดี ที่ซึ่งผู้พูดจะพูดเรื่องพระคริสต์ เป็นพยานถึงพระคริสต์ และแบ่งปันประจักษ์พยานจากอัครสาวกตลอดจนศาสดาพยากรณ์ในพระคัมภีร์และแหล่งอื่น
ศาสนจักรเราเน้นเรื่องวันสะบาโตมานาน เราก้าวหน้าขึ้น แต่เรายังทำได้อีก เราจะพยายามต่อไปจนกว่าสมาชิกและผู้สอนศาสนาทุกคนจะได้รับแรงจูงใจทางวิญญาณระหว่างการนมัสการในวันสะบาโตจนแต่ละคนพูดกับเพื่อนบ้าน ผู้สนใจ และญาติๆ ของเขาได้ว่า “มาดู มานมัสการกับเรา” นี่คือจุดที่เราต้องไปให้ถึง
ถ้าเราทุกคนในศาสนจักรทำเช่นนี้ได้ คนที่ยอมรับคำเชิญของเราให้ “มาดู” จะรู้สึกถึงพลังข่าวสารของศาสนจักรที่ได้รับการฟื้นฟูของพระเยซูคริสต์ เมื่อพวกเขานมัสการกับเราในการประชุมศีลระลึก ใจพวกเขาจะซาบซึ้งและแสงของพระกิตติคุณจะส่องสว่างในใจและในความคิดของพวกเขา