จงตามเรามา: พระคัมภีร์มอรมอน
เยรูซาเล็มในสมัยของลีไฮเป็นอย่างไร
6–12 มกราคม 1 นีไฟ 1–7
ภาพถ่ายจาก Getty Images
เมืองหลวงของอาณาจักรยูดาห์เต็มไปด้วยแผนร้ายทางการเมืองและความชั่วร้าย ทศวรรษที่ผ่านมาเกิดกลียุคมากเป็นพิเศษ กษัตริย์ทั้งหลายของยูดาห์ถูกสังหารไม่ก็ถูกจับ ชาวยิวถูกบังคับให้เดินแถวไปบาบิโลน ศาสดาพยากรณ์เช่นเยเรมีย์ถูกข่มขู่และถูกคุมขัง ไม่แปลกที่พระเจ้ารับสั่งให้ลีไฮหลบหนี (ดู 1 นีไฟ 2:1–2)
-
ประชากร: 25,000 คน (มากตามมาตรฐานในสมัยโบราณ)
-
ภูมิประเทศ: ทะเลทราย หุบเขาอุดมสมบูรณ์ เนินลาดชัน
-
อัตราแลกเปลี่ยน: เงินตามน้ำหนัก (เงิน ทองแดง ทองคำ ไม่ใช้เหรียญ)
-
ภาษา: ฮีบรู
-
แรงงาน: ช่างฝีมือ พ่อค้า ทาส (ถือเป็นสมาชิกของครอบครัว); ส่วนใหญ่ทำการเกษตรเช่นกัน
-
อาหาร: ผลไม้ ขนมปัง มะกอก มะเดื่อ อาหารตุ๋น
-
เครื่องนุ่งห่ม: ผ้าขนสัตว์เนื้อหยาบ รองเท้ามีสายรัด ชุดคลุมสีขาวสำหรับปุโรหิต
-
ศาสนา: เสื่อม นับถือรูปเคารพ ศาสดาพยากรณ์ปลอมประกาศสันติ เป่าแตรเขาสัตว์แจ้งเรื่องการสวดอ้อนวอนประจำวัน
-
โครงสร้างทางสังคม: แบบปิตุ รวมถึง ผู้เฒ่าผู้ใหญ่ ของเมือง หัวหน้า ครอบครัว และ คนเด่นดัง หรือ “คนที่เกิดในตระกูลสูงศักดิ์”
-
ครอบครัว: ครัวเรือนประกอบด้วย บ้านหลายหลังมีลานรอบบ้าน มีบิดาเป็นผู้นำ รวมทั้งครอบครัวของบุตรชาย บุตรสาวที่ยังไม่แต่งงาน ลุงป้าน้าอา และญาติสูงอายุ
-
ทหาร: ไม่มี ทหารคือชาวบาบิโลนที่ยูดาห์ส่งส่วยให้