Geloofsbepalende herinneringen
Als beproevingen of wereldse omstandigheden die we niet in de hand hebben ons pad verduisteren, dan zijn de geloofsbepalende herinneringen uit ons boek des levens als lichtgevende stenen die ons pad verlichten.
Achttien jaar na het eerste visioen schreef de profeet Joseph Smith een uitgebreid verslag van zijn ervaring. Hij had tegenstand, vervolging, pesterijen, dreigementen en brute aanvallen doorgemaakt.1 Toch ging hij door met zijn stoutmoedige getuigenis van het eerste visioen: ‘Ik had werkelijk een licht gezien, en te midden van dat licht had ik twee Personen gezien, en Zij hadden werkelijk tot mij gesproken; en al werd ik gehaat en vervolgd omdat ik zei dat ik een visioen had gezien, het was toch waar. […] Ik wist het, en ik wist dat God het wist, en ik kon het niet loochenen.’2
Joseph dacht in moeilijke tijden terug aan de liefde van God die hij bijna twintig jaar eerder had gevoeld, en aan de gebeurtenissen die de langverwachte herstelling hadden ingeluid. Hij heeft over zijn geestelijke reis gezegd: ‘Ik neem het niemand kwalijk als hij niet gelooft wat ik vertel. Als ik het niet zelf had meegemaakt, zou ik het ook niet geloven.’3
Maar zijn ervaringen waren echt en hij heeft ze nooit vergeten of geloochend. Hij bleef zelfs rustig getuigen toen hij naar Carthage ging. Hij zei: ‘Ik ga als een lam ter slachting; maar ik ben zo kalm als een zomermorgen; ik heb een geweten dat vrij is van overtreding jegens God en jegens alle mensen.’4
Uw geloofsbepalende ervaringen
We kunnen een belangrijke les uit het voorbeeld van de profeet Joseph trekken. Naast de vredige leiding die we van de Heilige Geest ontvangen, verzekert God ons van tijd tot tijd krachtig en heel persoonlijk dat Hij ons kent en liefheeft, en dat Hij ons duidelijk en openlijk zegent. Wanneer we moeilijke tijden doormaken, herinnert de Heiland ons aan die ervaringen.
Sta eens stil bij uw eigen leven. In de loop der jaren heb ik duizenden bijzonder geestelijke ervaringen van heiligen der laatste dagen in de hele wereld gehoord, waardoor ik zonder twijfel weet dat God ieder van ons kent en liefheeft, en dat Hij Zich graag aan ons wil openbaren. Soms ontvangen we zulke openbaringen op een cruciaal moment, of tijdens een aanvankelijk doodgewone gebeurtenis, maar ze gaan altijd gepaard met een uitzonderlijk sterke geestelijke bevestiging van Gods liefde.
De herinnering aan zulke geloofsbepalende ervaringen brengt ons op onze knieën. Dan verklaren we net als de profeet Joseph: ‘Ik heb iets hemels ontvangen. Ik weet het, en ik weet dat God weet dat ik het weet.’5
Vier voorbeelden
Denk eens terug aan uw eigen geloofsbepalende herinneringen terwijl ik een paar voorbeelden van anderen geef.
Jaren geleden smeekte een oude patriarch met twee falende hartkleppen dr. Russell M. Nelson, die toen hartchirurg was, om hulp. Er was in die tijd echter geen chirurgische oplossing voor zijn beschadigde tweede klep. Dr. Nelson stemde er uiteindelijk mee in om de operatie te doen. Dit zijn president Nelsons woorden:
‘Na de vernauwing van de eerste klep te hebben verholpen, legden we de tweede klep bloot. We zagen dat die intact was, maar zo zeer verwijd dat hij onvoldoende functioneerde. Bij nader onderzoek van deze klep drong zich onmiskenbaar een gedachte aan mij op: verklein de omtrek van de klepring. Ik zei tegen mijn assistent wat ik dacht. “Het klepweefsel zal voldoen als we de ring weer tot zijn normale omvang kunnen terugbrengen.”
‘Maar hoe? […] Toen kreeg ik een duidelijk beeld voor ogen, ik zag hoe er hechtingen konden worden aangebracht – een plooi hier en een vouw daar. […] Ik herinner me dat mentale plaatje nu nog – compleet met stippellijnen waar de hechtdraden moesten komen. De ingreep gebeurde zoals ik die in gedachten voor me zag. We testten de klep en zagen dat het lek aanzienlijk gedicht was. Mijn assistent zei dat het een wonder was.’6 Die patriarch leefde nog vele jaren.
Dr. Nelson had leiding ontvangen, en hij wist dat God wist dat hij wist dat hij leiding had ontvangen.
Mijn vrouw, Kathy, en ik leerden Beatrice Magré dertig jaar geleden in Frankrijk kennen. Beatrice vertelde me onlangs over een belevenis die haar geloof kort na haar doop als tiener had beïnvloed. Dit zijn haar woorden:
‘De jongeren van onze gemeente waren met hun leiders naar het strand van Lacanau gegaan, zo’n anderhalf uur van Bordeaux.
‘Voordat we naar huis gingen, besloot een van de leiders nog even te gaan zwemmen. Hij dook met zijn bril de golven in. Toen hij weer bovenkwam, was zijn bril verdwenen. […] Hij was die in het water kwijtgeraakt.
‘Doordat hij zijn bril kwijt was, kon hij niet rijden. We waren ver van huis en konden niet terug.
‘Een erg gelovige zuster stelde voor om te bidden.
‘Ik mompelde dat bidden niets zou uithalen, maar voegde me wat onbehaaglijk bij het groepje dat en plein public in het troebele water wilde bidden.
‘Toen we klaar waren, strekte ik mijn armen uit om iedereen nat te maken. Ik bewoog mijn armen door het water en had plots de bril in mijn hand. Een krachtig gevoel drong diep in mijn ziel door: God hoort en beantwoordt onze gebeden echt.’7
45 jaar later wist ze het nog als de dag van gisteren. God had Beatrice gezegend en ze wist dat God wist dat zij wist dat Hij haar had gezegend.
De ervaringen van president Nelson en zuster Magré waren heel verschillend, maar bij beiden is een onvergetelijke geloofsbepalende herinnering van Gods liefde in hun hart gegrift.
Zulke geloofsbepalende gebeurtenissen vinden vaak plaats wanneer we over het herstelde evangelie leren of anderen erover vertellen.
Deze foto is in 2004 in het Braziliaanse São Paulo genomen. Floripes Luzia Damasio uit de ring Ipatinga (Brazilië) was toen 114 jaar oud. Zuster Damasio heeft me haar bekeringsverhaal verteld. Zendelingen in haar dorp hadden een doodzieke baby een zalving gegeven, waarna het kindje op wonderbaarlijke wijze was hersteld. Ze wilde meer weten. Toen ze over hun boodschap bad, kreeg ze een onmiskenbare bevestiging van de Geest dat Joseph Smith een profeet van God was. Met 103 liet ze zich dopen, en met 104 ontving ze haar begiftiging. Elk jaar ondernam ze een busreis van 14 uur om een week in de tempel door te brengen. Zuster Damasio had een hemelse bevestiging ontvangen, en ze wist dat God wist dat zij wist dat ze een bevestiging had ontvangen.
Ik wil u over een geestelijke ervaring vertellen die ik 48 jaar geleden tijdens mijn eerste zending in Frankrijk had.
Mijn collega en ik gingen langs de deuren en gaven een oudere vrouw een exemplaar van het Boek van Mormon. Een week later gingen we bij haar op bezoek. Ze deed de deur open. Voordat iemand iets had gezegd, voelde ik een tastbare, geestelijke kracht. Die intense gevoelens namen alleen maar toe toen mevrouw Alice Audubert ons vroeg binnen te komen en vertelde dat ze het Boek van Mormon had gelezen en dat ze wist dat het waar was. Toen we haar woning verlieten, bad ik: ‘Hemelse vader, help me alstublieft om nooit te vergeten wat ik net heb gevoeld.’ Het is me altijd bijgebleven.
Op een ogenschijnlijk alledaags moment, had ik bij een doodnormale deur de macht van de hemel gevoeld, en ik wist dat God wist dat ik wist dat Hij een venster van de hemel had geopend.
Op maat gemaakt en onmiskenbaar
Zulke geloofsbepalende momenten vinden op verschillende tijden en verschillende manieren plaats, op maat gemaakt voor de persoon in kwestie.
Denk eens aan uw lievelingsvoorbeelden in de Schriften. De toehoorders van de apostel Petrus waren ‘diep in het hart geraakt’.8 De Lamanitische vrouw Abish geloofde in een ‘merkwaardig visioen van haar vader’.9 En Enos hoorde een stem in zijn gedachten.10
Mijn vriend Clayton Christensen heeft beschreven hoe hij zich voelde toen hij onder gebed het Boek van Mormon bestudeerde: ‘Ik voelde een heerlijke, warme, liefdevolle Geest die mij omringde en mijn ziel doordrong, en mij een ongekend gevoel van liefde gaf, [en ik kreeg dat gevoel elke avond].’11
Soms ervaren we geestelijke gevoelens als een vuur in ons hart of als licht in onze ziel. Joseph Smith heeft uitgelegd dat we soms ‘plotselinge invallen krijgen’, of het gevoel dat er ons ‘zuivere intelligentie toevloeit’.12
President Dallin H. Oaks reageerde als volgt toen een man beweerde dat hij nog nooit zoiets had beleefd: ‘Misschien zijn uw gebeden keer op keer beantwoord, maar verwachtte u een groots teken of een luide stem, waardoor u denkt dat u geen antwoord hebt gekregen.’13 De Heiland sprak over mensen met groot geloof die werden gezegend ‘met vuur en met de Heilige Geest; [maar] zij wisten het niet’.14
Hoe hoort u Hem?
President Russell M. Nelson heeft onlangs gezegd: ‘Ik [vraag] u om regelmatig diep over deze belangrijke vraag na te denken: hoe hoort u Hem? Ik vraag u ook om stappen te ondernemen om Hem beter en vaker te horen.’15 Hij herhaalde die uitnodiging deze ochtend.
We horen Hem in onze gebeden, in ons gezin, in de Schriften, in onze lofzangen, door als goed lid aan het avondmaal deel te nemen, door ons geloof te verkondigen, door anderen te dienen, en door met medegelovigen naar de tempel te gaan. We krijgen geloofsbepalende ervaringen door met een gebed in ons hart naar de algemene conferentie te luisteren en door de geboden beter te onderhouden. En kinderen, jullie krijgen zulke ervaringen ook. Vergeet niet dat Jezus ‘de kinderen […] leerde en diende; […] en zij zeiden grote en wonderbare dingen’.16 De Heer heeft gezegd:
‘[Deze kennis wordt] u door mijn Geest gegeven, […] en anders dan door mijn macht zou u ze niet kunnen hebben;
‘daarom kunt u getuigen dat u mijn stem hebt gehoord en mijn woorden kent.’17
We kunnen Hem horen dankzij de weergaloze verzoening van de Heiland.
We kunnen de timing van deze geloofsbepalende momenten niet kiezen, maar president Henry B. Eyring heeft ons aangespoord om ons erop voor te bereiden: ‘Vanavond en morgenavond kunt u hierover bidden en nadenken, en kunt u zich afvragen: Heeft God een boodschap gestuurd die alleen voor mij bestemd was? Heb ik zijn hand in mijn leven of in dat van mijn [gezinsleden] gezien?’18 Geloof, gehoorzaamheid, nederigheid en oprechtheid openen de vensters van de hemel.19
Een voorbeeld
Misschien kunt u uw geestelijke herinneringen op deze manier bekijken. Met voortdurend gebed, vastberadenheid om onze verbonden na te komen, en de gave van de Heilige Geest, navigeren we door het leven. Als beproeving, twijfel of ontmoediging ons pad verduistert, of als wereldse omstandigheden die we niet in de hand hebben ons bezorgd maken over de toekomst, dan zijn de geloofsbepalende herinneringen uit ons boek des levens als lichtgevende stenen die ons pad verlichten en ons verzekeren dat God ons kent, ons liefheeft en dat Hij zijn Zoon, Jezus Christus, heeft gestuurd om ons weer naar huis te leiden. En als mensen hun geloofsbepalende herinneringen van zich afzetten en zich verdwaald en verward voelen, richten we hen tot de Heiland door ons geloof en onze herinneringen met hen te delen, zodat ze de waardevolle geestelijke momenten die ze ooit koesterden, kunnen herontdekken.
Sommige ervaringen zijn zo heilig dat we ze in ons geestelijke geheugen bewaren en er niemand over vertellen.20
‘Engelen spreken door de macht van de Heilige Geest; daarom spreken zij de woorden van Christus.’21
‘Engelen [zijn niet] opgehouden de mensenkinderen te dienen.
‘Want zie, zij zijn [Christus] onderworpen om volgens […] zijn gebod te dienen en zich te tonen aan hen die een sterk geloof hebben en een onwrikbare geest in iedere vorm van godsvrucht.’22
En ‘de Trooster, de Heilige Geest, […] zal u in alles onderwijzen en u [alles] in herinnering brengen.’23
Koester uw heilige herinneringen. Geloof er in. Schrijf ze op. Praat er met uw familieleden over. Vertrouw erop dat u ze van uw hemelse Vader en zijn geliefde Zoon krijgt.24 Put er geduld en inzicht uit in tijden van twijfel en beproeving.25 Ik beloof u dat u steeds meer geloofsbepalende ervaringen zult krijgen, als u ze bereidwillig erkent en met zorg koestert. Uw hemelse Vader kent u en heeft u lief!
Jezus is de Christus; zijn evangelie is hersteld. Ik getuig dat we altijd de zijnen zullen zijn als we getrouw blijven. In de naam van Jezus Christus. Amen.