Een goed fundament voor de toekomst
Laat u inspireren door de verbeteringen die de komende jaren aan de Salt Laketempel worden aangebracht.
De geschiedenis van de Salt Laketempel
We gaan terug in de tijd, naar een uur of twee op de hete zomermiddag van 24 juli 1847. Na een zware tocht van 111 dagen met 148 kerkleden in de eerste groep die naar het westen trok, kwam Brigham Young, toen president van het Quorum der Twaalf Apostelen, ziek en verzwakt door de Colorado-tekenkoorts, in de Salt Lake Valley aan.
Brigham was nog van zijn ziekte aan het herstellen toen hij twee dagen later met enkele leden van het Quorum der Twaalf Apostelen en anderen op verkenningstocht ging. William Clayton heeft daarover geschreven: ‘Ongeveer een en een kwart kilometer van het kamp verwijderd, kwamen we bij een prachtig vlak tafelland dat mooi naar het westen toe glooide.’1
Brigham Young verkende de plek met de leden van de groep, bleef plotseling staan, stak zijn wandelstok in de grond en zei luidkeels: ‘Hier komt de tempel van onze God.’ Een van zijn metgezellen, ouderling Wilford Woodruff, zei dat die uitspraak hem ‘als een bliksem trof’. Hij stak als markering een boomtak in het gat waar president Young zijn wandelstok in de grond had gestoken. 16 hectare grond werd voor de tempel uitgekozen, en er werd besloten om de stad te ontwerpen als een ‘vierkant, met straten noord & zuid, oost & west’, en de tempel in het midden.2
Tijdens de algemene aprilconferentie van 1851 stemden de kerkleden unaniem voor een voorstel om een tempel te bouwen ‘voor de naam van de Here’.3 Twee jaar later, op 14 februari 1853, werd de grond door Heber C. Kimball ingewijd tijdens een openbare ceremonie die door duizenden heiligen werd bijgewoond, waarna de eerste spade voor het fundament van de Salt Laketempel werd gestoken. Enkele maanden later, op 6 april, werden de gigantische hoekstenen van de tempel gelegd, en werden ze met uitgebreide ceremonies ingewijd. Er waren fanfares, een vaandelwacht en een processie geleid door kerkleiders van de oude Tabernakel naar het tempelterrein, en er werd bij elk van de vier hoekstenen een gebed uitgesproken.4
Bij de eerstespadesteking vertelde president Young dat hij een visioen had gekregen toen hij voor het eerst voet in de vallei zette om het terrein te verkennen. Hij zei toen: ‘Ik wist [toen] net zo zeker als nu dat dit de grond was waar we een tempel op moesten bouwen – ik zag het duidelijk voor me.’5
Tien jaar later deed Brigham Young tijdens de algemene oktoberconferentie van 1863 de volgende profetische uitspraak: ‘Ik wil dat de tempel zo wordt gebouwd dat hij tot en met het millennium zal blijven staan. Dit is niet de enige tempel die we zullen bouwen; er zullen er honderden worden gebouwd en aan de Heer toegewijd. Deze tempel zal bekendstaan als de eerste tempel die de heiligen der laatste dagen in de bergen hebben gebouwd. […] Ik wil dat deze tempel […] als een trots monument van het geloof, de volharding en de ijver van de heiligen van God zal blijven staan.’6
Toen ik deze korte geschiedenis doornam, was ik onder de indruk van Brigham Youngs zienerschap. Hij zorgde ervoor dat de Salt Laketempel, voor zover mogelijk, en met gebruik van bouwmethodes die daar toen beschikbaar waren, zo gebouwd werd dat deze het millennium kon doorstaan. En hij profeteerde van de toename van het aantal tempels wereldwijd, hij zei zelfs dat er honderden zouden zijn.
Renovatie van de Salt Laketempel
Net als Brigham Young besteden onze huidige profeten veel zorg aan de Salt Laketempel en alle andere tempels. Het Eerste Presidium heeft door de jaren heen van tijd tot tijd de Presiderende Bisschap geraadpleegd om te controleren of het fundament van de Salt Laketempel stevig is. Toen ik lid van de Presiderende Bisschap was, voerden we op verzoek van het Eerste Presidium een algehele controle van de Salt Laketempel uit, inclusief een controle op basis van de meest recente ontwikkelingen op het gebied van aardbevingsbestendigheid en bouwtechnieken.
Hier volgen wat citaten uit het rapport aan het toenmalige Eerste Presidium: ‘Bij de bouw van de Salt Laketempel zijn de beste technieken, vaklieden, bouwmaterialen, meubelen en andere middelen gebruikt die in die tijd beschikbaar waren. Sinds de inwijding in 1893 heeft de tempel de tand des tijds doorstaan en hij is een baken van geloof, hoop en licht voor de mensen geweest. Er is veel zorg besteed aan het in bedrijf houden, schoonhouden en onderhouden van de tempel. De granieten buitenmuren, de vloerbalken en draagbalken bevinden zich in goede staat. Uit recent onderzoek blijkt dat de plek die Brigham Young voor de tempel had gekozen, heel goede grond met een uitstekende compactheid heeft.’7
De conclusie uit het onderzoek was dat er reguliere reparaties en verbeteringen nodig waren om de tempel te renoveren en moderniseren, inclusief het bordes en de pleinen, verouderde leidingen en doopruimten. Er werd echter ook aanbevolen om een meer omvangrijke aardbevingsbestendige upgrade van het tempelfundament te overwegen.
Het tempelfundament
Zoals u zich zult herinneren, was president Brigham Young zelf bij de details van de bouw van het oorspronkelijke tempelfundament betrokken – een fundament waar de tempel sinds de voltooiing, 127 jaar geleden, veel aan heeft gehad. Het voorgestelde pakket met aardbevingsbestendige maatregelen voor de tempel zou gebruikmaken van een grondvlakisolerende techniek, iets wat men ten tijde van de bouw niet had kunnen bedenken. Dit wordt als de allernieuwste, meest geavanceerde techniek voor aardbevingsbestendigheid beschouwd.
Deze nog zeer recentelijk ontwikkelde techniek begint bij het fundament van de tempel en verschaft het een uiterst stevige bescherming tegen een aardbeving. Het zorgt er in feite voor dat de tempel stevig staat, zelfs als de aarde en de omgeving aardschokken ondergaan.
Het Eerste Presidium maakte afgelopen jaar bekend dat deze techniek zou worden toegepast. Enkele maanden geleden, in januari 2020, begonnen de werkzaamheden op aanwijzing van de Presiderende Bisschap. Volgens de planning zal de oplevering in zo’n vier jaar plaatsvinden.
Uw eigen fundament veiligstellen
Ik beschouw de volgende vier jaar van het leven van deze prachtige, edele, verheven en indrukwekkende Salt Laketempel meer als een periode van hernieuwing dan als een periode van sluiting! En zo kunnen wij ons ook afvragen: hoe kan deze uitgebreide hernieuwing van de Salt Laketempel ons inspireren om zélf een geestelijke hernieuwing, heropbouw, hergeboorte of herstelling te ondergaan?
Als we eens goed naar onszelf kijken, ontdekken we misschien dat onze gezinsleden en wijzelf ook wel wat onderhoud en renovatie kunnen gebruiken, misschien wel met een upgrade naar aardbevingsbestendigheid! We zouden daar een begin aan kunnen maken door ons af te vragen:
Hoe ziet mijn fundament eruit?
Waaruit bestaan de dikke, stabiele, sterke hoekstenen van het fundament waarop mijn getuigenis rust?
Wat zijn de fundamentele elementen van mijn geestelijke en emotionele karakter waardoor mijn gezinsleden en ik standvastig en onwrikbaar kunnen blijven, zodat we zelfs de aardschokken kunnen weerstaan die ongetwijfeld zullen voorkomen?
Deze gebeurtenissen zijn net zoals een aardbeving vaak moeilijk te voorspellen, en ze zijn niet allemaal even erg – we kunnen met vragen of twijfels zitten, kwellingen of beproevingen doormaken, met kerkleiders aan het overwinnen van overtredingen werken, of problemen met medeleden, leerstellingen of beleidspunten hebben. De beste verdediging tegen deze zaken is ons geestelijk fundament.
Welke geestelijke hoekstenen kunnen we persoonlijk of als gezin hebben? Het kunnen eenvoudige, duidelijke en waardevolle beginselen zijn die onze evangelebeleving kracht bijzetten: gezinsgebed, Schriftstudie (inclusief studie van het Boek van Mormon), tempelbezoek en evangeliestudie met behulp van Kom dan en volg Mij, en de thuisavond. Andere nuttige middelen om uw geestelijke fundament mee te versterken, zijn onder meer de geloofsartikelen, de proclamatie over het gezin en ‘De levende Christus’.
Wat mij betreft zijn de beginselen in de vragen die we in een tempelaanbevelingsgesprek bespreken een sterke grondslag voor een geestelijk fundament, met name de eerste vier. Ik beschouw ze als geestelijke hoekstenen.
Uiteraard weten we wat die vragen zijn, want president Russell M. Nelson heeft ze de vorige conferentie aan ons voorgelezen.
-
Gelooft u in en hebt u een getuigenis van God, de eeuwige Vader; zijn Zoon, Jezus Christus; en de Heilige Geest?
-
Hebt u een getuigenis van de verzoening van Jezus Christus en van zijn rol als uw Heiland en Verlosser?
-
Hebt u een getuigenis van de herstelling van het evangelie van Jezus Christus?
-
Steunt u de president van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen als profeet, ziener en openbaarder, en als de enige persoon op aarde die bevoegd is om alle priesterschapssleutels te gebruiken?8
Ziet u hoe u deze vragen als waardevolle elementen van uw fundament kunt beschouwen, waarmee u het verder kunt opbouwen en versterken? Paulus schreef de leden in Efeze over een kerk ‘gebouwd op het fundament van de apostelen en profeten, waarvan Jezus Christus Zelf de hoeksteen is, en op Wie het hele gebouw, goed samengevoegd, verrijst tot een heilige tempel in de Heere.’9
Een van de zaken die mij veel vreugde geven, is dat ik over de hele wereld kerkleden leer kennen, die levende geloofsvoorbeelden zijn van Jezus Christus en zijn evangelie. Ik put daar inspiratie uit. Zij hebben een sterk fundament opgebouwd waarmee zij door een evenwichtig begrip de aardschokken van het leven kunnen doorstaan ondanks hun hartzeer en lijden.
Om het een persoonlijke dimensie te geven: ik hield onlangs een toespraak in de uitvaartdienst van een mooie, sterke, jonge vrouw en moeder (een vriendin van onze familie). Toen ze met haar latere echtgenoot kennismaakte, een student tandheelkunde, en uiteindelijk met hem trouwde, was ze een energieke voetbalster in de eerste divisie. Zij werden gezegend met een knappe, intelligente dochter. Zes zware jaren lang vocht ze moedig tegen verschillende soorten kanker. Ondanks de voortdurende zorgen en pijnen vertrouwde ze op haar liefdevolle hemelse Vader, en haar volgers op sociale media haalden vaak haar bekende uitspraak aan: ‘God is in de details.’
In een van haar berichten op sociale media schreef ze dat iemand haar had gevraagd: ‘Hoe kun je met al dat hartzeer nog geloof hebben?’ Ze had vastbesloten geantwoord: ‘Omdat het geloof is waardoor ik deze duistere tijden kan doorstaan. Als je geloof hebt, wil dat niet zeggen dat je niets naars overkomt. Maar doordat ik geloof heb, geloof ik dat het licht zal terugkeren. En dat licht zal nog helderder voor me zijn omdat ik in de duisternis heb geleefd. Hoeveel duister ik in de loop der jaren ook heb gezien, ik heb veel meer licht waargenomen. Ik heb wonderen gezien. Ik heb de nabijheid van engelen gevoeld. Ik heb geweten dat mijn hemelse Vader mij droeg. Dat alles zou ik niet hebben ondervonden als het leven makkelijk was. Mijn toekomst in dit leven is weliswaar onzeker, maar mijn geloof niet. Als ik besluit om geen geloof te hebben, dan besluit ik uitsluitend in duisternis te leven. Want zonder geloof, is er alleen nog duisternis.’10
Haar onwankelbare getuigenis van geloof in de Heer Jezus Christus – in woord en daad – inspireerde andere mensen. Ook al was haar lichaam zwak, ze beurde anderen op zodat ze sterker werden.
Ik vind talloze andere kerkleden net zo moedig als deze zuster. Zij streven er dagelijks in geloof naar om ware, onverschrokken discipelen van onze Heiland, Jezus Christus, te zijn. Zij leren van Christus. Zij prediken Christus. Zij streven ernaar om zijn voorbeeld te volgen. Maar of hun dagelijkse leven nu een stabiel fundament heeft of wankelt, zij weten dat hun geestelijke fundament sterk en onwankelbaar is.
Dit zijn de toegewijde zielen die de diepzinnige betekenis van de tekst ‘O, vast als een rotssteen is Gods heilig woord,’ en ‘sluit u bij Jezus, de Redder toch aan’ begrijpen.11 Ik ben oneindig dankbaar dat ik omga met mensen die een geestelijk fundament hebben gelegd waarmee ze de naam heiligen verdienen, mensen die sterk genoeg zijn om rotsvast de vele levensstormen te doorstaan.
Ik denk niet dat we het belang van zo’n stevig fundament kunnen overdrijven. Onze jeugdwerkkinderen leren al op jonge leeftijd dat dit zo is. Ze zingen:
Een wijs man bouwde zijn huis op een rots,
en de regen stroomde neer. […]
de regen stroomde neer en de vloed kwam snel op,
en het huis op de rots bleef staan.12
In de Schriften wordt deze fundamentele leer nog eens onderstreept. De Heiland leerde de inwoners van het Amerikaanse continent:
‘En indien u die dingen steeds doet, bent u gezegend, omdat u bent gebouwd op mijn rots.
‘Maar wie onder u meer of minder dan dat doen, zijn niet op mijn rots gebouwd, maar op een fundament van zand; en wanneer de regen valt en de watervloeden komen, en de winden waaien en tegen hen slaan, zullen zij vallen.’13
De kerkleiders hopen oprecht dat de uitgebreide renovatie van de Salt Laketempel ertoe zal bijdragen dat het verlangen van Brigham Young ‘dat de tempel zo wordt gebouwd dat hij tot en met het millennium zal blijven staan’, uitkomt. Mogen wij ons laten inspireren door de verbeteringen die de komende jaren aan de Salt Laketempel worden aangebracht, en ons ertoe aan laten zetten om in overdrachtelijke zin ‘zo te worden gebouwd dat wij tot en met het millennium zullen blijven staan’.
Dat doen we door de opdracht van de apostel Paulus uit te voeren om ‘voor zichzelf een schat’ te verzamelen: ‘een goed fundament voor de toekomst, opdat [wij] het eeuwige leven verkrijgen.’14 Ik bid vurig dat ons geestelijke fundament stevig en vast zal zijn, dat ons getuigenis van de verzoening van Jezus Christus, en van zijn rol als onze Heiland en Verlosser, onze hoeksteen zal worden. Ik getuig van Hem in zijn naam, namelijk Jezus Christus. Amen.