ห้องสนทนา
การกระตุ้นเตือนติดต่อกัน
ภาพประกอบโดย โทบี นิวซัม
วันหนึ่ง ขณะทำงานเผยแผ่ศาสนาในถนนที่มีฝุ่นฟุ้งของเคนยา ดิฉันกับคู่คุยกับผู้หญิงคนหนึ่ง เธอยอมรับจุลสารที่เราให้แต่บอกเราว่าไม่ต้องมาอีก
สองสามวันต่อมาเราอยู่บนถนนเส้นเดิม และเราได้รับการกระตุ้นเตือนให้ติดตามผลกับเธอ ดิฉันถามตัวเองว่า “เราจะกลับไปทำไมในเมื่อเธอบอกไม่ต้องมา?” แต่เราเชื่อฟังการกระตุ้นเตือน
เธอประหลาดใจตอนไปถึงที่นั่นเมื่อเธอบอกว่าเธอมีความสุขที่เจอเรา เราเริ่มสอนบทเรียน แต่ไม่นานก็กลายเป็นการโต้เถียง ดิฉันกับคู่จบบทเรียนด้วยการสวดอ้อนวอนแล้วจากมา เห็นพ้องต้องกันทันทีว่าจะไม่กลับไปอีก แต่วันถัดมา เราได้รับการกระตุ้นเตือนให้กลับไป อีกครั้ง ดิฉันไม่อยากกลับไป แต่คู่บอกว่าเราควรฟังพระวิญญาณ ดิฉันจึงบากหน้ากลับไป เมื่อไปถึง ดิฉันตกใจมาก ดูเธอเหมือนไม่ใช่คนเดิม สีหน้าของเธอเปลี่ยนไป เธอเต็มใจฟังสิ่งที่เราพูด ระหว่างการเยี่ยมครั้งต่อไป เธอถามว่าเธอจะรับบัพติศมาได้เมื่อใด
สี่สัปดาห์ต่อมา เธอรับบัพติศมาเป็นสมาชิกศาสนจักรของพระเยซูคริสต์แห่งวิสุทธิชนยุคสุดท้าย หลังจากการยืนยัน เธอโอบกอดเราและบอกเราว่าขอบคุณมากที่เรากลับมาหาเธอ ดิฉันได้เรียนรู้ว่าเราควรฟังและทำตามการกระตุ้นเตือนเสมอ พระบิดาบนสวรรค์ทรงเตรียมบุตรธิดาของพระองค์ให้พร้อมรับพระกิตติคุณ และพระองค์ทรงใช้เราทุกคนไปหาคนเหล่านั้นผ่านพระวิญญาณบริสุทธิ์
ลีฮา เอ็ม., ควาซูลู-นาตาล แอฟริกาใต้
เมื่อไหร่หนูจะได้เข้าร่วมศาสนจักร?
เมื่อดิฉันอายุ ราวห้าขวบ คุณพ่อหมดศรัทธาและตัดสินใจออกจากศาสนจักร นั่นยากมากโดยเฉพาะตอนที่ดิฉันอายุครบแปดขวบ ดิฉันตื่นเต้นมากที่จะได้รับบัพติศมา แต่คุณพ่อไม่ยอม ท่านต้องการให้ดิฉันรอจนกว่าจะโตกว่านี้เพื่อดิฉันจะได้รู้จริงๆ ว่าดิฉันต้องการรับ ดิฉันจึงได้แต่ดูเพื่อนๆ รับบัพติศมา
ดิฉันจำได้ว่าสับสน—ถ้าศาสนจักรจริง ทำไมถึงห้ามไม่ให้ดิฉันรับบัพติศมา? สมัยยังเป็นวัยรุ่น ดิฉันทำใจยากมากเมื่อเห็นเยาวชนทุกคนไปพระวิหารเพราะดิฉันอยากไปมาก มันทำใจยากที่ไม่สามารถไปด้วยได้ แต่ดิฉันรู้เสมอว่าดิฉันจะมีโอกาสนั้น
ในเดือนพฤษภาคมปี 2019 ดิฉันได้รับบัพติศมาเมื่ออายุ 16 ปี ดิฉันจำประสบการณ์หลายครั้งได้ที่ดิฉันรู้สึกถึงปีติที่บริสุทธิ์ของพระกิตติคุณและได้รับประจักษ์พยาน นั่นเป็นประสบการณ์ที่พิเศษมาก และความกังวลใจทั้งหมดนั้นทำให้ดิฉันมาถึงวันนี้ ดิฉันรู้สุดหัวใจว่าพระกิตติคุณเป็นความจริงและเป็นจริงเสมอมา
ทรินิตี้ ซี., โคโลราโด สหรัฐอเมริกา
เหตุผลที่มีกฎ
ผมตื่นเต้น ที่จะได้ไปการประชุมเยาวชน แต่กลับพบว่ามีกฎเยอะมาก—อย่างเช่น ห้ามใช้โทรศัพท์มือถือและไม่ออกไปข้างนอกคนเดียว ดูเหมือนผู้ใหญ่จับตาดูพวกเราตลอดเวลา แต่ผมมีช่วงเวลาที่ดี มีเพื่อนเยอะมาก ได้ทำโครงการบำเพ็ญประโยชน์ และได้เรียนพระกิตติคุณ
ระหว่างการประชุมแสดงประจักษ์พยานในวันสุดท้ายของการประชุมเยาวชน ผู้นำคนหนึ่งบอกว่าเขารักพวกเราเยาวชนในสเตคมาก
ถ้าคุณรักพวกเรา ทำไมมีข้อจำกัดเยอะขนาดนี้? ผมคิด ในขณะนั้น เหมือนเขาอ่านความคิดผมออก เขาตอบคำถามของผม
เขาพูดว่าผู้นำตั้งกฎไม่ใช่เพื่อให้เรารำคาญแต่เพื่อความปลอดภัยของเรา ผมรู้สึกถึงพระวิญญาณทันทีที่เขาพูดอย่างนั้น ผมเข้าใจว่าพระบิดาบนสวรรค์ประทานพระบัญญัติแก่เราด้วยเหตุผลเดียวกัน กฎไม่ได้มีไว้ให้เรารำคาญ แต่มีไว้ช่วยให้เรากลับไปหาพระองค์อย่างปลอดภัย (ดู หลักคำสอนและพันธสัญญา 82:2–9)
พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงดลใจผมและทรงช่วยให้ผมรู้ว่านี่เป็นความจริง
เซิร์จ พี., อิลเดอฟรองซ์ ฝรั่งเศส