Danna en de rekentoets
Kon een vers uit de Schriften Danna helpen met wiskunde?
‘Bid altijd, opdat u de overwinnaar zult worden’ (Leer en Verbonden 10:5).
‘Danna!’ riep mama. ‘Klaar voor school? Tijd voor de Schriften!’
‘Ik kom!’ Danna stopte haar wiskundeboek in haar felgekleurde schooltas en gooide hem over haar schouder.
Danna en haar familie leerden iedere week een vers uit hun hoofd. Elke dag voordat ze naar school gingen, oefenden ze door het samen op te zeggen. Mama zei dat een nieuwe Schrifttekst leren hetzelfde is als nieuwe vrienden maken. ‘Zodra de tekst in je hart zit, heb je hem altijd bij je wanneer dat nodig is.’
Danna en haar zusjes stonden bij de deur om het vers van de week te oefenen. Het kwam uit de Leer en Verbonden.
‘Bid altijd, opdat u de overwinnaar zult worden’, zeiden ze samen.
‘Wat betekent “overwinnaar worden”?’ vroeg Danna’s zusje Tatianna.
‘Het betekent dat je moeilijke dingen kunt doen!’ zei Danna.
Mama knikte. ‘Als we bidden, zal onze hemelse Vader ons helpen.’
Danna herhaalde het vers steeds weer in haar hoofd terwijl ze zich naar school haastte.
Later die dag stond Danna’s juf voor de klas naast de blauw met witte vlag van Guatemala. ‘Tijd voor de rekentoets’, zei señora Morales. Ze deelde een stapel papieren uit.
Danna vond wiskunde leuk. En ze was er goed in! Ze had goed geleerd voor de toets en ze wist dat ze het kon.
Danna pakte haar potlood en ging aan de slag. Ze had een goed gevoel over haar antwoorden. Toen kwam ze bij de laatste vragen. Die waren heel moeilijk. Ze wist niet meer hoe het moest!
Danna raakte plots in paniek. Hoe kon ze de wiskundetoets afmaken? Ze kneep in haar potlood en las de volgende vraag nog een keer.
Toen kwam er een gedachte bij haar op. ‘Bid altijd, opdat u de overwinnaar zult worden.’
Danna haalde diep adem. Ze sloot haar ogen en deed stilletjes een gebedje. Hemelse Vader, help mij te herinneren wat ik heb geleerd. Help me deze toets goed te maken.
Danna keek weer naar het papier. Ze keek naar de vragen die ze al had opgelost. Toen keek ze weer naar de moeilijke vragen. Ze begon zich weer te herinneren wat ze moest doen! Ze was opeens niet meer zenuwachtig. Ze haalde weer diep adem en ging aan het werk.
Na school kon Danna niet wachten om thuis te vertellen wat er was gebeurd.
‘Een paar vragen wist ik eerst niet meer’, zei Danna. ‘Maar toen dacht ik aan het vers dat we uit ons hoofd leren. Ik zei een gebedje, en mijn hemelse Vader heeft mij geholpen.’
‘Goed gedaan!’ zei mama.
‘Je bent de overwinnaar geworden!’ zei Tatianna.
Danna lachte. ‘Dat klopt! Welk cijfer ik ook krijg, ik heb mijn best gedaan.’ Ze gaf mama en Tatianna een dikke knuffel. Ze kon bijna niet wachten om te horen wie volgende week haar nieuwe vriend uit de Schriften zou zijn! ●