Het herstel van mijn broer en de liefde van onze hemelse Vader
Na het ongeluk van mijn broer kwam ik erachter dat ik een Vader heb die van me houdt.
Illustratie, Dilleen Marsh
Mijn broer, Yerko, was 19 toen hij werd aangereden door een dronken bestuurder. Gelukkig had Yerko’s vriend twee weken daarvoor een EHBO-cursus gevolgd. Hij hield mijn broer in leven totdat de ambulance hem naar het ziekenhuis kon brengen.
In de meeste plaatselijke ziekenhuizen heeft maar één neuroloog dienst, maar toen Yerko aankwam, werd er net een congres voor neurologen gehouden. Ze gingen hem onmiddellijk allemaal helpen.
Yerko lag zes maanden in het ziekenhuis, waarvan drie maanden in coma. Tijdens zijn verblijf daar bleef mijn moeder iedere dag bij hem van 7 uur ’s morgens tot 7 uur ’s avonds. Leden van de wijk en de ring baden en vastten voor Yerko, en gaven hem priesterschapszegens. Onze gebeden werden verhoord op 1 januari 2011, toen hij wakker werd. De leden bleven Yerko bezoeken en hielpen ons voor hem te zorgen, terwijl hij in het ziekenhuis herstelde. In die moeilijke tijd waren ze net dienende engelen.
Nu heeft Yerko nog steeds lichamelijke problemen, waaronder verlies van het kortetermijngeheugen. Maar hij kan lopen, en hij kan een normaal gesprek voeren. De artsen kunnen het niet geloven.
Ik was bij de jongevrouwen toen Yerko zijn ongeluk kreeg. Iedere week zei ik de regel ‘Wij zijn dochters van onze hemelse Vader, die van ons houdt’, maar ik begreep de betekenis van die woorden niet echt. Na het ongeluk kwam ik erachter dat ik werkelijk een Vader heb die van me houdt.
De tempel is een uiting van die liefde. Yerko en ik waren aan onze ouders verzegeld. Ik wist dus dat als ik hem zou kwijtraken, ik hem later zou weerzien. Dat was een geweldige steun voor mijn familie en mijzelf.
Onmiddellijk na het ongeluk, toen de artsen ons zeiden dat Yerko nog maar een paar uur te leven had, bad ik onze hemelse Vader vurig om hem te redden. Toen Yerko het overleefde, wilde ik op zending gaan om anderen te vertellen over de wonderen die we hadden meegemaakt.
Het verhaal van het herstel van mijn broer was een zegen voor veel mensen die ik onderwees als zendeling in Peru. Bij het delen van mijn ervaringen, vooral met mensen in moeilijke omstandigheden, werd hun hart aangeraakt.
We vragen ons vaak af waarom moeilijke dingen gebeuren, maar wanneer we vertrouwen op de liefde van onze hemelse Vader, weten we dat alle dingen meewerken ten goede (zie Romeinen 8:28).