Isaac en de tempel
De auteur woont in Colorado (VS).
Isaac wipte op en neer op de achterbank van de auto. Hij keek door het raampje naar buiten. Ze gingen op bezoek bij opa en oma. Ze gingen ook naar iets anders bijzonders kijken.
‘Wanneer zien we de nieuwe tempel?’ vroeg Isaac aan mama.
‘Morgen’, zei ze.
Isaac glimlachte.
Eindelijk waren Isaac en zijn ouders bij het huis van opa en oma.
De volgende ochtend deed Isaac zijn zondagse kleren aan. Het voelde gek om midden in de week zijn stropdas te dragen. Isaac ontbeet met zijn familie. Toen reden ze naar de open dag van de nieuwe tempel. Ze mochten binnen een kijkje nemen voordat hij werd ingewijd.
‘Ik zie de tempel!’ zei Isaac. Hij wees naar het witte gebouw met de engel Moroni bovenop.
Er stond een kerkgebouw naast de tempel. Isaac en zijn familie gingen eerst daar naar binnen. Ze bekeken een video. Iemand hielp hen om witte hoesjes over hun schoenen te doen.
Eindelijk was het tijd om de tempel binnen te gaan! Isaac liep door de deuren naar binnen. Zijn hart maakte een sprongetje van blijdschap.
Isaac zag veel muurschilderingen. Op sommige waren mensen aan het bidden. Op andere zag je mooie planten en dieren.
Toen zag Isaac een schilderij dat hij het mooist vond. Het was een schilderij van Jezus! Jezus had zijn armen uitgestrekt.
‘Het lijkt of Jezus zijn armen voor mij opent’, fluisterde Isaac tegen papa.
‘Jezus houdt altijd zijn armen voor je open’, fluisterde papa terug. ‘Hij houdt van ieder van ons.’
Isaac kreeg een goed gevoel in zijn hart. Hij stelde zich voor hoe hij naast Jezus door de tempel liep. Hij stelde zich voor hoe Jezus hem een knuffel gaf.
Jezus houdt van Isaac. En Isaac houdt ook van Jezus! ●