Տիրոջ կողմից ներշնչված թատրոնը
Սանկտ Պետերբուրգի «Լույսը» քրիստոնեական թատրոնը մեկնարկել է 2018 թվականի դեկտեմբերին, բայց նրա ծնունդը տեղի է ունեցել շատ ավելի վաղ: Երկար ժամանակ թատրոնի ապագա հիմնադիրները ստանում էին հուշումներ Հոգուց, որ Աստված ցանկանում է նման աշխատանք իրականացնել։ Տերը ոգեշնչեց և նախապատրաստեց բոլորին այս դժվարին գործի համար: Ինչ-որ մեկը պատահաբար հանդիպեց հիանալի մարդկանց, ովքեր կիսվեցին կամավորներով աշխատող թատրոն կազմակերպելու իրենց փորձով: Ինչ-որ մեկը երկար ժամանակ ոգեշնչում է ունեցել՝ բեմում այլ մարդկանց համար լուսավոր և հրաշալի մի ներկայացում ցուցադրելու համար: Թատրոնը չէր ստեղծվի, եթե Տիրոջ կամքով այս բոլոր մարդիկ չմիավորվեին: Թատրոնի ծնունդը փոքրիկ հրաշք է: Ի վերջո, սա մեկանգամյա նախագիծ կամ նույնիսկ ներկայացումների շարք չէ: Դա այն մարդկանց միասնության մասին է, որոնց սրտերը պատրաստ են ծառայելու և զոհաբերելու։ Ի վերջո, այնքան էլ հեշտ չէ ժամանակը և եռանդը պարբերաբար տրամադրել շարունակական փորձերին և բազմաթիվ ներկայացումներին: Այնուամենայնիվ, «Լույսը» թատրոնի մասնակիցների ուրախությունը լրացուցիչ ուժ է հաղորդում, ոգեշնչում ու հսկայական օրհնություններ բերում նրանց:
«Լույսը» թատրոնի ներկայացումները շարունակվում են երկար ժամանակ։ Պրեմիերայից հետո փորձերը շարունակվում են, ներկայացումն ավելի լավն է դառնում, դերասանական կազմն ընդլայնվում է, և ներկայացումներն անցկացվում են տարեցների և սահմանափակ կարողություն ունեցողների տներում, մանկատանը, ընտանիքների և երեխաների աջակցության պետական կենտրոնում և այլ սոցիալական կազմակերպություններում: Քանի որ շատ դերասաններ աշխատում կամ սովորում են, երկու կամ երեք դերասան պատրաստվում են մեկ դերի համար: Դրա շնորհիվ հնարավոր է դառնում հնարավորինս շատ ներկայացումներ կազմակերպել՝ հաշվի առնելով յուրաքանչյուր մասնակցի անձնական ժամանակացույցը: Ի վերջո, ծառայությունը պետք է ուրախություն լինի և «հարկավոր չէ, որ մարդ վազի ավելի արագ, քան ինքն ուժ ունի» (Մոսիա 4.27):
Սոցիալական և պետական կազմակերպություններում անցկացվող ներկայացումները ուրախություն, սիրո զգացողություններ, դրական հույզեր և հոգևոր լույս են հաղորդում այն մարդկանց, ովքեր դրանց կարիքն ունեն: Թատրոնի ներկայացումները հանդիսատեսին օգնում են նաև ավելի խորը պատկերացում կազմել դասական արվեստի մասին: Քաղաքացիներից ոչ բոլորն ունեն թատրոն հաճախելու ֆինանսական և ֆիզիկական հնարավորություն: «Լույսը» թատրոնի՝ տեղում անցկացվող ներկայացումների շնորհիվ նման հնարավորություն է տրվում հաշմանդամներին և քիչ եկամուտ ունեցող ընտանիքներին: Թատրոն չգնալու պատճառով նրանցից շատերն իրենց կյանքում առաջին անգամ են թատերական ներկայացում դիտում։
Բացի այդ, թատրոնի գործունեությունը շատ է օգնում հասարակայնության հետ կապերին (դրական և բեղմնավոր համագործակցություն է տեղի ունենում տարբեր սոցիալական կազմակերպությունների հետ) և միսիոներական աշխատանքին․ Եկեղեցու շենքի մոտակայքում բնակվող բազմաթիվ մարդիկ իրականում հաճախում են թատերական ներկայացումներ դիտելու:
«Լույսը» թատրոնը դեռ շատ երիտասարդ է: Թատրոնի առաջին բեմադրություններից էին «Սուրբ ծննդյան հրաշքը», որը հիմնված էր «Մոգերի ընծաները», «Վանյա» և «Միստր Թումմիի Սուրբ ծննդյան հրաշքը» պատմվածքների վրա: Անտուան դը Սենտ-Էքզյուպերիի «Փոքրիկ իշխանը» պատմվածքի և Նիկոլայ Լեսկովի «Անփոփոխ ռուբլին» պատմության հիման վրա ցուցադրված բեմադրությունները երկար ժամանակ գտնվել են թատրոնի խաղացանկում՝ ուրախացնելով հանդիսատեսին: Պատրաստվում են նաև նոր բեմադրություններ։ Դերասաններն արդյունավետ օգտագործեցին համավարակի և ինքնամեկուսացման դժվարին ժամանակաշրջանը՝ պատրաստելով նոր բեմադրություն և փորձեր կատարելով Zoom Video Conferencing ծրագրի միջոցով: Ինքնամեկուսացման շրջանում լույս տեսավ երկու նոր նախագիծ. «Կենդանի հատվածները» և «Կենդանի առակները»: Թատրոնի դերասանները ձայնագրում են իրենց նախընտրած բանաստեղծությունները և պատմությունները, կապակցում են դրանք երաժշտության և պատկերների հետ և մարդկանց առաջարկում են հիանալի ոգեշնչող տեսանյութեր՝ դրանք տեղադրելով թատրոնի YouTube-յան ալիքում: «Կենդանի հատվածները» և «Կենդանի առակները» ներկայացումները հաճելի հույզեր են առաջացնում՝ ինչպես անդամների, այնպես էլ ոչ անդամների մոտ:
Ընտանիքներ, տարեցներ, երիտասարդներ և, իհարկե, երեխաներ սիրով ծառայում են «Լույսը» թատրոնում: Կցանկանայի առանձին անդրադառնալ երեխաներին, քանի որ նրանց ծառայությունն անգին է։ Նրանք արհեստավարժ ձևով են կատարում իրենց դերերը, և նրանց խանդավառությունը, անմիջականությունն ու անկեղծությունն առանձնահատուկ դրական մթնոլորտ են ստեղծում թատրոնի բեմադրություններում: Երբ այցելում ենք ծերանոցներ, երեխաները վազում են տարեց բնակիչների մոտ, որոնց նրանք երբեք չեն հանդիպել, խոսում են նրանց հետ և նստում նրանց ծնկներին: Երեխաների այցելությունը տարեցների համար պայծառ տոն է դառնում:
«Լույսը» քրիստոնեական թատրոնի դերասանուհի Իրինա Իգնատիևան ասել է․ «Ես բազմազավակ մայր եմ և ունեմ բազմաթիվ թոռներ ու աշխատում եմ նաև որպես հաշվապահ: Մանկուց երազում էի բեմում խաղալ և մարդկանց հաղորդել ուրախության հույզեր: Մեր «Լույսը» թատրոնը ինձ համար դարձել է իմ ամենանվիրական երազանքի մարմնացումը: Թատրոնի աշխատանքներին մասնակցում եմ իմ սիրելի ամուսնու, մեր կրտսեր դստեր և թոռան՝ Մաքսիմկայի հետ միասին: Ես իմ ընտանիքին նոր լույսի ներքո տեսա: Դա հրաշալի և ուրախալի էր։ Ես անսահման երախտապարտ եմ Տիրոջը այս երջանկության, մեր թատրոնի, մեր հանդիսատեսի գեղեցիկ ժպիտների և մարդկանց ծառայելու այս հրաշալի հնարավորության համար»:
Մենք երախտապարտ ենք, որ նման անսովոր և ուրախ կերպով կարող ենք ծառայել Աստծուն և Նրա զավակներին՝ մասնակցելով Սանկտ Պետերբուրգի «Լույսը» քրիստոնեական թատրոնի միջոցառումներին:
Ես շատ ուրախ եմ, որ մենք հետևեցինք Աստծո հուշումին, և այս հիանալի թատրոնն այժմ գործում է: Սկզբում վախենում էինք, որ ոչինչ չի ստացվի: Մենք ստիպված էինք հաղթահարել բազմաթիվ խոչընդոտներ, բայց մշտապես զգում էինք Աստծու աջակցությունը. մենք պարզապես հանդիսանում էինք Նրա ձեռքերը: Շատ ուրախալի է, երբ մեր ներկայացումների ավարտին տեսնում ենք, թե ինչպես են մարդիկ մի փոքր ավելի լավը դառնում, ավելի բարի, ինչպես են իրականում սրտերը փափկում, ինչպես են դռները բացվում, և թե ինչպես է հոգևոր լույսի լրացուցիչ չափաբաժինը մտնում աշխարհ: Ակամայից հիշում եմ Ալմայի խոսքերը. «[Ես] ասում եմ քեզ, որ փոքր և հասարակ բաներով են իրականացվում մեծ բաները» (Ալմա 37.6):