Leven ‘alsof’ Gods beloften zijn vervuld
Een eenvoudige zin heeft mij doen inzien dat God zijn beloften nakomt, waaronder die in mijn patriarchale zegen, ook als ik ze nu misschien niet ervaar.
Foto-illustraties, Getty Images
Soms kan een eeuwig perspectief als een zegen en een vloek aanvoelen. Hoewel ik me getroost voel in de wetenschap dat alles uiteindelijk goed zal komen, lijkt de tijd waarin we op de eeuwigheid wachten heel lang. Ouderling Neal A. Maxwell (1926–2004) van het Quorum der Twaalf Apostelen heeft ooit gezegd dat ‘God in een eeuwig heden leeft, waar het verleden, het heden en de toekomst altijd voor Hem liggen’.1 Dat beginsel doet me eraan denken dat God niet alleen ziet dat ik nu op bepaalde beloften wacht, maar dat Hij ook de vervulling van die beloften in de eeuwigheid ziet. Hoewel ik op dit moment geen man of kinderen heb, ziet Hij mij als echtgenote en moeder. Hoewel ik dagelijks blijk van menselijke zwakheid en broosheid geef, ziet Hij mij als een verheerlijkt, volmaakt wezen. En omdat Hij mij in die eeuwige rollen ziet, kan ik vooruitzien en leven ‘alsof’ (Jarom 1:11) die dingen al zijn gebeurd.
Leven ‘alsof’ vereist het geloof dat God een beloftehouder is. Hoewel ‘beloftehouder’ geen Schriftuurlijke term is, is het een van mijn lievelingsbeschrijvingen van Hem. De Schriften staan vol met beloften. Zijn heilige tempel is een huis van beloften. Mijn verbonden met Hem zijn mijn persoonlijke beloften. Zijn werk is een werk van beloften. En Hij is een beloftehouder die het liefst zegeningen over zijn volk uitstort (zie Leer en Verbonden 109:21). Hij dacht aan Rachel, redde David, voedde de vrouw bij Zarfath, leidde de Israëlieten naar het beloofde land, en luidde de lang beloofde herstelling van zijn evangelie in. En wat het belangrijkste is, Hij zond zijn eniggeboren Zoon om ‘de onsterfelijkheid en het eeuwige leven van de mens tot stand te brengen’ (Mozes 1:39). Door de Schriften heen heeft de Heer ‘Zichzelf en zijn volmaakte karakter geopenbaard […] zodat de mens zonder voorbehoud op Hem kan vertrouwen’ (Bible Dictionary, ‘Faith’).
Aangezien God een God van beloften is, begrijp ik soms niet goed waarom bepaalde beloften nog niet in vervulling zijn gegaan. Ik ken veel mensen die soortgelijke gevoelens hebben wanneer ze hun patriarchale zegen nalezen of over andere priesterschapszegeningen en ingevingen van de Heilige Geest nadenken. Dus hoe kunnen we leven ‘alsof’ die beloften al zijn vervuld? Ik wil graag drie ideeën bespreken.
1. Overweeg verschillende beloften
Als we willen geloven dat onze hemelse Vader een beloftehouder is, moeten we ons bewust zijn van de verschillende beloften die Hij ons heeft gegeven. Sommige beloften lijken spannender of belangrijker dan andere, en dat zijn vaak de beloften waar we ons op fixeren. Hoewel we beseffen dat veel van deze beloften niet in dit leven vervuld zullen worden, hopen we een deel ervan in het sterfelijke leven te krijgen, en trouw te blijven om ooit de vervulling ervan te ontvangen. We kijken bijvoorbeeld uit naar de dag waarop ‘alle mensen de opstanding deelachtig […] worden’ (2 Nephi 9:22), naar de vreugde wanneer we ‘één ziel tot’ Hem brengen (Leer en Verbonden 18:15), naar de verlossing van ‘een doorn in het vlees’ (2 Korinthe 12:7), naar een eeuwig huwelijk en gezin, en naar de dag waarop we gelijk aan onze hemelse Ouders worden.2
Andere beloften kunnen klein en eenvoudig zijn en soms zelfs als vanzelfsprekend worden beschouwd. Deze beloften maken het mogelijk om vreugde in het sterfelijk leven te vinden en omvatten zaken als de ‘Geest [van Christus] altijd bij [ons] hebben’ (Leer en Verbonden 20:77), weten dat ‘[zijn] genade’ genoeg is (2 Korinthe 12:9), ‘vrede in deze wereld’ ervaren (Leer en Verbonden 59:23), en ‘onder alle omstandigheden gelukkig zijn’.3 Christus belooft: ‘Ik zal u niet als wezen achterlaten; Ik kom weer naar u toe’ (Johannes 14:18).
Zijn beloften zijn even oneindig als zijn macht en liefde. Wanneer we de tijd nemen om meer te beseffen wat Hij heeft beloofd, kunnen we de kans vergroten dat we meer vervulling van zijn beloften zien. Daardoor zullen we Hem meer als beloftehouder vertrouwen.
2. Erken zijn hand
Ik vermoed dat er veel momenten in mijn leven zijn geweest dat ik zo gefixeerd was op de schijnbaar belangrijkere beloften of een specifieke belofte waar ik op hoopte, dat ik voorbijging aan wat de Heer in het heden voor mij deed. We zijn geneigd alleen te zien wat we willen zien. Als we letten op wat er wel in vervulling gaat, zullen we het gezelschap van de Heer zien. Dan zien we deuren die Hij voor ons geopend heeft. Dan zien we de ‘verzekering’ (Alma 58:11) die Hij ons stuurt.
Een van de manieren waarop ik zijn gezelschap heb leren kennen, kwam van president Henry B. Eyring, tweede raadgever in het Eerste Presidium, die zei dat we een dagboek moeten bijhouden en noteren wanneer we de hand van God zien die Hij dagelijks naar ons uitsteekt om ons te zegenen.4 Deze dagelijkse overdenking en notities hebben mij misschien wel meer veranderd dan iets anders. Ik ben daardoor gaan inzien dat de Heer elke dag met mij wandelde en meer beloften vervulde dan ik me had kunnen voorstellen.
We leven in een wereld waar velen zich richten op het gemis in hun leven. Te veel mensen beginnen de dag met de gedachte dat ze niet goed genoeg zijn en eindigen de dag met het gevoel dat ze tekort zijn geschoten. We denken misschien dat we niet genoeg tijd, geld, energie, moed, hoop, geloof enzovoort hebben. Met zo’n perspectief is het heel moeilijk om in te zien dat er beloften in vervulling gaan.
In de lofzang ‘As Now We Take the Sacrament’ staat: ‘Wij aanschouwen uw blijvende genade, uw grenzeloze liefdadigheid.’5 Jarenlang was mijn voorbereiding op het avondmaal gericht op de fouten die ik de voorgaande weken had gemaakt en op de gebreken die ik had laten zien. Ik kon alleen maar zien hoe ver ik nog van Christus verwijderd was. Nadat de Geest mij met deze woorden had onderwezen, begon ik me te concentreren op hoe ik zijn ‘blijvende genade’ en ‘grenzeloze liefdadigheid’ de afgelopen week had gezien. Toen ik daarover nadacht, zag ik de vervulling van bepaalde beloften. Ik zag in dat Hij bij mij was geweest. Hij had me getroost, bekwaam gemaakt en gesterkt. Hij had Zich aan zijn beloften gehouden.
3. Help Hem met het nakomen van zijn beloften aan anderen
Een paar jaar geleden had ik in de kersttijd verscheidene ervaringen, die mij meer inzicht gaven in zijn verlangen om zijn beloften aan zijn kinderen te vervullen. In plaats van nog een eenzame vakantieperiode door te brengen, besloot ik dat ik zijn instrument wilde zijn, op wat voor manier Hij mij ook nodig had. Dus vroeg ik Hem dagelijks wie zijn liefde die dag nodig had en hoe ik die liefde voor Hem het beste kon delen. Door de Heilige Geest mocht ik wonderen aanschouwen en voelde ik vreugde omdat ik een werktuig in zijn handen was bij de vervulling van enkele kleine en eenvoudige beloften. Ik blijf elke dag bidden om dat werktuig voor Hem te zijn.
Wanneer wij God vertrouwen en leven ‘alsof’ beloften worden vervuld, vinden we de kracht om uit bed te komen, trouw te leven en geduldig te wachten, zelfs als we dat moeilijk vinden. Net als Sara achten we Hem getrouw ‘die het beloofd had’ (Hebreeën 11:11). Net als Abraham proberen we niet ‘aan de belofte van God’ te twijfelen (Romeinen 4:20) maar ‘tegen alles in’ te geloven en te hopen (Romeinen 4:18).
Leven ‘alsof’ ziet er voor iedereen anders uit. Voor mij houdt het in dat ik me snel en geregeld bekeer, met het vertrouwen dat ik door mijn best te doen meer op Hem zal lijken. Ik houd me aan de verbonden die ik al heb gesloten, en weet dat de beslissingen die ik nu neem mijn toekomstige man en gezin tot zegen zullen zijn. Ik bid dat ik voldoende kracht zal hebben en niet door eenzaamheid zal ‘terugdeinzen’ (Leer en Verbonden 19:18), maar dat ik open zal staan voor mogelijkheden om anderen op te beuren. Ik creëer nu een thuis waar ik volgens mij goed kinderen kan grootbrengen.
Het is niet altijd makkelijk om op zijn beloften te vertrouwen. Op de Heer wachten, vereist een vertrouwen in Jezus Christus dat soms aanvoelt alsof het meer is dan wat wij kunnen opbrengen. Toch heeft Alma getuigd: ‘Hij zal al zijn beloften die Hij je doet, vervullen, want Hij heeft ook zijn beloften die Hij onze vaderen deed, vervuld’ (Alma 37:17). Gods beloften zijn zeker, en ik weet dat de Heiland ons alle hulp en steun zal bieden die we nodig hebben wanneer we ons best doen om onze Vader in de hemel te leren kennen en vertrouwen, die ‘zijn woord op ieder punt’ zal waarmaken (Alma 25:17). ‘Heere, God van Israël, er is geen God zoals U, boven in de hemel of beneden op de aarde, Die het verbond en de goedertierenheid houdt tegenover Uw dienaren, die met heel hun hart wandelen voor Uw aangezicht’ (1 Koningen 8:23).