Kom dan en volg Mij

Symbolen uit het Oude Testament

In de Schriften wordt symboliek gebruikt om bepaalde beginselen duidelijk te maken. Als we de symbolen in het Oude Testament begrijpen, kan dat ons leesgenot verrijken, ons begrip van de evangeliebeginselen verdiepen, en onze waardering voor de woorden van de Heiland vergroten.

Sommige symbolen kunnen op verschillende manieren worden uitgelegd. Het is belangrijk om te onthouden dat juiste interpretaties van symbolen voortbouwen op wat al duidelijk in andere Schriftteksten en door onze kerkleiders is uitgelegd.

Hier zijn vier symbolen die u deze maand in Kom dan en volg Mij zult tegenkomen.

Olijftak

Olijfbomen worden geregeld in de Schriften genoemd. Olijfbomen zijn een symbool van het huis van Israël, en ‘de olijftak wordt over het algemeen als een symbool van vrede’ beschouwd.¹ Een olijftak is de eerste plant die na de zondvloed wordt genoemd (zie Genesis 8:11) als symbool dat de vrede op aarde was teruggekeerd toen het water zich terugtrok.

Regenboog

Na de zondvloed plaatste God een regenboog in de lucht (zie Genesis 9:12–17). De regenboog was niet alleen mooi om te zien, maar was een symbool van Gods belofte dat de aarde nooit meer door een vloed zou worden bedekt en dat de Heer weer op aarde zou komen (zie Bijbelvertaling van Joseph Smith, Genesis 9:21–25 [in het aanhangsel van de tripelcombinatie]).

Ram

Toen Abraham was gevraagd om Izak te offeren, zorgde God voor een ram die in Izaks plaats geofferd moest worden (zie Genesis 22:13–14). President Dallin H. Oaks, eerste raadgever in het Eerste Presidium, heeft uitgelegd: ‘Vanwege onze zonden en onze sterfelijkheid, zijn wij […] ter dood veroordeeld. Als alle hoop is vervlogen, zorgt onze hemelse Vader voor het Lam Gods, en worden wij door zijn offer gered.’²

Waterput

an actor portraying Jesus sitting at Jacob’s well

In Genesis 26 lezen we over Izaks waterputten. Water symboliseert vaak onze afhankelijkheid van de Heiland, Jezus Christus. ‘Zoals water onontbeerlijk is om fysiek leven in stand te houden, zijn de Heiland en zijn leer (levend water) onontbeerlijk voor het eeuwige leven.’³