จิตวิญญาณฉันใฝ่ฝันที่จะอยู่ที่นั่น

โดย ลอนดอน บริมฮอลล์, นิตยสารศาสนจักร

เรื่องราวพระคัมภีร์เรื่องโปรดเป็นคำตอบสำหรับความปรารถนาของฉันที่จะใกล้ชิดกับพระบิดาบนสวรรค์และพระบุตรของพระองค์

วันหนึ่งฉันมาพระวิหารพร้อมกับคำถามในใจว่า: “พระบิดาบนสวรรค์ ลูกเป็นอย่างไรบ้างในพระกิตติคุณ?”

ฉันรู้สึกถึงข้อบกพร่องของตนมากเป็นพิเศษในสัปดาห์นั้น เช่นเดียวกับนีไฟ ฉันรู้สึกหนักใจกับบาปที่เข้ามารุมเร้าฉันอย่างง่ายดาย แต่ฉันก็รู้ว่าฉันได้วางใจผู้ใดเหมือนกับนีไฟ (ดู 2 นีไฟ 4:18–19) ฉันหวังว่าการใช้เวลากับพระเจ้าในพระนิเวศน์ของพระองค์ในเช้าวันนั้นจะช่วยลดความเหินห่างที่ฉันรู้สึก

ฉันตั้งใจฟังตลอดศาสนพิธีเอ็นดาวเม้นท์และรู้สึกสำนึกคุณสำหรับความเข้มแข็งและความรู้ที่ศาสนพิธีนั้นมอบให้ฉัน แต่เมื่อฉันเข้าไปในห้องซีเลสเชียล ใจฉันก็ยังคงรู้สึกหนักอึ้งอยู่ ฉันจะรู้ได้อย่างไรว่าพระเจ้าทรงคิดอย่างไรกับฉัน?

ฉันนั่งไตร่ตรองอยู่สองสามนาที จากนั้นรู้สึกท้อแท้ และเริ่มลุกขึ้นยืน แต่มีบางอย่างดึงฉันให้นั่งลงไปบนโซฟาอีก “ฉันไม่อยากออกไป” ฉันคิด

ฉันมองไปรอบๆ ห้องและเห็นภาพวาดที่คุ้นเคยของพระเยซูคริสต์รายล้อมด้วยเหล่าเทพ โดยที่พระพาหุของพระองค์หันมาทางฉัน ถ้อยคำในพระคัมภีร์ข้อโปรดเข้ามาในความคิดของฉัน: “จิตวิญญาณพ่อใฝ่ฝันที่จะอยู่ที่นั่น” (ดู แอลมา 36:22)

ฉันไตร่ตรองความสำคัญของข้อนั้นในเรื่องราวของแอลมาอยู่บ่อยครั้ง ก่อนหน้านี้ เนื่องจากบาปของเขา ความคิดที่จะยืนต่อพระพักตร์พระผู้เป็นเจ้าทำให้แอลมาเต็มไปด้วย “ความสะพรึงกลัวอันเกินกว่าจะพรรณนาได้” (แอลมา 36:14) แต่หลังจากหันมาหาพระคริสต์ เขาเห็นพระผู้เป็นเจ้ารายล้อมด้วยเหล่าเทพ และ “จิตวิญญาณ [เขา] ใฝ่ฝันที่จะอยู่ที่นั่น” ฉันรู้สึกว่าความแตกต่างในพระคัมภีร์ข้อนี้สวยงามเสมอ ความพยายามเล็กๆ น้อยๆ ของแอลมาในการมองไปที่พระเจ้ามีผลใหญ่หลวงต่อใจเขา

เช่นเดียวกับแอลมา ฉันตระหนักว่าตนไม่รู้สึกพร้อมที่จะออกจากห้องซีเลสเชียลเพราะจิตวิญญาณฉันใฝ่ฝันที่จะอยู่ที่นั่น—ทั้งในพระวิหารวันนั้นและท้ายที่สุดกับพระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์ในบ้านบนสวรรค์ของฉัน พระวิญญาณบริสุทธิ์ทรงใช้เรื่องราวพระคัมภีร์ที่ฉันชื่นชอบบอกฉันว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงรู้จักความรู้สึกนึกคิดของฉัน ฉันจดจำได้ว่าแม้ฉันจะมีข้อบกพร่อง แต่พระเจ้าทรงยอมรับความพยายามของฉันที่จะใกล้ชิดพระองค์ พระองค์ทรงรู้ว่าฉันใฝ่ฝันที่จะอยู่ที่นั่น