ร่างกายของท่าน: ดูแลของประทานอันสูงส่ง

โดย เกล นิวโบลด์

นิตยสารศาสนจักร

ร่างกายของเราเป็นของประทานจากพระผู้เป็นเจ้าและเป็นวิหารสำหรับวิญญาณของเรา ทั้งนี้ เราต้องควบคุมตนเองและมีวินัยในการบำรุงเลี้ยงและดูแลอย่างเหมาะสม

ภาพ

ผู้ชายและผู้หญิงวิ่งเหยาะๆ

เรามักละเลยสุขภาพที่ดีของตนเองเสียจนดื่มน้ำอัดลมวันละ 10 แก้ว ใช้ชีวิตแบบไม่ค่อยขยับเขยื้อน และอดนอนตามใจตนเอง หรือบางทีแม้ว่าเราจะเลือกทางเลือกที่ดีต่อสุขภาพ แต่พันธุกรรมก็อาจทำให้เกิดปัญหาที่ไม่คาดคิดและความท้าทายด้านสุขภาพ

เราทุกคนมีสุขภาพร่างกายที่แตกต่างกันซึ่งเราไม่สามารถควบคุมได้ตลอดเวลา แต่มีสิ่งหนึ่งที่แน่นอน: แผนของพระผู้เป็นเจ้าเรียกร้องให้เราปรับปรุงสิ่งที่เราได้รับมา การทำเช่นนั้นต้องมีวินัยในตนเองและความทุ่มเทแบบเดียวกับที่เราต้องมีเพื่อรักษาสุขภาพทางวิญญาณของเรา นั่นหมายถึงเราต้องฝึกฝนนิสัยต่างๆ เช่น วิ่งแทนนั่ง ทานผักแทนขนมหวาน และเข้านอนแทนการนอนดึก

เมื่อเราแสวงหาแรงบันดาลใจเพื่อปรับปรุงสุขภาพร่างกายของเรา และเมื่อเราพัฒนาวินัยในตนเองเพื่อรักษาสุขภาพ เราจะค้นพบความสามารถที่มากขึ้นในการรับใช้พระผู้เป็นเจ้าและพบปีติ

ร่างกายของท่านเป็นวิหาร

จิตวิญญาณจะเติบโตเมื่อวิญญาณและร่างกายได้รับการดูแลอย่างดี “วิญญาณกับร่างกายเป็นจิตวิญญาณของมนุษย์” (หลักคำสอนและพันธสัญญา 88:15) ประธานรัสเซลล์ เอ็ม. เนลสันแสดงความเห็นเกี่ยวกับข้อนี้โดยสอนว่าทั้งร่างกายและวิญญาณ “มีความสำคัญมาก ร่างกายของท่านเป็นงานสร้างที่งดงามของพระผู้เป็นเจ้า ร่างกายเป็นวิหารของพระองค์เช่นเดียวกับของท่านและต้องปฏิบัติต่อร่างกายด้วยความเคารพ”

เมื่ออายุ 99 ปี ประธานเนลสันยังคงทำหน้าที่ประธานศาสนจักรต่อไป ขณะตระหนักว่าบางครั้งท่านต้องใช้อุปกรณ์ช่วยเดินเพื่อการทรงตัว และปัจจุบันชอบกล่าวคำปราศรัยการประชุมใหญ่สามัญขณะนั่งมากกว่า “ในบางครั้ง ข้าพเจ้ามีความท้าทายเล็กๆ น้อยๆ เกี่ยวกับการทรงตัว” ประธานเนลสันเขียนบนหน้าโซเชียลมีเดียของท่านเองในเดือนพฤษภาคม 2023 “ข้าพเจ้าเดาว่าตัวเองไม่ควรแปลกใจเมื่อมีปัญหาเล็กๆ น้อยๆ เกิดขึ้นเมื่อข้าพเจ้ามีอายุใกล้จะถึงหนึ่งศตวรรษแล้ว โชคดีที่หัวใจของข้าพเจ้ามีสุขภาพดี จิตวิญญาณของข้าพเจ้าก็แข็งแกร่งพอๆ กับขาของข้าพเจ้า และสมองของข้าพเจ้าก็ยังทำงานอยู่”

ประธานเนลสันมีชื่อเสียงจากการปฏิบัติด้านสุขภาพและการดำเนินชีวิตที่ไม่หยุดนิ่ง ท่านเป็นคนผอมเพรียวอยู่เสมอ โดยพยายามอย่างหนักเพื่อให้ร่างกายเป็นแบบนั้น ท่านออกกำลังกายเป็นประจำ และชอบที่จะออกไปข้างนอก ในช่วงอายุ 90 ปี ท่านตักหิมะจากทางเท้าที่บ้านท่านและของเพื่อนบ้าน นำถังขยะกลับไปที่โรงรถ และทำงานต่างๆ ในสวน ท่านเล่นสกีบ่อยเท่าที่ตารางงานเอื้ออำนวยจนกระทั่งได้รับตำแหน่งเป็นประธานศาสนจักร

การพัฒนาวินัยในตนเอง

เรารู้หลักพื้นฐานของการมีสุขภาพกายที่ดีดังนี้:

ออกกำลังกายเป็นประจำ
นอนหลับให้เพียงพอ
รับประทานอาหารให้ครบห้าหมู่
รักษาน้ำหนักให้เหมาะสม
จัดการความเครียด

เคล็ดลับคือการทำให้ร่างกายของเราทำในสิ่งที่วิญญาณของเรารู้ว่าควรทำ ดังที่ประธานเนลสันกล่าวไว้ การทดสอบประการหนึ่งของความเป็นมรรตัยคือการควบคุมความอยากของร่างกายเราโดยวิญญาณที่อยู่ในร่างกาย:

“ซาตานรู้ถึงพลังความอยากของเรา เขาจึงล่อลวงเราให้กินสิ่งที่เราไม่ควรกิน ดื่มสิ่งที่เราไม่ควรดื่ม …

“เมื่อเรารู้ธรรมชาติอันสูงส่งของเราจริงๆ เราจะต้องการควบคุมความอยากเช่นนั้น … ในการสวดอ้อนวอนแต่ละวันขอให้เรายอมรับด้วยความสำนึกคุณว่า [พระผู้เป็นเจ้า] ทรงเป็นพระผู้สร้างของเราและขอบพระทัยพระองค์สำหรับความงดงามของร่างกายเรา เราจะดูแลร่างกายและหวงแหนเสมือนเป็นของประทานส่วนตัวจากพระผู้เป็นเจ้า”

การบำรุงเลี้ยงความสำนึกคุณและการค้นพบปีติในร่างกายที่พระผู้เป็นเจ้าประทานแก่เรา

เมื่ออายุ 27 ปี และในฐานะคุณแม่ลูกสาม ฉันได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ ซึ่งเป็นโรคแพ้ภูมิตนเอง โดยอาการคือข้อต่อจะเสื่อมลงเมื่อเวลาผ่านไป ฉันไม่สามารถควบคุมชีวิตของตนเองได้ทั้งทางร่างกายและจิตใจ ฉันพึ่งพาพระผู้เป็นเจ้าเพื่อขอความช่วยเหลือในการฟื้นความมั่นคงทางจิตใจและสุขภาพที่ดีที่ฉันเคยมองข้ามมาก่อน

ฉันขอความช่วยเหลือจากนักจิตวิทยาเรื่องความวิตกกังวล ฉันทำงานร่วมกับนักกายภาพบำบัดเกี่ยวกับการใช้ยาและใช้วิธีแก้ปัญหาจากธรรมชาติอีกด้วย ฉันไม่เคยยอมแพ้ หลังจากที่เจ็บปวดเป็นเวลาหลายปี สุขภาพกายและใจของฉันก็ดีขึ้น

ฉันจำได้ว่าบ่ายวันหนึ่งฉันเดินป่าผ่านทุ่งดอกไม้ป่าไปยังทะเลสาบบนภูเขา ฉันขอบพระทัยพระผู้เป็นเจ้าด้วยน้ำตาที่ไหลอาบหน้าสำหรับพรทางร่างกายของฉันและความสามารถในการมีส่วนร่วมในกิจกรรมที่ฉันคิดว่าจะไม่สามารถทำได้อีกแล้ว อาการของฉันไม่มีทางรักษาได้ และโรคนี้ส่งผลเสียต่อร่างกายของฉันอย่างเห็นได้ชัด แต่การเดินป่าและการออกกำลังกายกลายเป็นสิ่งที่ฉันชอบ และฉันไม่เคยมองข้ามสุขภาพของตนเอง

แม้ว่าฉันจะมีข้อจำกัดทางร่างกาย แต่เมื่อเร็วๆ นี้ฉันรับใช้เป็นผู้สอนศาสนาอาวุโสกับสามีในวอชิงตัน สหรัฐอเมริกา (ซึ่งเป็นสถานที่เดินป่า!) ฉันสำนึกคุณที่ได้รับใช้การเรียกของศาสนจักรเกือบทุกอย่างในตลอดชีวิตที่ผ่านมา

ดังที่ประธานเนลสันกล่าว: “ขอให้เราสำนึกคุณตลอดไปต่อพรอันเหลือเชื่อของร่างกายที่งดงามซึ่งเป็นงานสร้างสูงสุดของพระบิดาบนสวรรค์ผู้ทรงรักเรา ที่สำคัญเท่ากับร่างกายเราคือร่างกายไม่สิ้นสุดในตัวมันเอง ร่างกายเป็นส่วนจำเป็นในแผนอันสำคัญยิ่งแห่งความสุขของพระผู้เป็นเจ้าเพื่อความก้าวหน้านิรันดร์ของเรา”

คำถามให้ไตร่ตรอง

ฉันจะเรียนรู้ที่จะรู้สึกสำนึกคุณต่อร่างกายที่พระบิดาบนสวรรค์ประทานให้ฉันมากขึ้นได้อย่างไร?
ฉันจะใช้ศรัทธาในพระเจ้าขณะพยายามทำให้สุขภาพของตนเองดีขึ้นได้อย่างไร?
ฉันสามารถทำอะไรได้บ้างเพื่อปรับปรุงสุขภาพของฉันให้ดีขึ้นในวันนี้? ในสัปดาห์นี้?
สุขภาพร่างกายของฉันส่งผลต่อสุขภาพทางวิญญาณ สุขภาพจิต และความสามารถของฉันในการรับใช้อย่างไร?