«Μία πνευματική εντύπωση της Δημιουργίας», Λιαχόνα, Σεπ 2024.
Πορτρέτα πίστης
Μία πνευματική εντύπωση της Δημιουργίας
Η Εξιλέωση του Ιησού Χριστού απέκτησε ένα βαθύτερο νόημα για μένα καθώς σμίλεψα την ιστορία του Αβραάμ και του Ισαάκ.
Η ζωγραφική και η γλυπτική είναι ένας τρόπος που εκφράζω την εκτίμησή μου για την ομορφιά της γης. Για εμένα, η τέχνη ξεκινά με μία πνευματική εντύπωση της δημιουργίας.
«Το παιδί της διαθήκης»
Όταν ένας φίλος συνταξιοδοτήθηκε και προετοιμάσθηκε να μετακομίσει, έφτιαξα ένα κομμάτι για εκείνον ονόματι Το παιδί της διαθήκης. Ήταν ένα άγαλμα του Αβραάμ που κρατούσε τον Ισαάκ μωρό. Από τότε, έχω κάνει μία σειρά από άλλα γλυπτά με τον Αβραάμ και τον Ισαάκ. Είναι τα αγαπημένα μου και μερικά από τα πιο σημαντικά μου κομμάτια.
Αυτό που μου αρέσει περισσότερο είναι εκείνο που ο Αβραάμ διδάσκει τον γιο του από παπύρους. Ο Αβραάμ πιάνει τον μηρό του και κοιτάζει ψηλά με μια πονεμένη έκφραση στο πρόσωπό του με την εντύπωση από τον Κύριο ότι πρέπει να θυσιάσει τον μονάκριβο γιο του. Ο Ισαάκ αγκαλιάζει τον Αβραάμ, αλλά δεν μπορεί να καταλάβει γιατί ο πατέρας του δεν ανταποκρίνεται σε αυτόν.
Ένα άλλο κομμάτι σε διαδικασία δείχνει τους δυο τους να χτίζουν έναν βωμό. Ο Ισαάκ ρωτά πού είναι η θυσία και ο Αβραάμ απαντά ότι ο Κύριος θα προσφέρει. Σε ένα προηγούμενο κομμάτι, στον Αβραάμ παρέχεται ένα κριάρι στο δάσος και του λένε ότι δεν χρειάζεται να θυσιάσει τον γιο του. Ο Αβραάμ αγκαλιάζει τον Ισαάκ, κρατώντας τον σφιχτά. (Βλ. Γένεσις 22:1-13.)
Αυτό που είναι τόσο πολύτιμο σε αυτή την ιστορία είναι ότι είναι ένας τύπος, ή σύμβολο, της θυσίας του Υιού του Θεού. Ο Πατέρας μας στους Ουρανούς, που αγαπά τον Μονογενή Του Υιό, επέλεξε επίσης να Τον θυσιάσει, αλλά δεν Τον λυπήθηκε την τελευταία στιγμή. Με τα λόγια του Πρεσβυτέρου Νηλ Α. Μάξουελ (1926-2004) της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων: «Δεν υπήρχε κριάρι στο δάσος στον Γολγοθά για να Τον σώσει, αυτόν τον φίλο του Αβραάμ και του Ισαάκ» (“O, Divine Redeemer”, Ensign, Νοέ 1981, 8).
Αντιθέτως, ο Πατέρας επέτρεψε στον εκλεκτό Του Υιό (βλ. Μωυσής 4:2) να τελέσει την Εξιλέωση για λογαριασμό μας, ώστε να μπορούμε όλοι να επιστρέψουμε στην παρουσία Τους και να ζήσουμε ξανά μαζί Τους, αν το επιθυμούμε και ζούμε άξιοι αυτής της ευλογίας (βλ. Κατά Ιωάννην 3:16-17).
Η εμπειρία μου μού λέει ότι ο Θεός συμμετέχει στη ζωή μας. Υπάρχουμε για «να μπορέσουμε να έχουμε αγαλλίαση» (Νεφί Β΄ 2:25), αλλά αποκτούμε εμπειρία από όσα υποφέρουμε. Όσο σίγουρα συμβαίνουν καλά πράγματα, υπάρχει, ωστόσο, «αντίθεση στα πάντα» (Νεφί Β΄ 2:11). Ο Θεός, ωστόσο, είναι εκεί για εμάς, και μπορούμε να ξεπεράσουμε ό,τι πρέπει, ό,τι κι αν μας έρθει. Θα διαπιστώσουμε ότι μπορούμε να αντέξουμε τις δοκιμασίες μας καθώς συνεχίζουμε να προσπαθούμε να αγαπούμε, να υπηρετούμε και να γίνουμε πιο φιλεύσπλαχνοι – όπως ο Σωτήρας μας.
Είμαι ευγνώμων για το Ευαγγέλιο, την οικογένειά μου και όλους τους όμορφους ανθρώπους στην Εκκλησία. Όπου κι αν πηγαίναμε η σύζυγός μου, η Κάθλιν κι εγώ σε ιεραποστολές σε όλον τον κόσμο, βρήκαμε Αγίους που αγαπούν ο ένας τον άλλον και υπηρετούν, ευλογούν και θυσιάζουν ο ένας για τον άλλον. Ο Επουράνιος Πατέρας μάς αγαπά και είμαστε τέκνα Του. Δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό από το να είμαστε πιστοί σε Εκείνον και τον Υιό Του, οι οποίοι είναι τόσο πιστοί σε εμάς.