«Βρίσκοντας ανακούφιση στη σχέση της διαθήκης με τον Θεό», Λιαχόνα, Σεπ 2024.
Βρίσκοντας ανακούφιση στη σχέση της διαθήκης με τον Θεό
Ο Ιησούς Χριστός είναι η πηγή αγνής αγάπης, ίασης, ευτυχίας και ανακούφισης.
Λεπτομέρεια από το He Comes Again to Rule and Reign [Έρχεται πάλι για να κυβερνήσει και να βασιλεύσει], υπό Mary R. Sauer
Η εύρεση ανακούφισης μέσω της σχέσης διαθήκης μας με τον Θεό είναι στον νου και την καρδιά μου εδώ και αρκετό καιρό. Καθώς ο προφήτης του Κυρίου μας έχει διδάξει και παροτρύνει να μάθουμε σχετικά με τις διαθήκες, τους ναούς και τη δύναμη της ιεροσύνης, βρέθηκα να ερευνώ, να αγαπώ και να χορταίνω με τις αναζωογονητικές αλήθειες που περιέχονται στις διαθήκες.
Προοριζόμασταν να συμπράξουμε με τον Κύριο με έναν ισχυρό τρόπο μέσω των διαθηκών μας. Επιθυμεί να είναι μαζί μας στις ανησυχίες και τις αποφάσεις μας. Δεν χρειάζεται να πλοηγούμαστε στις δυσκολίες, τις θλίψεις, τις ανασφάλειες και τα ψυχικά άλγη μόνοι μας. Θα είναι δίπλα μας. Είπε: «Δεν θα σας αφήσω ορφανούς· έρχομαι προς εσάς» (Κατά Ιωάννην 14:18).
Ο Πρόεδρος Ράσσελ Μ. Νέλσον περιέγραψε τον χαρακτήρα του Θεού και τη μεγάλη Του αγάπη για εμάς, όταν δίδαξε ότι «το μονοπάτι της διαθήκης έχει να κάνει με τη σχέση μας με τον Θεό». Είπε: «Μόλις εσείς και εγώ συνάψουμε μία διαθήκη με τον Θεό, η σχέση μας με Εκείνον γίνεται πολύ πιο κοντινή από ό,τι πριν από τη διαθήκη μας. Τώρα είμαστε δεμένοι μαζί. Χάρη στη διαθήκη μας με τον Θεό, δεν θα κουραστεί ποτέ στις προσπάθειές Του να μας βοηθήσει και δεν θα εξαντλήσουμε ποτέ την ευσπλαχνική υπομονή Του μαζί μας. Καθένας από εμάς έχει μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά του Θεού. Έχει μεγάλες ελπίδες για εμάς».
Η μεγαλύτερη πηγή μου ειρήνης
Ως αδελφή που δεν έχει ακόμη παντρευτεί, αυτή η στοργική και γεμάτη ευσπλαχνία σχέση διαθήκης με τον Πατέρα μου στους Ουρανούς και τον Σωτήρα έχει μια ισχυρή θέση στη ζωή μου και ήταν και είναι η μεγαλύτερή μου πηγή ανακούφισης και ειρήνης. Ασχέτως της οικογενειακής μας κατάστασης ή του υποβάθρου μας, ο Κύριος επιθυμεί να συμπράξουμε μαζί Του με έναν ισχυρό τρόπο – να είμαστε «ένα» (Νεφί Γ΄ 19:23) μαζί Του σε «όλες τις ενέργειές [μας]» (Άλμα 37:37). Καθώς αναφωνούμε προς τον Κύριο για την υποστήριξή μας και οι αφοσιώσεις της καρδιάς [μας] «ας τίθενται στον Κύριο παντοτινά» (Άλμα 37:36, η πλάγια γραφή προστέθηκε), η ζωή μας μπορεί να γεμίσει από αυτόν τον όμορφο δεσμό διαθήκης.
Μέσω του Σωτήρος μας, Ιησού Χριστού, μπορούμε να λάβουμε ανακούφιση και να μην αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες της ζωής μόνοι.
Όλοι έχουμε ανησυχίες και ανάγκες στις οποίες νιώθουμε μόνοι. Νοιάζεται για τις ανησυχίες μας ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλες ή μικρές είναι. Έχω νιώσει την ανάγκη για τη βοήθειά Του, όταν ανησυχώ για φαινομενικά μικρά πράγματα όπως ο πανταχού παρών φίλος που αποκαλώ «επισκευή σπιτιού». Χωρίς σύζυγο να συμβουλεύομαι, μπορώ να ανησυχώ μόνη μου για τον σωστό εργολάβο, το δίκαιο κόστος, το να παίρνω χρόνο από τη δουλειά για να είμαι στο σπίτι και να είμαι καλή διαχειρίστρια των οικονομικών και του σπιτιού μου. Ήταν θρίαμβος τις προάλλες που έφτιαξα την πόρτα του γκαράζ μου! Ο Κύριος άκουσε την ανησυχία μου. Και μολονότι μικρή στο μεγαλοπρεπές σχέδιο των πραγμάτων, απάντησε στην προσευχή μου. Πώς; Μέσω ενός ευγενικού γείτονα, της βοήθειας του Πνεύματος και ενός βίντεο στο YouTube, ευλογήθηκα να ξέρω τι να κάνω για να φτιάξω την πόρτα.
Αν ο Κύριος είναι προσεκτικός στις μικρές ανάγκες, φαντασθείτε την επιθυμία Του να μας ευλογήσει και να μας στηρίξει στα πιο βαριά ζητήματα της καρδιάς και της ψυχής, που δεν είναι λίγα: κακοποίηση, εθισμός, δύσκολες οικογενειακές σχέσεις, απώλεια και απογοήτευση, συνεχή ψυχικά και σωματικά προβλήματα υγείας, οικονομικές δυσκολίες, διαρκής ανησυχία ως γονέας, συνεχής ανησυχία για τη φροντίδα ενός γονέα, μάχες με προσωπική πίστη, ένα παιδί ή σύζυγος που επιλέγει να μην συμμετέχει στο Ευαγγέλιο.
Κατά τη διάρκεια των εντάσεων και των αδυναμιών της ζωής, στηρίχθηκα πολύ και κρατήθηκα κοντά στη σχέση της διαθήκης μου με τον Θεό. Καθώς εμπιστεύτηκα τη στοργική Του φροντίδα και προσπάθησα να αφιερώσω τη ζωή μου σε Εκείνον, Αυτός παρείχε ανακούφιση μέσω της δύναμης της ιεροσύνης Του και υπήρξε ο Πάροχός μου στις πνευματικές και εγκόσμιες ανάγκες μου. Έχει προσφέρει ανακούφιση από τον φόβο, ανακούφιση από τις ανασφάλειες, ανακούφιση από την υπερηφάνεια, ανακούφιση από την αμαρτία, ανακούφιση από τη μοναξιά, ανακούφιση από τη θλίψη.
Ο Πρόεδρος Νέλσον δίδαξε με σαφήνεια και βεβαιότητα ότι «η ανταμοιβή για την τήρηση των διαθηκών με τον Θεό είναι επουράνια δύναμη – δύναμη που μας ενδυναμώνει να ανθιστάμεθα στις δοκιμασίες, τους πειρασμούς και τα ψυχικά άλγη μας καλύτερα».
Μέσω του Ιησού Χριστού, μπορούμε να λάβουμε ανακούφιση και να μην αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες της ζωής μόνοι.
Η αδελφή Γι με δύο αδελφές στη Μικρονησία που μεγαλώνουν παιδιά εγκαταλελειμμένα από τους γονείς.
Αδελφές «επάνω στις νησιά της θάλασσας»
Καθώς αναλογιζόμουν τις ευλογίες του δεσμού της διαθήκης που έχουμε με τον Θεό, σκέφτηκα την ανάθεσή μου να επισκεφθώ την Περιοχή Βορείου Ασίας.
Είχα το προνόμιο να ταξιδέψω στα μικρά νησιά Τσουκ στη Μικρονησία, περίπου 2.400 χλμ. νοτιοανατολικά της Ιαπωνίας. Δύο από τις αδελφές στο Γουένο του, Τσουκ, έχουν αφιερώσει τη ζωή τους για να μεγαλώσουν παιδιά που έχουν εγκαταλειφθεί από τους γονείς τους. Αυτές οι δύο αδελφές θεώρησαν ότι ήταν σημαντικό να μεγαλώσουν αυτά τα παιδιά στο Ευαγγέλιο. Μία από αυτές τις αδελφές είναι ανύπανδρη και εργάζεται με πλήρη απασχόληση ως σχολική σύμβουλος.
Τους ανέφερα το μήνυμα του Προέδρου Νέλσον προς τις αδελφές της Εκκλησίας, το οποίο είναι ότι εσείς αδελφές είστε αναγκαίες και πολύτιμες και σας αγαπούμε.
Η όμορφη ανύπανδρη αδελφή που μεγαλώνει τα ανίψια της ξέσπασε σε κλάματα και είπε ότι δεν ένιωθε πολύτιμη τον τελευταίο καιρό. Ένιωθε ξεχασμένη. Αλλά κατέθεσε μαρτυρία ότι ένιωσε την αγάπη και την επίγνωση του Θεού για εκείνη στα λόγια του προφήτη ότι ήταν πράγματι «πολύτιμη», και ήξερε ότι ήταν αλήθεια. Αισθάνθηκε την θεραπευτική αγάπη του Θεού. Ένιωσε ανακούφιση.
Ο Κύριος έχει πει: «Δεν ξέρετε ότι εγώ, ο Κύριος ο Θεός σας, έχω πλάσει όλους τους ανθρώπους, και ότι θυμάμαι αυτούς που βρίσκονται επάνω στα νησιά της θάλασσας;» (Νεφί Β΄ 29:7).
Αυτές οι αδελφές είναι γνωστές στον Επουράνιο Πατέρα και τον Σωτήρα τους. Δεν είναι μόνες. Και ούτε εσείς ούτε εγώ είμαστε μόνοι στις δοκιμασίες και τις δυσκολίες μας. Ο Κύριος με έστειλε περίπου 13.700 χλμ. με αεροπλάνο, τρένο, αυτοκίνητο και πλοίο για να φέρω την αγάπη και την ανακούφιση του Θεού σε «εκείνους» στα νησιά της θάλασσας. Και έτσι θα βρει εσάς και εμένα στα προσωπικά μας νησιά, όπου μπορεί να νιώθουμε μόνοι στις ανησυχίες και τα βάρη που κουβαλάμε στην καρδιά μας. Είναι παρών και προετοιμασμένος να μας ευλογήσει, να μας καθοδηγήσει και να μας παρηγορήσει.
«Μπορώ να έλθω εγώ σε σένα»
Ο Πρόεδρος Γκόρντον Μ. Χίνκλυ (1910-2008) κάποτε περιέγραψε την εμπειρία μίας νέας διαζευγμένης «μητέρας επτά παιδιών που τότε είχαν ηλικίες από 7 έως 16 ετών. Είπε ότι ένα βράδυ πήγε απέναντι για να παραδώσει κάτι σε έναν γείτονα». Αυτά είναι τα λόγια της όπως τα θυμήθηκε:
«Στρίβοντας για να γυρίσω σπίτι, είδα φώτα στο σπίτι μου. Άκουγα τις φωνές των παιδιών μου να αντηχούν καθώς έβγαινα από το σπίτι λίγα λεπτά νωρίτερα. Έλεγαν: “Μαμά, τι θα φάμε το βράδυ;” “Μπορείς να με πας στη βιβλιοθήκη;” “Πρέπει να αγοράσω χαρτί για αφίσες απόψε”. Κουρασμένη και αποκαμωμένη, κοίταξα εκείνο το σπίτι και είδα φως στο καθένα από τα δωμάτια. Συλλογίστηκα όλα εκείνα τα παιδιά που ήταν σπίτι και περίμεναν να πάω να φροντίσω τις ανάγκες τους. Το φορτίο μου το ένιωσα βαρύτερο από όσο μπορούσα να αντέξω.
»Θυμάμαι να κοιτάζω με δάκρυα προς τον ουρανό και να λέω: “Αγαπητέ Πατέρα, δεν αντέχω άλλο απόψε. Είμαι πολύ κουρασμένη. Δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω. Δεν μπορώ να πάω σπίτι και να φροντίσω μόνη μου όλα αυτά τα παιδιά. Μπορώ να έλθω σε Σένα και να μείνω με Εσένα μόνο για απόψε;…”
»Δεν άκουσα πραγματικά τα λόγια της απάντησης, όμως τα άκουσα στον νου μου. Η απάντηση ήταν: “Όχι, μικρούλα, δεν μπορείς να έλθεις σε εμένα τώρα… Όμως μπορώ να έλθω εγώ σε σένα”».
«Μπορώ να έλθω εγώ σε σένα». Ήλθε σε εκείνη και θα έλθει σε εσάς και σε εμένα, όπως ο Σωτήρας ήλθε στη γυναίκα στο πηγάδι όπου κοπίαζε κατά τη διάρκεια των ημερών της (βλ. Κατά Ιωάννην 4:3-42). Την ενθάρρυνε, τη δίδαξε, δήλωσε ότι ήταν Μεσσίας της και την αγάπησε, όταν ίσως εκείνη δεν αγαπούσε τον εαυτό της. Προς τη γυναίκα στο πηγάδι, προς τη νεαρή μητέρα των επτά, προς εσάς και εμένα, ο Ιησούς Χριστός στέκεται έτοιμος να προσφέρει ανακούφιση. Καταθέτω μαρτυρία ότι μπορούμε να λάβουμε ανακούφιση μέσω του δεσμού της διαθήκης μας με έναν στοργικό Θεό.
Ίσως σαν εμένα, έχετε παρακαλέσει για βοήθεια να μην μείνετε μόνοι κατά τη διάρκεια ορισμένων από τις πιο συναισθηματικώς, σωματικώς και πνευματικώς απαιτητικές εποχές της ζωής σας. Αυτές οι έντονες εποχές ανάπτυξης έχουν αφήσει αυτό που αποκαλώ «πνευματικές ραγάδες» στην ψυχή. Όμως δίδω μαρτυρία ότι Εκείνος με έχει υποστηρίξει και θα υποστηρίξει και σας. Σας έχει χαράξει επάνω στις παλάμες των χεριών Του (βλ. Ησαΐας 49:16, Νεφί Α΄ 21:16). Εκείνος ήταν εκεί καθώς επιζητούσατε «να είστε χρηστοί στο σκότος». Δεν με εγκατέλειψε ούτε θα σας εγκαταλείψει. Και θα Τον αγαπώ παντοτινά γι’ αυτό.
Αγαπητές αδελφές και αγαπητοί αδελφοί, η πηγή της αγνής αγάπης, της ίασης, της ευτυχίας και της ανακούφισης έχει βρεθεί εν Ιησού Χριστώ. Καταθέτω μαρτυρία ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ανακούφιση.
Επιθυμεί να σας φροντίσει, να σας ευλογήσει και να σας συγχωρήσει. Ήλθε γι’ αυτόν ακριβώς τον σκοπό, για να σας προσφέρει την πολύ αναγκαία ανακούφιση που επιζητείτε. Είναι ο Λυτρωτής του κόσμου και καταθέτω μαρτυρία ότι ζει και ότι σας αγαπά.
Από μία ομιλία σε μια Συνέλευση Γυναικών στο Πανεπιστήμιο Μπρίγκαμ Γιανγκ που δόθηκε στις 3 Μαΐου 2023.