Człowiek, co rozmawiał z Jehową

Starszy Kyle S. McKay

Siedemdziesiąty

Józef Smith został pobłogosławiony tym, że „nam otworzył dyspensację ostatnią”, a my jesteśmy z tego powodu błogosławieni.

Moim celem dzisiaj i zawsze jest świadczenie o Jezusie Chrystusie, o tym, że jest On Synem Boga, Stworzycielem świata, naszym Wyzwolicielem oraz Odkupicielem. Ze względu na to, że „podstawowymi zasadami naszej religii są świadectwa Apostołów i Proroków o Jezusie Chrystusie”, dzisiaj dzielę się z wami moją wiedzą i świadectwem o Zbawicielu, jak zostały wzmocnione i pogłębione poprzez życie i nauki jednego kluczowego apostoła i proroka.

Początki mądrości

Rankiem pięknego, bezchmurnego, wiosennego dnia 1820 roku 14-letni Józef Smith wszedł do gaju w pobliżu rodzinnego domu, aby modlić się w sprawie swoich grzechów i zapytać, do którego kościoła ma się przyłączyć. Jego szczera modlitwa, oferowana z niezachwianą wiarą, skupiła uwagę najbardziej potężnych sił wszechświata, w tym Ojca i Syna. A także diabła. Każdy z Nich wielce interesował się tą modlitwą i tym chłopcem.

To, co obecnie nazywamy Pierwszą Wizją, stanowiło początek przywrócenia wszechrzeczy w tej ostatniej dyspensacji. Dla Józefa jednak doświadczenie to było też osobiste i przygotowawcze. Pragnął jedynie przebaczenia i wskazówek. Pan udzielił mu obu tych rzeczy. Polecenie, aby „nie przystępować do żadnego [z kościołów]” wytyczyło kierunek. Słowa: „twoje grzechy są ci przebaczone” wskazały na odkupienie.

Ze wszystkich pięknych prawd, o których możemy dowiedzieć się z Pierwszej Wizji, być może najważniejsze dla Józefa było po prostu to, iż „[przekonał] się, że prawdziwe jest świadectwo Jakuba — że człowiek, któremu brak mądrości, może prosić Boga, a uzyska ją”.

Pewien uczony zauważył: „Prawdziwym echem Pierwszej Wizji obecnie jest wiedza, że Bóg z natury daje tym, którym brak mądrości […]. Bóg, który objawił się Józefowi Smithowi w świętym gaju, jest Bogiem, który odpowiada nastolatkom w czasie kłopotów”.

Przeżycie Józefa w gaju dało mu pewność, aby prosić o przebaczenie i wskazówki przez resztę swego życia. Jego przeżycie dało i mnie pewność, aby prosić o przebaczenie i wskazówki przez resztę mojego życia.

Regularna pokuta

21 września 1823 roku Józef żarliwie modlił się o przebaczenie, będąc pewny, że z powodu przeżyć w gaju, których doświadczył trzy lata wcześniej, niebiosa ponownie udzielą mu odpowiedzi. I tak się stało. Pan posłał anioła, Moroniego, aby pouczył oraz poinformował Józefa o pradawnym zapisie, który później przetłumaczy darem i mocą Boga — o Księdze Mormona.

Prawie 13 lat później Józef i Oliver Cowdery uklęknęli w solennej, cichej modlitwie w nowo poświęconej Świątyni Kirtland. Nie wiemy, o co się modlili, ale ich modlitwy prawdopodobnie zawierały błaganie o przebaczenie, albowiem, gdy powstali, Zbawiciel ukazał się i głosił: „Oto przebaczone są wam grzechy wasze, jesteście czyści wobec mnie”.

W miesiącach i latach po tym przeżyciu Józef i Oliver popełniali znowu grzechy. Raz za razem. W tym momencie jednak, na potrzeby tej chwili, w odpowiedzi na ich błaganie i przygotowanie na chwalebne przywrócenie kluczy kapłańskich, które miało się wkrótce wydarzyć, Jezus sprawił, że byli bez grzechu.

Życie Józefa, w którym regularnie pokutował, daje mi pewność, aby „[przystąpić] tedy z ufną odwagą do tronu łaski, [abym dostąpił] miłosierdzia”. Dowiedziałem się, że Jezus Chrystus naprawdę ma „przebaczające usposobienie”. Potępienie nie jest Jego misją ani nie leży w Jego naturze. On przyszedł, aby zbawiać.

Prosić Pana

W ramach obiecanego „odnowienia wszechrzeczy” Pan za pośrednictwem Józefa Smitha ujawnił Księgę Mormona oraz dał inne objawienia, które zawierają pełnię Jego ewangelii. Kluczowe prawdy były przekazywane w sposób jasny i kompletny, gdy Józef raz za razem poprosił Pana o wskazówki. Weźcie pod uwagę następujące kwestie:

Ojciec i Syn mają namacalne ciało niczym ciało ludzkie.
Jezus wziął na siebie nie tylko nasze grzechy, ale także nasze choroby, udręki i ułomności.
Jego Zadośćuczynienie było tak rozdzierające, że spowodowało, iż krwawił z każdego poru na ciele.
Jesteśmy zbawieni poprzez Jego łaskę po tym, jak „[dokonamy wszystko], co możemy zrobić.
Istnieją warunki miłosierdzia Chrystusa.
Kiedy przychodzimy do Chrystusa, On nie tylko przebacza nasze grzechy, ale też zmienia naszą naturę, „[abyśmy nie mieli] więcej pragnienia czynienia zła”.
Chrystus zawsze nakazuje Swemu ludowi budować świątynie, gdzie objawia On się ludowi i obdarowuje go mocą z wysokości.

Świadczę, że to wszystko jest prawdziwe i potrzebne. Reprezentuje to zaledwie ułamek pełni, która została przywrócona przez Jezusa Chrystusa za pośrednictwem Józefa Smitha w odpowiedzi na liczne pytania Józefa i prośby o wskazówki.

Rozwijanie tego Królestwa

W 1842 roku Józef napisał niesamowite słowa o tym, co nastanie w tej ostatniej dyspensacji. Głosił, że w naszych czasach „niebiańskie kapłaństwo połączy się z ziemskim, aby zrealizować te wspaniałe cele; a kiedy będziemy tak oto zjednoczeni we wspólnej sprawie, aby rozwijać królestwo Boga, niebiańskie Kapłaństwo, jego posiadacze nie będą bezczynnymi obserwatorami”.

Do swojego przyjaciela, Benjamina Johnsona, Józef powiedział: „Benjaminie, [jeśli umrę], nie będę daleko od ciebie, a jeśli będę po drugiej stronie zasłony, to wciąż będę pracował razem z tobą i ze znacznie zwiększoną mocą będę rozwijał to królestwo”.

27 lipca 1844 roku Józef Smith oraz jego brat, Hyrum, zostali zamordowani. Ciało Józefa zostało złożone w miejsce spoczynku, ale jego świadectwo nadal jest żywe na świecie i w mej duszy:

„Ujrzałem wizję, byłem tego pewny, i wiedziałem, że Bóg wie i nie mogłem temu zaprzeczyć”.

„Nigdy nie twierdziłem, że jestem doskonały; lecz nie ma żadnego błędu w objawieniach, których nauczałem”.

„Podstawowymi zasadami naszej religii są świadectwa Apostołów i Proroków dotyczące Jezusa Chrystusa, tego, że On umarł, został pochowany i powstał trzeciego dnia, i że wstąpił do niebios; wszystkie inne sprawy odnoszące się do naszej religii stanowią zaledwie dodatek do tego”.

To, co powiedziano o Janie Chrzcicielu można także powiedzieć o Józefie Smithie: „Wystąpił człowiek, posłany od Boga, który nazywał się [Józef] […]. Nie był on światłością, lecz miał zaświadczyć o światłości, by wszyscy przezeń uwierzyli”.

Wierzę. Wierzę w to i jestem tego pewien, że Jezus jest Chrystusem i Synem żyjącego Boga. Świadczę, że żyjący Bóg jest naszym kochającym Ojcem. Wiem to, ponieważ głos Pana przemówił o tym do mnie, jak też słyszałem głos Jego sług, apostołów i proroków, łącznie z tymi od czasów Józefa Smitha.

Świadczę, że Józef Smith był i jest prorokiem Boga, świadkiem i sługą Pana Jezusa Chrystusa. Został on pobłogosławiony tym, że „nam otworzył dyspensację ostatnią”, a my jesteśmy z tego powodu błogosławieni.

Pan nakazał Oliverowi i nam wszystkim: „wiernie stój przy moim słudze Józefie”. Świadczę, że Pan stoi przy Swoim słudze Józefie i za jego pośrednictwem kierował Przywróceniem.

Józef Smith jest częścią tego niebiańskiego kapłaństwa, o którym mówił. Tak, jak obiecał swojemu przyjacielowi, nie jest daleko od nas, i po drugiej stronie zasłony wciąż pracuje razem z nami ze znacznie zwiększoną mocą, aby rozwijać to królestwo. Z radością i wdzięcznością wznoszę głos w „[chwaleniu] człowieka, co rozmawiał z Jehową. Przede wszystkim będę wychwalał Jehowę, który rozmawiał z tym człowiekiem! W imię Jezusa Chrystusa, amen.