„Oto Jam jest światło, które wzniesiecie”
Podnosimy wysoko światło Pana, kiedy mocno trzymamy się naszych przymierzy i kiedy wspieramy naszego żyjącego proroka.
Do wielu świadectw na tej konferencji dodaję moje apostolskie świadectwo, że Jezus Chrystus jest Synem Boga, naszym Panem i Zbawicielem, Odkupicielem wszystkich dzieci naszego Ojca. Poprzez Swoje Zadośćuczynienie Jezus Chrystus umożliwił nam, jeśli będziemy godni, powrót do obecności naszego Ojca w Niebie i przebywanie z naszymi rodzinami na wieczność.
Zbawiciel nie jest nieobecny w naszych doczesnych podróżach. Przez ostatnie dwa dni słyszeliśmy, jak przemawia On przez wybranych przez siebie przywódców, abyśmy mogli się do Niego zbliżyć. Raz za razem, w duchu Swojej nieskalanej miłości i miłosierdzia, wspiera nas, gdy stawiamy czoła dramatom życia. Nefi opisał: „Mój Bóg był moją podporą; On prowadził mnie podczas moich udręk […]. Wypełnił mnie Swą miłością”.
Ta miłość jest ewidentna, kiedy wspieramy się nawzajem w Jego dziele.
Podczas konferencji generalnej popieramy naszego żyjącego proroka, Pierwsze Prezydium, Kworum Dwunastu Apostołów, Przedstawicieli Władz Generalnych i urzędników Kościoła. Popierać oznacza podnosić drugą osobę, poświęcać jej naszą uwagę, być wiernym jej zaufaniu, postępować zgodnie z jej słowami. Przemawiają oni zgodnie z natchnieniem od Pana, rozumieją obecne problemy, moralny upadek społeczeństwa i coraz większe wysiłki przeciwnika, aby zniweczyć plan Ojca. Podnosząc rękę, okazujemy wsparcie nie tylko w danej chwili, ale także w naszym codziennym życiu.
Popieranie obejmuje podnoszenie naszych prezydentów palików i biskupów, przywódców kworów i organizacji, nauczycieli, a nawet dyrektorów obozów w naszych okręgach i palikach. W domu podnosimy nasze żony i naszych mężów, dzieci, rodziców, dalszą rodzinę i bliźnich. Kiedy podnosimy siebie nawzajem, mówimy: „Jestem tu dla ciebie, nie tylko po to, by podnosić twoje ramiona i dłonie, kiedy ‘[opadają]’, ale aby być dla ciebie pocieszeniem i siłą u twego boku”.
Koncepcja podnoszenia jest zakorzeniona w pismach świętych. Nowo ochrzczeni w wodach Mormon zobowiązali się, że będą „dźwigać jedni drugich brzemiona […], pocieszać tych, którzy potrzebują pocieszenia, i stać jako świadkowie Boga o każdej porze i we wszystkim, i gdziekolwiek się [znajdują]”.
Jezus powiedział Nefitom: „[Podnieście] wysoko wasze światło, aby świeciło światu. Oto Jam jest światło, które wzniesiecie”. Podnosimy wysoko światło Pana, kiedy mocno trzymamy się naszych przymierzy i kiedy wspieramy naszego żyjącego proroka, gdy przekazuje słowa Boga.
Prezydent Russell M. Nelson w trakcie służby w Kworum Dwunastu Apostołów powiedział: „Popieranie proroków to osobiste zobowiązanie, że zrobimy wszystko, co w naszej mocy, aby podtrzymać ich prorocze priorytety”.
Podnosić proroka to święta praca. Nie siedzimy z założonymi rękami, ale aktywnie go bronimy, podążamy za jego radami, nauczamy jego słów i modlimy się za niego.
Król Beniamin w Księdze Mormona powiedział swemu ludowi: „Jestem jak wy, poddany wszelkim ułomnościom ciała i umysłu; jednak zostałem wybrany […] za przyzwoleniem i z ręki Pana […], chroniono mnie i zachowano mnie przez Jego niezrównaną moc, abym służył wam całą mocą, umysłem i siłą, które mi Pan dał”.
Podobnie jest z Prezydentem Nelsonem, który w wieku 100 lat jest chroniony i zachowany przez Pana. Prezydent Harold B. Lee, będący wówczas członkiem Pierwszego Prezydium, przytoczył przykład Mojżesza stojącego na szczycie wzgórza w Refidim. „Ręce [Prezydenta Kościoła] mogą osłabnąć”, powiedział. „Mogą opadać ze względu na ciężkie obowiązki, ale jeśli wspieramy jego ramiona oraz kiedy przewodniczymy pod jego kierownictwem, stojąc u jego boku, bramy piekła nie przemogą ani was, ani Izraela”. Wasze i nasze bezpieczeństwo zależy od tego, czy będziemy podążać za tymi, których Pan wyznaczył do przewodzenia Jego Kościołowi. On wie, kogo chce, aby przewodniczył temu Kościołowi, i nie popełni błędu”.
Prezydent Nelson czerpie z wieloletniej służby Panu. Jego dojrzałość, szerokie doświadczenie, mądrość i stałe otrzymywanie objawień są szczególnie odpowiednie dla naszych czasów. Powiedział: „Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich przygotowuje świat na dzień, w którym ‘poznanie Pana napełni ziemię’” (Ks. Izajasza 11:9). To dzieło zostało ogłoszone przez Boga 200 lat temu. Uczynił to, wypowiadając zaledwie sześć słów: ‘Oto Mój Umiłowany Syn. Słuchaj Go!’ (zob. Józef Smith — Historia 1:17)”.
Prezydent Nelson powiedział również: „Nigdy w historii świata nie było takiego czasu, kiedy wiedza o naszym Zbawicielu jest bardziej osobiście istotna i ważna dla każdej ludzkiej duszy. Wyobraźcie sobie, jak szybko niszczycielskie konflikty na całym świecie — i te w naszym życiu — zostałyby rozwiązane, jeśli my wszyscy zdecydowalibyśmy się podążać za Jezusem Chrystusem i zważać na Jego nauki”.
Bracia i siostry, musimy więcej podnosić, mniej szemrać i więcej popierać słowo Pana, Jego drogi i Jego proroka, który powiedział: „Jednym z naszych największych wyzwań w dzisiejszych czasach jest rozróżnienie pomiędzy prawdami Boga a fałszem Szatana. Dlatego Pan ostrzegł nas, abyśmy ‘[modlili] się zawsze […], [byśmy mogli] pokonać Szatana i […] [umknąć] z rąk sług Szatana, którzy utrzymują […] dzieło [przeciwnika]’ [Doktryna i Przymierza 10:5; wyróżnienie dodane]”.
W kwietniu Siostra Rasband i ja mieliśmy zaszczyt uczestniczyć wraz z naszym ukochanym prorokiem i Siostrą Nelson w ponownym poświęceniu Świątyni Manti w Utah.
Wchodząc do pokoju, Prezydent Nelson zaskoczył wszystkich. Bardzo niewielu z nas wiedziało, że planował tam być. W Jego obecności natychmiast poczułem światło i proroczą opończę, którą nosi. Wyraz radości na twarzach ludzi, którzy osobiście zobaczyli proroka, pozostanie ze mną na zawsze.
W modlitwie ponownego poświęcenia świątyni Prezydent Nelson zwrócił się do Pana, aby Jego święty dom w istocie podnosił wszystkich, którzy wchodzą do świątyni, „aby mogli otrzymać święte błogosławieństwa i pozostać godni i wierni swoim przymierzom […], aby był to dom pokoju, dom pocieszenia i dom osobistego objawienia dla wszystkich, którzy godnie wejdą przez jego drzwi”.
Wszyscy potrzebujemy być podniesieni przez Pana spokojem, pocieszeniem, a przede wszystkim osobistym objawieniem, aby przeciwstawić się strachowi, ciemności i sporom, które ogarniają świat.
Przed nabożeństwem staliśmy na zewnątrz w słońcu razem z Prezydentem i Siostrą Nelson, aby podziwiać piękną okolicę. Korzenie przodków Prezydenta Nelsona związane z tym obszarem sięgają głęboko. Jego ośmioro pradziadków osiedliło się w dolinach otaczających świątynię, podobnie jak moi. Mój pradziadek, Andrew Anderson, służył w ekipie budowlanej pierwszych pionierów, którzy przez 11 lat pracowali nad ukończeniem świątyni Manti, trzeciej świątyni w Górach Skalistych.
Stojąc u boku Prezydenta Nelsona, mieliśmy okazję podnieść i podtrzymać proroka Boga podczas świętowania ponownego poświęcenia świętego domu Pana. Był to dzień, którego nigdy nie zapomnę.
Owego świętego dnia Prezydent Nelson powiedział: „Budujemy świątynie, aby oddawać cześć Panu. Są zbudowane po to, aby oddawać cześć, a nie na pokaz. Wewnątrz tych świętych murów zawieramy święte przymierza o wiecznym znaczeniu”. Gromadzimy Izrael.
Prezydent Nelson i poprzedni prorocy otaczali święte świątynie opieką w swych ramionach. Obecnie na całym świecie mamy 350 świętych domów Pana, które działają, zostały ogłoszone lub są w budowie. Od 2018 roku, jako prorok, Prezydent Nelson ogłosił budowę 168 świątyń.
„W naszych czasach”, powiedział, „musi nastąpić całe, kompletne i doskonałe zespolenie dyspensacji, kluczy i mocy (zob. Doktryna i Przymierza 128:18). W tym świętym celu świątynie pokrywają całą ziemię. Pragnę ponownie podkreślić, że budowa tych świątyń nie zmieni waszego życia, ale z pewnością dokona tego wasza służba w świątyni”.
„Zbawiciel i Jego doktryna są sednem świątyni”, mówi Prezydent. „Wszystko, co jest nauczane w świątyni poprzez wskazówki i Ducha, pogłębia nasze zrozumienie Jezusa Chrystusa. Jego niezbędne obrzędy wiążą nas z Nim poprzez święte przymierza kapłańskie. Następnie, kiedy dotrzymujemy naszych przymierzy, On obdarowuje nas Swoją uzdrawiającą, wzmacniającą mocą”.
„Wszyscy, którzy oddają cześć w świątyni”, powiedział Prezydent Nelson, „wychodzą z niej z mocą Bożą i z aniołami, którzy będą ‘[ich] strzegli’ [Doktryna i Przymierza 109:22]. Jak bardzo wiedza o tym zwiększa waszą pewność tego, że jako obdarowana kobieta lub mężczyzna [bądź uczęszczająca do świątyni młodzież] uzbrojeni w moc Boga nie musicie sami stawiać czoła życiu? Jaką odwagę daje wam wiedza o tym, że anioły naprawdę wam pomogą?”.
Aniołowie wyciągający ręce, aby nas podnieść, zostali opisani w pismach świętych w sytuacji, gdy Jezus Chrystus z pokorą klęczał w Ogrodzie Getsemane. Poprzez Swoje cierpienie zapewnił nieskończone Zadośćuczynienie. „To właśnie tam”, oświadczył Prezydent Nelson, „miał miejsce największy, najważniejszy akt miłości ze wszystkich zapisanych w dziejach świata […]. Tam w Getsemane Pan ‘cierpiał ból wszystkich ludzi, aby wszyscy ludzie […] mogli odpokutować i przyjść do Niego’ [Doktryna i Przymierza 18:11]”.
„Oddal ten kielich ode mnie”, prosił Jezus Chrystus, „wszakże nie moja, lecz twoja wola niech się stanie.
A ukazał mu się anioł z nieba, umacniający go”.
Aniołowie otaczają nas dzisiaj. Prezydent Nelson powiedział: „[W świątyni] nauczycie się, jak rozchylać zasłonę pomiędzy niebem a ziemią, jak prosić o obecność aniołów Boga”.
Aniołowie przynoszą światło. Boże światło. Jezus powiedział do Swoich nefickich apostołów: „Oto Jam jest światło, które wzniesiecie”. Kiedy popieramy naszego proroka, świadczymy, że jest on powołany przez naszego Zbawiciela, który jest „[światłem] świata”.
Drogi Prezydencie Nelson, w imieniu członków i przyjaciół Kościoła Pana na całym świecie, czujemy się błogosławieni, mogąc wznosić twoje nauki, wznosić twój przykład życia na sposób Chrystusowy oraz wznosić twoje żarliwe świadectwo o naszym Panu i Zbawicielu, Odkupicielu nas wszystkich.
Składam apostolskie świadectwo, że Jezus Chrystus jest „[światłem] świata”. Obyśmy wszyscy, jako Jego uczniowie, „wznosili” Jego światło. W imię Jezusa Chrystusa, amen.