« នីហ្វៃទី២ ៣២:៨–៩ ៖ ‹ អ្នករាល់គ្នាត្រូវតែកអធិស្ឋានជានិច្ច › » ព្រះគម្ពីរមរមន សៀវភៅសិក្សាសម្រាប់គ្រូបង្រៀន ( ឆ្នាំ ២០២៤ )
« នីហ្វៃទី២ ៣២:៨–៩ » ព្រះគម្ពីរមរមន សៀវភៅសិក្សាសម្រាប់គ្រូបង្រៀន
នីហ្វៃទី២ ៣២:៨–៩
« អ្នករាល់គ្នាត្រូវតែអធិស្ឋានជានិច្ច »
ព្រះបញ្ញត្តិជាមូលដ្ឋានបំផុតមួយដែលយើងមានគឺការអធិស្ឋានទៅកាន់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ ប៉ុន្តែមានរឿងជាច្រើនអាចរារាំងយើងពីការអធិស្ឋាន ។ នីហ្វៃក៏បានរំឭកប្រជាជនអំពីសារៈសំខាន់នៃការអធិស្ឋាន និងពរជ័យដែលបានមកពីការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌យើងជាប្រចាំដែរ ។ មេរៀននេះអាចជួយអ្នកបង្កើនបំណងប្រាថ្នារបស់អ្នកក្នុងការទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌របស់អ្នកតាមរយៈការអធិស្ឋាន ។
ការវាយតម្លៃចំណេះដឹងរបស់សិស្ស ។សិស្សម្នាក់ៗមានកម្រិតយល់ដឹងអំពីប្រធានបទនៃដំណឹងល្អខុសៗគ្នា ។ ការអញ្ជើញសិស្សឲ្យចែកចាយអ្វីដែលពួកគេដឹងរួចហើយ អាចជួយអ្នកជ្រើសរើសផ្នែកនានានៃមេរៀននេះដែលសិស្សត្រូវការចំណាយពេលច្រើនលើផ្នែកនោះ ។
ការរៀបចំសិស្ស ៖ សូមពិចារណាអញ្ជើញសិស្សឲ្យកត់សម្គាល់ពីភាពញឹកញាប់ដែលពួកគេអធិស្ឋាន និងមូលហេតុ ។
សកម្មភាពរៀនសូត្រដែលអាចមាន
តើអ្នកអធិស្ឋាននៅពេលណា ?
សូមពិចារណាចាប់ផ្តើមដោយសកម្មភាពខាងក្រោមនេះ ដើម្បីជួយសិស្សគិតអំពីមូលហេតុ និងពេលវេលាដែលពួកគេអធិស្ឋាន ។
អ្នកអាចនឹងចង់សរសេរសេចក្តីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមនៅលើក្ដារខៀន ៖ ខ្ញុំអធិស្ឋាននៅពេល …
សូមគិតពីវិធីជាច្រើនដែលអ្នកអាចបំពេញសេចក្តីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមបានត្រឹមត្រូវ ៖ ខ្ញុំអធិស្ឋាននៅពេល …
វាអាចនឹងមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការអញ្ជើញសិស្សឲ្យបំពេញសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ដោយអនាមិកលើក្រដាសតូចៗដែលអ្នកអាចប្រមូល និងអានឮៗ ។
ប្រសិនបើអាច សូមមើលវីដេអូ « I Pray When … » ( ១:៥៦ ) ដើម្បីមើលពីរបៀបដែលមនុស្សមួយចំនួនបានបំពេញសេចក្តីថ្លែងការណ៍នោះ ។ វីដេអូនេះមាននៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org.
សូមចំណាយពេលមួយភ្លែតដើម្បីសញ្ជឹងគិតពីភាពញឹកញាប់ដែលអ្នកអធិស្ឋានទៅកាន់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងមូលហេតុដែលអ្នកអធិស្ឋាន ។ នៅពេលអ្នកបន្តការសិក្សា សូមសញ្ជឹងគិតពីរបៀបដែលព្រះវរបិតាសួគ៌បានប្រទានពរអ្នក ដោយសារការអធិស្ឋានរបស់អ្នក ក៏ដូចជាវិធីណាមួយដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ថា ទ្រង់អាចនឹងចង់ឲ្យអ្នកកែលម្អទំនាក់ទំនងរបស់អ្នកជាមួយទ្រង់ ។
ការបង្រៀនរបស់នីហ្វៃស្តីពីការអធិស្ឋាន
បន្ទាប់ពីនីហ្វៃបានបង្រៀនប្រជាជនរបស់លោកឲ្យបន្តនៅលើផ្លូវតូច និងចង្អៀតដែលនាំទៅកាន់ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច និងដើម្បីទទួលទាននូវព្រះបន្ទូលទាំងឡាយនៃព្រះគ្រីស្ទ ( សូមមើល នីហ្វៃទី២ ៣១:១៩–២០; ៣២:១–៣ ) លោកបានបង្រៀនពីរបៀបដែលពួកគេអាចដឹងពីសេចក្តីពិតដ៏ពេញលេញនៃព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ ។
សូមអានពាក្យរបស់នីហ្វៃនៅក្នុង នីហ្វៃទី២ ៣២:៤, ៧ ។
-
តើប្រជាជននីហ្វៃមួយចំនួនគ្មានចិត្តចង់ធ្វើអ្វីខ្លះ ?
-
ហេតុអ្វីអ្នកគិតថាការណ៍នេះនឹងឲ្យនីហ្វៃបាក់ទឹកចិត្ត ?
បន្ទាប់មក នីហ្វៃបានបន្តបង្រៀនអំពីសារៈសំខាន់នៃការអធិស្ឋាន ។
សូមអាន នីហ្វៃទី២ ៣២:៨–៩ ដោយរកមើលអ្វីដែលនីហ្វៃបានបង្រៀនអំពីការអធិស្ឋាន ។
នីហ្វៃទី២ ៣២:៨–៩ គឺជាវគ្គចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ ។ សូមពិចារណាគូសចំណាំវគ្គចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិតាមរបៀបដែលងាយចំណាំ ដើម្បីអ្នកអាចងាយរកវាឃើញ ។ អ្នកនឹងមានឱកាសនៅក្នុងមេរៀនបន្ទាប់ដើម្បីអនុវត្តតាមគោលលទ្ធិដែលបានបង្រៀននៅក្នុងវគ្គបទគម្ពីរនេះចំពោះសំណួរ ឬស្ថានភាពមួយ ។
-
តើអ្នកបានរកឃើញសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះ ?
សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សមួយចំនួនឲ្យចែកចាយ ។ នៅពេលពួកគេចែកចាយសេចក្ដីពិតទាំងនោះ សូមសរសេរវានៅលើក្ដារខៀន ឬអនុញ្ញាតឲ្យសិស្សសរសេរវានៅលើក្ដារខៀន ។ ខាងក្រោមនេះគឺជាសេចក្តីពិតមួយចំនួនដែលសិស្សអាចរកឃើញ ៖
សេចក្តីពិតមួយចំនួនដែលនីហ្វៃបានបង្រៀនរួមមាន ៖
-
ប្រសិនបើយើងអធិស្ឋានជានិច្ច នោះព្រះវរបិតាសួគ៌នឹងញែកការខិតខំរបស់យើងសម្រាប់សុខុមាលភាពនៃព្រលឹងយើង ។
-
ព្រះវរបិតាសួគ៌ចង់ឲ្យយើងអធិស្ឋាន ។
-
សាតាំងមិនចង់ឲ្យយើងអធិស្ឋានទេ ។
-
យើងត្រូវតែអធិស្ឋានជានិច្ច ។
ការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌
សូមពិចារណាអំពីអ្វីដែលសិស្សបានចែកចាយរួចហើយអំពីការអធិស្ឋាន ហើយបន្ទាប់មកកំណត់ថាតើសកម្មភាពណាមួយខាងក្រោមអាចមានប្រយោជន៍ជាងគេ ។ ឬអ្នកអាចផ្តល់ឲ្យសិស្សនូវសំណៅចែកខាងក្រោម ហើយអញ្ជើញពួកគេឲ្យបំពេញសកម្មភាពមួយ ឬពីរដែលពួកគេមានអារម្មណ៍ថាអាចជួយពួកគេបានល្អបំផុត ។
សិស្សអាចធ្វើការតែម្នាក់ឯង ឬជាមួយមិត្តរួមថ្នាក់ ។ ប្រសិនបើពួកគេធ្វើការជាមួយគ្នា នោះពួកគេអាចបង្ហាញការរកឃើញរបស់ពួកគេជាមួយគ្នា ។
ការស្វែងយល់បន្ថែមទៀតអំពីការអធិស្ឋាន
ព្រះគម្ពីរមរមន សៀវភៅសិក្សាសម្រាប់គ្រូបង្រៀន ( ឆ្នាំ ២០២៤ )—« នីហ្វៃទី២ ៣២:៨–៩ ៖ ‹ អ្នករាល់គ្នាត្រូវតែអធិស្ឋានជានិច្ច › »
សកម្មភាព ក
តើមានហេតុផលអ្វីខ្លះដែលព្រះវរបិតាសួគ៌សព្វព្រះទ័យឲ្យយើងអធិស្ឋានខណៈដែលសាតាំងល្បួងយើងមិនឲ្យអធិស្ឋាននោះ ?
-
តើមានវិធីណាខ្លះដែលសាតាំងអាចល្បួងយើងមិនឲ្យអធិស្ឋាន ?
វិធីមួយក្នុងចំណោមវិធីជាច្រើនដែលសាតាំងអាច « បង្រៀន [ យើង ] ថា [ យើង ] មិនត្រូវអធិស្ឋានទេ » គឺដោយការកុហកបោកបញ្ឆោតយើងថា ដោយសារយើងបានធ្វើបាប យើងលែងស័ក្តិសមអធិស្ឋានទៀតហើយ ។
សូមសញ្ជឹងគិតពីពរជ័យនានាដែលសាតាំងអាចនឹងព្យាយាមរារាំងយើងមិនឲ្យទទួលបាន ពេលអ្នកធ្វើកិច្ចការដូចខាងក្រោម ៖
-
សូមចំណាយពេលខ្លះដើម្បីសិក្សាអំពីការអធិស្ឋាន ។ អ្នកអាចរកមើលការអធិស្ឋាននៅក្នុង Bible Dictionary ឬ សេចក្តីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ស្វែងរក Gospel Topics ឬរកមើល សុន្ទរកថាពីសន្និសីទទូទៅ ដែលនិយាយអំពីការអធិស្ឋាន ។ នៅពេលអ្នកសិក្សា សូមរកមើលពរជ័យនៃការអធិស្ឋាន ។ អ្នកក៏ប្រហែលជាចង់គិតអំពីពរជ័យដែលអ្នកបានទទួលពីការអធិស្ឋានក្នុងជីវិតរបស់អ្នកដែរ ។ ដោយផ្អែកលើការសិក្សា និងបទពិសោធន៍របស់អ្នក សូមពិចារណាពីមូលហេតុដែលព្រះវរបិតាសួគ៌សព្វព្រះទ័យឲ្យយើងអធិស្ឋាន និងមូលហេតុដែលសាតាំងល្បួងយើងមិនឲ្យអធិស្ឋាន ។
ប្រសិនបើអាចធ្វើទៅបាន សូមរកមើលហេតុផលបន្ថែមនៅពេលអ្នកមើល « God Wants You to Pray » ( ៣:២៨ ) ដែលមាននៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.orgវីដេអូអំពីបទពិសោធន៍របស់ ខៃឡា ពីការអធិស្ឋានពេលកំពុងដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈម ។
សូមសរសេរសេចក្ដីពិតយ៉ាងហោចណាស់ពីរដែលអ្នកបានរៀនអំពីការអធិស្ឋាន ។ សូមរួមបញ្ចូលមូលហេតុដែលអ្នកគិតថា ព្រះវរបិតាសួគ៌សព្វព្រះទ័យឲ្យយើងអធិស្ឋាន ហើយសាតាំងល្បួងយើងកុំឲ្យធ្វើ ។
សកម្មភាព ខ
តើការអធិស្ឋានជានិច្ចមានន័យដូចម្តេច ?
សូមគិតពីការគូសចំណាំឃ្លា « អធិស្ឋានជានិច្ច ឥតរសាយចិត្តឡើយ » ( នីហ្វៃទី២ ៣២:៩ ) ។
សូមអាន អាលម៉ា ៣៤:២១, ២៧ ដោយរកមើលការយល់ដឹងអំពីអត្ថន័យនៃការអធិស្ឋានជានិច្ច ។
-
ហេតុអ្វីការអធិស្ឋាន « ទាំងពេលព្រឹក ថ្ងៃត្រង់ និងពេលល្ងាច » ( អាលម៉ា ៣៤:២១ ) ជាពរជ័យ ?
-
តើយើងអាចបង្វែរចិត្តយើងទៅរកព្រះយ៉ាងដូចម្ដេច ទោះជាយើងមិនបានអធិស្ឋានក៏ដោយនោះ ?
អែលឌើរ ដាវីឌ អេ បែដណា ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានផ្ដល់ឧទាហរណ៍មួយអំពីអត្ថន័យនៃការអធិស្ឋានជានិច្ច ៖
សូមប្រឹក្សាជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌ក្នុងការអធិស្ឋានពេលព្រឹក ។ …
ក្នុងអំឡុងពេលនៃថ្ងៃនោះ យើងរក្សាការអធិស្ឋាននៅក្នុងចិត្តរបស់យើងដើម្បីទទួលបានជំនួយ និងការណែនាំជាបន្ត ។ …
នៅចុងបញ្ចប់នៃថ្ងៃរបស់យើង យើងលុតជង្គង់ម្តងទៀត ហើយរាយការណ៍ទៅព្រះវរបិតារបស់យើង ។ យើងពិនិត្យមើលព្រឹត្តិការណ៍នៃថ្ងៃនោះ ហើយសូមថ្លែងអំណរគុណអស់ពីចិត្តចំពោះពរជ័យ និងជំនួយដែលយើងបានទទួល ។ យើងប្រែចិត្ត ហើយដោយមានជំនួយពីព្រះវិញ្ញាណនៃព្រះអម្ចាស់ ចូរស្វែងរកវិធីដែលយើងអាចធ្វើ ហើយប្រែក្លាយឲ្យកាន់តែប្រសើរនៅថ្ងៃស្អែក ។ ដូច្នេះហើយ ការអធិស្ឋានពេលល្ងាចរបស់យើងត្រូវបានបង្កើតឡើង ហើយគឺជាការបន្តនៃការអធិស្ឋានពេលព្រឹករបស់យើង ។ ហើយការអធិស្ឋានពេលល្ងាចរបស់យើងក៏ជាការរៀបចំសម្រាប់ការអធិស្ឋានពេលព្រឹកដ៏មានន័យផងដែរ ។ ( ដាវីឌ អេ បែដណា « Pray Always » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៨ ទំព័រ ៤១–៤២ )
សូមសរសេរជាពាក្យផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកនូវអ្វីដែលអ្នកគិតថាវាមានន័យក្នុងការអធិស្ឋានជានិច្ច ។
សកម្មភាព គ
តើព្រះវរបិតាសួគ៌នឹងញែកការខិតខំរបស់យើងសម្រាប់សុខុមាលភាព ឬអត្ថប្រយោជន៍នៃព្រលឹងរបស់យើងដោយរបៀបណា ?
នីហ្វៃបានណែនាំថា « អ្នកអធិស្ឋានដល់ព្រះវរបិតាជាមុនសិន ដោយនូវព្រះនាមនៃព្រះគ្រីស្ទ ដើម្បីទ្រង់នឹងញែកកិច្ចការរបស់អ្នកចេញជាបរិសុទ្ធដល់អ្នក ដើម្បីឲ្យ [ វា ] អាចបានទៅជាសុខុមាលភាពដល់ព្រលឹងអ្នក » ( នីហ្វៃទី២ ៣២:៩ ) ។ ឧទ្ទិស មានន័យថា ធ្វើឲ្យពិសិដ្ឋ ឬឧទ្ទិសបូជា ។
សូមគិតអំពីឧទាហរណ៍យ៉ាងហោចណាស់មួយនូវកន្លែងដែលព្រះវរបិតាសួគ៌បានប្រទានពរដល់នរណាម្នាក់ នៅពេលពួកគេបានអធិស្ឋាន ហើយខិតខំធ្វើអ្វីដែលទ្រង់សព្វព្រះទ័យចង់បាន ។ នេះអាចជាបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ជាឧទាហរណ៍ក្នុងសម័យទំនើប ឬអ្នកអាចរកដំណើររឿងមួយនៅក្នុងបទគម្ពីរនានា ( សូមប្រើ Topical Guide លិបិក្រម ឬ សេចក្តីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ដើម្បីរកទីតាំងឧទាហរណ៍ប្រសិនបើចាំបាច់) ។
សូមសរសេរគំរូ និងអ្វីដែលវាបានបង្រៀនអ្នកអំពីរបៀបដែលព្រះវរបិតាសួគ៌នឹងប្រទានពរដល់ការខិតខំរបស់យើងដើម្បីសម្រេចព្រះទ័យទ្រង់ នៅពេលយើងអធិស្ឋាន ។
© ឆ្នាំ ២០២៤ by Intellectual Reserve, Inc. All rights reserved.
ឧទាហរណ៍មួយចំនួនដែលសិស្សអាចនឹងគិតអំពីសកម្មភាព គ. រួមមានការអធិស្ឋានរបស់នីហ្វៃ ហើយក្រុមរបស់លោកត្រូវបានបន្ធូរបន្ថយ ( សូមមើល នីហ្វៃទី១ ៧:១៦–១៩ ) ហើយលីហៃអធិស្ឋានទូលសុំការណែនាំដើម្បីជួយនីហ្វៃទទួលបានអាហារសម្រាប់គ្រួសារពួកលោក ( សូមមើល នីហ្វៃទី១ ១៦:២១–២៦, ៣០–៣២ ) ។
សូមអញ្ជើញសិស្សជាច្រើននាក់ឲ្យចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានរៀនពីសកម្មភាពដែលពួកគេបានបំពេញ ។ ការធ្វើដូច្នេះនឹងអនុញ្ញាតឲ្យសិស្សរៀនពីបទពិសោធន៍របស់មិត្តភក្ដិរបស់ពួកគេ ។ សិស្សក៏អាចចែកចាយសំណួរដែលពួកគេមានផងដែរ ។ ប្រសិនបើពួកគេធ្វើដូច្នេះ សូមឲ្យសិស្សផ្សេងទៀតប្រើអ្វីដែលពួកគេបានសិក្សា និងបទពិសោធន៍ផ្ទាល់របស់ពួកគេដើម្បីជួយឆ្លើយសំណួរ ។
អ្វីដែលខ្ញុំចង់ចងចាំ
សូមសញ្ជឹងគិតពីអ្វីដែលអ្នកបានរៀននៅថ្ងៃនេះ ។ សូមពិចារណាសរសេរអ្វីដែលអ្នកចង់ចងចាំ ឬចង់ទទួលបានជាលទ្ធផល ។ ឧទាហរណ៍ ៖ អ្នកប្រហែលជាចង់បង្កើនភាពញឹកញាប់នៃការអធិស្ឋាន ព្យាយាមទទួលស្គាល់ពីរបៀបដែលព្រះអម្ចាស់នឹងប្រទានពរដល់អ្នក នៅពេលអ្នកអធិស្ឋាន និងធ្វើសកម្មភាព ឬព្យាយាមយកឈ្នះលើការល្បួងណាមួយដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ថាមិនអធិស្ឋាន ។
ប្រសិនបើអ្នកយល់ថាវាសមរម្យ សូមពិចារណាអញ្ជើញសិស្សឲ្យផ្អាក ហើយអធិស្ឋានដោយស្ងៀមស្ងាត់ ដោយអនុវត្តអ្វីដែលពួកគេបានគិតអំពីការអធិស្ឋាន ។