„Ks. Almy 7:14–27: ‘Ścieżka, która prowadzi do Królestwa Boga’”, Księga Mormona. Podręcznik dla nauczyciela (2024)
„Ks. Almy 7:14–27”, Księga Mormona. Podręcznik dla nauczyciela
Ks. Almy 7:14–27
„Ścieżka, która prowadzi do Królestwa Bożego”
Prorocy często odnoszą się do „ciasnej i wąskiej ścieżki” (II Ks. Nefiego 31:19), „ścieżki przymierza” lub „ścieżki, która prowadzi do królestwa Boga” (Ks. Almy 7:19). Alma uznał, że lud z Gedeonu znajduje się na tej ścieżce. Nauczał tych ludzi, jak iść po niej dalej i stawać się bardziej podobnym do Boga. Ta lekcja ma na celu pomóc ci ci dążyć do uzyskania atrybutów Chrystusowych na ścieżce prowadzącej z powrotem do Boga.
Krzew poczucie miłości i szacunku. Zachęcaj uczniów, aby wyrażali miłość i akceptację na wzór Chrystusa wobec każdego z kolegów i koleżanek. Takie postępowanie może zmiękczyć serca uczniów, którzy zmagają się z trudnościami.
Przygotowanie uczniów: Poproś uczniów, aby zastanowili się nad atrybutami Chrystusowymi, które chcieliby bardziej u siebie rozwinąć, i przyszli przygotowani, żeby opowiedzieć, dlaczego wybrali akurat te.
Przykładowe ćwiczenia
Ścieżka, którą należy podążać
Gdy będziesz zadawać poniższe pytania, możesz umieścić na widoku poniższą ilustrację (lub podobną).
-
Jakie korzyści płyną z tego, że mamy ścieżkę, którą możemy podążać?
Możesz obejrzeć film pt. „Daily Restoration” [Codzienne przywrócenie] od oznaczenia czasu 1:40 do 3:25, aby usłyszeć, jak Starszy Dieter F. Uchtdorf z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnia, co dzieje się z ludźmi, którzy wędrują bez ścieżki lub godnych zaufania drogowskazów. Film jest dostępny na stronie internetowej ChurchofJesusChrist.org.
Po tym, jak Alma prorokował ludziom z Gedeonu o życiu i Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa, wypowiedział słowa otuchy.
Przeczytaj Ks. Almy 7:19–20, aby dowiedzieć się, co Alma powiedział o Bogu, Jego ścieżce i ludziach z Gedeonu.
Możesz zaznaczyć w wersecie 19. sformułowanie: „ścieżka, która prowadzi do królestwa Bożego”. Dziś dowiesz się więcej na temat tej ścieżki.
-
Jak sądzisz, w jaki sposób możesz stwierdzić, czy znajdujesz się na ścieżce, która prowadzi do królestwa Boga?
Możesz narysować na tablicy następujący obrazek i podpisać go: „Ścieżka, która prowadzi do królestwa Boga”. Poproś uczniów, aby narysowali w swoich dziennikach coś podobnego.
Narysuj ilustrację podobną do poniższej i podpisz ją: „Ścieżka, która prowadzi do królestwa Boga”.
Ścieżka, która prowadzi do królestwa Boga, jest często nazywana „ciasną i wąską ścieżką” lub „ścieżką przymierza”. Znajdujemy się na tej ścieżce, kiedy podążamy za przykładem i naukami Jezusa Chrystusa. Podążanie tą ścieżką poprowadzi nas ku życiu wiecznemu (zob. II Ks. Nefiego 31:19–20).
Podczas studiowania rozważ, czy na ścieżce, która prowadzi do królestwa Boga, widzisz samego siebie. Poszukaj nauk, dzięki którym lepiej zrozumiesz tę ścieżkę, oraz błogosławieństwa, które Pan ci oferuje, gdy będziesz nią podążać.
„Ścieżka, która prowadzi do Królestwa Boga”
Alma opisał działania, które możemy podjąć, aby zostać doprowadzeni z powrotem do obecności Boga.
Przeczytaj Ks. Almy 7:14–16, a następnie zapisz te czyny na ścieżce lub obok ścieżki na rysunku.
-
Co zrozumiałeś dzięki tym wersetom odnośnie do tego, co to znaczy być na ścieżce, która prowadzi do Boga?
Możesz poprosić kilkoro uczniów o zapisanie swoich odpowiedzi na to pytanie na tablicy. Uczniowie ci mogą następnie poprosić innych kolegów i koleżanki o podejście do tablicy i zakreślenie odpowiedzi, które wydadzą im się szczególnie ważne. Ucznia, który zakreśli daną odpowiedź, możesz poprosić o wyjaśnienie, dlaczego jego zdaniem opisuje ona ważny czyn, który pomaga nam powrócić do obecności Boga.
Jedna z prawd, jakie możemy poznać na podstawie tych wersetów, brzmi: Ścieżką, która prowadzi do królestwa Bożego, podążamy, gdy pokutujemy, zawieramy przymierza z Bogiem i przyjmujemy obrzędy ewangelii Jezusa Chrystusa.
-
W jaki sposób te czyny stanowią nasze przygotowanie do powrotu do obecności Boga?
-
Jakich błogosławieństw możemy doświadczyć w tym życiu, podążając ścieżką Boga?
Możesz poprosić uczniów, aby opowiedzieli o błogosławieństwach, jakich doświadczyli w swoim życiu, podążając ścieżką Boga. Możesz również podać przykłady z własnego życia.
Rozwijanie atrybutów Chrystusowych, krocząc na Jego ścieżce
Starszy Dale G. Renlund z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił, że jednym z błogosławieństw płynących z podążania ścieżką przymierza Boga jest to, iż „przybliża nas [ona] do Jego natury i do życia, którym On żyje” („Wybierzcie sobie dzisiaj”,Liahona, listopad 2018, str. 104).
Ilustracje przedstawiające Zbawiciela (lub inne osoby, które wybierzesz) możesz umieścić na widoku, gdy będziesz zadawać uczniom poniższe pytania. Zanim przejdziesz do pytań, możesz opowiedzieć o atrybutach Jezusa Chrystusa, które najbardziej podziwiasz.
-
Które atrybuty Jezusa Chrystusa podziwiasz najbardziej? Dlaczego?
-
Jak chcesz bardziej upodobnić się do Zbawiciela? Co może sprawiać, że będzie to trudne? Jak możemy te trudności przezwyciężyć z pomocą Pana?
-
Kiedy czułeś największe pragnienie bycia takim jak On? Co takiego działo się w twoim życiu, że tak się czułeś?
Alma wskazał niektóre z atrybutów Chrystusowych, do których uzyskania powinniśmy dążyć, krocząc ścieżką, która prowadzi do królestwa Boga.
Przeczytaj Ks. Almy 7:22–25 i odszukaj cechy Chrystusowe oraz czyny godne Chrystusa, które zostały tu wymienione lub opisane. Możesz zaznaczyć je w swoich pismach świętych. Możesz również wypisać te atrybuty i zachowania na narysowanej ścieżce lub obok niej.
Poniższe ćwiczenie ma na celu pomóc uczniom poznać lepiej atrybuty Chrystusowe, o których mowa w Ks. Almy 7:22–25, a także przygotować plan rozwinięcia w sobie jednego lub kilku z nich. Warto wykonać to ćwiczenie przed lekcją, abyś był lepiej przygotowany do udzielania uczniom pomocy, gdy będą je wykonywać. Zapewnij uczniom dostatecznie dużo czasu na wykonanie ćwiczenia.
Możesz umieścić na widoku poniższe instrukcje.
W duchu modlitwy wybierz wspomniany w Ks. Almy 7:22–25 atrybut, który według ciebie Ojciec Niebieski chciałby, abyś rozwinął w sobie. Następnie wykonaj poniższe ćwiczenie. Zapisz swoje przemyślenia na dole swojego rysunku lub w innym miejscu w dzienniku do studiowania.
-
Dowiedz się więcej na temat tego atrybutu. Aby sobie to ułatwić, możesz korzystać z pomocy do studiowania pism świętych, np. Przewodnika po pismach świętych. Zapisz to, czego się dowiedziałeś
-
Wymień wyzwania związane z rozwijaniem wybranego przez ciebie atrybutu oraz powody, dla których myślisz, że Bóg pozwala ci doświadczać tych wyzwań.
-
Wypisz od dwóch do trzech sposobów, na jakie twoje życie stałoby się lepsze po rozwinięciu przez ciebie tej cechy.
-
Wskaż przykładową sytuację z życia Zbawiciela, w której był On uosobieniem tego atrybutu. Ewentualnie możesz podać przykład z życia osoby, którą znasz.
-
Wskaż jedno lub kilka działań, które możesz podjąć, kiedy będziesz dążył do rozwinięcia tego atrybutu. Niech będą to działania, dzięki którym Bóg poczuje się zaproszony do pomocy tobie. Przygotuj plan, jak wdrożyć te działania w życie. Jednym ze sposobów, w jaki możesz dążyć do wprowadzenia tego w życie, jest rozmowa z Ojcem Niebieskim na temat twoich postępów i proszenie Go w codziennych modlitwach o pomoc w sprawach, które nie idą ci tak, jak byś sobie tego życzył.
Możesz podzielić uczniów na małe grupy. Każda osoba w grupie może pokrótce wyjaśnić, czego się nauczyła i co poczuła w odniesieniu do wybranego przez siebie atrybutu, a także dlaczego chcesz go rozwinąć. Uczniowie mogą też przedstawić wybrane cechy oraz opowiedzieć o przykładzie z życia Zbawiciela lub z życia kogoś, kogo znają. Zachęć uczniów, aby wprowadzili swoje plany w życie. Złóż świadectwo o tym, że Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus wesprą uczniów w tych dążeniach.