Seminarium
Ks. Almy 59–61: Wybór, aby się nie obrażać

„Ks. Almy 59–61: Wybór, aby się nie obrażać”, Księga Mormona. Podręcznik dla nauczyciela (2024)

„Ks. Almy 59–61”, Księga Mormona. Podręcznik dla nauczyciela

Ks. Almy 59–61

Wybór, aby się nie obrażać

dwie młode kobiety przytulają się

Czy kiedykolwiek zdarzyło ci się błędnie zrozumieć czyjeś czyny? Czy inne osoby zraniły cię z powodu swoich błędów? Pahoran, naczelny sędzia Nefitów, stanął w obliczu właśnie takiego wyzwania i musiał zdecydować, jak zareagować. Ta lekcja może zainspirować cię do stawania się bardziej podobnym do Jezusa Chrystusa poprzez reagowanie na błędy innych ludzi z większą miłością i cierpliwością.

Pomóż uczniom rozpoznawać atrybuty Chrystusowe. Pisma święte zawierają wiele historii o wiernych mężczyznach i kobietach, którzy poprzez sposób, w jaki żyli, odzwierciedlali atrybuty Jezusa Chrystusa. Pomóż uczniom uczyć się o Zbawicielu, wskazując, w jaki sposób inni ludzie podążali za Jego przykładem i rozwijali w sobie te cechy. Zachęć uczniów, aby rozejrzeli się za sposobami, na jakie mogą kultywować atrybuty Chrystusowe we własnym życiu.

Przygotowanie uczniów: Poproś uczniów, aby przyszli przygotowani do opowiedzenia o tym, dlaczego życie według nauk Zbawiciela z III Nefiego 11:29–30 może być trudne, oraz o tym, dlaczego warto jednak według tych nauk żyć.

Przykładowe ćwiczenia

Kiedy czułeś pokusę, aby się obrazić?

Sformułowanie obrażanie się możesz zapisać na tablicy.

Czasami możemy być kuszeni, aby się obrazić. Kilka powodów, dla których członkom Kościoła zdarzało się obrażać, przytoczył Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów:

Starszy David A. Bednar

„Kilka lat temu pewien mężczyzna powiedział podczas Szkoły Niedzielnej coś, co mnie uraziło […]”.

„Nikt w naszej gminie nie pozdrawiał mnie ani nie interesował się mną. Czułem się jak ktoś obcy […]”.

„Nie zgadzałem się z radą, jakiej udzielił mi biskup […]”.

Mówiono o wielu innych powodach urazy — od różnic doktrynalnych pośród dorosłych po szyderstwa, kpiny i odrzucenie wśród młodzieży. (David A. Bednar, „Na niczym się nie potkną”, Liahona, listopad 2006, str. 89)

  • Jakie są inne powody, dla których możemy być kuszeni, aby czuć urazę?

  • Jak wpływa na nas obrażanie się?

Zastanów się nad poniższymi pytaniami:

  • Kiedy czułeś pokusę, aby się obrazić? Jak zareagowałeś? Dlaczego?

  • W jaki sposób to, co czułeś i jak postępowałeś, wpłynęło na twoje relacje z innymi ludźmi i Panem?

Podczas dalszego studiowania zabiegaj o natchnienie, aby uzyskać spostrzeżenia i prawdę, które mogą być pomocne w takich sytuacjach.

Listy Moroniego

Dowiedziawszy się, że armii Helamana brakuje ludzi i zapasów, aby bronić Nefitów przed dużą armią Lamanitów, dowódca Moroni wysłał list do Pahorana, naczelnego sędziego Nefitów. Moroni poprosił Pahorana, aby wysłał do armii Helamana posiłki. Pomoc nie dotarła, a armia Helamana nadal cierpiała. W międzyczasie armia Lamanitów podbiła Nefihah — kolejne miasto, dla którego Moroni spodziewał się otrzymać posiłki (zob. Ks. Almy 59:9).

Poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, jak by się poczuli lub co by zrobili, gdyby byli na miejscu Moroniego.

Moroni był rozgniewany; napisał do Pahorana kolejny list. Przeczytaj Ks. Almy 60:5–11, 30, aby zobaczyć część przesłania Moroniego.

  • Jakie elementy listu Moroniego mogły twoim zdaniem urazić Pahorana?

Wybór Pahorana

Zamiast czytać poniższy akapit, możesz poprosić jednego z uczniów, który tę historię zna, aby powiedział, dlaczego Pahoran nie wysłał armii Moroniego więcej posiłków.

Moroni nie wiedział, że grupa niegodziwych, sprzymierzonych z Lamanitami Nefitów zbuntowała się przeciwko Pahoranowi, co spowodowało, że ten musiał uciekać, aby ocalić swoje życie. Buntownicy przejęli kontrolę nad stołeczną Zarahemlą. Pahoran był prawym człowiekiem, który próbował zebrać siły, aby odzyskać Zarahemlę (zob. Ks. Almy 61:1–8).

  • Do jakiej reakcji na list Moroniego mógłbyś być kuszony, gdybyś był na miejscu Pahorana?

  • W jaki sposób reakcja Pahorana mogła wpłynąć na całą sytuację?

Ks. Almy 61 zawiera odpowiedź Pahorana udzieloną Moroniemu. Aby dowiedzieć, jak odpowiedział Pahoran, przeczytaj Ks. Almy 61:9, 17–21.

  • Co w odpowiedzi Pahorana robi na tobie wrażenie?

  • Jakie dostrzegasz u Pahorana atrybuty przywodzące na myśl Jezusa Chrystusa?

Starszy Bednar podzielił się ważną prawdą, jaką możemy poznać na podstawie tej historii. (Część tej wypowiedzi możesz zapisać w swoim egzemplarzu pism świętych obok Ks. Almy 61:9).

Starszy David A. Bednar

Być obrażonym to decyzja, jaką podejmujemy; nie jest to stan podyktowany czy narzucony nam przez kogoś lub przez coś […].

Jakaś rzecz, jakieś wydarzenie czy słowo mogą być obraźliwe, ale wy i ja możemy zdecydować, że się nie obrazimy — i że powiemy z Pahoranem: „To nie ma znaczenia”. (David A. Bednar, „Na niczym się nie potkną”, Liahona, listopad 2006, str. 90–91)

  • Jak wytłumaczyłbyś komuś poniższą prawdę? Możemy postanowić, że nie będziemy obrażać się z powodu słów i czynów innych osób.

  • Jak myślisz, dlaczego Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus chcą, abyśmy tę prawdę rozumieli?

Nauki i przykład Jezusa Chrystusa

Doskonały przykład życia według tej prawdy dał Zbawiciel.

Aby skłonić uczniów do zastanowienia się nad naukami i przykładem Jezusa, możesz poprosić ich o omówienie w parach lub małych grupach następujących kwestii:

  1. Przeczytaj nauki Jezusa Chrystusa w III Nefim 11:29–30 i Ew. Mateusza 5:43–48. Czego nauczyłeś się na podstawie Jego nauk?

  2. Zastanów się nad przykładem tego, jak Zbawiciel z cierpliwością i miłością reagował na błędy i słabości innych ludzi. Dlaczego ważnym jest, abyś wiedział, że Zbawiciel jest cierpliwy, kochający i nie jest łatwo Go urazić?

Poproś kilka grup, aby opowiedziały o najważniejszej rzeczy, o której dyskutowały. Dziękuj im za dzielenie się przemyśleniami. Możesz zapytać, dlaczego to, czego się nauczyli, jest ważne i może im pomóc w życiu. Jeśli będzie to przydatne, możesz poprosić uczniów, aby pomyśleli o znanej im osobie, która, podobnie jak Zbawiciel i Pahoran, nie czuje urazy, lecz jest cierpliwa i kocha bliźnich. Uczniowie mogą opowiedzieć o osobie, o której pomyśleli, i o tym czego nauczyli się z jej przykładu.

Możesz poprosić uczniów, aby po cichu zastanowili się nad następującym pytaniem lub zapisali swoje przemyślenia na jego temat:

  • W jaki sposób przykład Pahorana i Zbawiciela może pomóc w sytuacji, gdy ktoś powiedział lub zrobił coś krzywdzącego tobie lub bliskiej ci osobie?

Pańska pomoc

Branie przykładu ze Zbawiciela w kwestii nieobrażania się może być trudne. Starszy Bednar wyjaśnił nam, jaka pomoc jest dla nas dostępna, kiedy nie czujemy się dostatecznie silni, aby przezwyciężyć uczucie urazy.

Starszy David A. Bednar

Dzięki wzmacniającej mocy Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa wy i ja możemy być błogosławieni, aby unikać obrażania się i zatriumfować nad tym uczuciem […].

Może wydawać się, że umiejętność pokonania uczucia obrazy przekracza nasze możliwości […]. Sama natura Zadośćuczynienia Odkupiciela oraz cel przywróconego Kościoła mają w swym zamierzeniu pomóc nam w otrzymaniu tego właśnie rodzaju duchowej siły. (David A. Bednar, „Na niczym się nie potkną”, Liahona, listopad 2006, str. 90–91)

  • Czego nauczyłeś się na podstawie wypowiedzi Starszego Bednara?

  • Co można zrobić, aby zabiegać o pomoc Zbawiciela, kiedy odczuwa się pokusę, aby się obrazić?

Poświęć kilka minut na napisanie listu do przyszłego siebie. Jakiej rady udzieliłbyś sobie w kwestii tego, jak reagować, kiedy ktoś mówi lub robi coś krzywdzącego lub obraźliwego? Uwzględnij rzeczy, których nauczyłeś się od Zbawiciela i Pahorana, które mógłbyś w takiej sytuacji zastosować. Uwzględnij także sposób, w jaki możesz prosić Pana o pomoc.

Poproś, aby kilkoro ochotników podzieliło się częścią tego, co zapisali. Złóż świadectwo o tym, że gdy nie czujemy się wystarczająco silni, aby zareagować cierpliwością i miłością, Zbawiciel może nam pomóc.