« ថ្ងៃទី ២៧ ខែ ឧសភា–ថ្ងៃទី ២ ខែ មិថុនា ៖ ‹ ពួកគេត្រូវបានហៅថារាស្ត្រនៃព្រះ › ។ ម៉ូសាយ ២៥–២៨ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់គេហដ្ឋាន និងសាសនាចក្រ ៖ ព្រះគម្ពីរមរមន ឆ្នាំ ២០២៤ ( ឆ្នាំ ២០២៤ )
« ថ្ងៃទី ២៧ ខែ ឧសភា–ថ្ងៃទី ២ ខែ មិថុនា ។ ម៉ូសាយ ២៥–២៨ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់គេហដ្ឋាន និងសាសនាចក្រ ៖ ឆ្នាំ ២០២៤ ( ឆ្នាំ ២០២៤ )
ថ្ងៃទី ២៧ ខែ ឧសភា–ថ្ងៃទី ២ ខែ មិថុនា ៖ « ពួកគេត្រូវបានហៅថារាស្ត្រនៃព្រះ »
ម៉ូសាយ ២៥–២៨
បន្ទាប់ពីអស់រយៈពេលជិតបីជំនាន់នៃការរស់នៅលើទឹកដីផ្សេងៗគ្នា ពួកសាសន៍នីហ្វៃបានក្លាយជាប្រជាជនតែមួយជាថ្មីម្ដងទៀត ។ ប្រជាជនរបស់លិមហៃ ប្រជាជនរបស់អាលម៉ា និងប្រជាជនរបស់ម៉ូសាយ—សូម្បីតែប្រជាជនសារ៉ាហិមឡា ដែលពុំមែនជាកូនចៅមកពីនីហ្វៃក្ដី—ឥឡូវទាំងអស់គ្នា « ត្រូវបានរាប់ជាមួយនឹងពួកសាសន៍នីហ្វៃ » ( ម៉ូសាយ ២៥:១៣ ) ។ ពួកគេជាច្រើននាក់ក៏ចង់ក្លាយជាសមាជិកនៃសាសនាចក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ ដូចដែលប្រជាជនរបស់អាលម៉ាបានធ្វើផងដែរ ។ ដូច្នេះអ្នកទាំងឡាយណា « ដែលមានបំណងចង់លើកយកព្រះនាមព្រះគ្រីស្ទមកដាក់លើខ្លួន » បានទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក « ហើយពួកគេត្រូវបានហៅថា រាស្ត្រនៃព្រះ » ( ម៉ូសាយ ២៥:២៣–២៤ ) ។ បន្ទាប់ពីអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំនៃជម្លោះ និងសេវកភាព វាហាក់ដូចជាពួកសាសន៍នីហ្វៃនឹងមានគ្រានៃភាពសុខសាន្ដដ៏រីករាយមួយនៅទីបំផុត ។
ប៉ុន្តែមិនយូរប៉ុន្មាន ពួកអ្នកមិនជឿបានចាប់ផ្ដើមធ្វើទុក្ខបៀតបៀនដល់ពួកបរិសុទ្ធ ។ អ្វីដែលធ្វើឲ្យកាន់តែឈឺចាប់ជាពិសេសនោះគឺថា ពួកអ្នកពុំជឿទាំងនេះជាច្រើនរូបគឺជាកូនចៅបង្កើតរបស់ពួកអ្នកជឿ—ជា « ជំនាន់ដែលកំពុងពេញវ័យ » ( ម៉ូសាយ ២៦:១ ) រួមទាំងពួកបុត្រារបស់ស្ដេចម៉ូសាយ និងកូនប្រុសម្នាក់របស់អាលម៉ាផងដែរ ។ ដំណើររឿងនេះប្រាប់ពីការយាងមកជួបដ៏អស្ចារ្យរបស់ទេវតាមួយអង្គ ។ ប៉ុន្តែអព្ភូតហេតុពិតនៃរឿងនេះ មិនមែនគ្រាន់តែអំពីទេវតាដែលបានបង្ហាញព្រះកាយដល់កូនប្រុសដែលវង្វេងផ្លូវនោះទេ ។ ការប្រែចិត្តជឿគឺជាអព្ភូតហេតុមួយដែលចាំបាច់ត្រូវកើតមានឡើងចំពោះយើងគ្រប់គ្នា ទោះតាមរបៀបណាក៏ដោយ ។
គំនិតសម្រាប់ការរៀនសូត្រនៅឯគេហដ្ឋាន និងសាសនាចក្រ
ខ្ញុំអាចជួយអ្នកដទៃឲ្យមករកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបាន ។
ការប្រែចិត្តជឿគឺជារឿងផ្ទាល់ខ្លួន—វាមិនអាចផ្ទេរដូចជាមរតកទៅដល់កូនចៅរបស់ខ្លួនបានឡើយ ។ នៅពេលបងប្អូនអាន ម៉ូសាយ ២៦:១–៦ សូមជញ្ជឹងគិតពីមូលហេតុដែលអាចនាំឲ្យ « ជំនាន់ដែលកំពុងពេញវ័យ » ឃ្លាតឆ្ងាយពីសាសនាចក្រ ហើយកត់សម្គាល់ពីលទ្ធផលនៃការគ្មានជំនឿរបស់ពួកគេ ។ បងប្អូនអាចនឹងគិតផងដែរអំពីមនុស្សដែលបងប្អូនប្រាថ្នាចង់នាំពួកគេមករកព្រះគ្រីស្ទ ។ តាមរយៈការសិក្សារបស់បងប្អូនពី ម៉ូសាយ ២៥–២៨ ព្រះវិញ្ញាណអាចខ្សឹបប្រាប់ពីអ្វីៗដែលបងប្អូនអាចធ្វើបាន ដើម្បីជួយពួកគេឲ្យអភិវឌ្ឍសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ពួកអ្នកបម្រើស្មោះត្រង់របស់ព្រះព្យាយាមធ្វើតាមព្រះទ័យរបស់ទ្រង់ ។
ពេលខ្លះយើងប្រហែលជាគិតថា ថ្នាក់ដឹកនាំក្នុងសាសនាចក្រដូចជាអាលម៉ា តែងតែដឹងច្បាស់ពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើ ។ នៅក្នុង ម៉ូសាយ ២៦ យើងបានអានអំពីបញ្ហាមួយនៅក្នុងសាសនាចក្រ ដែលអាលម៉ាមិនធ្លាប់បានជួបពីមុនសោះឡើយ ។ តើអាលម៉ាបានធ្វើអ្វីខ្លះនៅក្នុងស្ថានភាពនេះ ? ( សូមមើល ម៉ូសាយ ២៦:១៣–១៤, ៣៣–៣៤, ៣៨–៣៩ ) ។ តើបទពិសោធន៍របស់អាលម៉ាផ្ដល់ជាយោបល់អ្វីខ្លះ អំពីរបៀបដែលបងប្អូនអាចដោះស្រាយបញ្ហាលំបាកៗនៅក្នុងគ្រួសាររបស់បងប្អូន ឬក្នុងការបម្រើក្នុងសាសនាចក្ររបស់បងប្អូន ?
តើព្រះអម្ចាស់បង្រៀនអ្វីខ្លះដល់អាលម៉ានៅក្នុង ម៉ូសាយ ២៦:១៥–៣២ ? សូមកត់សម្គាល់ថា ចម្លើយមួយចំនួនរបស់ព្រះអម្ចាស់ពុំមែនជាចម្លើយចំៗទៅនឹងសំណួររបស់អាលម៉ានោះទេ ។ តើការណ៍នេះផ្ដល់យោបល់អ្វីខ្លះអំពីការអធិស្ឋាន និងការទទួលវិវរណៈផ្ទាល់ខ្លួន ?
ព្រះបានអត់ទោសឲ្យខ្ញុំដោយសេរី នៅពេលខ្ញុំប្រែចិត្ត ហើយអត់ទោសឲ្យអ្នកដទៃ ។
ការប្រែចិត្ត និងការអភ័យទោស គឺជាប្រធានបទដែលកើតឡើងដដែលៗនៅក្នុង ម៉ូសាយ ២៦–២៧ ។ សូមរកមើលពាក្យ និងឃ្លាដែលបង្រៀនអំពីការប្រែចិត្ត និងការអភ័យទោសនៅក្នុង ម៉ូសាយ ២៦:២២–២៤, ២៩–៣១; ២៧:២៣–៣៧ ។
មនុស្សខ្លះប្រហែលជាឆ្ងល់ថា តើព្រះពិតជាអត់ទោសឲ្យពួកគេមែនឬអត់ ។ តើបងប្អូនស្រមៃថា អាលម៉ាជាឪពុកនឹងផ្តល់ការប្រឹក្សាដល់សមាជិកសាសនាចក្រនៅសារ៉ាហិមឡាដែលមានកង្វល់នោះដោយរបៀបណា ? តើអាលម៉ាបានរៀនអ្វីមកពីព្រះអម្ចាស់នៅក្នុង ម៉ូសាយ ២៦:១៥–៣១ ដែលអាចជួយដល់សមាជិកសាសនាចក្ររូបនេះ ? ( សូមមើលផងដែរ មរ៉ូណៃ ៦:៨; គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៩:១៦–១៨; ៥៨:៤២–៤៣ ) ។
តាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ខ្ញុំអាចផ្លាស់ប្តូរបានកាន់តែប្រសើរឡើង ។
ច្បាស់ណាស់ថា អាលម៉ាជាកូនត្រូវកើតជាថ្មីខាងវិញ្ញាណ ។ លោក និងពួកបុត្រានៃម៉ូសាយគឺជា « មនុស្សអាក្រក់បំផុតក្នុងចំណោមមនុស្សដែលមានបាបទាំងឡាយ » ( ម៉ូសាយ ២៨:៤ ) ។ ប៉ុន្តែមិនយូរប៉ុន្មានបន្ទាប់ពីការប្រែចិត្តជឿរបស់លោក អាលម៉ាបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ការប្រែចិត្តជឿគឺ—ចាំបាច់—សម្រាប់មនុស្សគ្រប់រូប ៖ លោកនិយាយថា « មនុស្សលោក ទាំងអស់ … ត្រូវតែកើតម្ដងទៀត » ( ម៉ូសាយ ២៧:២៥ បានបន្ថែមការគូសបញ្ជាក់ ) ។
នៅពេលបងប្អូនអានអំពីបទពិសោធន៍របស់អាលម៉ា ដែលមាននៅក្នុង ម៉ូសាយ ២៧:៨–៣៧ បងប្អូនអាចព្យាយាមពិចារណាដាក់ខ្លួនឯងនៅក្នុងដំណើររឿងរបស់លោក ។ តើបងប្អូនអាចគិតពីអ្វីអំពីខ្លួនឯងដែលត្រូវផ្លាស់ប្តូរដែរឬទេ ? តើនរណា ដូចជាឪពុករបស់អាលម៉ា ដែលអាចអធិស្ឋានសម្រាប់បងប្អូន « ដោយសេចក្ដីជំនឿដ៏ច្រើននោះ » ? តើមានបទពិសោធន៍អ្វីខ្លះបានជួយ « បរិវត្ត [ បងប្អូន ] អំពីព្រះចេស្ដា និងសិទ្ធិអំណាចនៃព្រះ » ? ( ម៉ូសាយ ២៧:១៤ ) ។ តើ « ការណ៍ដ៏ធំក្រៃលែង » ដែលព្រះអម្ចាស់បានធ្វើដើម្បីបងប្អូន ឬគ្រួសាររបស់បងប្អូន ដែលបងប្អូនគួរតែ « ចងចាំ » មានអ្វីខ្លះ ? ( ម៉ូសាយ ២៧:១៦ ) ។ តើបងប្អូនរៀនអ្វីខ្លះមកពីពាក្យសម្ដី និងសកម្មភាពរបស់អាលម៉ាជាកូន អំពីអត្ថន័យនៃការកើតជាថ្មី ? តើឧទាហរណ៍អ្វីខ្លះដែលបងប្អូនបានឃើញ ?
សូមចំណាយពេលមួយភ្លែតដើម្បីកត់ត្រានូវរបៀបមួយចំនួនដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះកំពុងជួយបងប្អូនឲ្យផ្លាស់ប្តូរ—ឬកើតជាថ្មី—ទោះបីជាបទពិសោធន៍របស់បងប្អូនមិនសូវអស្ចារ្យ ឬភ្លាមៗដូចអាលម៉ាក៏ដោយ ។ តើមានទំនុកតម្កើងណាដែលបងប្អូនអាចច្រៀង ឬស្តាប់ ដែលបង្ហាញពីអារម្មណ៍របស់បងប្អូន ដូចជាបទ « ខ្ញុំឆ្ងល់យ៉ាងអស្ចារ្យ » ? ( ទំនុកតម្កើង ល.រ. ១១៥ ) ។ តើនរណាខ្លះអាចទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍មកពីការស្តាប់បទពិសោធន៍របស់បងប្អូន ?
អែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា បានប្រៀបធៀបការកើតជាថ្មីទៅនឹងដំណើរការនៃការយកត្រសក់ទៅធ្វើជាត្រសក់ជ្រក់ ( សូមមើល « Ye Must Be Born Again » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០០៧ ទំព័រ ១៩–២២ ) ។ តើការប្រៀបធៀបនេះបង្រៀនបងប្អូនអ្វីខ្លះអំពីការប្រែចិត្តជឿ ?
សូមមើលផងដែរ Gospel Topics « Become like Jesus Christ » នៅលើបណ្ណាល័យដំណឹងល្អ; « Alma Testifies He Has Been Born of God » ( វីដេអូ ) នៅលើបណ្ណាល័យដំណឹងល្អ ។
ព្រះស្ដាប់ឮការអធិស្ឋានរបស់ខ្ញុំ ហើយទ្រង់នឹងឆ្លើយតបការអធិស្ឋានទាំងនោះស្របតាមព្រះទ័យ និងពេលវេលារបស់ទ្រង់ ។
ប្រហែលជាបងប្អូនបានស្ថិតក្នុងស្ថានភាពរបស់អាលម៉ាជាឪពុក ដែលមានសមាជិកគ្រួសារកំពុងធ្វើការជ្រើសរើសដែលនាំឲ្យមហន្តរាយ ។ តើបងប្អូនរកឃើញអ្វីខ្លះនៅក្នុង ម៉ូសាយ ២៧:៨–២៤ ដែលផ្ដល់សេចក្ដីសង្ឃឹមដល់បងប្អូន ? តើខគម្ពីរទាំងនេះអាចមានឥទ្ធិពលមកលើការអធិស្ឋានរបស់បងប្អូនជំនួសឲ្យអ្នកដទៃយ៉ាងដូចម្ដេច ?
គំនិតសម្រាប់បង្រៀនកុមារ
ព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យឲ្យខ្ញុំអភ័យទោស ។
-
ដើម្បីជួយកូនៗរបស់បងប្អូនឲ្យរកឃើញនូវអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់បានបង្រៀនអាលម៉ា អំពីការអភ័យទោស បងប្អូនអាចអញ្ជើញពួកគេឲ្យអាន ម៉ូសាយ ២៦:២៩–៣១ ហើយរាប់ចំនួនដងដែលពាក្យ « អភ័យទោស » បង្ហាញឡើង ។ តើខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនអ្វីខ្លះអំពីការអភ័យទោសឲ្យអ្នកដទៃ ? ( សូមមើលផងដែរបទ « បិតាសូមជួយកូន » សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ៥២ ) ។
-
ដើម្បីគូសបញ្ជាក់ពីគំរូរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះអំពីការអភ័យទោស បងប្អូនអាចបង្ហាញរូបភាពទ្រង់នៅលើឈើឆ្កាងបាន ហើយអានជាមួយគ្នាក្នុង លូកា ២៣:៣៣–៣៤ ។ តើព្រះយេស៊ូវបានទូលសូមព្រះវរបិតាសួគ៌ឲ្យធ្វើអ្វីសម្រាប់អ្នកដែលឆ្កាងទ្រង់នៅលើឈើឆ្កាង ? បន្ទាប់ពីការពិភាក្សានេះ កូនៗរបស់បងប្អូនអាចសម្តែងធ្វើជាអភ័យទោសឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមកបាន ។
-
ពេលខ្លះវាពិបាកនឹងអត់ទោសឲ្យខ្លួនឯង នៅពេលយើងធ្វើខុស ។ តើព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះទៅកាន់អាលម៉ាអាចជួយបានយ៉ាងដូចម្ដេច ? កូនៗរបស់បងប្អូនអាចសម្តែងថា ពួកគេកំពុងនិយាយជាមួយនឹងអ្នកដែលគិតថា ព្រះនឹងមិនអភ័យទោសឲ្យពួកគេទេ ។ សូមអញ្ជើញកូនៗរបស់បងប្អូនឲ្យស្វែងរកអ្វីមួយនៅក្នុង ម៉ូសាយ ២៦:២២–២៣, ២៩–៣០ ដែលអាចជួយដល់បុគ្គលនោះបាន ។
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជួយខ្ញុំឲ្យក្លាយកាន់តែដូចទ្រង់ ។
-
ការប្រែចិត្តជឿរបស់អាលម៉ាជាកូន និងពួកបុត្រារបស់ម៉ូសាយអាចបង្ហាញកូនៗរបស់បងប្អូនថា ដោយមានព្រះចេស្ដារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ នោះមនុស្សគ្រប់គ្នាអាចផ្លាស់ប្ដូរបាន ។ បងប្អូន និងកូនៗរបស់បងប្អូនអាចប្រើគំនូរនៅក្នុងមេរៀននេះ នៅលើទំព័រសកម្មភាពប្រចាំសប្តាហ៍នេះ និងបទគម្ពីរគន្លឹះពីរបីមកពី ម៉ូសាយ ២៧:៨–៣៧ ដើម្បីប្រាប់ពីដំណើររឿងនេះ ( សូមមើលផងដែរ « ជំពូកទី ១៨ ៖ អាលម៉ាជាកូនប្រែចិត្ត » នៅក្នុង ដំណើររឿងព្រះគម្ពីរមរមន ទំព័រ ៤៩–៥២ ) ។ សូមផ្តោតយកចិត្តទុកដាក់ជាពិសេសលើខទី ២៤ ដើម្បីបង្រៀនថា អាលម៉ាបានប្រែចិត្ត ហើយព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានជួយលោកឲ្យផ្លាស់ប្តូរ ។ សូមទុកឲ្យកូនៗរបស់បងប្អូនសម្តែងតាមដំណើររឿងនេះ ប្រសិនបើពួកគេចូលចិត្ត ។
ខ្ញុំអាចអធិស្ឋាន និងតមអាហារដើម្បីឲ្យព្រះប្រទានពរដល់មនុស្សដែលខ្ញុំស្រឡាញ់បាន ។
-
សូមអានជាមួយគ្នាក្នុង ម៉ូសាយ ២៧:៨–២៤ ហើយសុំឲ្យកូនៗរបស់បងប្អូនស្វែងយល់ពីអ្វីដែលអាលម៉ា និងប្រជាជនរបស់លោកបានធ្វើដើម្បីជួយអាលម៉ាជាកូន ។ តើបងប្អូនធ្លាប់តមអាហារ ហើយអធិស្ឋានសម្រាប់នរណាម្នាក់ដែរឬទេ ? សូមចែកចាយបទពិសោធន៍របស់បងប្អូនជាមួយកូនៗរបស់បងប្អូន ហើយអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេចែកចាយបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ ។
-
តើបងប្អូន ឬកូនៗរបស់បងប្អូនស្គាល់នរណាម្នាក់ដែលត្រូវការជំនួយពីព្រះដែរឬទេ ? យោងតាមគំរូរបស់អាលម៉ា ប្រហែលជាបងប្អូនអាចអធិស្ឋានជាមួយគ្នាសម្រាប់បុគ្គលរូបនោះ ហើយប្រសិនបើកូនៗរបស់បងប្អូនអាចធ្វើបាន សូមតមអាហារសម្រាប់ពួកគេផងដែរ ។