« ថ្ងៃទី ២៤–៣០ ខែ មិថុនា ៖ ‹ ចូលទៅក្នុងសេចក្ដីសម្រាកនៃព្រះអម្ចាស់ › ។ អាលម៉ា ១៣–១៦ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់គេហដ្ឋាន និងសាសនាចក្រ ៖ ព្រះគម្ពីរមរមន ឆ្នាំ ២០២៤ ( ឆ្នាំ ២០២៣ )
« ថ្ងៃទី ២៤–៣០ ខែ មិថុនា ។ អាលម៉ា ១៣–១៦ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់គេហដ្ឋាន និងសាសនាចក្រ ៖ ឆ្នាំ ២០២៤ ( ឆ្នាំ ២០២៣ )
រូបគំនូរអំពីអាលម៉ា និង អាមូលេក ដែលត្រូវបានរំដោះចេញពីគុក ដោយ អេនឌ្រូ បូស្លី
ថ្ងៃទី ២៤–៣០ ខែ មិថុនា ៖ « ចូលទៅក្នុងសេចក្ដីសម្រាកនៃព្រះអម្ចាស់ »
អាលម៉ា ១៣–១៦
ជីវិតនៅក្នុងក្រុងអាំម៉ូណៃហា គឺល្អសម្រាប់ទាំងអាមូលេក និង ស៊ីអែសរ៉ុម តាមរបៀបជាច្រើន ។ អាមូលេក គឺជា « មនុស្សម្នាក់ដ៏ពុំខ្វះមនុស្សរាប់អាន » ដែលមាន « សាច់ញាតិ និងមិត្តជាច្រើន » ហើយ « មានទ្រព្យសម្បត្តិច្រើន » ( អាលម៉ា ១០:៤ ) ។ ស៊ីអែសរ៉ុម គឺជាអ្នកច្បាប់ដ៏ចំណានដែលចូលចិត្ត « កិច្ចការទាក់ទងជាច្រើន » ( អាលម៉ា ១០:៣១ ) ។ បន្ទាប់មក អាលម៉ាបានមកដល់ដោយមានការអញ្ជើញឲ្យប្រែចិត្ត ហើយ « ចូលទៅក្នុងសេចក្ដីសម្រាកនៃព្រះអម្ចាស់ » ( អាលម៉ា ១៣:១៦ ) ។ សម្រាប់អាមូលេក ស៊ីអែសរ៉ុម និងអ្នកដទៃទៀត ការទទួលយកការអញ្ជើញនេះបានតម្រូវឲ្យមានការលះបង់ ហើយព្រមទាំងនាំឲ្យមានសេចក្ដីទុក្ខវេទនាដែលស្ទើរតែពុំអាចទទួលយកបានទៀត ។
ប៉ុន្តែរឿងនេះពុំបានបញ្ចប់ត្រឹមនោះទេ ។ នៅក្នុង អាលម៉ា ១៣–១៦ យើងរៀនអំពីអ្វីកើតឡើងនៅទីបំផុតចំពោះប្រជាជនដែលជឿ « ដល់ព្រះចេស្ដានៃព្រះគ្រីស្ទក្នុងការសង្គ្រោះ » ( អាលម៉ា ១៥:៦ ) ។ ពេលខ្លះមានការរំដោះឲ្យរួច ពេលខ្លះមានការព្យាបាល—ពេលខ្លះអ្វីៗកើតឡើងពុំងាយស្រួលឡើយនៅក្នុងជីវិត ។ ប៉ុន្តែ « ព្រះអម្ចាស់តែងតែទទួលយក [ រាស្ត្ររបស់ទ្រង់ ] ឡើងទៅឯទ្រង់ក្នុងសិរីល្អ » ( អាលម៉ា ១៤:១១ ) ។ ព្រះអម្ចាស់តែងតែប្រទាន « អំណាចឲ្យគេ ស្របតាមសេចក្ដីជំនឿ [ របស់យើង ] …ដល់ព្រះគ្រីស្ទ » ( អាលម៉ា ១៤:២៨ ) ។ ហើយជានិច្ចកាល សេចក្តីជំនឿនោះហើយដែលផ្តល់ឲ្យយើងនូវ « សេចក្ដីសង្ឃឹមមួយថា [ យើង ] នឹងទទួលជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច » ( អាលម៉ា ១៣:២៩ ) ។ នៅពេលបងប្អូនអានជំពូកទាំងនេះ បងប្អូនអាចទទួលការលួងលោមចិត្តមកពីការសន្យាទាំងនេះ ហើយបងប្អូនអាចយល់បានកាន់តែច្បាស់អំពីអ្វីដែលអាលម៉ាចង់មានន័យ នៅពេលលោកនិយាយអំពីការចូលទៅក្នុង « សេចក្ដីសម្រាកនៃព្រះអម្ចាស់ » ( អាលម៉ា ១៣:១៦ ) ។
គំនិតសម្រាប់ការរៀនសូត្រនៅឯគេហដ្ឋាន និងសាសនាចក្រ
ពិធីបរិសុទ្ធបព្វជិតភាពចង្អុលបង្ហាញខ្ញុំទៅរកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដើម្បីទទួលបានសេចក្តីប្រោសលោះ ។
ពាក្យសម្ដីរបស់អាលម៉ានៅក្នុង អាលម៉ា ១៣ លាតត្រដាងសេចក្តីពិតដ៏មានឥទ្ធិពលអំពីអំណាចបព្វជិតភាពរបស់ព្រះ និងគោលបំណងរបស់បព្វជិតភាព—ដើម្បីរៀបចំយើងឲ្យចូលក្នុង « សេចក្ដីសម្រាកនៃព្រះអម្ចាស់ » ឬជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ( អាលម៉ា ១៣:១៦ ) ។ ប្រហែលជាបងប្អូនអាចសរសេរអំពីសេចក្តីពិតយ៉ាងហោចណាស់ឲ្យបានមួយសម្រាប់ខគម្ពីរនីមួយៗនៅក្នុង អាលម៉ា ១៣:១–១៩ ។ នេះគឺជាគំនិតមួយចំនួនដើម្បីជួយបងប្អូនឲ្យចាប់ផ្ដើម ៖
-
ខទី ១ ។បព្វជិតភាពក៏ត្រូវបានហៅ « តាមរបៀបនៃព្រះរាជបុត្រា [ របស់ព្រះ ] » ( សូមមើលផងដែរ គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១០៧:១–៤ ) ។
-
ខទី ២ ។ព្រះតែងតាំងពួកសង្ឃដើម្បីជួយប្រជាជនមើលទៅព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់សម្រាប់ការប្រោសលោះ ។
តើបងប្អូនរកឃើញអ្វីផ្សេងទៀតទេ ? តើបងប្អូនមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាអំពីបព្វជិតភាព នៅពេលបងប្អូនពិចារណាអំពីសេចក្ដីពិតទាំងនេះ ?
តើបងប្អូនធ្លាប់គិតអំពីពិធីបរិសុទ្ធបព្វជិតភាពថាជាអំណោយមកពីព្រះដើម្បីជួយបងប្អូន « ទន្ទឹងចាំព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ សម្រាប់ការប្រោសលោះ » ដែរឬទេ ? ( ខទី ២, សូមមើលផងដែរ ខទី ១៦ ) ។ ប្រហែលជាបងប្អូនអាចធ្វើបញ្ជីនៃពិធីបរិសុទ្ធដែលបងប្អូនបានទទួល ដូចជាពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ពិធីបញ្ជាក់ ពិធីសាក្រាម៉ង់ ការញែកចេញទទួលការហៅ ពរជ័យនៃការលួងលោម ឬការព្យាបាល ពររបស់លោកអយ្យកោ និងពិធីបរិសុទ្ធនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ សូមជញ្ជឹងគិតអំពីបទពិសោធន៍របស់បងប្អូនជាមួយពិធីបរិសុទ្ធបែបនេះ ។ សូមពិចារណាអំពីនិមិត្តរូបដែលទាក់ទង និងព្រះវិញ្ញាណដែលបងប្អូនបានទទួលអារម្មណ៍ ។ តើពិធីបរិសុទ្ធនីមួយៗទាំងនេះចង្អុលបង្ហាញបងប្អូនទៅកាន់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដើម្បីទទួលបានការប្រោសលោះដោយរបៀបណា ?
មនុស្សមួយចំនួនយល់ខុសថា ពិធីបរិសុទ្ធ—និងសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពដើម្បីធ្វើពិធីបរិសុទ្ធទាំងនេះ—គឺមិនចាំបាច់ឡើយ ។ តើបងប្អូននឹងឆ្លើយតបចំពោះគំនិតនោះដោយរបៀបណា ? នេះគឺជាសារលិខិតពីរមកពីសន្និសីទទូទៅដែលអាចជួយដល់ការគិតរបស់បងប្អូនបាន សូមរើសយកមួយ ហើយសរសេរចុះរាល់ចម្លើយណាមួយដែលបងប្អូននឹកឃើញ ៖ រ័សុល អិម ណិលសុន « Spiritual Treasures » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៩ ទំព័រ ៧៦–៧៩; ឌែល ជី រិនឡាន់ « The Priesthood and the Savior’s Atoning Power » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៧ ទំព័រ ៦៤–៦៧ ។
សូមមើលផងដែរ គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៨៤:១៩–២២; Gospel Topics « Covenant » បណ្ណាល័យដំណឹងល្អ ។
ពិធីបរិសុទ្ធនៃបព្វជិតភាពជួយយើងឲ្យសម្លឹងឆ្ពោះទៅព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទសម្រាប់ការប្រោសលោះ ។
ព្រះអម្ចាស់អញ្ជើញខ្ញុំឲ្យចូលក្នុងសេចក្តីម្រាករបស់ទ្រង់ ។
ការអញ្ជើញឲ្យ « ចូលទៅក្នុងសេចក្ដីសម្រាកនៃព្រះអម្ចាស់ » ( អាលម៉ា ១៣:១៦ ) ត្រូវបានរំឭកឡើងវិញជាញឹកញាប់នៅក្នុង អាលម៉ា ១៣ ។ ប្រហែលជាបងប្អូនអាចមើលនៅគ្រប់ខគម្ពីរ រកពាក្យ « សម្រាក » ដែលបង្ហាញឡើង ហើយជញ្ជឹងគិតអំពីអ្វីដែលខគម្ពីរនីមួយៗបង្រៀនបងប្អូនអំពីអត្ថន័យនៃ « សេចក្ដីសម្រាកនៃព្រះអម្ចាស់ » ។ តើវាខុសគ្នាពីការសម្រាកខាងរូបកាយដោយរបៀបណា ? តើយើងស្វែងរកវាដោយរបៀបណា ?
សូមមើលផងដែរ រ័សុល អិម ណិលសុន « ឈ្នះលោកិយ ហើយបានសេចក្តីសម្រាក » លីអាហូណា ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០២២ ទំព័រ ៩៥–៩៨, « មកឯព្រះយេស៊ូវ » ទំនុកតម្កើង ល.រ. ៦៤ ។
នៅគ្រាជួបទុក្ខលំបាក យើងត្រូវតែទុកចិត្តលើព្រះអម្ចាស់ ។
បងប្អូនអាចងឿងឆ្ងល់ ដូចជាមនុស្សជាច្រើនងឿងឆ្ងល់ផងដែរថា ហេតុអ្វីក៏រឿងអាក្រក់ៗកើតឡើងចំពោះមនុស្សដែលកំពុងព្យាយាមរស់នៅដោយសុចរិតយ៉ាងដូច្នេះ ។ បងប្អូនអាចនឹងរកមិនឃើញចម្លើយទាំងអស់ចំពោះសំណួរពិបាកៗនៅក្នុង អាលម៉ា ១៤ នោះទេ ប៉ុន្តែមានអ្វីៗជាច្រើនដើម្បីរៀនមកពីរបៀបដែលអាលម៉ា និងអាមូលេក បានឆ្លើយតបចំពោះស្ថានភាពនៃសោកនាដកម្ម ។ តើពាក្យសម្ដី និងសកម្មភាពរបស់ពួកលោកបង្រៀនបងប្អូនអំពីមូលហេតុអ្វីខ្លះដែលថា ពេលខ្លះព្រះអម្ចាស់ទុកឲ្យមនុស្សសុចរិតត្រូវជួបទុក្ខលំបាកដូច្នេះ ? តើដំបូន្មានអ្វីដែលអាលម៉ា និង អាមូលេកអាចផ្តល់ដល់យើង នៅពេលយើងជួបប្រទះនឹងការសាកល្បងដ៏លំបាក ?
សូមមើលផងដែរ រ៉ូម ៨:៣៥–៣៩; ពេត្រុសទី១ ៤:១២–១៤, គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១២២:៥–៩, ឌែល ជី រិនឡាន់ « កំហឹងចំពោះភាពអយុត្តិធម៌ » លីអាហូណា ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០២១ ទំព័រ ៤១–៤៥ ។
ប្រុងប្រៀបជានិច្ច ។ ឱកាសបង្រៀនកន្លងផុតទៅលឿនណាស់ ដូច្នេះត្រូវចេះឆ្លៀតឱកាសចាប់យកវានៅពេលដែលមានឱកាស ។ ឧទាហរណ៍ សោកនាដកម្មមួយនៅក្នុងពិភពលោកអាចជាឱកាសមួយដើម្បីចែកចាយដំណឹងល្អមកពី អាលម៉ា ១៤ អំពីមូលហេតុដែលព្រះអម្ចាស់ ពេលខ្លះអនុញ្ញាតឲ្យមនុស្សស្លូតត្រង់ត្រូវរងទុក្ខ ។
គ្រប់អ្វីៗទាំងអស់សម្រាប់សេចក្ដីល្អដល់យើង
អែលឌើរ ហ្គង ផ្ដល់ការអះអាងជាថ្មីថានៅក្នុងផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌យើង ទោះជាមានសោកនាដកម្ម និងការសាកល្បងលំបាកៗដទៃទៀតក្ដី ក៏វាអាចជាការណ៍ល្អសម្រាប់យើង ។
ភាពជាសិស្សតម្រូវឲ្យមានការលះបង់ ។
វាអាចនឹងគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ដើម្បីធ្វើបញ្ជីមួយអំពីរឿងទាំងឡាយ ដែលអាមូលេកបានបោះបង់ចោលដើម្បីឱបក្រសោបយកដំណឹងល្អ ( សូមមើល អាលម៉ា ១០:៤–៥; ១៥:១៦ ) ហើយប្រៀបធៀបវាទៅនឹងបញ្ជីនៃអ្វីដែលលោកបានទទួល ( សូមមើល អាលម៉ា ១៥:១៨; ១៦:១៣–១៥; ៣៤:៨ ) ។ តើបងប្អូនមានឆន្ទៈដើម្បីធ្វើពលិកម្មអ្វីខ្លះដើម្បីក្លាយជាសិស្សកាន់តែស្មោះត្រង់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?
សម្រាប់គំនិតបន្ថែម សូមមើលទស្សនាវដ្តី លីអាហូណា និង ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ប្រចាំខែនេះ ។
គំនិតសម្រាប់បង្រៀនកុមារ
ពីព្រោះថ្ងៃអាទិត្យនេះ ជាថ្ងៃអាទិត្យទី៥ នៃខែនេះ គ្រូបង្រៀនអង្គការបឋមសិក្សាត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឲ្យប្រើប្រាស់សកម្មភាពរៀននៅក្នុង « ឧបសម្ព័ន្ធ ខ ៖ ការរៀបចំកុមារឲ្យនៅលើផ្លូវនៃសេចក្តីសញ្ញារបស់ព្រះពេញមួយជីវិត » ។
អំណាចបព្វជិតភាពជួយខ្ញុំឲ្យខិតកាន់តែជិតព្រះគ្រីស្ទ ។
-
របៀបមួយដើម្បីជួយកូនៗរបស់បងប្អូនឲ្យមើលឃើញអំពីរបៀបដែលអំណាចបព្វជិតភាពចង្អុលបង្ហាញយើងទៅរកព្រះគ្រីស្ទ គឺត្រូវបង្ហាញរូបភាពនៃរបៀបដែលអំណាចបព្វជិតភាពត្រូវបានប្រើ ( សូមមើល សៀវភៅរូបភាពដំណឹងល្អ ល.រ. ១០៣–១១០ ) ។ កូនៗរបស់បងប្អូនអាចជួយបងប្អូនឲ្យគិតអំពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រើព្រះចេស្តារបស់ទ្រង់ ( សូមមើលឧទាហរណ៍ ម៉ាថាយ ២៦:២៦–២៨; ម៉ាកុស ៥:២២–២៤, ៣៥–៤៣; សៀវភៅរូបភាពដំណឹងល្អ ល.រ. ៣៨–៤១ ) ។ ពួកគេអាចអាន អាលម៉ា ១៣:២ ជាមួយគ្នា ហើយនិយាយអំពីរបៀបដែលអំណាចបព្វជិតភាពជួយយើងឲ្យ « ទន្ទឹងចាំព្រះរាជបុត្រា [ របស់ព្រះ ] » និងប្រែក្លាយកាន់តែដូចទ្រង់ ។
-
ហេតុអ្វីបានជាព្រះប្រទានដល់យើងនូវពិធីបរិសុទ្ធនៃបព្វជិតភាព ? សូមជួយកូនៗរបស់បងប្អូនស្វែងរកចម្លើយនៅក្នុង អាលម៉ា ១៣:១៦ ។ ប្រសិនបើពួកគេត្រូវការជំនួយដើម្បីដឹងថាអ្វីជាពិធីបរិសុទ្ធនោះ មានបញ្ជីជាច្រើននៅក្នុង ក្បួនខ្នាតទូទៅ, ១៨.១ និង ១៨.២ ។ ប្រហែលជាបងប្អូន និងកូនៗរបស់បងប្អូនអាចនិយាយអំពីបទពិសោធន៍របស់បងប្អូនដែលបានទទួលពិធីបរិសុទ្ធទាំងនេះ ។ តើពិធីបរិសុទ្ធទាំងនេះជួយយើងឲ្យ « ទន្ទឹងចាំ [ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ] ដើម្បីបានទទួលការផ្ដាច់បាបទាំងឡាយ [ របស់យើង ] » ដោយរបៀបណា ? បទចម្រៀងដូចជាបទ « ពេលខ្ញុំបានជ្រមុជទឹក » ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ៥៣ ) អាចជួយកូនៗរបស់បងប្អូនឲ្យគិតអំពីហេតុផលផ្សេងទៀតដើម្បីមានអំណរគុណចំពោះពិធីបរិសុទ្ធនៃបព្វជិតភាព ។
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអាចធ្វើឲ្យខ្ញុំស្អាតបាន ។
-
បន្ទាប់ពីបានអានខគម្ពីរទាំងនេះជាមួយគ្នាហើយ សូមពិចារណាអំពីរបៀបដើម្បីជួយកូនៗរបស់បងប្អូនឲ្យមើលឃើញនូវអ្វីដែលខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀន ។ ប្រហែលជាបងប្អូនអាចលាងសម្អាតអ្វីមួយជាមួយគ្នា ។ តើយើងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា នៅពេលយើងកខ្វក់ ? តើយើងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា នៅពេលយើងបានស្អាតបាតម្ដងទៀត ? តើអារម្មណ៍ទាំងនេះស្រដៀងគ្នាទៅនឹងអ្វីដែលយើងទទួលអារម្មណ៍ នៅពេលយើងមានអំពើបាប បន្ទាប់មកប្រែចិត្ត ហើយបានក្លាយជាស្អាតស្អំតាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដោយរបៀបណា ?
ព្រះវរបិតាសួគ៌ពង្រឹងខ្ញុំ នៅពេលខ្ញុំមានសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
-
ទំព័រសកម្មភាពសប្តាហ៍នេះអាចជួយបងប្អូន—ឬកូនរបស់បងប្អូន—ប្រាប់ដំណើររឿងនៅក្នុង អាលម៉ា ១៤:១៨–២៩ ( សូមមើលផងដែរ « ជំពូកទី ២២ ៖ បេសកកម្មរបស់អាលម៉ាទៅទីក្រុងអាំម៉ូណៃហា » ដំណើររឿងព្រះគម្ពីរមរមន ទំព័រ ៥៨–៦៣ ) ។ សូមគូសបញ្ជាក់ថា អាលម៉ា និង អាមូលេកត្រូវបានចម្រើនកម្លាំងដោយសារ « សេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេ [ ដែលមាន ] ទៅលើព្រះគ្រីស្ទ » ( អាលម៉ា ១៤:២៦ ) ។ បងប្អូនក៏អាចនិយាយអំពីគ្រាមួយដែលព្រះបានចម្រើនកម្លាំងដល់បងប្អូន « ស្របតាមសេចក្ដីជំនឿ [ របស់បងប្អូន] » បានផងដែរ ។ តើយើងអាចស្មោះត្រង់ដូចជាអាលម៉ា និងអាមូលេកដោយរបៀបណា ?
5:43Chapter 22: Alma’s Mission to Ammonihah
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអាចផ្លាស់ប្តូរដួងចិត្តខ្ញុំបាន ។
-
ការផ្លាស់ប្តូរដួងចិត្តរបស់ ស៊ីអែសរ៉ុម តាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាការបំផុសគំនិត ។ សូមពិចារណាពិនិត្យមើលជាមួយកូនៗរបស់បងប្អូននូវអ្វីដែលពួកគេបានរៀនកាលពីសប្តាហ៍មុនអំពី ស៊ីអែសរ៉ុម ។ បន្ទាប់មក បងប្អូនអាចអានជាមួយគ្នានូវ អាលម៉ា ១៥:៣–១២ ដើម្បីស្វែងយល់អំពីរបៀបដែលលោកបានផ្លាស់ប្តូរ ។ តើយើងរៀនអ្វីខ្លះមកពីបទពិសោធន៍របស់ ស៊ីអែសរ៉ុម អំពីព្រះចេស្ដារបស់ព្រះអម្ចាស់ ? ( សូមមើល « Zeezrom Is Healed and Baptized [ វីដេអូ ] នៅលើបណ្ណាល័យដំណឹងល្អ ) ។
2:43ស៊ីអែសរ៉ូមត្រូវបានព្យាបាល និងទទួលជ្រមុជទឹក អាលម៉ា ១៥
ស៊ីអែសរ៉ុម បានរត់គេចពីការធ្វើជាមេចៅក្រមក្រុងអាំម៉ូណៃហា ហើយបានធ្លាក់ខ្លួនឈឺជាទម្ងន់ ។ ស៊ីអែសរ៉ុម គិតថាអាលម៉ាតូច និងអាមូលេកបានស្លាប់ទៅហើយ ដោយព្រោះអំពើទុច្ចរិតរបស់គាត់ ។ អាលម៉ា និងអាមូលេក ព្យាបាលស៊ីអែសរ៉ុម ហើយលោកត្រូវបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ។
ដើម្បីទទួលបានគំនិតបន្ថែម សូមមើលទស្សនាវដ្តី ប្រិយមិត្ត ប្រចាំខែនេះ ។
Alma and Amulek in Prison [ អាលម៉ា និង អាមូលេក នៅក្នុងគុក ] ដោយ ហ្គែរី អិល ខាប