« ថ្ងៃទី ១០–១៦ ខែ មិថុនា ៖ ‹ តើអ្នករាល់គ្នាបានស្គាល់ការផ្លាស់ប្ដូរដ៏ធំនេះនៅក្នុងដួងចិត្តអ្នកហើយឬនៅ ? › អាលម៉ា ៥–៧ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់គេហដ្ឋាន និងសាសនាចក្រ ៖ ព្រះគម្ពីរមរមន ឆ្នាំ ២០២៤ ( ឆ្នាំ ២០២៤ )
« ថ្ងៃទី ១០–១៦ ខែ មិថុនា ។ អាលម៉ា ៥–៧ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់គេហដ្ឋាន និងសាសនាចក្រ ៖ ឆ្នាំ ២០២៤ ( ឆ្នាំ ២០២៤ )
ថ្ងៃទី ១០–១៦ ខែ មិថុនា ៖ « តើអ្នករាល់គ្នាបានស្គាល់ការផ្លាស់ប្ដូរដ៏ធំនេះនៅក្នុងដួងចិត្តអ្នកហើយឬនៅ ? »
អាលម៉ា ៥–៧
អាលម៉ាពុំបានដឹងអំពីការវះកាត់ផ្លាស់ប្ដូរបេះដូងដើម្បីជួយសង្គ្រោះជីវិត ដែលដាក់បេះដូងល្អមកជំនួសឲ្យបេះដូងដែលខូច ឬមានជំងឺបេះដូងដូចពេលសព្វថ្ងៃនេះទេ ។ ប៉ុន្តែលោកដឹងអំពី « ការផ្លាស់ប្ដូរដួងចិត្ត » ប្រកបដោយអព្ភូតហេតុមួយ ( អាលម៉ា ៥:២៦ )—ជាអព្ភូតហេតុដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រទានដល់យើងនូវជីវិតខាងវិញ្ញាណថ្មីមួយ ដូចជាត្រូវបាន « កើតជាថ្មីម្ដងទៀត » អ៊ីចឹងដែរ ( សូមមើល អាលម៉ា ៥:១៤, ៤៩ ) ។ អាលម៉ាអាចមើលឃើញថា ការផ្លាស់ប្ដូរដួងចិត្តនេះគឺជាអ្វីដែលពួកសាសន៍នីហ្វៃជាច្រើនត្រូវការយ៉ាងពិតប្រាកដណាស់ ។ មនុស្សមួយចំនួនជាអ្នកមាន ហើយមួយចំនួនទៀតជាជនក្រីក្រ ខ្លះមានអំនួត ហើយខ្លះទៀតរាបសា ខ្លះជាអ្នកបៀតបៀនអ្នកដទៃ ហើយអ្នកខ្លះទៀតជួបទុក្ខលំបាកដោយសារការបៀតបៀន ( សូមមើល អាលម៉ា ៤:៦–១៥ ) ។ ប៉ុន្តែពួកគេទាំងអស់គ្នាចាំបាច់ត្រូវតែមករកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដើម្បីទទួលបានការព្យាបាល—គឺដូចជាយើងទាំងអស់គ្នាក៏ត្រូវការដែរ ។ មិនថាយើងកំពុងព្យាយាមយកឈ្នះលើអំនួត ឬស៊ូទ្រាំរងទុក្ខនោះទេ សារលិខិតរបស់អាលម៉ាគឺដូចគ្នា « ចូរមកចុះ ហើយចូរកុំខ្លាចអី » ( អាលម៉ា ៧:១៥ ) ។ សូមទុកឲ្យព្រះអង្គសង្គ្រោះផ្លាស់ប្ដូរដួងចិត្តរឹងរូស មានអំពើបាប ឬដំបៅដួងចិត្តឲ្យទៅជាដួងចិត្តរាបសា បរិសុទ្ធ ហើយថ្មីចុះ ។
គំនិតសម្រាប់ការរៀនសូត្រនៅឯគេហដ្ឋាន និងសាសនាចក្រ
ខ្ញុំត្រូវតែដកពិសោធន៍—និងបន្តទទួលអារម្មណ៍នៃ—ការផ្លាស់ប្តូរដ៏ធំនៅក្នុងដួងចិត្ត ។
ប្រធាន អិម រ័សុល បាឡឺដ បានមានប្រសាសន៍ថា ៖ « ខ្ញុំចាំបាច់ត្រូវចំណាយពេលជាទៀងទាត់ដើម្បីសួរខ្លួនឯងថា ‹ តើខ្ញុំធ្វើបានយ៉ាងម៉េចដែរ ? › … ជាការណែនាំដល់ខ្ញុំអំឡុងពេលពិនិត្យមើលខ្លួនឯងឡើងវិញនោះ ខ្ញុំចូលចិត្តអាន ហើយពិចារណាអំពីពាក្យពេចន៍ដែលត្រិះរិះពិចារណាអំពីខ្លួនឯងដែលមាននៅក្នុងអាលម៉ាជំពូកទីប្រាំ ( « Return and Receive » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៧ ទំព័រ ៦៤ ) ។
សូមពិចារណាអាននៅក្នុង អាលម៉ា ៥:១៤–៣៣ ប្រៀបដូចជាបងប្អូនកំពុងសម្ភាសខ្លួនឯង ហើយពិនិត្យមើលក្នុងដួងចិត្តរបស់បងប្អូន ។ បងប្អូនអាចចង់កត់ត្រាការឆ្លើយតបរបស់បងប្អូនទៅនឹងសំណួរទាំងនេះ ។ តើបងប្អូនបានរៀនអ្វីខ្លះអំពីខ្លួនឯង ? តើបងប្អូនមានអារម្មណ៍បំផុសគំនិតឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះ ដែលជាលទ្ធផលនៃការសម្ភាសរបស់បងប្អូន ?
សូមមើលផងដែរ ឌែល ជី រិនឡាន់ « Preserving the Heart’s Mighty Change » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៩ ទព័រ ៩៧–៩៩ ។
ខ្ញុំអាចទទួលបានសាក្សីអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ដោយផ្ទាល់តាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
នៅក្នុង អាលម៉ា ៥ នៅពេលអាលម៉ាបានពន្យល់ពីរបៀបដែលលោកបានទទួលទីបន្ទាល់របស់លោកពីព្រះអង្គសង្រ្គោះ លោកពុំបានលើកឡើងពីបទពិសោធន៍របស់លោកជួបនឹងទេវតានោះទេ ( សូមមើល ម៉ូសាយ ២៧:១០–១៧ ) ។ តើអាលម៉ាបានស្គាល់ពីសេចក្តីពិតសម្រាប់ខ្លួនលោកដោយរបៀបណា ? ប្រហែលជាបងប្អូនអាចប្រើអ្វីដែលបងប្អូនរកឃើញនៅក្នុង អាលម៉ា ៥:៤៤–៥១ ដើម្បីសរសេរ « រូបមន្ត » សម្រាប់ការទទួលបានទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ ។ តើអាលម៉ាបានបញ្ចូល « គ្រឿងផ្សំ » ( សេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អ ) និង « ការណែនាំ » ( អ្វីដែលយើងអាចធ្វើបានដើម្បីស្វែងរកសេចក្តីពិត ) អ្វីខ្លះ ? តើ « គ្រឿងផ្សំ » និង « ការណែនាំ » អ្វីខ្លះដែលបងប្អូនអាចបន្ថែមចូលទៅក្នុងរូបមន្តរបស់បងប្អូន ចេញពីបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់បងប្អូន ឬបទពិសោធន៍ផ្សេងៗនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ?
« ខ្ញុំយល់ថា អ្នករាល់គ្នាកំពុងនៅលើផ្លូវទាំងឡាយនៃសេចក្ដីសុចរិត » ។
ពេលខ្លះយើងដូចជាប្រជាជននៅសារ៉ាហិមឡាដែលត្រូវការការអំពាវនាវឲ្យប្រែចិត្តដែរ ( សូមមើល អាលម៉ា ៥:៣២ ) ។ ពេលខ្លះយើងកាន់តែដូចប្រជាជននៅគេឌាន ដែលព្យាយាមដើរ « នៅលើផ្លូវទាំងឡាយនៃសេចក្ដីសុចរិត » ( អាលម៉ា ៧:១៩ ) ។ តើបងប្អូនរកឃើញអ្វីនៅក្នុងសារលិខិតរបស់អាលម៉ានៅគេឌាន ( នៅក្នុង អាលម៉ា ៧ ) ដែលស្រដៀងគ្នាទៅនឹងអ្វីដែលលោកមានប្រសាសន៍នៅសារ៉ាហិមឡា ( នៅក្នុង អាលម៉ា ៥ ) ? តើបងប្អូនសម្គាល់ឃើញមានភាពខុសគ្នាអ្វីខ្លះ ? សូមរកមើលអ្វីដែលអាលម៉ាបានបង្រៀនដែលអាចជួយបងប្អូនឲ្យស្ថិត « នៅលើផ្លូវដែលនាំទៅរកនគរនៃព្រះ » ( អាលម៉ា ៧:១៩ ) ។
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានលើកដាក់មកលើព្រះអង្គទ្រង់នូវអំពើបាប ការឈឺចាប់ និងជំងឺរបស់ខ្ញុំ ។
តើបងប្អូនធ្លាប់មានអារម្មណ៍ថា គ្មាននរណាម្នាក់យល់អំពីបញ្ហា ឬការលំបាករបស់បងប្អូនដែរឬទេ ? បើធ្លាប់មាន នោះសេចក្តីពិតដែលអាលម៉ាបានបង្រៀនអាចជួយបាន ។ នៅពេលបងប្អូនអាន សូមសញ្ជឹងគិតពីអ្វីដែលខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀនអំពីគោលបំណងនៃពលិកម្មរបស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះ ។ បងប្អូនអាចធ្វើតារាងមួយដែលមានចំណងជើងថា អ្វីដែលព្រះអង្គសង្រ្គោះបានរងការឈឺចាប់ និង មូលហេតុដែលទ្រង់បានរងការឈឺចាប់ និងសរសេរអ្វីដែលបងប្អូនរកឃើញនៅក្នុង អាលម៉ា ៧:៧–១៦ ( សូមមើលផងដែរ អេសាយ ៥៣:៣–៥ ) ។ តើបងប្អូនអាចគិតពីពេលវេលាជាក់លាក់ដែលទ្រង់បានរងការឈឺចាប់សម្រាប់អ្វីៗទាំងនេះដែរឬទេ ? នេះគឺជាគំរូមួយចំនួនមកពីព្រះគម្ពីរ ៖ ម៉ាថាយ ៤:១–១៣; ២៦:៥៥–៥៦; ២៧:៣៩–៤៤; ម៉ាកុស ១៤:៤៣–៤៦; លូកា ៩:៥៨ ។ តើបងប្អូនអាចបន្ថែមអ្វីទៅក្នុងបញ្ជីរបស់បងប្អូនចេញពីខគម្ពីរទាំងនេះបានដែរឬទេ ?
វាជារឿងមួយដែលត្រូវជឿថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានរងទុក្ខជំនួសបងប្អូន ។ ប៉ុន្តែ តើការរងទុក្ខរបស់ទ្រង់ធ្វើឲ្យមានភាពខុសគ្នាយ៉ាងណានៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់បងប្អូន ? នេះគឺជារូបភាពមួយចំនួនដែលបង្ហាញពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអាចជួយ ឬ « គាំទ្រ » បងប្អូនបាន ៖ អេណុស ១:៥–៦; ម៉ូសាយ ១៦:៧–៨; ២១:១៥; ២៤:១៤–១៥; នីហ្វៃទី៣ ១៧:៦–៧; អេធើរ ១២:២៧–២៩; គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១២១:៧–១០ ។ តើបងប្អូនរៀនបានអ្វីខ្លះមកពីខគម្ពីរទាំងនេះ ? តើមានវិធីអ្វីខ្លះទៀតដែលទ្រង់អាចជួយបងប្អូនបាន ? តើនៅពេលណាដែលបងប្អូនបានដកពិសោធន៍ជំនួយរបស់ទ្រង់ ?
ទំនុកតម្កើងដូចជាបទ « ខ្ញុំត្រូវការទ្រង់ជានិច្ច » ឬ « ខ្ញុំដឹងថាព្រះប្រោសលោះខ្ញុំនៅរស់ » ( ទំនុកតម្កើង ល.រ. ៤៧, ៧៦ ) អាចធ្វើឲ្យបងប្អូនមានអំណរគុណកាន់តែខ្លាំងចំពោះការគាំទ្ររបស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះ ។ តើឃ្លាអ្វីខ្លះនៅក្នុងទំនុកតម្កើងទាំងនេះដែលបង្ហាញពីអារម្មណ៍របស់បងប្អូនចំពោះទ្រង់ ?
សូមមើលផងដែរ Gospel Topics « Atonement of Jesus Christ » នៅលើបណ្ណាល័យដំណឹងល្អ; « His Grace » ( កម្រងវីដេអូ ) នៅលើបណ្ណាល័យដំណឹងល្អ ។
គំនិតសម្រាប់បង្រៀនកុមារ
ខ្ញុំអាចទទួលបានទីបន្ទាល់ផ្ទាល់ខ្លួនតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
-
ដើម្បីជួយកូនៗរបស់បងប្អូនឲ្យរៀនបង្កើនទីបន្ទាល់របស់ពួកគេ នោះបងប្អូនអាចបង្ហាញរូបភាពខាងក្រោមដល់ពួកគេ ហើយសួរពួកគេពីរបៀបដែលយើងជួយកូនសត្វឲ្យធំធាត់ ។ បន្ទាប់មក បងប្អូនអាចប្រៀបធៀបការណ៍នេះទៅនឹងការថែរក្សាទីបន្ទាល់របស់យើង ។ តើទីបន្ទាល់របស់យើងត្រូវការការថែរក្សាអ្វីខ្លះ ? តើយើងអាចដឹងថាទីបន្ទាល់របស់យើងរីកលូតលាស់ដោយរបៀបណា ?
-
តើអាលម៉ាទទួលបានទីបន្ទាល់ដ៏រឹងមាំរបស់លោកអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដោយរបៀបណា ? បងប្អូនអាចអាន អាលម៉ា ៥:៤៤–៤៦ ជាមួយកូនៗរបស់បងប្អូនដើម្បីស្វែងរកចម្លើយចំពោះសំណួរនេះ ។ ប្រហែលជាកូនៗរបស់បងប្អូនអាចសរសេរផែនការមួយដើម្បីធ្វើរឿងមួយក្នុងសប្តាហ៍នេះ ដើម្បីពង្រឹងទីបន្ទាល់របស់ពួកគេ ។
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានលើកដាក់មកលើព្រះអង្គទ្រង់នូវអំពើបាប ការឈឺចាប់ និងជំងឺរបស់ខ្ញុំ ។
-
តើបងប្អូនអាចជួយកូនៗរបស់បងប្អូនឲ្យយល់ អាលម៉ា ៧:១០–១៣ ដោយរបៀបណា ដើម្បីពួកគេអាចដឹងថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទខ្វល់ព្រះទ័យអំពីពួកគេ និងអាចជួយពួកគេបាន ? ប្រហែលជាបងប្អូនអាចសុំពួកគេឲ្យចែកចាយបទពិសោធន៍មួយនៅពេលពួកគេឈឺ ឬមានការឈឺចាប់ ឬមានបញ្ហាផ្សេងទៀតដែលធ្វើឲ្យពួកគេសោកសៅ ។ តើអ្នកដទៃទៀតបានជួយពួកគេឲ្យមានអារម្មណ៍ប្រសើរឡើងដោយរបៀបណា ? សូមថ្លែងទីបន្ទាល់របស់បងប្អូនថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានរងទុក្ខលំបាកទាំងនោះផងដែរ ហើយនិយាយអំពីពេលវេលាមួយដែលទ្រង់បានលួងលោម និងជួយបងប្អូន ។
-
នៅពេលបងប្អូន និងកូនៗរបស់បងប្អូន អាន អាលម៉ា ៧:១១–១៣ សូមរកមើលអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទរងទុក្ខលំបាកសម្រាប់យើង ។ សូមអញ្ជើញកូនៗរបស់បងប្អូនឲ្យប្រើប្រាស់ពាក្យពេចន៍ និងឃ្លា ដែលពួកគេរកឃើញដើម្បីបំពេញប្រយោគនេះ ៖ « ព្រះយេស៊ូវបានរងទុក្ខ ដើម្បីទ្រង់អាចជួយខ្ញុំបាន » ។ តើវាជួយយើងឲ្យដឹងថា ព្រះយេស៊ូវយល់ពីការពុះពាររបស់យើងដោយរបៀបណា ? តើយើងទទួលជំនួយរបស់ទ្រង់ដោយរបៀបណា ? សូមចែកចាយទីបន្ទាល់របស់បងប្អូនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ការធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ធ្វើឲ្យខ្ញុំដើរលើផ្លូវត្រង់ត្រឡប់ទៅព្រះវរបិតាសួគ៌វិញ ។
-
សូមឲ្យកូនៗរបស់បងប្អូនមើលទៅក្នុងកញ្ចក់ កាលបងប្អូនអាន អាលម៉ា ៥:១៤ ( សូមមើលផងដែរនៅលើទំព័រសកម្មភាពសប្តាហ៍នេះ ) ។ តើការដាក់រូបភាពរបស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះនៅលើទឹកមុខរបស់យើងមានអត្ថន័យយ៉ាងណា ?
-
តើបងប្អូនអាចប្រើការពិពណ៌នារបស់អាលម៉ាអំពីផ្លូវត្រឡប់ទៅកាន់ព្រះវរបិតាសួគ៌វិញ ដើម្បីជួយកូនៗរបស់បងប្អូនឲ្យរៀនជ្រើសរើសត្រឹមត្រូវដោយរបៀបណា ? បងប្អូនអាចអាន អាលម៉ា ៧:១៩–២០ ឲ្យពួកគេស្តាប់ និងអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេសម្តែងជាដើរនៅលើ « ផ្លូវវៀច » និងដើរនៅលើផ្លូវត្រង់ ។ សូមជួយពួកគេឲ្យគិតអំពីជម្រើសដែលជួយយើងបន្តនៅលើផ្លូវនេះ និងជម្រើសផ្សេងទៀតដែលនាំយើងចេញពីផ្លូវនេះ ។ បងប្អូនក៏អាចមើលរូបភាពរបស់ព្រះយេស៊ូវជាមួយគ្នា ហើយនិយាយអំពីអ្វីដែលទ្រង់បានធ្វើដើម្បីបង្ហាញផ្លូវយើងឲ្យត្រឡប់ទៅកាន់ព្រះវរបិតាសួគ៌វិញផងដែរ ។ បទចម្រៀងដូចជាបទ « ខ្ញុំព្យាយាមក្លាយដូចព្រះយេស៊ូវ » ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ៤០–៤១ ) អាចផ្ដល់គំនិតខ្លះៗ ។