“ວັນທີ 19–25 ເດືອນສິງຫາ: ‘ໄດ້ຮັບການປົກປັກຮັກສາໄວ້ໂດຍອຳນາດອັນໜ້າອັດສະຈັນຂອງພຣະອົງ.’ ແອວມາ 53–63,” ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບບ້ານ ແລະ ໂບດ: ພຣະຄຳພີມໍມອນ 2024 (2023)
“ວັນທີ 19–25 ເດືອນສິງຫາ. ແອວມາ 53–63,” ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບບ້ານ ແລະ ໂບດ: 2024 (2023)
Two Thousand Young Warriors [ນັກຮົບໜຸ່ມສອງພັນຄົນ], ໂດຍ ອາໂນລ໌ ຟຣີເບີກ
ວັນທີ 19–25 ເດືອນສິງຫາ: “ໄດ້ຮັບການປົກປັກຮັກສາໄວ້ໂດຍອຳນາດອັນໜ້າອັດສະຈັນຂອງພຣະອົງ”
ແອວມາ 53–63
ເມື່ອປຽບທຽບກັບກອງທັບຂອງຊາວເລມັນ, “ກອງທັບນ້ອຍ” ຂອງຮີລາມັນ (ແອວມາ 56:33) ຂອງຊາຍໜຸ່ມຊາວນີໄຟ ຄົງບໍ່ຫວັງທີ່ຈະເອົາຊະນະໄດ້. ນອກເໜືອໄປຈາກທີ່ມີຈຳນວນໜ້ອຍແລ້ວ, ທະຫານຂອງຮີລາມັນ “ທຸກຄົນ … ຍັງໜຸ່ມນ້ອຍຫລາຍ,” ແລະ “ພວກເຂົາບໍ່ເຄີຍຕໍ່ສູ້ມາກ່ອນ” (ແອວມາ 56:46–47). ໃນບາງວິທີ, ສະຖານະການຂອງພວກເຂົາເບິ່ງຄືວ່າຄຸ້ນເຄີຍຕໍ່ເຮົາຜູ້ທີ່ບາງຄັ້ງຮູ້ສຶກວ່າຕົນເອງມີກຳລັງໜ້ອຍ ແລະ ໜັກໃຈ ໃນການຕໍ່ສູ້ໃນຍຸກສຸດທ້າຍຂອງເຮົາຕ້ານກັບຊາຕານ ແລະ ອິດທິພົນຂອງຄວາມຊົ່ວຮ້າຍຢູ່ໃນໂລກ.
ແຕ່ກອງທັບຂອງຮີລາມັນໄດ້ປຽບຊາວເລມັນ ທີ່ບໍ່ມີຫຍັງກ່ຽວຂ້ອງກັບຈຳນວນ ຫລື ຄວາມຊຳນານຂອງກອງທັບ. ພວກເຂົາໄດ້ເລືອກເອົາຮີລາມັນ, ສາດສະດາ, ໃຫ້ນຳພາພວກເຂົາ (ເບິ່ງ ແອວມາ 53:19); “ພວກເຂົາໄດ້ຮັບການສິດສອນຈາກແມ່ຂອງພວກເຂົາ, ວ່າຖ້າຫາກພວກເຂົາບໍ່ສົງໄສ, ແລ້ວພຣະເຈົ້າຈະປົດປ່ອຍພວກເຂົາ” (ແອວມາ 56:47); ແລະ “ສັດທາຂອງພວກເຂົາມີຫລາຍທີ່ສຸດ ແລະ ພວກເຂົາໄດ້ຮັບການສິດສອນ.” ຜົນກໍຄື, ພວກເຂົາໄດ້ຮັບການປົກປ້ອງໂດຍ “ອຳນາດອັນໜ້າອັດສະຈັນໃຈຂອງພຣະເຈົ້າ” (ແອວມາ 57:26). ສະນັ້ນເມື່ອປະເຊີນໜ້າກັບການຕໍ່ສູ້ຂອງຊີວິດ, ເຮົາສາມາດມີຄວາມກ້າຫານໄດ້. ກອງທັບຂອງຮີລາມັນສິດສອນເຮົາວ່າ “ມັນມີພຣະເຈົ້າຜູ້ທ່ຽງທຳ, ແລະ ຜູ້ໃດກໍຕາມທີ່ບໍ່ສົງໄສ, ຜູ້ນັ້ນຈະໄດ້ຮັບການປົກປັກຮັກສາໄວ້ໂດຍອຳນາດອັນໜ້າອັດສະຈັນຂອງພຣະອົງ” (ແອວມາ 57:26).
ແນວຄິດສຳລັບການຮຽນຮູ້ຢູ່ທີ່ບ້ານ ແລະ ຢູ່ທີ່ໂບດ
ແອວມາ 53:10–22; 56:43–49, 55–56; 57:20–27; 58:39–40
ການມີສັດທາໃນພຣະເຈົ້າຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາເອົາຊະນະຄວາມຢ້ານກົວ.
ຖ້າຫາກວ່າບໍ່ແມ່ນຍ້ອນສັດທາຂອງພວກເຂົາ, ທະຫານໜຸ່ມຂອງຮີລາມັນຄົງມີເຫດຜົນດີທີ່ຈະຮູ້ສຶກຢ້ານກົວ. ແຕ່ເປັນເພາະສັດທາຂອງພວກເຂົາ, ພວກເຂົາຈຶ່ງມີເຫດຜົນທີ່ຈະເປັນຄົນກ້າຫານ. ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານກ່ຽວກັບພວກເຂົາໃນ ແອວມາ 53:17–58, ໃຫ້ຊອກຫາສິ່ງທີ່ຊ່ວຍທ່ານໃຫ້ປະເຊີນໜ້າກັບຄວາມຢ້ານກົວຂອງທ່ານດ້ວຍສັດທາໃນພຣະຄຣິດ. ໃຫ້ພິຈາລະນາທີ່ຈະສຸມໃສ່ຂໍ້ດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້: ແອວມາ 53:10–22; 56:43–49, 55–56; 57:20–27; ແລະ 58:39–40. ຕາຕະລາງນີ້ສາມາດຊ່ວຍທ່ານບັນທຶກສິ່ງທີ່ທ່ານພົບເຫັນ.
|
ບຸກຄະລິກລັກສະນະຂອງທະຫານໜຸ່ມຂອງຮີລາມັນ: | |
|
ເຫດຜົນທີ່ເປັນໄປໄດ້ທີ່ສັດທາຂອງພວກເຂົາໃນພຣະຄຣິດຈຶ່ງເຂັ້ມແຂງແທ້ໆ: | |
|
ສິ່ງທີ່ພວກເຂົາໄດ້ເຮັດເພື່ອໃຊ້ສັດທາໃນພຣະເຢຊູຄຣິດ: | |
|
ວິທີທີ່ພຣະເຈົ້າໄດ້ໃຫ້ພອນແກ່ພວກເຂົາ: |
ເພື່ອຈະຊະນະການຕໍ່ສູ້ທາງວິນຍານຂອງເຮົາ, ເຮົາຍັງຕ້ອງການອຳນາດຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດນຳອີກ. ທ່ານຈະເຂົ້າເຖິງອຳນາດຂອງພຣະອົງໄດ້ແນວໃດ? ໃຫ້ຊອກຫາຄຳຕອບຢູ່ໃນຂ່າວສານຂອງ ປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ“Drawing the Power of Jesus Christ into Our Lives” (Liahona, May 2017, 39–42). ທ່ານອາດປຽບທຽບຄຳແນະນຳຂອງເພິ່ນໃສ່ກັບສິ່ງທີ່ທະຫານຂອງຮີລາມັນໄດ້ເຮັດ.
ຫລັງຈາກສຶກສາສິ່ງເຫລົ່ານີ້ແລ້ວ, ໃຫ້ຄິດກ່ຽວກັບການຕໍ່ສູ້ທາງວິນຍານຂອງທ່ານເອງ. ໃຫ້ຂຽນສິ່ງທີ່ ທ່ານຮູ້ສຶກໄດ້ຮັບການດົນໃຈໃຫ້ເຮັດ ເພື່ອໃຊ້ສັດທາຂອງທ່ານໃນພຣະເຢຊູຄຣິດ?
ເບິ່ງ Neil L. Andersen, “Wounded,” Liahona, Nov. 2018, 83–86; “ສອນເຮົາຍ່າງໃນແສງ,” ເພງສວດ ແລະ ເພງຂອງເດັກນ້ອຍ, 72; “Drawing upon the Power of God in Our Lives” (ວິດີໂອ), ຫ້ອງສະໝຸດພຣະກິດຕິຄຸນ; Gospel Topics, “Faith in Jesus Christ,” ຫ້ອງສະໝຸດພຣະກິດຕິຄຸນ ນຳອີກ.
They Did Not Doubt [ພວກເຂົາບໍ່ສົງໄສ], ໂດຍ ໂຈເຊັບ ບຣິກກີ
ຜູ້ຕິດຕາມຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດຈະບໍ່ເຄືອງໃຈງ່າຍ.
ຮີລາມັນ ແລະ ເພໂຮຣັນ ມີເຫດຜົນພຽງພໍທີ່ຈະເຄືອງໃຈ. ຮີລາມັນບໍ່ໄດ້ຮັບຄວາມຊ່ວຍເຫລືອໃຫ້ແກ່ກອງທັບຂອງເພິ່ນ, ແລະ ເພໂຮຣັນກໍຖືກກ່າວຫາແບບຜິດໆໂດຍໂມໂຣໄນ ເລື່ອງການບໍ່ໃຫ້ຄວາມຊ່ວຍເຫລືອ (ເບິ່ງ ແອວມາ 58:4–9, 31–32; 60). ແມ່ນຫຍັງທີ່ປະທັບໃຈທ່ານ ກ່ຽວກັບປະຕິກິລິຍາຂອງພວກເພິ່ນ ຢູ່ໃນ ແອວມາ 58:1–12, 31–37 ແລະ ແອວມາ 61? ເປັນຫຍັງທ່ານຈຶ່ງຮູ້ສຶກວ່າພວກເພິ່ນໄດ້ຕອບຮັບໃນທາງນີ້.
ແອວເດີ ເດວິດ ເອ ແບ໊ດນາ ໄດ້ລະບຸເພໂຮຣັນ ໃນການເປັນຕົວຢ່າງຂອງຄວາມອ່ອນໂຍນ ແລະ ໄດ້ສິດສອນວ່າ “ຕົວຢ່າງທີ່ງົດງາມ ແລະ ມີຄວາມໝາຍຫລາຍທີ່ສຸດ ຂອງຄວາມອ່ອນໂຍນ ແມ່ນພົບເຫັນຢູ່ໃນພຣະຊົນຊີບຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດເອງ.” (“Meek and Lowly of Heart,” Liahona, May 2018, 32). ໃຫ້ໄຕ່ຕອງວິທີທີ່ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໄດ້ສະແດງຄວາມອ່ອນນ້ອມ. ເບິ່ງ, ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ, ມັດທາຍ 27:11–26; ລູກາ 22:41–42; ໂຢຮັນ 13:4–17. ທ່ານຈະເຮັດຕາມຕົວຢ່າງຂອງພຣະອົງໄດ້ແນວໃດ?
ເຮົາມີໜ້າທີ່ຮັບຜິດຊອບທີ່ຈະຍົກຜູ້ຄົນທີ່ຢູ່ອ້ອມຮອບເຮົາຂຶ້ນ.
ໂມໂຣໄນໄດ້ຂຽນວ່າ ພຣະເຈົ້າຈະໃຫ້ເພໂຮລັນຮັບຜິດຊອບຖ້າຫາກເພິ່ນລະເລີຍກັບຄວາມຕ້ອງການຂອງກອງທັບຊາວນີໄຟໂດຍເຈດຕະນາ. ທ່ານຮຽນຮູ້ຫຍັງແດ່ຈາກ ແອວມາ 60:7–14 ກ່ຽວກັບການດູແລຜູ້ຄົນທີ່ຂັດສົນ? ທ່ານສາມາດເຮັດຫຍັງແດ່ເພື່ອຈະຮັບຮູ້ ແລະ ຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການຂອງຄົນອື່ນ?
ຖ້າເຮົາຖ່ອມຕົວ, ການທ້າທາຍໃນຊີວິດສາມາດຫັນໃຈເຮົາໄປຫາພຣະເຈົ້າໄດ້.
ໃຫ້ເອົາໄຂ່ດິບ ແລະ ມັນຝຣັ່ງວາງລົງໃນນ້ຳຮ້ອນເດືອດ ເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານຄິດກ່ຽວກັບວ່າທ່ານສາມາດເລືອກທີ່ຈະ “ອ່ອນໂຍນລົງ” ຫລື “ແຂງກະດ້າງ” ໂດຍບັນຫາຂອງທ່ານ. ໃນຂະນະທີ່ກຳລັງຕົ້ມໄຂ່ ແລະ ມັນຝຣັ່ງຢູ່ນັ້ນ, ໃຫ້ສຶກສາ ແອວມາ 62:39–51, ແລະ ສັງເກດເບິ່ງວິທີທີ່ຜູ້ຄົນມີປະຕິກິລິຍາແນວໃດຕໍ່ການປະຕິບັດສາດສະໜາກິດຂອງຮີລາມັນ ຫລັງຈາກສົງຄາມອັນຍາວນານຂອງພວກເຂົາກັບຊາວເລມັນ. ແລ້ວທ່ານສາມາດປຽບທຽບສິ່ງນີ້ໃສ່ກັບວິທີທີ່ເຂົາເຈົ້າມີປະຕິກິລິຍາແນວໃດຕໍ່ການສັ່ງສອນຂອງເພິ່ນເມື່ອ 13 ປີກ່ອນໜ້ານັ້ນ (ເບິ່ງ ແອວມາ 45:20–24). ຊາວນີໄຟຖືກກະທົບກະເທືອນຢ່າງແຕກຕ່າງກັນແນວໃດໂດຍຄວາມທຸກອັນດຽວກັນນີ້? ເມື່ອໄຂ່ ແລະ ມັນຝຣັ່ງຕົ້ມສຸກແລ້ວ, ໃຫ້ແກະເປືອກໄຂ່ ແລະ ຕັດມັນຝຣັ່ງ. ນ້ຳຮ້ອນເດືອດໄດ້ກະທົບກະເທືອນມັນຢ່າງແຕກຕ່າງກັນແນວໃດ? ທ່ານຮຽນຮູ້ຫຍັງແດ່ກ່ຽວກັບວິທີທີ່ເຮົາເລືອກທີ່ຈະໂຕ້ຕອບກັບຄວາມທຸກ? ທ່ານສາມາດຫັນໄປຫາພຣະເຈົ້າລະຫວ່າງຄວາມທຸກຂອງທ່ານແນວໃດ?
ນຳໃຊ້ປະສົບການຢູ່ທີ່ບ້ານ. ຖ້າຫາກທ່ານສິດສອນຫ້ອງຮຽນໃນໂບດ, ຂໍໃຫ້ສະມາຊິກໃນຫ້ອງແບ່ງປັນສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮຽນຮູ້ຢູ່ທີ່ບ້ານ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ, ຊອກຫາສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບຄວາມທຸກ ແລະ ຄວາມຖ່ອມຕົວຈາກການຕົ້ມໄຂ່ ແລະ ມັນຝຣັ່ງ.
ສຳລັບແນວຄິດເພີ່ມເຕີມ, ໃຫ້ເບິ່ງວາລະສານ Liahona ແລະ For the Strength of Youth ສະບັບຂອງເດືອນນີ້.
ແນວຄິດສຳລັບການສິດສອນເດັກນ້ອຍ
ເຮົາສາມາດຊື່ສັດຕໍ່ພຣະເຈົ້າຄືກັນກັບທະຫານໜຸ່ມຂອງຮີລາມັນ.
-
ທ່ານສາມາດນຳໃຊ້ຫລາຍແຫລ່ງເພື່ອແບ່ງປັນເລື່ອງລາວຂອງທະຫານຂອງຮີລາມັນ, ລວມທັງຮູບພາບທີ່ຢູ່ໃນໂຄງຮ່າງນີ້ “ບົດທີ 34: ຮີລາມັນ ແລະ ນັກຮົບໜຸ່ມ 2,000 ຄົນ” (ເລື່ອງພຣະຄຳພີມໍມອນ, 93–94). ໜ້າກິດຈະກຳຂອງອາທິດນີ້ສາມາດຊ່ວຍລູກໆຂອງທ່ານໃຫ້ຄິດເຖິງວິທີທີ່ພວກເຂົາສາມາດເປັນເໝືອນດັ່ງກອງທັບຂອງຮີລາມັນໄດ້. ໃຫ້ພິຈາລະນາທີ່ຈະແບ່ງປັນຄຸນສົມບັດບາງຢ່າງຂອງທະຫານໜຸ່ມຈາກ ແອວມາ 53:20–21 ເພື່ອຊ່ວຍພວກເຂົາເລີ່ມຕົ້ນ. ພວກທ່ານຍັງສາມາດຮ້ອງເພງ “ເຮົາຈະໄປທີ່ພຣະອົງບັນຊາ” ນຳກັນນຳອີກ (ເພງສວດ ແລະ ເພງຂອງເດັກນ້ອຍ, 50).
ເຮົາສາມາດຊື່ສັດຕໍ່ສິ່ງທີ່ພໍ່ແມ່ຂອງເຮົາສິດສອນໃນຄວາມຊອບທຳ.
-
ທະຫານໜຸ່ມຂອງຮີລາມັນໄດ້ຫວັງເພິ່ງສັດທາຂອງແມ່ຂອງພວກເຂົາ ເມື່ອພວກເຂົາໄດ້ປະເຊີນໜ້າກັບການທ້າທາຍທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່. ບາງທີທ່ານສາມາດອ່ານ ແອວມາ 56:46–48 ກັບລູກໆຂອງທ່ານ ແລະ ເຊື້ອເຊີນພວກເຂົາໃຫ້ຮັບຟັງສິ່ງທີ່ແມ່ຂອງພວກຊາຍໜຸ່ມເຫລົ່ານີ້ໄດ້ສິດສອນພວກເຂົາກ່ຽວກັບສັດທາ. ທ່ານອາດຖາມພວກເຂົາວ່າພວກເຂົາໄດ້ຮຽນຮູ້ຫຍັງແດ່ຈາກພໍ່ແມ່ຂອງພວກເຂົາ—ຫລື ຜູ້ໃຫຍ່ທີ່ຊື່ສັດຄົນອື່ນໆ—ກ່ຽວກັບພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ. ເປັນຫຍັງມັນຈຶ່ງສຳຄັນທີ່ຈະເຊື່ອຟັງ “ຢ່າງເຄັ່ງຄັດ”? (ແອວມາ 57:21).
-
ທ່ານສາມາດ—ເໜືອນດັ່ງບັນດາແມ່ຂອງທະຫານໜຸ່ມ—ເຮັດໃຫ້ແນ່ໃຈວ່າລູກໆຂອງທ່ານຮູ້ເຖິງສັດທາຂອງທ່ານໃນພຣະເຈົ້າ. ທາງໜຶ່ງແມ່ນທີ່ຈະແບ່ງປັນວ່າສັດທາຂອງທ່ານມີຜົນກະທົບຕໍ່ຊີວິດຂອງທ່ານແນວໃດ. ຍົກຕົວຢ່າງ, ພຣະອົງ “ໄດ້ປົດປ່ອຍ” ທ່ານແນວໃດ ເມື່ອທ່ານ “ບໍ່ສົງໄສ”?
Seed of Faith [ເມັດພືດແຫ່ງສັດທາ], ໂດຍ ເຈ ຫວອດ
ເຮົາຮັກສາພັນທະສັນຍາຂອງເຮົາກັບພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ.
-
ລູກໆຂອງທ່ານອາດສາມາດເວົ້າກ່ຽວກັບເວລາ ຕອນທີ່ຄົນໃດຄົນໜຶ່ງໄດ້ເຮັດ ແລະ ໄດ້ຮັກສາຄຳສັນຍາກັບພວກເຂົາ. ພວກເຂົາໄດ້ຮູ້ສຶກແນວໃດ ເມື່ອຄຳສັນຍານັ້ນຖືກຮັກສາ? ທ່ານສາມາດອ່ານ ແອວມາ 53:10–18 ແລະ ເຊື້ອເຊີນລູກໆຂອງທ່ານໃຫ້ຊອກຫາວິທີທີ່ ຮີລາມັນ, ຜູ້ຄົນຂອງອຳໂມນ, ແລະ ພວກລູກຊາຍຂອງຜູ້ຄົນຂອງອຳໂມນໄດ້ເຮັດ ແລະ ໄດ້ຮັກສາຄຳສັນຍາ, ຫລື ພັນທະສັນຍາຂອງເຂົາເຈົ້າແນວໃດ. ທ່ານອາດແບ່ງປັນວ່າພຣະບິດາເທິງສະຫວັນໃຫ້ພອນແກ່ທ່ານແນວໃດ ຂະນະທີ່ທ່ານຮັກສາພັນທະສັນຍາຂອງທ່ານ.
ເຮົາສາມາດເລືອກທີ່ຈະບໍ່ໃຈຮ້າຍໄດ້.
ໃຫ້ພິຈາລະນາເຊື້ອເຊີນລູກໆຂອງທ່ານໃຫ້ຄິດກ່ຽວກັບເວລາ ເມື່ອພວກເຂົາຖືກກ່າວຫາວ່າໄດ້ເຮັດບາງສິ່ງທີ່ພວກເຂົາບໍ່ໄດ້ເຮັດ. ບອກພວກເຂົາກ່ຽວກັບສິ່ງນີ້ ທີ່ໄດ້ເກີດຂື້ນກັບ ເພໂຮຣັນ (ເບິ່ງ ແອວມາ 60–61; ເບິ່ງ “ບົດທີ 35: ແມ່ທັບໂມໂຣໄນ ແລະ ເພໂຮຣັນ,” ເລື່ອງພຣະຄຳພີມໍມອນ, 95–97) ນຳອີກ. ເພື່ອຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບວ່າ ເພໂຮຣັນໄດ້ໂຕ້ຕອບແນວໃດ, ໃຫ້ປ່ຽນຜຽນກັນອ່ານຂໍ້ເຫລົ່ານີ້ຈາກ ແອວມາ 61:3–14. ເພໂຮຣັນໄດ້ເຮັດຫຍັງແດ່ເມື່ອໂມໂຣໄນໄດ້ກ່າວຫາເພິ່ນ (ເບິ່ງ ແອວມາ 61:2–3, 8–9). ເຮົາຮຽນຮູ້ຫຍັງແດ່ກ່ຽວກັບການໃຫ້ອະໄພ ຈາກຕົວຢ່າງຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ? (ເບິ່ງ ລູກາ 23:34).
ສຳລັບແນວຄິດເພີ່ມເຕີມ, ໃຫ້ເບິ່ງວາລະສານ Friend ສະບັບຂອງເດືອນນີ້.
It’s True, Sir, All Present and Accounted For [ມັນເປັນຄວາມຈິງ, ທ່ານເອີຍ, ທັງໝົດມີຢູ່ຄົບ], ໂດຍ ຄະລາກ ແຄວລີ ພຣາຍສ໌.