« ថ្ងៃទី ៧–១៣ ខែ តុលា ៖ ‹ មើលចុះ សេចក្តីអំណររបស់យើងបានពោរពេញ › ។ នីហ្វៃទី៣ ១៧–១៩ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់គេហដ្ឋាន និងសាសនាសចក្រ ៖ ព្រះគម្ពីរមរមន ឆ្នាំ ២០២៤ ( ឆ្នាំ ២០២៣ )
« ថ្ងៃទី ៧–១៣ ខែ តុលា ៖ នីហ្វៃទី៣ ១៧–១៩ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សម្រាប់គេហដ្ឋាន និងសាសនាសចក្រ ៖ ឆ្នាំ ២០២៤ ( ឆ្នាំ ២០២៣ )
ថ្ងៃទី ៧–១៣ ខែ តុលា ៖ « មើលចុះ សេចក្តីអំណររបស់យើងបានពោរពេញ »
នីហ្វៃទី៣ ១៧–១៩
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានចំណាយពេលផ្ដល់ការងារបម្រើនៅក្នុងដែនដីបរិបូរណ៍ បង្រៀនដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ឲ្យប្រជាជនមានឱកាសមើល និងពាល់ស្នាមនៅលើព្រះកាយរស់ឡើងវិញរបស់ទ្រង់ ហើយថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ទ្រង់គឺជាព្រះអង្គសង្គ្រោះដែលបានសន្យា ។ ឥឡូវនេះដល់ពេលចាកចេញទៅហើយ ។ ទ្រង់មានបន្ទូលថា « ពេលវេលារបស់យើងជិតមកដល់ហើយ » ( នីហ្វៃទី៣ ១៧:១ ) ។ ទ្រង់ជិតត្រូវត្រឡប់ទៅរកព្រះបិតារបស់ទ្រង់វិញ ហើយទ្រង់បានដឹងថា ប្រជាជនត្រូវការពេលវេលាដើម្បីពិចារណាអំពីអ្វីដែលទ្រង់បានបង្រៀនដល់ពួកគេ ។ ដូច្នេះ ទ្រង់សន្យាថានឹងត្រឡប់មកវិញនៅថ្ងៃស្អែក ទ្រង់បានបំបែកហ្វូងមនុស្សឲ្យត្រឡប់ទៅផ្ទះរបស់ពួកគេវិញ ។ ប៉ុន្តែគ្មាននរណាចេញទៅទេ ។ ពួកគេពុំនិយាយអ្វីដែលពួកគេមានអារម្មណ៍នោះទេ ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូវអាចញាណដឹង ៖ ពួកគេសង្ឃឹមថាទ្រង់នឹង « ទ្រាំនៅជាមួយនឹងគេបន្ដិចទៀត » ( នីហ្វៃទី៣ ១៧:៥ ) ។ ទ្រង់មានរឿងសំខាន់ផ្សេងទៀតដែលត្រូវធ្វើ ប៉ុន្តែការបង្ហាញសេចក្តីអាណិតអាសូរចំពោះបុត្រាបុត្រីរបស់ព្រះគឺតែងតែជាអាទិភាពខ្ពស់ចំពោះទ្រង់ ។ ដូច្នេះហើយ ព្រះយេស៊ូវបានគង់នៅយូរបន្តិចទៀត ។ អ្វីដែលកើតឡើងបន្ទាប់គឺប្រហែលជាគំរូដ៏ទន់ភ្លន់បំផុតនៃការងារបម្រើដែលបានកត់ត្រានៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ។ អ្នកទាំងឡាយដែលមានវត្តមានអាចត្រឹមតែថ្លែងថា វាអស្ចារ្យមិនអាចថ្លែងបានប៉ុណ្ណោះ ( សូមមើល នីហ្វៃទី៣ ១៧:១៦–១៧ ) ។ ព្រះយេស៊ូវផ្ទាល់បានសង្ខេបពីអារម្មណ៍ខាងវិញ្ញាណដោយព្រះបន្ទូលសាមញ្ញ និងមានអានុភាពទាំងនេះថា ៖ « មើលចុះ សេចក្ដីអំណររបស់យើងបានពោរពេញ » ( នីហ្វៃទី៣ ១៧:២០ ) ។
គំនិតសម្រាប់ការរៀនសូត្រនៅឯគេហដ្ឋាន និងសាសនាចក្រ
នីហ្វៃទី៣ ១៧; ១៨:២៤–២៥, ៣០–៣២
ព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺជាគំរូដ៏ល្អឥតខ្ចោះអំពីការងារបម្រើ ។
មនុស្សប្រមាណជា ២៥០០ នាក់បានមានវត្តមាន នៅពេលដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្ហាញព្រះកាយ ប៉ុន្តែព្រះអង្គបានរកឃើញវិធីមួយដើម្បីបម្រើដល់ពួកគេម្តងម្នាក់ៗ ។ តើបងប្អូនសង្កេតឃើញអ្វីខ្លះអំពីរបៀបដែលទ្រង់បានផ្ដល់ការងារបម្រើនៅក្នុង នីហ្វៃទី៣ ១៧; ១៨:២៤–២៥, ២៨–៣២ ? តើទ្រង់ផ្ដល់ការងារបម្រើចំពោះតម្រូវការអ្វីខ្លះ ? តើគុណលក្ខណៈអ្វីដែលធ្វើឲ្យការងារបម្រើរបស់ទ្រង់មានប្រសិទ្ធិភាព ? បងប្អូនក៏អាចគិតអំពីរបៀបដែលទ្រង់បានផ្ដល់ការងារបម្រើដល់បងប្អូនផងដែរ ។ តើបងប្អូនអាចធ្វើតាមគំរូរបស់ទ្រង់យ៉ាងដូចម្ដេច ? ( សូមមើលផងដែរ នីហ្វៃទី៣ ១៨:២៤–២៥ និង ២៨–៣២ ) ។
សូមមើលផងដែរ « Jesus Christ Has Compassion and Heals the People » ( វីដេអូ ) នៅលើបណ្ណាល័យដំណឹងល្អ ។
នីហ្វៃទី៣ ១៧:១៣–២២; ១៨:១៥–២៥; ១៩:៦–៩, ១៥–៣៦
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនខ្ញុំអំពីរបៀបអធិស្ឋាន ។
សូមនឹកស្រមៃថា តើបងប្អូននឹងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាដើម្បីស្ដាប់ឮព្រះអង្គសង្គ្រោះអធិស្ឋានសម្រាប់បងប្អូន ។ តើបទពិសោធន៍បែបនេះនឹងប៉ះពាល់ដល់របៀបដែលបងប្អូនអធិស្ឋានយ៉ាងដូចម្ដេច ? សូមពិចារណាអំពីរឿងនេះ នៅពេលបងប្អូនសិក្សា នីហ្វៃទី៣ ១៧:១៣–២២; ១៨:១៥–២៥ និង ១៩:៦–៩, ១៥–៣៦ ។ តើបងប្អូនរៀនអ្វីខ្លះមកពីគំរូ និងការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអំពីការអធិស្ឋាន ? សូមពិចារណាស្វែងរកការយល់ដឹងអំពីរបៀប នៅពេលណា នៅកន្លែងណា សម្រាប់អ្នកណា និងមូលហេតុនៃការអធិស្ឋាន ។ តើបងប្អូនទទួលបានការយល់ដឹងអ្វីខ្លះមកពីខគម្ពីរទាំងនេះ ?
សូមមើលផងដែរ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០:៥ ។
ខ្ញុំអាចបានពោរពេញដោយព្រះវិញ្ញាណ នៅពេលខ្ញុំទទួលទានសាក្រាម៉ង់ ។
នៅពេលយើងធ្វើអ្វីមួយជាញឹកញាប់ នោះវាអាចក្លាយជាទម្លាប់ ឬក្លាយជារៀងធម្មតាបាន ។ នៅពេលខ្លះ យើងអាចធ្វើវាដោយមិនបានគិតនោះទេ ។ តើបងប្អូនអាចចៀសវាងការធ្វើដូច្នេះជាមួយនឹងពិធីបរិសុទ្ធសាក្រាម៉ង់រាល់សប្ដាហ៍ដោយរបៀបណា ? នៅពេលបងប្អូនអាន នីហ្វៃទី៣ ១៨:១–១២ សូមពិចារណាពីរបៀបដែលបងប្អូនអាចបាន « ឆ្អែត » ខាងវិញ្ញាណរៀងរាល់ពេលដែលបងប្អូនទទួលទានសាក្រាម៉ង់ ( សូមមើលផងដែរ នីហ្វៃទី៣ ២០:១–៩ ) ។ យោងទៅតាម ខទី ៥–៧, ១១ តើមានអ្វីខ្លះដែលបងប្អូនគួរធ្វើ « ជានិច្ច » ? បងប្អូនក៏អាចពិចារណាផងដែរ អំពីមូលហេតុដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រទានពិធីបរិសុទ្ធនៃសាក្រាម៉ង់ដល់យើង—និងពិចារណាថាតើសាក្រាម៉ង់កំពុងសម្រេចព្រះរាជបំណងរបស់ទ្រង់នៅក្នុងជីវិតរបស់បងប្អូនដែរឬអត់ ។ តើហេតុអ្វីពិធីសាក្រាម៉ង់ពិសិដ្ឋចំពោះបងប្អូន ?
ប្រធាន ហែនរី ប៊ី អាវរិង នៅក្នុងសារលិខិតរបស់លោក « Always Remember Him » ( Liahona ខែ កុម្ភៈ ២០១៨ ទំព័រ ៤–៦ ) បានផ្តល់ « យោបល់ចំនួនបី អំពីអ្វីដែលអ្នកអាចចងចាំរាល់សប្ដាហ៍ ពេលដែលអ្នកទទួលទាននិមិត្តរូបដ៏ពិសិដ្ឋនៃសាក្រាម៉ង់ » ។ តើបងប្អូនចាប់អារម្មណ៍អ្វីខ្លះអំពីយោបល់របស់លោក ? តើបងប្អូនអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីធ្វើឲ្យការថ្វាយបង្គំរបស់បងប្អូនកាន់តែប្រសើរឡើងក្នុងអំឡុងពេលសាក្រាម៉ង់ និងពេញមួយសប្តាហ៍ ?
តើបងប្អូនអាចធ្វើអ្វីខ្លះទៀត ដើម្បីថ្វាយបង្គំឲ្យកាន់តែមានន័យជាងនេះទៀត ? បងប្អូនអាចសួរខ្លួនឯងនូវសំណួរដូចនេះ ៖ « តើពលិកម្មដ៏ធួនរបស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណានៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់ខ្ញុំ ? » « តើខ្ញុំកំពុងធ្វើអ្វីខ្លះ ដែលល្អប្រសើរក្នុងនាមជាសិស្សរបស់ទ្រង់ ហើយតើខ្ញុំអាចកែលម្អអ្វីខ្លះ ? »
សូមមើលផងដែរ ម៉ាថាយ ២៦:២៦–២៨; ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន « Behold the Lamb of God » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៩ ទំព័រ ៤៤–៤៦; « ពេលយើងទទួលទានសាក្រាម៉ង់ » ទំនុកតម្កើង ល.រ. ៩៩; « Jesus Christ Introduces the Sacrament » ( វីដេអូ ) នៅលើបណ្ណាល័យដំណឹងល្អ; Gospel Topics « Sacrament » នៅលើបណ្ណាល័យដំណឹងល្អ ។
ខ្ញុំអាច « លើក » ពន្លឺនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបាន ។
សូមគិតថា បងប្អូនមានមិត្តម្នាក់ដែលមិនបានដឹងអ្វីសោះអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គាត់គ្រាន់តែដឹងថា បងប្អូនគឺជាអ្នកដើរតាមទ្រង់ ។ តើមិត្តរបស់បងប្អូននឹងសន្និដ្ឋានយ៉ាងណាអំពីទ្រង់ដោយផ្អែកលើទង្វើរបស់បងប្អូន ? តើវាមានន័យយ៉ាងណាចំពោះបងប្អូនក្នុងការ « លើកពន្លឺរបស់អ្នករាល់គ្នាឡើង ប្រយោជន៍ឲ្យបានភ្លឺដល់មនុស្សលោក » ? ( នីហ្វៃទី៣ ១៨:២៤ ) ។ តើការអញ្ជើញអ្វីខ្លះទៀតដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រទាននៅក្នុង នីហ្វៃទី៣ ១៨:២២–២៥ ដែលជួយបងប្អូនឲ្យលើកពន្លឺនោះឡើង ?
សូមមើលផងដែរ បូនី អេច ខ័រឌុន « That They May See » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០២០ ទំព័រ ៧៨–៨០ ។
ពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទស្វែងរកអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
សូមគិតអំពីការអធិស្ឋាននាពេលថ្មីៗនេះរបស់បងប្អូន ។ តើការអធិស្ឋានរបស់បងប្អូនបង្រៀនបងប្អូនអំពីបំណងប្រាថ្នាដ៏ជ្រាលជ្រៅបំផុតរបស់បងប្អូនអ្វីខ្លះ ? បន្ទាប់ពីការចំណាយពេលមួយថ្ងៃនៅក្នុងទីវត្តមាននៃព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហ្វូងមនុស្ស « បានអធិស្ឋានសូមនូវអ្វីៗដែលគេចង់បានបំផុត »—អំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ( នីហ្វៃទី៣ ១៩:៩ ) ។ តើហេតុអ្វីអំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធសំខាន់ខ្លាំងយ៉ាងដូច្នេះ ? នៅពេលបងប្អូនអានវគ្គបទគម្ពីរទាំងនេះ សូមពិចារណាអំពីបំណងប្រាថ្នាផ្ទាល់ខ្លួនរបស់បងប្អូនសម្រាប់ភាពជាដៃគូនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ តើបងប្អូនអាចស្វែងរកភាពជាដៃគូនោះដោយស្មោះត្រង់យ៉ាងដូចម្ដេច ?
គំនិតសម្រាប់បង្រៀនកុមារ
ព្រះអង្គសង្គ្រោះស្រឡាញ់បុត្រាបុត្រីគ្រប់រូបរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។
-
បងប្អូនអាចប្រើរូបភាពដូចជារូបភាពនៅក្នុងគម្រោងមេរៀននេះ ឬវីដេអូ « Jesus Christ Prays and Angels Minister to the Children » ( នៅក្នុងបណ្ណាល័យដំណឹងល្អ ) ដើម្បីជួយឲ្យកូនៗរបស់បងប្អូនស្រមៃពីដំណើររឿងនេះនៅក្នុង នីហ្វៃទី៣ ១៧ ។ សូមពិចារណាអានឃ្លា ឬខគម្ពីរនានាមកពី នីហ្វៃទី៣ ១៧ ដែលគូសបញ្ជាក់អំពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះសម្រាប់មនុស្សលោក ( ដូចជា ខទី ៧ និង ២០–២៥ ) ។ សូមអញ្ជើញកូនៗរបស់បងប្អូនឲ្យគូររូបខ្លួនរបស់ពួកគេនៅជាមួយព្រះយេស៊ូវ ។ នៅពេលពួកគេគូរ សូមជួយពួកគេឲ្យគិតអំពីរបៀបនានាដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ចំពោះពួកគេ ។
ខ្ញុំអាចគិតអំពីព្រះយេស៊ូវ នៅពេលខ្ញុំទទួលទានសាក្រាម៉ង់ ។
-
ប្រហែលជាបងប្អូនអាចអញ្ជើញកូនៗរបស់បងប្អូនឲ្យប្រាប់បងប្អូនអំពីអ្វីដែលកើតឡើងអំឡុងពេលសាក្រាម៉ង់ ។ បន្ទាប់មក បងប្អូនអាចអាន នីហ្វៃទី៣ ១៨:១–១២ ហើយសុំឲ្យកូនៗរបស់បងប្អូនលើកដៃឡើង នៅពេលដែលពួកគេឮអ្វីមួយដែលស្រដៀងទៅនឹងអ្វីដែលយើងធ្វើនៅសព្វថ្ងៃនេះ ។ តើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទសព្វព្រះទ័យឲ្យយើងចងចាំ ឬគិតអំពីអ្វីនៅក្នុងអំឡុងពេលសាក្រាម៉ង់ ? ( សូមមើល នីហ្វៃទី៣ ១៨:៧, ១១ ) ។
នីហ្វៃទី៣ ១៨:១៥–២៤; ១៩:៦–៩, ១៥–៣៦
ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនខ្ញុំអំពីរបៀបអធិស្ឋាន ។
-
សូមច្រៀងរួមគ្នានូវបទចម្រៀងមួយអំពីការអធិស្ឋានដូចជាបទ « ការអធិស្ឋានរបស់កុមារ » ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ៦ ) ដែលជាវិធីដ៏ល្អមួយដើម្បីជួយកូនៗរបស់បងប្អូនឲ្យគិតអំពីមូលហេតុដែលយើងអធិស្ឋាន ។ បន្ទាប់មក បងប្អូន និងកូនៗរបស់បងប្អូនអាចអាន នីហ្វៃទី៣ ១៨:១៨–២១ ហើយនិយាយអំពីអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនអំពីការអធិស្ឋាន ។ សូមអញ្ជើញកូនៗរបស់បងប្អូនឲ្យប្រាប់បងប្អូនអំពីអារម្មណ៍របស់ពួកគេនៅពេលពួកគេអធិស្ឋាន ដែលវាអាចជួយពួកគេឲ្យចែកចាយទីបន្ទាល់របស់ពួកគេអំពីការអធិស្ឋានបាន ។
-
វាប្រហែលជាសប្បាយសម្រាប់កុមារដើម្បីដើរស្វែងរកពរជ័យដ៏មានតម្លៃមួយចំនួននៃការអធិស្ឋាន ។ បងប្អូនអាចសរសេរសេចក្ដីយោងនៃព្រះគម្ពីរដូចតទៅនេះដាក់នៅលើក្រដាស ហើយលាក់វា ៖ នីហ្វៃទី៣ ១៨:១៥; នីហ្វៃទី៣ ១៨:២០; នីហ្វៃទី៣ ១៨:២១; នីហ្វៃទី៣ ១៩:៩ និង នីហ្វៃទី៣ ១៩:២៣ ។ បន្ទាប់មក កូនៗរបស់បងប្អូនអាចដើររកក្រដាសនោះ ហើយអានខគម្ពីរនោះដោយស្វែងរកអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ឬពួកសិស្សរបស់ទ្រង់បានបង្រៀនអំពីការអធិស្ឋាន ។