ដើម្បីឲ្យគេអាចឃើញ
សូមរកមើល ហើយអធិស្ឋានសូមឱកាសដើម្បីឲ្យពន្លឺរបស់បងប្អូនចាំងឡើង ដើម្បីមនុស្សដទៃអាចមើលឃើញផ្លូវទៅរកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
បងប្អូនប្រុសស្រី ដួងចិត្តយើងត្រូវបានប្រទានពរនិងរំឮកឡើងវិញដោយព្រះវិញ្ញាណដែលយើងបានទទួលអារម្មណ៍នៅក្នុងសន្និសីទនេះ ។
ពីររយឆ្នាំមុន មានបង្គោលពន្លឺមួយនៅចំលើក្បាលយុវជនម្នាក់នៅក្នុងព្រៃមួយ ។ នៅក្នុងពន្លឺនោះ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានឃើញព្រះជាព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់គឺ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ពន្លឺរបស់ពួកទ្រង់បានបណ្ដេញភាពងងឹតខាងវិញ្ញាណ ដែលបានគ្របបាំងលើផែនដី ហើយចង្អុលផ្លូវទៅមុខប្រាប់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—និងពួកយើងទាំងអស់គ្នា ។ ដោយសារតែពន្លឺដែលបានបើកសម្ដែងនៅថ្ងៃនោះ យើងអាចទទួលបានពរជ័យពេញលេញដែលលមានតាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះយើងគឺ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ដោយសារតែការស្ដារឡើងវិញនៃដំណឹងល្អ យើងអាចពោរពេញដោយពន្លឺនៃព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់យើង ។ ប៉ុន្ដែ ពន្លឺនោះមិនមែនសម្រាប់តែបងប្អូន និងខ្ញុំប៉ុណ្ណោះទេ ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានអំពាវនាវដល់យើងថា « ចូរឲ្យពន្លឺរបស់អ្នករាល់គ្នាបានភ្លឺនៅមុខប្រជាជននេះ ដើម្បីឲ្យគេអាចឃើញការល្អរបស់អ្នករាល់គ្នា ហើយសរសើរតម្កើងដល់ព្រះវរបិតានៃអ្នករាល់គ្នា ដែលគង់នៅលើស្ថានសួគ៌ » ។១ ខ្ញុំស្រឡាញ់ឃ្លានេះ « ដើម្បីឲ្យគេអាចឃើញ » ។ វាគឺជាការអញ្ជើញដ៏ស្មោះសរមួយពីព្រះអម្ចាស់ ឲ្យមានបំណងជួយមនុស្សដទៃឲ្យឃើញផ្លូវនេះកាន់តែខ្លាំងឡើង ហើយមករកព្រះគ្រីស្ទ ។
កាលខ្ញុំអាយុ ១០ ឆ្នាំ គ្រួសារយើងមានកិត្តិយសទទួលអែលឌើរ អិល ថម ភែរី នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ ខណៈលោកមានការចាត់តាំងមួយនៅភូមិខ្ញុំ ។
នៅចុងបញ្ចប់ថ្ងៃនោះ គ្រួសារយើង និងគ្រួសារអែលឌើរ ភែរី បានអង្គុយជាមួយគ្នានៅក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ បរិភោគនំផាយផ្លែប៉មដ៏ឆ្ងាញ់ដែលម្តាយខ្ញុំបានធ្វើ ខណៈយើងស្តាប់អែលឌើរ ភែរី ថ្លែងពីរឿងរបស់ពួកបរិសុទ្ធនៅទូទាំងពិភពលោក ។ ខ្ញុំបានចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំង ។
វារៀងយប់បន្តិចហើយ ពេលម្ដាយខ្ញុំហៅខ្ញុំឲ្យទៅផ្ទះបាយ ហើយសួរខ្ញុំថា ៖ « ប៊ូនី តើកូនបានឲ្យចំណីមាន់ហើយឬនៅ ? »
ខ្ញុំភ្ញាក់ខ្លួនព្រើត ខ្ញុំមិនទាន់បានឲ្យទេ ។ ដោយមិនចង់ចេញពីវត្តមានរបស់សាវកនៃព្រះអម្ចាស់ ខ្ញុំបានឆ្លើយថា មាន់អាចតមអាហាររហូតដល់ពេលព្រឹកបាន ។
ម្ដាយខ្ញុំបានឆ្លើយថា « ទេ » យ៉ាងច្បាស់លាស់ ។ ក្រោយមកនោះ អែលឌើរ ភែរី បានចូលទៅក្នុងផ្ទះបាយ ហើយដោយសំឡេងឮៗ និងរីករាយរបស់លោក លោកបានសួរថា « ខ្ញុំបានឮថា មាននរណាម្នាក់ត្រូវទៅឲ្យចំណីមាន់មែនទេ ? តើកូនប្រុសខ្ញុំ និងខ្ញុំអាចទៅឲ្យចំណីមាន់ជាមួយក្មួយបានទេ ? »
ឱ ឥឡូវនេះការឲ្យចំណីមាន់ក្លាយជាអំណរដ៏ពេញលេញអ្វីម្ល៉េះ ! ខ្ញុំបានរត់ទៅយកពិលធំពណ៌លឿងរបស់យើង ។ ខ្ញុំបាននាំផ្លូវ យ៉ាងរីករាយដោយលោតរំលងផ្លូវចាស់ទៅកាន់ទ្រុងមាន់ ។ ដោយមានភ្លើងពិលបញ្ចាំងពីដៃខ្ញុំ យើងបានដើរកាត់ចម្ការពោត និងវាលស្រែស្រូវសាឡី ។
ពេលយើងដើរទៅដល់ទឹកថ្លុកតូចមួយដែលនៅលើផ្លូវនោះ ខ្ញុំបានលោតរំលងវាដូចខ្ញុំលោតរំលងរាល់ដងតាមទម្លាប់ ។ ខ្ញុំភ្លេចគិតដល់អែលឌើរ ភែរី ដែលខំបន្ដដើរតាមផ្លូវងងឹត ដែលមិនធ្លាប់ស្គាល់នោះ ។ ភ្លើងបញ្ចាំងចុះឡើងៗរបស់ខ្ញុំមិនបានជួយលោកឲ្យមើលឃើញថ្លុកទឹកទេ ។ ដោយពុំមានពន្លឺដើម្បីជួយឲ្យមើលឃើញផ្លូវ នោះលោកបានឈានជើងដើរចូលចំថ្លុកទឹកនោះ ហើយស្រែកឡើងភ្លាត់សម្លេង ។ ខ្ញុំបានងាកក្រោយដោយក្តីរន្ធត់ដោយមើលមិត្តថ្មីរបស់ខ្ញុំ ដកជើងលោកចេញពីថ្លុកទឹកនោះ ហើយខំចាក់ទឹកចេញពីស្បែកជើងស្បែកដ៏ធ្ងន់របស់លោក ។
អែលឌើរ ភែរីបានជួយខ្ញុំឲ្យចំណីមាន់ទាំងស្បែកជើងទទឹកជោគ ។ ពេលយើងឲ្យចំណីហើយ គាត់បានណែនាំខ្ញុំដោយក្ដីស្រឡាញ់ថា « ប៊ូនី ជួយបញ្ចាំងភ្លើងឲ្យពូមើលឃើញផ្លូវផង ។ ពូត្រូវការពន្លឺបញ្ចាំងមកកន្លែងពូកំពុងដើរ » ។
ខ្ញុំបានបញ្ចាំងពន្លឺខ្ញុំ ប៉ុន្ដែមិនចំផ្លូវដែលអាចជួយអែលឌើរភែរីបាន ។ ឥឡូវ ដោយដឹងថា លោកត្រូវការពន្លឺរបស់ខ្ញុំដើម្បីដើរតាមផ្លូវនោះដោយសុវត្ថិភាព ខ្ញុំបានបញ្ចាំងភ្លើងពិលខ្ញុំចំពីមុខជំហានលោក ហើយយើងអាចមកផ្ទះវិញដោយទំនុកចិត្ត ។
បងប្អូនប្រុសស្រីជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ អស់ពេលជាច្រើនឆ្នាំ ដែលខ្ញុំពិចារណាពីគោលការណ៍ដែលខ្ញុំបានរៀនពីអែលឌើរភែរី ។ ការអញ្ជើញរបស់ព្រះអម្ចាស់ឲ្យបញ្ចាំងពន្លឺរបស់យើងចេញទៅ មិនមែនគ្រាន់តែអំពីការគ្រវីបញ្ចាំងពន្លឺយើង ហើយធ្វើឲ្យពិភពលោកនេះភ្លឺជាងមុននោះទេ ។ វាគឺត្រូវផ្ចង់ផ្ដោតពន្លឺនោះ ដើម្បីឲ្យមនុស្សដទៃអាចមើលឃើញផ្លូវទៅរកព្រះគ្រីស្ទ ។ វាជាការប្រមូលផ្តុំ អ៊ីស្រាអែល នៅផ្នែកនេះនៃវាំងនន—ការជួយមនុស្សដទៃឲ្យមើលឃើញពីជំហានទៅមុខបន្ទាប់ក្នុងការចុះ និងការរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាជាមួយព្រះ ។.២
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា « មើលចុះ យើងជាពន្លឺ យើងបានធ្វើជាគំរូដល់អ្នករាល់គ្នា » ។៣ ចូរមើលទៅគំរូរបស់ទ្រង់មួយ ។
ស្ដ្រីនៅមាត់អណ្ដូងគឺជាសាសន៍សាម៉ារីម្នាក់ ដែលមិនស្គាល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយមនុស្សជាច្រើនបានចាត់ទុកថា នាងជាមនុស្សគ្មានត្រកូលត្រឹមត្រូវក្នុងសង្គមរបស់នាង ។ ព្រះយេស៊ូវបានមកជួបនាង ហើយចាប់ផ្ដើមការសន្ទនា ។ ទ្រង់មានបន្ទូលប្រាប់នាងអំពីទឹក ។ រួចហើយ ទ្រង់បាននាំនាងទៅរកពន្លឺកាន់តែច្រើនឡើង កាលទ្រង់បានប្រកាសព្រះអង្គទ្រង់ថាជា« ទឹករស់ » ។៤
ព្រះគ្រីស្ទមានព្រះទ័យអាណិតអាសូរចំពោះនាងនិងសេចក្តីត្រូវការរបស់នាង ។ ទ្រង់បានជួបស្រ្តីដែលនាងបានចាប់ផ្ដើមដោយការនិយាយអំពី អ្វីមួយដែលស្រដៀងគ្នានឹងទឹក ។ ប្រសិនបើទ្រង់ឈប់ជជែកត្រង់នោះ វានឹងជាការជួបដ៏វិជ្ជមានមួយ ។ ប៉ុន្ដែវានឹងមិនមានលទ្ធផលឲ្យនាងទៅក្រុងដើម្បីប្រកាសថា « ចូរមកមើល … តើអ្នកនោះមិនមែនជាព្រះគ្រីស្ទទេឬអី ? »៥ តាមរយៈការសន្ទនានោះ នាងបានស្គាល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបន្ដិចម្ដងៗ ហើយមិនថាអតីតកាលនាងយ៉ាងណាទេ នាងបានក្លាយជាឧបករណ៍នៃពន្លឺ ដែលបញ្ចាំងផ្លូវឲ្យមនុស្សដទៃមើលឃើញផ្លូវ ។៦
ឥឡូវនេះ សូមមើលទៅមនុស្សពីរនាក់ ដែលធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះក្នុងការចែកចាយពន្លឺ ។ ថ្មីៗនេះ មិត្តខ្ញុំឈ្មោះ ខេវិន បានអង្គុយក្បែរនាយកអាជីវកម្មម្នាក់នៅតុអាហារពេលល្ងាច ។ គាត់បានបារម្ភពីអ្វីដែលត្រូវនិយាយអស់រយៈពេលពីរម៉ោង ។ ដោយធ្វើតាមការបំផុសគំនិតមួយ ខេវិន បានសួរថា « ខ្ញុំសូមសួរពីគ្រួសាររបស់លោកបានទេ ។ តើពួកគាត់មកពីណា ? »
សុភាពបុរសនោះដឹងតិចណាស់អំពីពូជពង្សគាត់ ដូច្នេះខេវិនបានទាញទូរសព្ទខ្លួនចេញមក ហើយនិយាយថា « ខ្ញុំមានកម្មវិធីមួយ ដែលភ្ជាប់មនុស្សទៅនឹងក្រុមគ្រួសាររបស់គេ ។ ចាំមើលថា តើយើងអាចរកឃើញអ្វីខ្លះ » ។
ក្រោយពីការពិភាក្សាដ៏យូរមួយ មិត្តថ្មីរបស់ខេវិនបានសួរថា « ហេតុអ្វីគ្រួសារសំខាន់ខ្លាំងម្ល៉េះនៅក្នុងសាសនាចក្ររបស់លោក ? »
ខេវិនឆ្លើយដោយសាមញ្ញថា« យើងជឿថា យើងបន្ដរស់នៅបន្ទាប់ពីយើងស្លាប់ទៅ បើយើងស្គាល់បុព្វការីជនរបស់យើង ហើយយកឈ្មោះពួកគាត់ទៅទីដ៏ពិសិដ្ឋមួយដែលហៅថាព្រះវិហារបរិសុទ្ធ នោះយើងអាចធ្វើពិធីបរិសុទ្ធអាពាហ៍ពិពាហ៍ ដែលនឹងរក្សាក្រុមគ្រួសារយើងឲ្យនៅជាមួយគ្នាទោះជាក្រោយពីការស្លាប់ក្ដី » ។៧
ខេវិនបានចាប់ផ្ដើមជាមួយអ្វីមួយដែលគាត់ និងមិត្តថ្មីរបស់គាត់មានរួមគ្នា ។ រួចហើយគាត់បានរកឃើញរបៀបមួយ ដើម្បីធ្វើជាសាក្សីអំពីពន្លឺ និងក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
ដំណើរឿងទីពីរគឺអំពីអេឡា ជាកីឡាការិនីបាល់បោះនៅមហាវិទ្យាល័យ ។ គំរូរបស់នាងបានចាប់ផ្ដើម ពេលនាងបានទទួលការហៅបម្រើបេសកកម្ម ពេលនៅសាលា ។ នាងបានជ្រើសរើសបើកការហៅរបស់នាងចំពោះមុខក្រុមរបស់នាង ។ ពួកគេស្ទើរតែមិនដឹងអ្វីសោះអំពីសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយមិនយល់ពីបំណងប្រាថ្នារបស់អេឡាដើម្បីបម្រើឡើយ ។ នាងបានអធិស្ឋានដដែលៗ ដើម្បីដឹងរបៀបពន្យល់ពីការហៅបម្រើបេសកកម្មរបស់នាង តាមរបៀបមួយដែលមិត្តរួមក្រុមរបស់នាងអាចទទួលអារម្មណ៍ពីព្រះវិញ្ញាណ ។ ចម្លើយរបស់នាង ?
អេឡាបាននិយាយថា « ខ្ញុំបានធ្វើបទបង្ហាញតាម PowerPoint ព្រោះខ្ញុំឡូយអញ្ចឹង » ។ នាងបានប្រាប់ពួកគេអំពីសក្ដានុពលនៃការបម្រើបេសកកម្មមួយ ក្នុងបេសកកម្មជាង ៤០០ ហើយអាចរៀនភាសាមួយថ្មី ។ នាងបានបង្ហាញពួកអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនារាប់ពាន់នាក់ដែលកំពុងបម្រើរួចហើយ ។ អេឡាបានបញ្ចប់ដោយរូបភាពព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងទីបន្ទាល់ដ៏ខ្លីនេះ ៖ « កីឡាបាល់បោះគឺជារឿងដ៏សំខាន់បំផុតមួយក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ ។ ខ្ញុំបានឆ្លងពីរដ្ឋមួយទៅរដ្ឋមួយទូទាំងប្រទេស ហើយចោលគ្រួសារខ្ញុំដើម្បីលេងសម្រាប់គ្រូបង្វឹក និងជាមួយក្រុមនេះ ។ រឿងតែពីរគត់ដែលសំខាន់ចំពោះខ្ញុំខ្លាំងជាងកីឡាបាល់បោះនេះ គឺសេចក្ដីជំនឿរបស់ខ្ញុំ និងគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ » ។៨
ឥឡូវនេះ បើបងប្អូនគិតថា « ទាំងនេះជាគំរូដែលមានកម្លាំងដូចអំពូល ១០០០ វ៉ាត់ ឯខ្ញុំគ្រាន់តែជាអំពូលដែលមានកម្លាំង ២០ វ៉ាត់ប៉ុណ្ណោះ » នោះសូមចាំថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា « យើងជាពន្លឺដែលអ្នករាល់គ្នានឹងលើកឡើង » ។៩ ទ្រង់រំឭកយើងថា ទ្រង់នឹងនាំពន្លឺមក ប្រសិនបើយើងនឹងគ្រាន់តែបញ្ចាំងឲ្យមនុស្សដទៃមករកទ្រង់ ។
បងប្អូន និងខ្ញុំមានពន្លឺគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីចែកចាយនាពេលឥឡូវនេះ ។ យើងអាចបញ្ចាំងពន្លឺនៅជំហានបន្ទាប់ ដើម្បីជួយនរណាម្នាក់ឲ្យខិតកាន់តែជិតទៅព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ រួចហើយទៅមួយជំហានទៀត ហើយមួយជំហានទៀត ។
សូមសួរខ្លួនបងប្អូនថា « តើនរណាត្រូវការពន្លឺដែលបងប្អូនមាន ដើម្បីរកឃើញផ្លូវដែលពួកគេត្រូវដើរ ប៉ុន្ដែមិនអាចមើលឃើញ ? »
មិត្តជាទីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំ ហេតុអ្វីការបញ្ចាំងពន្លឺរបស់យើងសំខាន់ខ្លាំងម្ល៉េះ ? ព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលប្រាប់យើងថា « មានមនុស្សជាច្រើននៅលើផែនដីនៅឡើយ … ដែលលាក់ពីសេចក្ដីពិត ពីព្រោះពួកគេមិនដឹងជាទៅរកសេចក្ដីពិតឯណាទេ » ។១០ យើងអាចជួយបាន ។ យើងអាចបញ្ចាំងពន្លឺយើងដោយចេតនា ដើម្បីឲ្យមនុស្សដទៃអាចឃើញបាន ។ យើងអាចធ្វើការអញ្ជើញមួយ ។១១ យើងអាចធ្វើដំណើរជាមួយអ្នកដែលកំពុងបោះជំហានទៅរកព្រះអង្គសង្គ្រោះបាន មិនថាយឺត និងស្ទាក់ស្ទើរយ៉ាងណាទេ ។ យើងអាចប្រមូលផ្ដុំអ៊ីស្រាអែល ។
ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះអម្ចាស់នឹងពង្រីកការខិតខំដ៏តូចតាចទាំងអស់ ។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងបំផុសគំនិតយើងឲ្យដឹងពីអ្វីត្រូវនិយាយ និងធ្វើ ។ ការប៉ុនប៉ងបែបនោះអាចតម្រូវឲ្យយើងបោះជំហានចេញពីតំបន់សុខស្រួលរបស់យើង ប៉ុន្ដែយើងអាចមានការធានាថា ព្រះអម្ចាស់នឹងជួយឲ្យពន្លឺយើងបានចាំងទៅ ។
ខ្ញុំមានអំណរគុណណាស់សម្រាប់ពន្លឺរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែលបន្ដដឹកនាំសាសនាចក្រនេះតាមរយៈវិវរណៈ ។
ខ្ញុំសូមអញ្ជើញពួកយើងទាំងអស់គ្នាឲ្យធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយស្គាល់អ្នកនៅជុំវិញខ្លួនយើងដោយក្ដីមេត្តា ។ សូមរកមើល ហើយអធិស្ឋានសូមឱកាសដើម្បីឲ្យពន្លឺរបស់បងប្អូនចាំងឡើង ដើម្បីមនុស្សដទៃអាចមើលឃើញផ្លូវទៅរកព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ការសន្យារបស់ទ្រង់គឺអស្ចារ្យ ៖ « អ្នកណាដែលតាមខ្ញុំ នោះមិនដែលដើរក្នុងសេចក្តីងងឹតឡើយ គឺនឹងមានពន្លឺនៃជីវិតវិញ » ។១២ ខ្ញុំសូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះអង្គសង្គ្រោះយើង ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាផ្លូវ សេចក្ដីពិត ជីវិត ពន្លឺ និងជាសេចក្ដីស្រឡាញ់នៃពិភពលោកនេះ ។ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ៕