ការចែកចាយសារលិខិតនៃការស្ដារឡើងវិញ និងការរស់ឡើងវិញ
ការស្ដារឡើងវិញជារបស់ផងលោកិយ ហើយសារលិខិតរបស់វាមានភាពបន្ទាន់នៅសព្វថ្ងៃនេះជាពិសេស ។
នៅក្នុងសន្និសីទទូទៅនេះ យើងបានថ្លែង និងច្រៀងដោយអំណរអំពីភាពពេញលេញនៃការព្យាករណ៍ជាយូរមកហើយ អំពី « ការសាងឡើងវិញនៃរឿងគ្រប់យ៉ាង » ១ អំពីការនាំមកនូវ « រឿងទាំងអស់នៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ » ២ អំពីការត្រឡប់មកដ៍ពេញលេញ នៃដំណឹងល្អ បព្វជិតភាព និងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទមកលើផែនដី ជាអ្វីៗទាំងអស់ដែលយើងមាននៅក្នុងចំណងជើង « ការស្ដារឡើងវិញ » ។
ប៉ុន្តែការស្ដារឡើងវិញ គឺមិនគ្រាន់តែសម្រាប់ពួកយើងដែលពេញចិត្តនឹងវានៅសព្វថ្ងៃនេះប៉ុណ្ណោះទេ ។ វិវរណៈនៃការនិមិត្តដំបូង គឺមិនមែនសម្រាប់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធតែ ម្នាក់ឯងនោះទេ ប៉ុន្តែត្រូវបានផ្ដល់ឲ្យជាពន្លឺ និងសេចក្ដីពិតដល់នរណាដែល « ខ្វះប្រាជ្ញា » ។៣ ព្រះគម្ពីរមរមនគឺជាទ្រព្យរបស់មនុស្សលោក ។ ពិធីបរិសុទ្ធបព្វជិតភាពនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះ និងភាពតម្កើងឡើង ត្រូវបានរៀបចំសម្រាប់បុគ្គលគ្រប់រូប រួមមានទាំងអ្នកទាំងឡាយដែលពុំរស់នៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នេះ ។ សាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ និងពរជ័យទាំងឡាយគឺសមា្រប់អស់អ្នកដែលចង់បាន ។ អំណោយទាននៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ គឺសម្រាប់មនុស្សគ្រប់រូប ។ ការស្ដារឡើងវិញជារបស់ផងលោកិយ ហើយសារលិខិតរបស់វាមានភាពបន្ទាន់នៅសព្វថ្ងៃនេះជាពិសេស ។
« ហេតុដូច្នោះហើយ គឺជាការសំខាន់បំផុត ដើម្បីធ្វើឲ្យការណ៍ទាំងនេះបានដឹងដល់បណ្ដាជននៅលើផែនដី ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចដឹងថា គ្មានសាច់ឈាមណាអាចរស់នៅក្នុងវត្តមាននៃព្រះបានឡើយ លើកលែងតែដោយបុណ្យគុណ និងសេចក្ដីមេត្តាករុណា និងព្រះគុណនៃព្រះមែស៊ីដ៏បរិសុទ្ធ ទ្រង់បានប្ដូរជីវិតរបស់ទ្រង់ ស្របតាមសាច់ឈាម ហើយយកមកវិញ ដោយព្រះចេស្ដានៃព្រះវិញ្ញាណ ដើម្បីទ្រង់អាចបណ្ដាលឲ្យមានដំណើររស់ឡើងវិញដល់មនុស្សស្លាប់ » ។៤
ចាប់តាំងពីថ្ងៃនោះមក បងប្រុសរបស់ព្យាការី ឈ្មោះ សាំយូអែល ស្ម៊ីធ បានបំពេញសម្ពៀតរបស់គាត់ដោយសំណៅបោះពុម្ពព្រះគម្ពីរមរមនថ្មីៗ ហើយបានចេញទៅចែកចាយគម្ពីរថ្មី ពួកបរិសុទ្ធបានធ្វើការដោយគ្មានឈប់ឈរ «ដើម្បីឲ្យរឿងទាំងអស់នេះត្រូវបានប្រជាជននៅលើផែនដីដឹង » ។
នៅឆ្នាំ ១៩២០ ពេលនោះ អែលឌើរ ដាវីឌអូ មិកឃេ នៃកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានចាប់ផ្ដើមធ្វើដំណើរទស្សនកិច្ចបេសកកម្មរបស់សាសនាចក្រជាច្រើនកន្លែងក្នុងរយៈពេលមួយឆ្នាំពេញ ។ មកត្រឹមខែឧសភា ឆ្នាំ ១៩២១ លោកបានឈរនៅទីបញ្ចុះសពតូចមួយនៅ ហ្វាហ្គាលីអី សាម័រ ចំពោះផ្នូរបស់កុមារតូចៗបីរូប ដែលជាកូនស្រីម្នាក់ និងកូនប្រុសពីរនាក់ របស់ថូម៉ាស និង សារ៉ា ហិលតុន ។ កុមារតូចៗទាំងនេះ— កុមារធំជាងគេ អាយុ ពីរឆ្នាំ— បានស្លាប់អំឡុងពេលដែលថូម៉ាស និងសារ៉ា បម្រើជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាជាគូស្វាមីភរិយាវ័យក្មេងនៅចុង ទស្សវត្សរ៍ឆ្នាំ ១៨០០ ។
ពីមុនគាត់ចាកចេញពីយូថាហ៍ អែលឌើរ ម៉ាក់ឃេ បានសន្យានឹងសារ៉ា ដែលជាស្ត្រីមេម៉ាយ ថាគាត់នឹងទៅសួរសុខទុក្ខផ្នូរកូនៗរបស់គាត់នៅសាម័រ ខណៈដែលនាងពុំអាចត្រឡប់ទៅទីនោះវិញបាន ។ អែលឌើរ ម៉ាក់ឃេ បានសរសេរត្រឡប់មកនាងថា « កូនតូចៗទាំងបីនាក់របស់អ្នក បងស្រី ហិលតុន ស្ថិតនៅក្នុងភាពស្ងប់ស្ងាត់ … បន្ដធ្វើកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយសាសនាដ៏ថ្លៃថ្នូររបស់អ្នក ដែលចាប់ផ្ដើមជិតសាមសិបឆ្នាំកន្លងទៅ » ។ បន្ទាប់មកគាត់បន្ថែមខមួយដែលជាការតាក់តែងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ ៖
ដោយដៃជាទីស្រឡាញ់ នោះភ្នែករបស់ពួកគេបានបិទទៅជិត
ដោយដៃជាទីស្រឡាញ់ នោះដៃជើងតូចៗរបស់ពួកគេបានផ្គុំឡើង
ដោយដៃមនុស្សផ្សេង នោះផ្នូរដ៏រាបទាបរបស់ពួកគេត្រូវបានតុបតែង
ត្រូវបានមនុស្សផ្សេងទៀតគោរព និងទួញសោក ។៥
រឿងនេះគឺជារឿងមួយក្នុងចំណោមរឿងរាប់ពាន់ រាប់រយពាន់ ដែលថ្លែងអំពីពេលវេលា ទ្រព្យសម្បត្តិ និងជីវិតដែលបានលះបង់ជាងកាលពី ២០០ ឆ្នាំកន្លងទៅ ដើម្បីចែកចាយសារលិខិតនៃការស្ដារឡើងវិញ ។ សេចក្ដីប្រាថ្នារបស់យើងឈោងទៅជួបមនុស្សគ្រប់ជាតិ សាសន៍ ភាសា និងមនុស្ស គឺពុំរលត់បាត់ទៅនៅសព្វថ្ងៃនេះទេ ដូចបានធ្វើ ជាសាក្សីដោយយុវជន យុវនារី និងគូស្វាមីភរិយាដប់ម៉ឺន នាក់ ដែលកំពុងបម្រើនៅក្រោមការហៅបម្រើបេសកកម្មពេញម៉ោង ដោយសមាជិកទូទៅនៃសាសនាចក្រ ដែលបន្ទរសំឡេងអញ្ជើញរបស់ភីលីពឲ្យមក ហើយមើល ៦ហើយដោយមានប្រាក់រាប់លានដុល្លារបានចំណាយដើម្បីទ្រទ្រង់ដល់កិច្ចខិតខំនេះនៅទូទាំងពិភពលោក ។
ខណៈដែលការអញ្ជើញរបស់យើងគឺពុំមានការបង្ខិតបង្ខំ នោះយើងសង្ឃឹមថាមនុស្សនឹងរកឃើញថាវាគួរឲ្យទាក់ទាញ ។ ខ្ញុំជឿថាយ៉ាងហោចណាស់តម្រូវឲ្យមាននូវរឿងបីយ៉ាងដើម្បីធ្វើដូច្នោះបាន គឺ ៖ ទីមួយ ក្ដីស្រឡាញ់របស់បងប្អូន ទីពីរ គំរូរបស់បងប្អូន និងទីបី ការប្រើប្រាស់គម្ពីរមរមនរបស់បងប្អូន ។
ការអញ្ជើញរបស់យើងពុំអាចជារឿងចំណាប់អារម្មណ៍ផ្ទាល់ខ្លួនទេ ប៉ុន្តែវាត្រូវតែជាការបង្ហាញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលពុំគិតពីខ្លួនឯង ។៧ សេចក្ដីស្រឡាញ់នេះ ត្រូវបានស្គាល់ថាជា សេចក្ដីសប្បុរស ជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏សុទ្ធសាធរបស់ព្រះគ្រីស្ទ គឺជារបស់ផងយើងដើម្បីសួររក ។ យើងត្រូវបានអញ្ជើញ ព្រមទាំងបានបង្គាប់ឲ្យ « អធិស្ឋានដល់ព្រះវរបិតា ដោយអស់ពីកម្លាំងចិត្ត រហូតដល់ [ យើង ] អាចពោរពេញដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់នេះ » ៨
ជាឧទាហរណ៍ ខ្ញុំចែកចាយបទពិសោធន៍មួយទាក់ទងនឹងបងស្រី ឡាណិត ហូ ជីង ដែលកំពុងបម្រើជាមួយនឹងស្វាមីរបស់គាត់ ប្រធាន ហ្វ្រានស៊ីស ហូ ជីង ដែលជាអធិបតីលើបេសកកម្ម សាម័រ អាប៉ៃបច្ចុប្បន្ននេះ ។ បងស្រី ហូ ជីង បានរៀបរាប់ថា ៖
« ជាច្រើនឆ្នាំកន្លងទៅ គ្រួសារវ័យក្មេងរបស់យើងបានផ្លាស់ទៅកាន់ផ្ទះតូចមួយនៅទីក្រុង ឡាអ៊ីអេ រដ្ឋ ហាវ៉ៃ ។ កន្លែងចតឡាននៅ ផ្ទះរបស់យើង ត្រូវបានកែទៅជាផ្ទះល្វែងស្នាក់នៅ ដែលមានបុរសម្នាក់ឈ្មោះ ចូណាថាន រស់នៅទីនោះ ។ ចូណាថាន ធ្លាប់ជាអ្នកជិតខាងរបស់យើងនៅកន្លែងផ្សេងទៀត ។ ដោយមានអារម្មណ៍ថា វាមិនមែនជារឿងចៃដន្យទេ ដែលព្រះអម្ចាស់បានដាក់យើងឲ្យនៅជាមួយគ្នា នោះពួកយើងបានសម្រេចចិត្តបើកចំហរអំពីរឿងសកម្មភាពនិងភាពជាសមាជិកនៅក្នុងសាសនាចក្ររបស់យើង ។ ចូណាថាន់ រីករាយនឹងមិត្តភាពរបស់យើង ហើយចូលចិត្តចំណាយពេលជាមួយនឹងគ្រួសាររបស់យើង ។ គាត់ចូលចិត្តរៀនអំពីដំណឹងល្អ ប៉ុន្តែគាត់ពុំចាប់អារម្មណ៍ក្នុងការតាំងចិត្តចំពោះសាសនាចក្រទេ ។
« ពេលនោះ ចូណាថាន់ត្រូវបានកូនៗរបស់យើងដាក់ឈ្មោះហៅក្រៅថា ពូចូណាថាន់ ។ នៅពេលគ្រួសារបន្ដរីកចម្រើន ដូច្នេះចូណាថាន់ក៏កាន់តែចាប់អារម្មណ៍នឹងអ្វីដែលកើតឡើងចំពោះយើង ។ ការអញ្ជើញរបស់យើងចំពោះគាត់ឲ្យមកកម្មវិធីថ្ងៃឈប់សម្រាក បុណ្យខួបកំណើត កម្មវិធីសាលា និងកម្មវិធីនានារបស់សាសនាចក្រ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ និងពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់កុមារតូចៗ ។
« មានថ្ងៃមួយខ្ញុំបានទទួលទូរសព្ទមកពី ចូណាថាន់ ។ គាត់ត្រូវការជំនួយ ។ គាត់រងទុក្ខដោយសារជំងឺទឹកនោមផ្អែម ហើយបានក្លាយជាដំបៅកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរដល់ជើង ដែលតម្រូវឲ្យកាត់ចោល ។ គ្រួសាររបស់យើង និងសមាជិកជិតខាងក្នុងវួដ បានដើរជាមួយគាត់ក្នុងគ្រានៃការសាកល្បងនោះ ។ យើងបានផ្លាស់វេណគ្នានៅមន្ទីរពេទ្យ ហើយផ្ដល់ពរជ័យបព្វជិតភាព ។ នៅពេលចូណាថាន់កំពុងស្ដារនិតិសម្បទាឡើងវិញ ដោយមានជំនួយមកពីស្ត្រីសមាគមសង្គ្រោះ នោះពួកយើងបានសម្អាតផ្ទះរបស់គាត់ ។ បងប្អូនប្រុសបព្វជិតភាពបានធ្វើផ្លូវទៅកាន់ច្រកទ្វារ ហើយធ្វើបង្កាន់ដៃនៅក្នុងបន្ទប់ទឹក ។ នៅពេលចូណាថាន់ ត្រឡប់មកផ្ទះវិញ គាត់បានពោរពេញដោយអារម្មណ៍ក្ដុកក្ដួល ។
« ចូណាថាន់ បានចាប់ផ្ដើមរៀនមេរៀនអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាម្ដងទៀត ។ មួយសប្ដាហ៍ពីមុនចូលឆ្នាំថ្មី គាត់បានទូរសព្ទមកខ្ញុំ ហើយសួរថា « តើអ្នកកំពុងធ្វើអ្វីនៅក្នុងថ្ងៃមុនបុណ្យចូលឆ្នាំ ? ខ្ញុំបានរំឭកគាត់អំពីពិធីជប់លៀងប្រចាំឆ្នាំរបស់យើង ។ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់បានតបថា «ខ្ញុំចង់ឲ្យអ្នកមកពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់ខ្ញុំ ! ខ្ញុំចង់ចាប់ផ្ដើមនៅឆ្នាំថ្មីនេះ។ បន្ទាប់ពី‹ រយៈពេល ២០ ឆ្នាំ នៃការមក ហើយមើល មកហើយជួយ និង មកហើយនៅ ព្រលឹងដ៏មានតម្លៃរូបនេះ បានត្រៀមខ្លួនដើម្បីទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក › ។
ក្នុងឆ្នាំ ២០១៨ នៅពេលយើងត្រូវបានហៅឲ្យធ្វើជាប្រធានបេសកកម្ម និងដៃគូ សុខភាពរបស់ចូណាថាន កំពុងធ្លាក់ចុះ ។ យើងបានសុំគាត់ឲ្យបន្ដនៅរឹងមាំរង់ចាំការត្រឡប់មកវិញរបស់ពួកយើង ។ គាត់បានបន្ដអស់រយៈពេលជិតមួយឆ្នាំ ប៉ុន្តែព្រះអម្ចាស់កំពុងរៀបចំគាត់ដើម្បីមកផ្ទះវិញ ។ គាត់បានស្លាប់ដោយសុខសាន្ដនៅក្នុងខែមេសា ឆ្នាំ ២០១៩ ។ កូនស្រីរបស់ខ្ញុំបានចូលរួមក្នុងពិធីបុណ្យសពរបស់‹ ពូចូណាថាន់ › របស់ពួកគេ ហើយបានច្រៀងចម្រៀងដូចគ្នានឹងចម្រៀងយើងច្រៀងនៅពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ។
ខ្ញុំណែនាំតម្រូវការទីពីរសម្រាប់ការចែកចាយដំណឹងល្អនៃការស្ដារឡើងវិញដោយជោគជ័យនូវសំណួរនេះ ៖ តើអ្វីដែល ធ្វើឲ្យការអញ្ជើញរបស់អ្នកអំពាវទៅដល់នរណាម្នាក់ ? តើអ្នកពុំមែនជាគំរូរនៃជីវិតរបស់អ្នកទេឬអី ? មនុស្សជាច្រើនដែលបានស្ដាប់ឮ និងបានទទួលសារលិខិតនៃការស្ដារឡើងវិញ គឺត្រូវបានទាក់ទាញ ជាដំបូងដោយអ្វីដែលពួកគេបានទទួលនៅក្នុងសមាជិក ឬសមាជិកនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ វាអាចនឹងជារបៀបដែលពួកគេប្រព្រឹត្តនឹងអ្នកដទៃ រឿងដែលពួកគេនិយាយ ឬមិននិយាយ ភាពខ្ជាប់ខ្ជួន ដែលពួកគេបង្ហាញនៅក្នុងស្ថានភាពពិបាក ឬនៅលើទឹកមុខរបស់ពួកគេដោយសាមញ្ញ ។៩
មិនថាវាជាអ្វី យើងមិនអាចរត់គេចពីស្ថានភាពពិតដែលយើងចាំបាច់ត្រូវយល់ ហើយរស់នៅតាមគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញ តាមល្អបំផុតដែលយើងអាចធ្វើទៅបានសម្រាប់ការអញ្ជើញរបស់យើងត្រូវបានអញ្ជើញ ។ វាជាអ្វីមួយដែលបានសំដៅទៅលើជាញឹកញាប់មកសព្វថ្ងៃនេះជាយថាភាព ។ បើសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះគ្រីស្ទរស់នៅក្នុងខ្លួនយើង អ្នកដទៃទៀតនឹងដឹងថា សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះ ពួកគេ គឺអស្ចារ្យ ។ បើពន្លឺនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដុតនៅក្នុងខ្លួនយើង វានឹងបន្ថែមពន្លឺនៃព្រះគ្រីស្ទនៅក្នុងខ្លួនពួកគេ ។១០ អ្វីដែលអ្នកនឹងឲ្យខ្ចីជាយថាហេតុចំពោះការអញ្ជើញរបស់អ្នកឲ្យមកទទួលបទពិសោធន៍អំណរនៃភាពពេញលេញនៃដំណឹងល្អរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
តម្រូវការទីបី គឺការប្រើប្រាស់ដោយសេរីនូវឧបករណ៍នៃការផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿ ដែលព្រះបានរចនាសម្រាប់គ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានៃដំណឹងល្អចុងក្រោយនេះ គឺព្រះគម្ពីរមរមន ។ វាគឺជាភស្ដុតាងរូបីនៃការហៅជា ព្យាការីរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ និងជាភស្ដុតាងបញ្ចុះបញ្ចូលនៃភាពជាព្រះ និងការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ វាពិពណ៌នាអំពីផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើងអំពី ការប្រោសលោះ គឺវិសមភាព ។ នៅពេលអ្នកចែកចាយព្រះគម្ពីរមរមន អ្នកចែកចាយការស្ដារឡើងវិញ ។
នៅពេលចាកសុន អូលសិន នៅក្មេង គាត់បានព្រមានម្ដងហើយម្ដងទៀតដោយសមាជិកគ្រួសារ និងអ្នកដទៃទៀតជំទាស់នឹងការក្លាយជាគ្រីស្ទាន ។ ទោះជាយ៉ាងណា គាត់មានមិត្តល្អពីរនាក់ ដែលជាសមាជិកនៃនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ហើយពួកគេបានពិភាក្សាអំពីសាសនាជាញឹកញាប់ ។ មិត្តរបស់គាត់ សៀ និងដេវ បានជជែកគ្នាដោយមានការគោរពដែលអ្នកដទៃបានប្រាប់ឲ្យចាកសុន ទាស់នឹងជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ទីបំផុត ពួកគេបានប្រគល់ព្រះគម្ពីរមរមនមួយក្បាលដល់គាត់ ដោយនិយាយថា « សៀវភៅនេះនឹងឆ្លើយសំណួររបស់អ្នក ។ ដូច្នេះ សូមអានព្រះគម្ពីរនេះ » ។ គាត់ស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការទទួលគម្ពីរ ហើយបានដាក់វានៅក្នុងកាបូបស្ពាយរបស់គាត់ ដែលវានៅក្នុងនោះអស់ជាច្រើនខែ ។ គាត់ពុំចង់ទុកវាចោលនៅផ្ទះ ព្រោះគ្រួសារគាត់អាចមើលឃើញ ហើយគាត់មិនចង់ធ្វើឲ្យសៀ និងដេវ ខកចិត្ត បើប្រគល់ឲ្យពួកគេវិញនោះ ។ ទីបំផុត គាត់បានរកដំណោះស្រាយថាត្រូវដុតសៀវភៅនោះចោល ។
នៅយប់មួយ ដៃគាត់ម្ខាងកាន់ដែកកេះ ហើយដៃម្ខាងទៀតកាត់គម្ពីរមរមន គាត់ហៀបនឹងដុតសៀវភៅនោះទៅហើយ ស្រាប់តែគាត់បានស្ដាប់ឮសំឡេងមួយក្នុងចិត្តគាត់ថា « កុំដុតសៀវភៅយើង » ។ គាត់បានឈប់ដោយភ្ញាក់ផ្អើល ។ បន្ទាប់មក គាត់គិតថាគាត់ស្រមៃអំពីសំឡេងនោះ គាត់បានព្យាយាមកេះដែកកេះម្ដងទៀត ។ ស្រាប់តែសំឡេងនោះបានឮក្នុងចិត្តរបស់គាត់ម្ដងទៀត ៖ « ចូរទៅក្នុងបន្ទប់អ្នក ហើយអានសៀវភៅយើងចុះ » ។ ចាកសុន បានដាក់ដែកកេះចុះ ដើរត្រឡប់ទៅបន្ទប់ដេករបស់គាត់ បើកគម្ពីរមរមន ហើយបានចាប់ផ្ដើមអាន ។ គាត់បានបន្ដអានមួយថ្ងៃហើយមួយថ្ងៃទៀត ជាញឹកញាប់គាត់អាននៅព្រឹកព្រលឹម ។ នៅពេលចាកសុន អានដល់ចប់ គាត់បានអធិស្ឋាន គាត់បានកត់ត្រាថា « ខ្ញុំមានពេញដោយព្រះវិញ្ញាណតាំងពីក្បាលរហូតដល់ចុងជើង ។… ខ្ញុំមាន ពេញដោយពន្លឺ ។… វាជាបទពិសោធន៍ពោរពេញដោយអំណរ តាមដែលខ្ញុំធ្លាប់មាននៅក្នុងជីវិតខ្ញុំ » ។ គាត់ចង់ទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ហើយក្រោយមករូបគាត់ក៍ក្លាយជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា ។
មនុស្សជាច្រើន បើមិនទាំងអស់ ប្រហែលជាបន្ដដោយគ្មានថ្លែងពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ខ្លាំង និងស្មោះ ស្ម័គ្រ និយាយទាំងអស់សង្ឃឹមថាការអញ្ជើញរបស់យើងដើម្បីចែកចាយសារលិខិតនៃការស្ដារឡើងវិញ នឹងត្រូវធ្លាក់ចុះ ។ ប៉ុន្តែសូមចាំរឿងនេះ ៖ មនុស្សគ្រប់រូបសមនឹងទទួលការអញ្ជើញនេះ — « មនុស្សទាំងអស់គ្នា គឺដូចគ្នានៅចំពោះព្រះ » ១១ ព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យគ្រប់កិច្ចខិតខំដែលយើងបានធ្វើ ទោះជាលទ្ធផលចេញមកយ៉ាងណាក្ដី ការមិនទទួលយកការអញ្ជើញ ពុំមែនជាហេតុផលដែលទំនាក់ទំនងរបស់យើងត្រូវបញ្ចប់នោះទេ ហើយការមិនចាប់អារម្មណ៍នៅថ្ងៃនេះ អាចនឹងបែរទៅជាចាប់អារម្មណ៍នៅថ្ងៃមួយនាពេលស្អែក។ មិនថាយ៉ាងណាទេ សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងបន្ដមានខ្ជាប់ខ្ជួន ។
ចូរកុំឲ្យយើងភ្លេចថាការស្តារឡើងវិញបានចេញពីភាពលំបាកនិងការលះបង់យ៉ាងខ្លាំងនោះឡើយ ។ នោះគឺជាប្រធានបទមួយសម្រាប់ថ្ងៃផ្សេង ។ យើងរីករាយនៅថ្ងៃនេះនូវផលផ្លែនៃការស្ដារឡើងវិញ វាជាភាពលើសលប់ដ៏ខ្លាំងមួយដែលអំណាចចាប់ផ្ដើមមានម្ដងទៀតដើម្បីចងនៅផែនដី និងនៅស្ថានសួគ៌ ។១២ ដូចបានបង្ហាញជាច្រើនឆ្នាំកន្លងទៅដោយប្រធាន ហ្គរដិន ប៊ី ហ៊ីងគ្លី « បើគ្មានអ្វីកើតចេញមកពីភាពសោកសៅ ការឈឺចាប់ និងការប៉ះទង្គិចយ៉ាងខ្លាំងដោយសារការស្ដារឡើងវិញក្រៅពីអំណាចនៃការផ្សាភ្ជាប់ នៃបព្វជិតភាពដ៏បរិសុទ្ធដើម្បីចងក្រុមគ្រួសារជាមួយគ្នាជានិរន្ដរ៍នោះទេ នោះវាមានតម្លៃសមនឹងការចំណាយហើយ » ។១៣
ការសន្យាចុងក្រោយអំពីការស្ដារឡើងវិញ គឺជាការប្រោសលោះតាមរយៈព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ការរស់ឡើងវិញនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទគឺជាភស្ដុតាងថា ការពិត ទ្រង់មានអំណាចដើម្បីប្រោសលោះមនុស្សទាំងអស់ដែលនឹងមករកទ្រង់ ប្រោសលោះពួកគេពីទុក្ខព្រួយ ភាពអយុត្តិធម៌ ភាពសោកស្ដាយ អំពើបាប ព្រមទាំងសេចក្ដីស្លាប់ ។ ថ្ងៃនេះ គឺជា Palm Sunday មួយសប្ដាហ៍ទៀត គឺជាថ្ងៃបុណ្យអ៊ីស្ទើរ ។ យើងចងចាំ យើងតែងតែចងចាំអំពីការរងទុក្ខ និងការសុគតរបស់ព្រះគ្រីស្ទដើម្បីធួនអំពើបាបរបស់យើង ហើយយើងប្រារព្ធថ្ងៃអាទិត្យដ៏អស្ចារ្យបំផុតនោះ ជាថ្ងៃនៃព្រះអម្ចាស់ ដែលទ្រង់បានរស់ឡើងវិញពីសុគត ។ ដោយសារការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ការស្ដារឡើងវិញ មានអត្ថន័យ ជីវិតរមែងស្លាប់របស់យើងបានអត្ថន័យ ហើយទីបំផុតជីវិតគ្រប់រូបមានអត្ថន័យ ។
យ៉ូសែប ស៊្មីធ ជាព្យាការីដ៏អស្ចារ្យនៃការស្ដារឡើងវិញ ផ្ដល់នូវទីបន្ទាល់ដ៏សំខាន់សម្រាប់ជំនាន់របស់យើងអំពីការរស់ឡើងវិញ ជាព្រះគ្រីស្ទ ៖ « គឺថាទញរង់មានព្រះជន្មរស់ ! ដ្បិតយើងខ្ញុំបានឃើញទ្រង់ គង់នៅខាងស្ដាំព្រហស្តនៃព្រះ » ១៤ ខ្ញុំសូមបន្ថែមសាក្សីដ៏រាបសាររបស់ខ្ញុំទៅនឹងយ៉ូសែប និងអស់ពួកសាវក និងពួកព្យាការី ពីមុនលោក និងពួកសាវក និងពួកព្យាការីដែលស្នងដំណែងពីលោក ថាព្រះយេស៊ូវនៃណាសារ៉ែត គឺជាព្រះមែស៊ីដែលបានសន្យា ជាព្រះរាជបុត្រាសំណព្វរបស់ព្រះ និងជាព្រះប្រោសលោះដែលបានរស់ឡើងវិញរបស់មនុស្សលោក ។
« យើងថ្លែងទីបន្ទាល់ថា អស់អ្នកដែលសិក្សាសារលិខិតអំពីការស្ដារឡើងវិញប្រកបដោយការអធិស្ឋាន ហើយធ្វើសកម្មភាពដោយជំនឿ នឹងត្រូវប្រទានពរឲ្យទទួលបានសាក្សីផ្ទាល់ខ្លួនអំពីទេវភាព និងគោលបំណងរបស់វាដើម្បីរៀបចំពិភពលោកសម្រាប់ការយាងមកជាលើកទីពីររបស់ព្រះអម្ចាស់ និងព្រះអង្គសង្គ្រោះ ព្រះយេស៊ូវ គ្រីស្ទរបស់យើង ដូចដែលបានសន្យា » ។១៥ ការរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះគ្រីស្ទ បានធ្វើឲ្យការសន្យារបស់ទ្រង់មានជាប្រាកដ ។ នៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ អាម៉ែន ៕