« ថ្ងៃទី ១២–១៨ ខែ ឧសភា ៖ ‹ អ្នករាល់គ្នាត្រូវព្យាយាមស្វែងរកអំណោយទាននានាដែលវិសេសបំផុតចុះ › ៖ គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤៦–៤៨ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់គេហដ្ឋាន និងសាសនាចក្រ ៖ គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ឆ្នាំ ២០២៥ ( ឆ្នាំ ២០២៥ )

« គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤៦–៤៨ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់គេហដ្ឋាន និងសាសនាចក្រ ៖ ឆ្នាំ ២០២៥

The Camp Meeting [ ការប្រជុំនៅជំរំ ] ដោយ វ័រស៊ីងតុន វីតត្រេឌ

ថ្ងៃទី ១២–១៨ ខែ ឧសភា ៖ « អ្នករាល់គ្នាត្រូវព្យាយាមស្វែងរកអំណោយទាននានាដែលវិសេសបំផុតចុះ »

គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤៦–៤៨

កាល ប៉ាលី ភី ប្រាត្ត អូលីវើរ ខៅឌើរី ស៊ីបា ភេធើរសិន និង ពេត្រុស វីតមើរ ជុញ្ញ័រ បានចាកចេញពីទីក្រុងខឺតឡង់ ហើយបន្តទៅផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ នោះពួកគាត់បានចាកចោលសមាជិកថ្មីនៃសាសនាចក្រជាង ១០០ នាក់ ដែលមានថាមពលដ៏ខ្លាំង ប៉ុន្ដែមានបទពិសោធន៍ ឬការដឹកនាំតិចតួច ។ ពួកគាត់គ្មានក្បួនខ្នាតណែនាំនោះទេ គ្មានការប្រជុំបំពាក់បំប៉នភាពជាអ្នកដឹកនាំឡើយ ហើយក៏គ្មានការចាក់ផ្សាយសន្និសីទទូទៅដែរ—ជាការពិត សូម្បីតែព្រះគម្ពីរមរមនក៏មិនមានគ្រប់គ្រាន់ដែរ ។ ពួកអ្នកជឿថ្មីទាំងនេះជាច្រើនបានទទួលយកដំណឹងល្អ ដែលបានស្ដារឡើងវិញតាមរយៈការសន្យានៃការបើកសម្តែងដ៏អស្ចារ្យមកពីព្រះវិញ្ញាណ ជាពិសេសដូចអ្វីដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ( សូមមើល ឧទាហរណ៍ កូរិនថូស ទី១ ១២:១–១១ ) ។ ប៉ុន្តែ មនុស្សជាច្រើនបានរកឃើញថា វាពិបាកក្នុងការកំណត់ការបើកសម្ដែងពិតប្រាកដនៃព្រះវិញ្ញាណ ។ ដោយឃើញការភាន់ច្រឡំនេះ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ បានអធិស្ឋានទូលសូមជំនួយ ។ ចម្លើយរបស់ព្រះអម្ចាស់គឺមានតម្លៃនៅសព្វថ្ងៃនេះ នៅពេលមនុស្សបដិសេធ ឬព្រងើយកន្ដើយជារឿយៗទៅនឹងការណ៍ខាងវិញ្ញាណ ។ លោកបានបញ្ជាក់ជាថ្មីថាការបើកសម្ដែងខាងវិញ្ញាណគឺពិតប្រាកដ ។ លោកក៏បានបញ្ជាក់ថាវាជាអ្វី ៖ អំណោយទានមកពីព្រះវរបិតាសួគ៌ដែលពេញដោយក្តីស្រឡាញ់ « ត្រូវបានប្រទានឲ្យមក ដើម្បីជាប្រយោជន៍ដល់អស់អ្នកណាដែលស្រឡាញ់ [ ទ្រង់ ] ហើយកាន់តាមគ្រប់បញ្ញត្តិទាំងអស់ [ របស់ទ្រង់ ] ហើយនិងដល់អ្នកណាដែលស្វែងរកផង » ( គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤៦:៩ ) ។

គំនិតសម្រាប់ការរៀនសូត្រនៅឯគេហដ្ឋាន និងនៅឯព្រះវិហារ

គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៤៦:១–៧

ព្រះអង្គសង្គ្រោះស្វាគមន៍អ្នកទាំងអស់ណាដែលចង់ថ្វាយបង្គំនៅក្នុងសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ។

តើបងប្អូនមានអារម្មណ៍ថាមិត្តភក្តិ និងអ្នកជិតខាងរបស់បងប្អូនមានអារម្មណ៍ស្វាគមន៍នៅក្នុងកម្មវិធីថ្វាយបង្គំក្នុងវួដរបស់បងប្អូនដែរឬទេ ? តើបងប្អូនធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីធ្វើឲ្យកន្លែងប្រជុំក្នុងព្រះវិហាររបស់បងប្អូន ជាកន្លែងដែលមនុស្សចង់ត្រឡប់ទៅវិញ ? សូមជញ្ជឹងគិតអំពីរបៀបដែលបងប្អូនអាចអនុវត្តការទូន្មានរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤៦:១–៧ ( សូមមើលផងដែរ នីហ្វៃទី២ ២៦:២៤–២៨; នីហ្វៃទី៣ ១៨:២២–២៣ ) ។

បងប្អូនក៏ប្រហែលជាគិតអំពីពេលមួយដែលបងប្អូនបានចូលរួមកម្មវិធីប្រជុំរបស់សាសនាចក្រ—ឬការប្រជុំនៃក្រុមផ្សេងទៀត—ជាលើកដំបូង ។ តើពួកគេបានធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីជួយបងប្អូនឲ្យទទួលអារម្មណ៍ស្វាគមន៍ ?

សូមមើលផងដែរ មរ៉ូណៃ ៦:៥–៩; « ’Tis Sweet to Sing the Matchless Love » ទំនុកតម្កើង ល.រ. ១៧៧; « Welcome » ( វីដេអូ ) នៅលើបណ្ណាល័យដំណឹងល្អ ។

គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៤៦:៧–៣៣

ព្រះវរបិតាសួគ៌ប្រទានអំណោយទានខាងវិញ្ញាណដល់ខ្ញុំ ដើម្បីផ្ដល់ពរដល់អ្នកដទៃទៀត ។

ពួកបរិសុទ្ធពីដើមបានជឿលើអំណោយទានខាងវិញ្ញាណ ប៉ុន្ដែត្រូវការជំនួយមួយចំនួនក្នុងការស្គាល់អំណោយទានទាំងនេះ និងយល់ពីគោលបំណងនៃអំណោយទានទាំងនេះ ។ នៅពេលបងប្អូនសិក្សាអំពីអំណោយទានទាំងឡាយនៃព្រះវិញ្ញាណនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤៦:៧–៣៣ សូមជញ្ជឹងគិតអំពីគោលបំណង « អំណោយទានទាំងនេះ [ ដែល ] ត្រូវបានប្រទានមក ( ខទី ៨ ) ។ តើបងប្អូនរៀនអ្វីខ្លះអំពីព្រះ—ជាអង្គប្រទានអំណោយទាំងនេះ ?

តើបងប្អូនអាចគិតអំពីឧទាហរណ៍ដែលបងប្អូនបានឃើញអំពីអ្នកដែលប្រើអំណោយខាងវិញ្ញាណទាំងនេះ ឬផ្សេងទៀតដែរឬទេ ? តើវាបានផ្តល់ « ផលប្រយោជន៍ដល់កូនចៅនៃព្រះ » យ៉ាងដូចម្តេច ? ( ខទី ២៦ ) ។ បងប្អូនក៏អាចមើលឃើញដែរថា តើបងប្អូនអាចស្វែងរកឧទាហរណ៍នៃអំណោយទានខាងវិញ្ញាណផ្សេងគ្នានៅក្នុងបទគម្ពីរដូចនេះដែរឬទេ ៖ ពង្សាវតារក្សត្រ ទី១ ៣:៥–១៥; ដានីយ៉ែល ២:២៦–៣០; កិច្ចការ ៣:១–៨; ហេលេមិន ៥:១៧–១៩; មរមន ១:១–៥; អេធើរ ៣:១–១៥; គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៦:១០–១២; ម៉ូសេ ៧:១៣ ។

ការសិក្សាអំពីអំណោយទានខាងវិញ្ញាណរបស់បងប្អូនអាចនឹងនាំបងប្អូនឲ្យជញ្ជឹងគិត អំពីអំណោយទានអ្វីដែលព្រះបានប្រទានដល់បងប្អូន ។ តើបងប្អូនអាចប្រើអំណោយទានទាំងនេះ ដើម្បីផ្ដល់ពរដល់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ដោយរបៀបណា ? ប្រសិនបើបងប្អូនមានពរលោកអយ្យកោមួយ វាក៏អាចមានបង្ហាញពីអំណោយទានដែលបងប្អូនទទួលបានដែរ ។ ការអានសារលិខិតរបស់អែលឌើរ ចន ស៊ី ភីងគ្រី ជុញ្ញ័រ « I Have a Work for Thee » ក៏អាចបើកគំនិតរបស់បងប្អូនទៅកាន់អំណោយទានដែលបងប្អូនមិនបានគិតដល់ផងដែរ ( Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៧ ទំព័រ ៣២–៣៥ ) ។

ប្រសិនបើបងប្អូនចង់រៀនអំពីរបៀបដើម្បីអភិវឌ្ឍអំណោយទានខាងវិញ្ញាណ នោះការប្រៀបធៀបនៅដើមដំបូងនៃសារលិខិតរបស់អែលឌើរ ហ្វ័ន ប៉ាប្លូ វីឡា « Exercising Our Spiritual Muscles » អាចជួយបាន ( Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៩ ទំព័រ ៩៥ ) ។ តើ « ការហ្វឹកហាត់ » អ្វីដែលអាចជួយបងប្អូនអភិវឌ្ឍអំណោយទានខាងវិញ្ញាណរបស់បងប្អូន ?

សូមមើលផងដែរ Topics and Questions « Holy Ghost » បណ្ណាល័យដំណឹងល្អ ។

គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤៧

ព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យឲ្យសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់រក្សាប្រវត្តិសាស្ដ្រ ។

ការហៅបម្រើរបស់ យ៉ូហាន វិតមើរ ឲ្យរក្សាប្រវត្តិមួយអំពីសាសនាចក្រ បានបន្ដជាប្រពៃណីដ៏យូរអង្វែងមួយនៃការមានអ្នករក្សាកំណត់ត្រាក្នុងចំណោមប្រជារាស្រ្តរបស់ព្រះ ។ ហេតុអ្វីបងប្អូនគិតថា ការរក្សាប្រវត្តិសាស្ដ្រមានសារសំខាន់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះព្រះអម្ចាស់ ? សូមជញ្ជឹងគិតរឿងនេះ នៅពេលបងប្អូនអានកណ្ឌទី ៤៧ ក៏ដូចជាការណែនាំស្រដៀងគ្នានៅក្នុង នីហ្វៃទី២ ២៩:១១–១២; ម៉ូសេ ៦:៥; អ័ប្រាហាំ ១:២៨, ៣១ ។ តើបងប្អូនមានអារម្មណ៍ថាព្រះអម្ចាស់ចង់ឲ្យបងប្អូនកត់ត្រាអ្វីខ្លះអំពីជីវិតរបស់បងប្អូន ?

នៅលើ កម្មវិធីស្រាវជ្រាវក្រុមគ្រួសារ បងប្អូនអាចកត់ត្រាការណ៏អនុស្សាវរីយ៍ និងបទពិសោធន៍អំពីជីវិតរបស់បងប្អូន និងជីវិតរបស់បុព្វការីជនរបស់បងប្អូន ( សូមមើល FamilySearch.org ) ។

សូមមើល ហិនរី ប៊ី អាវរីង « O Remember, Remember » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៧ ទំព័រ ៦៦–៦៩ ។

គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤៧

ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចដឹកនាំខ្ញុំ ពេលខ្ញុំបំពេញការហៅរបស់ខ្ញុំ ។

ប្រហែលជាបងប្អូនអាចប្រដូចទៅនឹងអ្វីដែលយ៉ូហាន វិតមើរ មានអារម្មណ៍ នៅពេលលោកចង់បានការអះអាងថាការហៅរបស់លោកមកពីព្រះ ។ តើព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលអ្វីនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤៧ ទៅកាន់ យ៉ូហាន វិតមើរ—និងទៅកាន់បងប្អូន—ដើម្បីបំផុសទំនុកចិត្តក្នុងការបំពេញការហៅដែលទ្រង់ប្រទានឲ្យ ?

តួនាទីរបស់គ្រូបង្រៀន ការបង្រៀនគឺមិនគ្រាន់តែជាការបង្ហាញព័ត៌មាននោះទេ ។ វារួមមានទាំងការបង្កើតបរិយាកាសមួយដែលសិស្សអាចរៀន ហើយរកឃើញសេចក្ដីពិតដោយខ្លួនឯង ហើយចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានរៀនជាមួយគ្នា ( សូមមើល ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទំព័រ ២៦ ) ។

គំនិតសម្រាប់បង្រៀនកុមារ

គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤៦:២–៦

ខ្ញុំអាចជួយមនុស្សដទៃឲ្យមានអារម្មណ៍ស្វាគមន៍នៅព្រះវិហារ ។

បន្ទាប់ពីអាន គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤៦:៥ ជាមួយកូនៗរបស់បងប្អូន សូមនិយាយអំពីរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះចង់ឲ្យមនុស្សទទួលអារម្មណ៍នៅពេលពួកគេមកព្រះវិហាររបស់ទ្រង់ ។ សូមអញ្ជើញកូនៗរបស់បងប្អូនឲ្យស្រមៃថា ពួកគេបានឃើញនរណាម្នាក់នៅឯព្រះវិហារជាលើកដំបូង ។ សូមជួយពួកគេអនុវត្តវិធីនានាដើម្បីជួយបុគ្គលម្នាក់នេះទទួលអារម្មណ៍ស្វាគមន៍ ។

គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤៦:៧–២៦

ព្រះវរបិតាសួគ៌ប្រទានអំណោយទានខាងវិញ្ញាណដល់ខ្ញុំ ដើម្បីផ្ដល់ពរដល់អ្នកដទៃទៀត ។

ដើម្បីជួយកូនៗរបស់បងប្អូនរៀនអំពីអំណោយទានខាងវិញ្ញាណ ដែលបានពិពណ៌នានៅក្នុង គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤៦:១៣–២៦ សូមពិចារណាគំនិតនេះ ។ បងប្អូនអាចសរសេរអំណោយទានទាំងឡាយនៅលើក្រដាស ហើយលាក់វានៅជុំវិញបន្ទប់ ។ នៅពេលកូនៗរបស់បងប្អូនរកឃើញក្រដាសនីមួយៗ សូមជួយពួកគេស្វែងរកកន្លែងដែលអំណោយទាននោះបានរៀបរាប់នៅក្នុង កណ្ឌទី ៤៦ ។ សម្រាប់អំណោយទាននីមួយៗ សូមនិយាយជាមួយពួកគេអំពីរបៀបដែលវាត្រូវបានប្រើដើម្បីផ្ដល់ពរដល់អ្នកដទៃ ( ការពិពណ៌នានៅក្នុង « ជំពូកទី ២០ ៖ អំណោយទានខាងព្រះវិញ្ញាណ » នៅក្នុង គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៧៧–៨០ អាចជួយបាន ) ។

2:19
Chapter 20: Gifts of the Spirit: 8•March 1831
សូមប្រាប់កូនៗរបស់បងប្អូនអំពីអំណោយទានដែលបងប្អូនមានអារម្មណ៍ថា ព្រះវរបិតាសួគ៌បានប្រទានដល់ពួកគេ ហើយអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេនិយាយអំពីអំណោយទានដែលពួកគេសង្កេតឃើញថាម្នាក់ៗមាន ។ យោងតាម គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤៦:៨–៩, ២៦ ហេតុអ្វីព្រះវរបិតាសួគ៌ប្រទានអំណោយទានខាងវិញ្ញាណឲ្យយើង ? តើបងប្អូនអាចប្រើអំណោយទានរបស់យើងដើម្បីជួយអ្នកដទៃដោយរបៀបណា ?

គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៤៧:១, ៣

ខ្ញុំអាចកត់ត្រាប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់ខ្ញុំ ។

សូមឲ្យកូនៗរបស់បងប្អូនរកឃើញនូវអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់ចង់ឲ្យ យ៉ូហាន វិតមើរ ធ្វើនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤៧:១, ៣ ។ បងប្អូនក៏អាចនឹងចែកចាយជាមួយគ្នានូវដំណើររឿងដែលចូលចិត្តមកពីបទគម្ពីរផងដែរ ។ សូមចង្អុលបង្ហាញថា យើងដឹងអំពីដំណើររឿងទាំងនេះដោយសារមាននរណាម្នាក់បានកត់ត្រាទុក ។
សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលបងប្អូនអាចបំផុសគំនិត ដល់កូនៗរបស់បងប្អូនឲ្យកត់ត្រាប្រវត្តិផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ ។ បងប្អូនអាចចែកចាយកំណត់ហេតុមួយចំនួនមកពីសៀវភៅកំណត់ហេតុផ្ទាល់ខ្លួនរបស់បងប្អូន ឬចែកចាយដំណើររឿងមួយអំពីជីដូន ឬជីតា ( សូមមើល FamilySearch.org ឬកម្មវិធីកម្រងអនុស្សាវរីយ៍ ) ។ បងប្អូនអាចផ្ដល់គំនិតសរសេរមួយចំនួនដូចជា « តើមានអ្វីកើតឡើងនៅសប្ដាហ៍នេះ ដែលយើងចង់ឲ្យចៅៗរបស់យើងដឹង ? » ឬ « តើយើងឃើញព្រះហស្ដរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងជីវិតយើងនាសប្ដាហ៍នេះយ៉ាងណាខ្លះ ? » កុមារតូចៗអាចគូររូបភាពនៃបទពិសោធន៍ពួកគេ ឬបងប្អូនអាចកត់ត្រាដំណើររឿងរបស់ពួកគេទុកឲ្យពួកគេ ។ តើពរជ័យអ្វីខ្លះដែលកើតមកពីការរក្សា « ប្រវត្តិទូទៅ » ? ( គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៤៧:១ ) ។

គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤៨:២–៣

ខ្ញុំអាចជួយមនុស្សដទៃដោយការចែករំលែកនូវអ្វីដែលខ្ញុំបានទទួល ។

នៅពេលបងប្អូនអាន គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ៤៨:២–៣ ជាមួយកូនៗរបស់បងប្អូន បងប្អូនប្រហែលជាត្រូវពន្យល់ថា មនុស្សកំពុងមករដ្ឋអូហៃអូ មកពីភាគខាងកើត ហើយពួកគេមិនមានកន្លែងរស់នៅទេ ។ តើព្រះអម្ចាស់បានបង្គាប់ឲ្យពួកបរិសុទ្ធធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីជួយ ? សូមជួយកូនៗរបស់បងប្អូនគិតអំពីអ្វីដែលព្រះបានប្រទានដល់ពួកគេ ដែលពួកគេអាចចែករំលែកជាមួយអ្នកដទៃ ។ បងប្អូនក៏អាចច្រៀងជាមួយពួកគេនូវបទចម្រៀងដូចជា « អូរតូចនិយាយថា ‹ ឲ្យ › » ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ១១៦ ) ។

សម្រាប់គំនិតបន្ថែម សូមមើលទស្សនាវដ្តី ប្រិយមិត្ត ប្រចាំខែនេះ ។

សមាជិកសាសនាចក្រស្វាគមន៍គ្នា — អស់អ្នកដែលចង់ថ្វាយបង្គំព្រះអង្គសង្គ្រោះត្រូវបានស្វាគមន៍នៅក្នុងការប្រជុំនៃពួកបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ ។