« ថ្ងៃទី ២០–២៦ខែឧសភា ។ ម៉ាថាយ ២១–២៣; ម៉ាកុស ១១; លូកា ១៩–២០ យ៉ូហាន ១២ ៖ ‹ មើល ស្តេចឯងទ្រង់យាងមក ›»ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០១៩( ឆ្នាំ ២០១៩ )
« ថ្ងៃទី ២០–២៦ខែឧសភា ។ ម៉ាថាយ ២១–២៣ ម៉ាកុស ១១ លូកា ១៩–២០ យ៉ូហាន ១២ »ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០១៩
សាខេនៅលើដើមឧទុម្ពរ , ដោយ ជេមស៍ ធីសសត
ថ្ងៃទី ២០–២៦ខែឧសភា
ម៉ាថាយ ២១–២៣; ម៉ាកុស ១១; លូកា ១៩–២០; យ៉ូហាន ១២
« មើល ស្តេចឯងទ្រង់យាងមក »
ពីមុនអានគំនិតយោបល់នៅក្នុងគម្រោងនេះ សូមអាន ម៉ាថាយ ២១–២៣; ម៉ាកុស ១១; លូកា ១៩–២០; និង យ៉ូហាន ១២ ។ សូមកត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍ដែលអ្នកអាចចែកចាយជាមួយនឹងគ្រួសាររបស់អ្នក ឬនៅក្នុងថ្នាក់រៀននៅព្រះវិហារ ។
កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក
ព្រះអង្គសង្គ្រោះមានការហេវហត់បន្ទាប់ពីការធ្វើដំណើរមកពីភូមិ បេថានីទៅ កាន់ទីក្រុងយេរូសាឡិម ហើយមើលឃើញដើមល្វាមួយពីចម្ងាយហាក់ដូចជាប្រភពនៃអាហារ ។ ប៉ុន្តែពេលព្រះយេស៊ូវយាងទៅដល់ដើមល្វារនោះ ទ្រង់ពុំឃើញមានផ្លែសោះ ( សូមមើលម៉ាថាយ ២១:១៧–២០,ម៉ាកុស ១១:១២–១៤, ២០ ) ។ តាមរបៀបមួយ ដើមល្វានោះគឺដូចជាអ្នកដឹកនាំសាសនានៅ ក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមដែលលាក់ពុត ៖ ការបង្រៀនរបស់ពួកគេគ្មានន័យ ហើយការបង្ហាញពីបរិសុទ្ធភាពសំបកក្រៅរបស់ពួកគេពុំមានការបីបាច់ខាងវិញ្ញាណសោះ ។ ពួកផារិស៊ី និងពួកអាចារ្យ បានបង្ហាញពីការរក្សាបទបញ្ញត្តិជាច្រើនប៉ុន្តែបានភ្លេចបទបញ្ញត្តិធំបំផុតពីរគឺ ៖ ស្រឡាញ់ព្រះ និងស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងខ្លួនឲ្យដូចជាខ្លួនឯង ( សូមមើលម៉ាថាយ ២២:៣៤–៤០,២៣:២៣) ។
ផ្ទុយទៅវិញ មនុស្សជាច្រើនបានចាប់ផ្ដើមទទួលស្គាល់ផលផ្លែល្អនៅក្នុងការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូវ ។ នៅពេលទ្រង់បានទៅដល់ទីក្រុងយេរូសាឡិម ពួកគេបានស្វាគមន៍ទ្រង់ ដោយយកមែកឈើ ដែលកាត់ចេញពីដើម មកធ្វើជាផ្លូវថ្វាយទ្រង់ ដោយក្តីអំណរដែលនៅទីបំផុត ដូចការព្យាករណ៍ពីបុរាណបានថ្លែងថា « ស្តេចរបស់នាង ទ្រង់យាងមក » (សាការី ៩:៩) ។ នៅពេលអ្នកអានសប្ដាហ៍នេះ ចូរគិតអំពីផលផ្លែនៃការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងពលិកម្មធួននៅ ក្នុងជីវិតរបស់អ្នក និងរបៀបដែលអ្នកអាចនាំ « បង្កើតផលជាច្រើនឡើង » (យ៉ូហាន ១២:២៤) ។
គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន
ម៉ាថាយ ២៣; លូកា ១៩:១–១០; ២០:៤៥–៤៧
ព្រះអម្ចាស់ពុំវិនិច្ឆ័យរូបរាងខាងក្រៅទេ ប៉ុន្តែវិនិច្ឆ័យទៅលើបំណងប្រាថ្នានៃដួងចិត្តវិញ ។
នៅជំនាន់របស់ព្រះយេស៊ូវ មនុស្សជាច្រើនបានស្មានថា ពួកអ្នកយកពន្ធ ឬអ្នកប្រមូលពន្ធ គឺជាពួកមិនស្មោះត្រង់ ហើយឆក់ប្លន់ពីប្រជារាស្រ្ត ។ ដូច្នេះដោយសារសាខេ ដែលជាមេលើពួកអ្នកយកពន្ធ មានទ្រព្យសម្បត្តិច្រើន នោះគាត់អាចនឹងត្រូវគេសង្ស័យកាន់តែខ្លាំង ។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូវបានទតមើលទៅដួងចិត្តរបស់សាខេ ។ តើ លូកា ១៩:១–១០ បើកសម្ដែងអំពីដួងចិត្តរបស់សាខេយ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ ? អ្នកអាចនឹងធ្វើការកត់ចំណាំពាក្យសម្ដីនៅ ក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ដែលពិពណ៌នាអំពីអ្វីដែលសាខេបានធ្វើដើម្បីបង្ហាញពីការលះបង់របស់គាត់ចំពោះព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ តើបំណងប្រាថ្នាក្នុងដួងចិត្តអ្នកជាអ្វី ? តើអ្នកកំពុងធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីស្វែងរកព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដូចជា សាខេ បានធ្វើ ?
ការប្រាស្រ័យទាក់ទងរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ នឹងពួកអាចារ្យ និងពួកផារិស៊ី បង្កើតជាការផ្ទុយដ៏គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ទៅនឹងការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយនឹងសាខេ ។ ដូចប្រធាន ឌៀថើរ អេស្វ អុជដូហ្វ បានពន្យល់ « [ ព្រះយេស៊ូវ ] មានព្រះពិរោធដោយសុចរិតទាស់នឹងពួកលាក់ពុត ដូចជា ពួកអាចារ្យ ផារិស៊ី និងពួកសាឌូស៊ី—ពួកទាំងនោះបានព្យាយាមធ្វើត្រឹមត្រូវ ដើម្បីទទួលបានការកោតសរសើរ អំណាច និងទ្រព្យសម្បត្តិនៃលោកិយ តែដំណាលគ្នានោះ គេសង្កត់សង្កិនមនុស្សដែលគួរទទួលបានពរជ័យវិញ » (« On Being Genuine, » Ensign ឬ លីអាហូណា, ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៥ ទំព័រ ៨១ ) ។
នៅក្នុង ម៉ាថាយ ២៣ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រើរឿងប្រៀបធៀបជាច្រើនដើម្បីពិពណ៌នាអំពីភាពលាក់ពុត ។ សូមពិចារណាធ្វើការគូសចំណាំ ឬរៀបរាប់ពីរឿងប្រៀបធៀបទាំងនេះ ហើយកត់ចំណាំពីអ្វីដែលពួកគេបង្រៀនអំពីភាពលាក់ពុត ។ តើអ្នកត្រូវបានបំផុសគំនិតឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះខុសប្លែកពីមុន ដោយសារតែការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ?
សូមមើលផងដែរ គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៨៨:៦២–៦៣; ១៣៧:៩; Bible Dictionary, « Hypocrite »។
ម៉ាថាយ ២១:១–១១; ម៉ាកុស ១១:១–១១; លូកា ១៩:២៩–៤៤; យ៉ូហាន ១២:១២–១៦
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាស្ដេចរបស់ខ្ញុំ ។
ដំណើររឿងនៅក្នុង ម៉ាថាយ ២១:១–១១; ម៉ាកុស ១១:១–១១; លូកា ១៩:២៩–៤៤; និង យ៉ូហាន ១២:១២–១៦ ពិពណ៌នាអំពីការចាប់ផ្ដើមនៃសប្ដាហ៍ចុងក្រោយនៃជីវិតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ រួមទាំងការចូលទៅទីក្រុងយេរូសាឡិមដោយជោគជ័យ ។ អស់អ្នកដែលបានទទួលស្គាល់ទ្រង់ ជាស្ដេចរបស់ពួកគេបានបង្ហាញនូវការលះបង់របស់ពួកគេតាមរយៈការតែងតាំងទ្រង់ ( សូមមើលយ៉ូហាន ១២:១–៨) ការដាក់សម្លៀកបំពាក់ និងមែកឈើនៅតាមផ្លូវទៅរបស់ទ្រង់ទៅក្នុងទីក្រុងយេរូសាឡិម ហើយស្រែកសរសើរថា្វយទ្រង់ ។ សូមពិចារណាមើលពីរបៀបដែលធនធានដូចខាងក្រោមអាចផ្ដល់ជាការយល់ដឹងកាន់តែជ្រៅជ្រះដល់អ្នកអំពីព្រឹត្តការណ៍ដែលបានចាប់ផ្ដើមនាសប្ដាហ៍ចុងក្រោយ នៃជីវិតរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
-
គំរូនៃការតែងតាំងស្ដេចពីបុរាណ ៖ពង្សាវតារក្សត្រទី ២ ៩:១–១៣
-
ការព្យាករណ៍ពីបុរាណអំពីការយាងចូលមកដោយជោគជ័យ ៖ សាការី ៩:៩
-
អត្ថន័យនៃពាក្យ ហូសាណា ៖ Bible Dictionary, « Hosanna »
-
ការព្យាករណ៍អំពីរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះនឹងយាងមកម្ដងទៀត ៖ វិវរណៈ ៧:៩–១០; ១៩:១១–១៦
តើអ្នកអាចទទួលព្រះអង្គសង្គ្រោះជាព្រះអម្ចាស់ និងជាស្ដេចរបស់អ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច ?
សូមមើលផងដែរ « ការយាងចូលទៅកាន់ទីក្រុងយេរូសាឡិមដ៏ជោគជ័យរបស់ព្រះអម្ចាស់ » (វីដេអូ LDS.org ) ។
បទបញ្ញត្តិធំពីរ គឺត្រូវស្រឡាញ់ព្រះ និងស្រឡាញ់អ្នកដទៃឲ្យដូចជាខ្លួនឯង ។
បើអ្នកធ្លាប់មានអារម្មណ៍វិលវល់ពេលអ្នកព្យាយាមដើរតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះទៅកាន់អ្នកប្រាជ្ញខាងច្បាប់នៅម៉ាថាយ ២២ អាចជួយអ្នកឲ្យមានភាពងាយស្រួល ហើយផ្ដោតទៅលើភាពជាសិស្សរបស់អ្នក ។ នេះជារបៀបមួយដើម្បីធ្វើកិច្ចការនេះ ៖ ចូរធ្វើបញ្ជីនៃបទបញ្ញត្តិជាច្រើនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ តើចំណុចនីមួយៗនៅក្នុងបញ្ជីរបស់អ្នកទាក់ទងនឹងបទបញ្ញត្តិធំពីរយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើការផ្ដោតទៅលើបទបញ្ញត្តិធំពីរអាចជួយអ្នករក្សាបទបញ្ញត្តិផ្សេងទៀតយ៉ាងដូចម្ដេច ?
តើស្លាកកត់ក្រឹត្យវិន័យគឺជាអ្វី ?
ស្លាកកត់ក្រឹត្យវិន័យគឺជាប្រអប់ស្បែកដែលមានផ្ទាំងស្បែកកត់ត្រាវគ្គបទគម្ពីរនៅលើវា ។ ពួកសាសន៍យូដាបានភ្ជាប់ប្រអប់តូចៗទាំងនេះទៅ នឹងខ្សែស្បែក ហើយពាក់នឹងថ្ងាស់របស់ពួកគេ ឬដៃរបស់ពួកគេ ជារបៀបមួយដើម្បីចងចាំពីបទបញ្ញត្តិទាំងឡាយ ( សូមមើលចោទិយកថា ៦:៦–៨) ។ ដោយមានអំនួត ពួកផារិស៊ីបានពាក់ស្លាកកត់ក្រឹត្យវិន័យធំៗខុសពីធម្មតា ដើម្បីមនុស្សគ្រប់គ្នានឹងមើលឃើញថាតើពួកគេស្រឡាញ់ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះខ្លាំងប៉ុណ្ណា ។
គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ
នៅពេលអ្នកអានគម្ពីរជាមួយនឹងគ្រួសាររបស់អ្នក នោះព្រះវិញ្ញាណអាចជួយអ្នកដឹងថាគោលការណ៍អ្វីដែលត្រូវគូសបញ្ជាក់ និងពិភាក្សាដើម្បីបំពេញតាមតម្រូវការរបស់គ្រួសារអ្នក ។ នេះ គឺជាការផ្ដល់យោបល់មួយចំនួន ៖
តើម៉ារាបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់នាងចំពោះព្រះអង្គសង្គ្រោះយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើយើងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះទ្រង់តាមរបៀបណា ?
ការលាងព្រះបាទារបស់ព្រះយេស៊ូវ ដោយ ប្រាយអ៊ិន ខល
តើយើងអាចបង្ហាញការគោរពដល់អ្នកដទៃនៅពេលពួកគេបង្ហាញ ឬការពារជំនឿសាសនារបស់ពួកគេតាមរបៀបណា ? តើផលវិបាកក្នុងសង្គមអ្វីខ្លះ ដែលពេលខ្លះបំបាក់ទឹកចិត្តយើងមិនឲ្យបញ្ចេញ ឬការពារជំនឿទៅលើព្រះគ្រីស្ទរបស់យើង ? ឧទាហរណ៍ នៃអ្នកដែលនឹងមិនចុះចាញ់ចំពោះ សម្ពាធខាងសង្គម សូមមើល ដានីយ៉ែល ១:៣–២០; ៣; ៦; យ៉ូហាន ៧:៤៥–៥៣; ៩:១–៣៨; និង ម៉ូសាយ ១៧:១–៤ ។
តើយើងបង្ហាញគារវភាព និងការគោរពរបស់យើងចំពោះព្រះវិហារបរិសុទ្ធយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើយើងអាច « បណ្ដេញចេញ » ពីជីវិតរបស់យើងនូវអ្វីខ្លះ ដែលអាចរារាំងយើងមិនឲ្យមានបទពិសោធន៍ថាព្រះវិហារបរិសុទ្ធ គឺដូចជា « ដំណាក់នៃការអធិស្ឋាន » (ម៉ាថាយ ២១:១២–១៣) និងកន្លែងមួយនៃការព្យាបាលខាងវិញ្ញាណនោះ ? សូមពិចារណាធ្វើការច្រៀងបទ « ខ្ញុំចូលចិត្តមើលព្រះវិហារបរិសុទ្ធ,» ចម្រៀងកុមារ, លេខ ៩៩ ។
តើមេរៀនមកពីរឿងប្រៀបធៀបអំពី បុរសដែលមានកូនប្រុសពីរនាក់ អាចជួយដល់គ្រួសាររបស់អ្នកយ៉ាងណាខ្លះ ? ឧទាហរណ៍ អ្នកអាចប្រើរឿងនោះដើម្បីពិភាក្សាអំពីសារៈសំខាន់នៃការគោរពប្រតិបត្តិ និងការប្រែចិត្តដោយស្មោះ ។ ប្រហែលជាគ្រួសារអ្នកអាចសរសេរជាអត្ថបទមួយដើម្បីដើរតួអំពីរឿងប្រៀបប្រដូចនោះ ហើយផ្លាស់វេណគ្នាដើរតួផ្សេងៗ ។
តើ« ឯរបស់ព្រះ » មួយចំនួនណាខ្លះ (ខ ២១) ដែលយើងគប្បីថ្វាយដល់ទ្រង់ ?
សម្រាប់គំនិតបន្ថែមដើម្បីបង្រៀនកុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុង ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់អង្គការបឋមសិក្សា ។
ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង
សូមប្រើរូបភាពដើម្បីឲ្យសមាជិកគ្រួសារចូលរួម ។ « សៀវភៅសិល្បៈដំណឹងល្អនិងបណ្ដាល័យប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ អិល.ឌី.អែសនៅលើLDS.orgមាននូវរូបភាព និងវីដេអូជាច្រើន ដែលអាចជួយ[ គ្រួសារអ្នក ]មើលឃើញពីគោលគំនិត ឬព្រឹត្តការណ៍នានា » (ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ, ទំព័រ ២២) ។ ឧទាហរណ៍ រូបភាពដែលដាក់អមជាមួយនឹងគម្រោងនេះ អាចជួយនាំឲ្យរឿងអំពី ការយាងចូលទៅក្រុងយេរូសាឡិមរបស់ព្រះគ្រីស្ទមានភាពរស់រវើក ។
ការយាងចូលមកដោយជោគជ័យ, ដោយ វលធើរ រេន