« ថ្ងៃទី ១៣–១៩ខែឧសភា ។ ម៉ាថាយ ១៩–២០; ម៉ាកុស ១០; លូកា ១៨ ៖ ‹ តើខ្ញុំនៅខ្វះចន្លោះអ្វីទៀត ? ›» ។ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០១៩( ២០១៩ )
« ថ្ងៃទី ១៣–១៩ខែឧសភា ។ ម៉ាថាយ ១៩–២០ ម៉ាកុស ១០ លូកា ១៨ »ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០១៩
ថ្ងៃទី ១៣–១៩ខែឧសភា
ម៉ាថាយ ១៩–២០; ម៉ាកុស ១០; លូកា ១៨
« តើខ្ញុំនៅខ្វះអ្វីទៀត ? »
សូមអាន ហើយពិចារណាម៉ាថាយ ១៩–២០; ម៉ាកុស ១០; និង លូកា ១៨, យកចិត្តទុកដាក់ទៅលើការបំផុសគំនិតដែលអ្នកបានទទួល ។ សូមកត់ចំណាំការបំផុសគំនិតទាំងនោះ ហើយតាំងចិត្តថាអ្នកនឹងធ្វើសកម្មភាពដោយរបៀបណា ។
កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក
បើអ្នកមានឱកាសដើម្បីសួរសំណួរមួយដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ តើអ្នកនឹងសួរអ្វី ? នៅពេលបុរសអ្នកមានម្នាក់បានជួបនឹងព្រះអង្គសង្គ្រោះជាលើកដំបូង គាត់បានសួរថា « តើត្រូវឲ្យខ្ញុំធ្វើការល្អអ្វី ឲ្យបានជីវិតរស់នៅអស់កល្បជានិច្ច ?» (ម៉ាថាយ ១៩:១៦) ។ ចម្លើយរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ បង្ហាញទាំងការថ្លែងអំណរគុណចំពោះការធ្វើរឿងល្អៗដល់បុរសនេះ ដែលគាត់បានធ្វើរួចហើយ និងលើកទឹកចិត្តដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ឲ្យធ្វើបន្ថែមទៀត ។ នៅពេលយើងពិចារណាអំពីលទ្ធភាពនៃជីវិតអស់កល្បជានិច្ច នោះយើងអាចនឹងងឿងឆ្ងល់ស្រដៀងគ្នា បើមានអ្វីទៀតដែលយើងគួរធ្វើ ។ នៅពេលយើងសួរ តាមរបៀបរបស់យើងផ្ទាល់ថា « តើខ្ញុំនៅខ្វះអ្វីទៀត ? » (ម៉ាថាយ ១៩:២០), ព្រះអម្ចាស់អាចប្រទានចម្លើយដល់យើងដែលមានលក្ខណៈផ្ទាល់ខ្លួនដូចជាចម្លើយរបស់គាត់ទៅដល់កម្លោះអ្នកមាននោះ ។ អ្វីក៏ដោយដែលព្រះអម្ចាស់សុំឲ្យយើងធ្វើ នោះការធ្វើតាមចម្លើយរបស់ទ្រង់ នឹងតម្រូវឲ្យយើងទុកចិត្តលើទ្រង់ច្រើនជាងសេចក្ដីសុចរិតផ្ទាល់ខ្លួនយើងជានិច្ច ( សូមមើល លូកា ១៨:៩–១៤) ហើយដើម្បីយើង « ទទួលនគរព្រះ ដូចជាកូនតូចៗ » (លូកា ១៨:១៧; សូមមើលផងដែរ នីហ្វៃទី ៣ ៩:២២) ។
គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន
អាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងបុរស និង ស្ត្រីត្រូវបានតែងតាំងឡើងដោយព្រះ ។
ការចែករំលែករវាងព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងពួកផារិស៊ីនេះ គឺជារឿងដែលបានកត់ត្រាមួយនៃរឿងមួយចំនួនតូចដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនជាពិសេសអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ ។ បន្ទាប់ពីការអានម៉ាថាយ ១៩:១–៩ និង ម៉ាកុស ១០:១–១២, ធ្វើជាបញ្ជីមួយនៃសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ជាច្រើនថា អ្នកនឹងសង្ខេបអំពីព្រះតំរិះរបស់ព្រះអម្ចាស់ស្ដីអំពីអាពាហ៍ពីពាហ៍ ។ បន្ទាប់មកសិក្សា« អាពាហ៍ពិពាហ៍ »នៅក្នុង ប្រធានបទដំណឹងល្អtopics.lds.orgហើយបន្ថែមសេចក្ដីថ្លែងការណ៍បន្ថែមទៀតទៅក្នុងបញ្ជីរបស់អ្នក នៅពេលអ្នករកឃើញវា ។ តើចំណេះដឹងរបស់អ្នកអំពី ផែនការនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ព្រះវរបិតាបានជួយអ្នកយល់ថាហេតុអ្វីអាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងបុរសម្នាក់ និងស្ដ្រីម្នាក់ ត្រូវបានតែងតាំងឡើងដោយព្រះយ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ ?
អាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចគឺជាផ្នែកមួយនៃផែនការរបស់ព្រះ ។
អ្នកអាចស្គាល់មនុស្សដែលពុំយល់ស្រប ឬជំទាស់នឹងបទដ្ឋានរបស់ព្រះអម្ចាស់ទាក់ទងនឹងរឿងអាពាហ៍ពិពាហ៍ ។ ចំពោះការបរិយាយដ៏ជាជំនួយអំពីរបៀបដើម្បីមានការសន្ទនាប្រកបដោយការគោរពជាមួយនឹងពួកគេ សូមមើលវីដេអូ « គំរូប្រចាំថ្ងៃ ៖ នៅពេលជំនឿត្រូវបានគេចោទសួរ » (LDS.org) ។
តើព្រះយេស៊ូវបង្រៀនថា ការលែងលះ គ្នាជារឿងពុំអាចទទួលយកបាន ឬថាមនុស្សដែលបានលែងលះគ្នាពុំគួររៀបការម្ដងទៀតឬ ?
នៅក្នុងសុន្ទរកថាអំពីការលែងលះគ្នា អែលឌើរ ដាល្លិន អេក អូក បានបង្រៀនថា ព្រះវរបិតាសួគ៌ មានព្រះរាជបំណងចង់ឲ្យទំនាក់ទំនងអាពាហ៍ពិពាហ៍មាននៅអស់កល្បជានិច្ច ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះទ្រង់ឈ្វេងយល់ថា« ដោយសារតែដួងចិត្ត[ របស់យើង ]រឹងរូស » (ម៉ាថាយ ១៩:៨) រួមទាំងការជ្រើសរើសមិនល្អ និងអត្មានិយមរបស់ប្ដី ឬប្រពន្ធ ឬទាំងពីរនាក់ ទើបពេលខ្លះចាំបាច់មានការលែងលះគ្នា ។
អែលឌើរ អូក បានពន្យល់ថាព្រះអម្ចាស់ « អនុញ្ញាតឲ្យមនុស្សដែលលែងលះគ្នារៀបការម្ដងទៀត តែពុំត្រូវប្រឡូកប្រឡាក់នៃភាពអសីលធម៌ ដែលបានបញ្ជាក់នៅ ក្នុងក្រឹត្យវិន័យខ្ពស់ជាងទេ ។ លុះត្រាតែសមាជិកដែលបានលែងលះគ្នានោះ បានប្រព្រឹត្តអំពើរំលងធ្ងន់ធ្ងរ បើមិនដូច្នោះទេ នោះគាត់ ឬនាង អាចមានសិទ្ធិកាន់ប័ណ្ណចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៅក្រោមលក្ខខណ្ឌនៃបទដ្ឋាននៃភាពសក្ដិសមដូចគ្នាដែលអនុវត្តចំពោះសមាជិកដទៃទៀត » (« Divorce »Ensignឬលីអាហូណាខែឧសភា ឆ្នាំ ២០០៧ ទំព័រ ៧០ ) ។
សូមមើលផងដែរ « Divorce, » Gospel Topics, topics.lds.org ) ។
ម៉ាថាយ ១៩:១៦–២២ម៉ាកុស ១០:១៧–២២លូកា ១៨:១៨–២៣
ប្រសិនបើខ្ញុំទូលសួរដល់ព្រះអម្ចាស់ នោះទ្រង់នឹងប្រាប់ខ្ញុំនូវអ្វីដែលខ្ញុំចាំបាច់ត្រូវធ្វើដើម្បីគ្រងនូវជីវិតអស់កល្បជានិច្ច ។
ដំណើររឿងរបស់កម្លោះអ្នកមានអាចនឹងធ្វើឲ្យមនុស្សស្មោះត្រង់ ឬសិស្សដែលនៅយូរអង្វែងហើយមានកង្វល់ផងដែរ ។ នៅពេលអ្នកអានម៉ាកុស ១០:១៧–២២តើមានភស្ដុតាងអ្វីខ្លះដែលអ្នករកឃើញអំពីភាពស្មោះត្រង់ និងភាពស្មោះពីចិត្តរបស់កម្លោះនោះ ?
ក៏ដូចជាកម្លោះអ្នកមានដែរ យើងទាំងអស់គ្នាពុំល្អឥតខ្ចោះ និងមិនពេញលេញទេ ដូច្នេះក្នុងនាមជាពួកសិស្ស យើងត្រូវសួរថា « តើខ្ញុំនៅ ខ្វះចន្លោះអ្វីទៀត ? »—ហើយយើងគួរតែសួរវាពេញមួយជីវិតរបស់យើង ។ សូមកត់សម្គាល់ថា ចម្លើយដែលបានផ្ដល់ឲ្យចេញពីក្ដីស្រឡាញ់មកពីព្រះមួយអង្គដែលបានទតមើលមកយើងក្នុងនាមយើងជានរណាពិតប្រាកដ ( សូមមើលម៉ាកុស ១០:២១) ។ តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីរៀបចំខ្លួនទូលសួរដល់ព្រះអម្ចាស់អំពីអ្វីដែលអ្នកខ្វះខាត—ហើយទទួលយកចម្លើយរបស់ទ្រង់ ?
សូមមើលផងដែរ លែរី អរ. ឡូរិន« What Lack I Yet? » Ensign ឬ លីអាហូណា, ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៥ ទំព័រ, ៣៣–៣៥; អេស. ម៉ាក ផាមមើរ, « Then Jesus Beholding Him Loved Him, » Ensign ឬ លីអាហូណា, ខែឧសភា ឆ្នាំ ២០១៧ ទំព័រ ១១៤-១៦ ។
មនុស្សគ្រប់រូបអាចទទួលពរជ័យនៃជីវិតអស់កល្បជានិច្ចនៅពេលណាពួកគេទទួលដំណឹងល្អ ។
តើអ្នកអាចភ្ជាប់ទៅនឹងបទពិសោធន៍របស់អ្នកធ្វើការនៅក្នុងចម្ការទំពាំងបាយជូរដែរឬទេ ? តើមានមេរៀនអ្វីខ្លះដែលអ្នករកឃើញសម្រាប់ខ្លួនឯងនៅក្នុងវគ្គគម្ពីរនេះ ? សារលិខិតរបស់អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន« The Laborers in the Vineyard »(Ensignឬលីអាហូណាខែឧសភា ឆ្នាំ ២០១២ ទំព័រ ៣១–៣៣ ) អាចជួយអ្នកមើលឃើញផ្លូវថ្មីដើម្បីអនុវត្តរឿងប្រៀបប្រដូចនេះ។ តើមានការបំផុសគំនិតបន្ថែមទៀតអ្វីខ្លះដែលព្រះវិញ្ញាណប្រទានដល់អ្នក ?
គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ
នៅពេលអ្នកអានគម្ពីរជាមួយនឹងគ្រួសាររបស់អ្នក នោះព្រះវិញ្ញាណអាចជួយអ្នកដឹងថាគោលការណ៍អ្វីដែលត្រូវគូសបញ្ជាក់ និងពិភាក្សាដើម្បីបំពេញតាមតម្រូវការរបស់គ្រួសារអ្នក ។ នេះ គឺជាការផ្ដល់យោបល់មួយចំនួន ៖
តើគ្រួសាររបស់អ្នកនឹងទទួលបានប្រយោជន៍មកពី ការពិភាក្សាអំពីការបង្រៀនរបស់ព្រះអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងគ្រួសារដែរឬទេ ? បើដូច្នោះមែន អ្នកអាចអាន« ក្រុមគ្រួសារ ៖ ការប្រកាសដល់ពិភពលោក » (Ensign ឬ លីអាហូណា, ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ១២៩ ) ។ តើការបង្រៀននៅ ក្នុងការប្រកាសនេះជួយជម្រះភាពភាន់ច្រឡំ និងកំហុសឆ្គងនៅក្នុងសារលិខិតរបស់ពិភពលោកទាក់ទងនឹងរឿងអាពាហ៍ពិពាហ៍ និង ក្រុមគ្រួសារយ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ ?
តើការមាន ទ្រព្យសម្បត្តិ និងការទុកចិត្តទៅលើទ្រព្យសម្បត្តិមានភាពខុសគ្នាអ្វីខ្លះ ? ( សូមមើល ម៉ាកុស ១០:២៣–២៤) ។ នៅពេលអ្នកអាន ខ ២៧, អ្នកអាចនឹងចង់ចង្អុលបង្ហាញអំពីការបកប្រែរបស់យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ៖ « ជាមួយនឹងមនុស្សដែលទុកចិត្តលើទ្រព្យសម្បត្តិ, វាពុំអាចទៅរួចទេ; ប៉ុន្តែវាអាច ទៅរួចជាមួយនឹងមនុស្សដែលទុកចិត្តទៅលើព្រះ ហើយបោះបង់អ្វីៗទាំងអស់ដោយព្រោះខ្ញុំ ដ្បិតជាមួយនឹងមនុស្ស ដូច្នោះ អ្វីៗទាំងអស់ នេះ គឺអាចធ្វើទៅបាន » ( នៅក្នុង ម៉ាកុស ១០:២៧, លេខយោង ក) ។
ដើម្បីបង្ហាញគោលការណ៍នៅក្នុងម៉ាថាយ ២០:១–១៦អ្នកអាចរៀបចំមានការប្រកួតប្រជែងសាមញ្ញមួយ ដូចជាការរត់ប្រណាំងជិតៗ និងការសន្យាថាអ្នកណាឈ្នះនឹងទទួលបានរង្វាន់ ។ បន្ទាប់ពីមនុស្សគ្រប់គ្នាបានបញ្ចប់ការប្រកួតប្រជែង មនុស្សគ្រប់គ្នាបានទទួលរង្វាន់ដូចគ្នា ចាប់ផ្ដើមជាមួយនឹងអ្នកដែលបានមកដល់ក្រោយគេ ហើយបញ្ចប់ជាមួយនឹងអ្នកដែលមកដល់ទីផ្ដាច់ព្រាត់មុនគេ។ តើរឿងនេះបង្រៀនយើងអំពីអ្នកដែលទទួលពរជ័យនៃជីវិតអស់កល្បជានិច្ចនៅក្នុងផែនការរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌យ៉ាងណាខ្លះ ?
តើឃ្លា « អ្នកណាក្នុងពួកអ្នករាល់គ្នាដែលចង់ធ្វើធំ នោះនឹងត្រូវធ្វើជាអ្នកបម្រើដល់អ្នករាល់គ្នាវិញ មានអត្ថន័យយ៉ាងណា » ? (ម៉ាថាយ ២០:២៧) ។ តើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបង្ហាញអំពីគោលការណ៍នេះយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើយើងអាចធ្វើតាមគំរូរបស់ទ្រង់នៅក្នុងគ្រួសារយើង វួដឬសាខា ឬអ្នកជិតខាងរបស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច ?
តើយើងរៀនអ្វីខ្លះអំពី ការអធិស្ឋាន មកពីរឿងប្រៀបប្រដូចទាំងពីរនេះនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ?
សម្រាប់គំនិតបន្ថែមដើម្បីបង្រៀនកុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុង ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់អង្គការបឋមសិក្សា ។
ការកែលម្អដល់ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន
រកពេលមួយដែលល្អសម្រាប់អ្នក ។ ជាញឹកញាប់វាងាយស្រួលដើម្បីរៀន នៅពេលអ្នកអាចសិក្សាបទគម្ពីរដោយគ្មានការរំខាន ។ សូមរកពេលមួយដែលល្អសម្រាប់អ្នក ហើយខំឲ្យអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីសិក្សាដោយខ្ជាប់ខ្ជួននៅក្នុងម៉ោងនោះរាល់ថ្ងៃ ។
ព្រះគ្រីស្ទ និងកម្លោះអ្នកមាន ដោយហិនរីឆ ហូហ្វមិន