“ວັນທີ 20–26 ເດືອນມີນາ. ມັດທາຍ 13; ລູກາ 8; 13: ‘ຜູ້ໃດມີຫູຟັງ, ຈົ່ງຟັງເອົາ,’” ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບບຸກຄົນ ແລະ ຄອບຄົວ: ພຣະຄຳພີໃໝ່ 2023 (2022)
“ວັນທີ 20–26 ເດືອນມີນາ. ມັດທາຍ 13; ລູກາ 8; 13,” ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບບຸກຄົນ ແລະ ຄອບຄົວ: 2023
ວັນທີ 20–26 ເດືອນມີນາ
ມັດທາຍ 13; ລູກາ 8; 13
“ຜູ້ໃດມີຫູຟັງ, ຈົ່ງຟັງເອົາ”
ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານ ມັດທາຍ 13 ແລະ ລູກາ 8; 13, ໃຫ້ຄິດກ່ຽວກັບວິທີທີ່ທ່ານກະກຽມຕົວເອງເພື່ອ “ຟັງ” ແລະ ຮູ້ບຸນຄຸນຕໍ່ຄຳສອນຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໃນຄຳອຸປະມາເຫລົ່ານີ້. ທ່ານຈະເຮັດແນວໃດເພື່ອນຳໃຊ້ຄຳສອນເຫລົ່ານີ້ໃນຊີວິດຂອງທ່ານ?
ບັນທຶກຄວາມປະທັບໃຈຂອງທ່ານ
ຄຳສອນທີ່ໜ້າຊົງຈຳສ່ວນຫລາຍຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດເປັນແບບເລື່ອງລາວທີ່ລຽບງ່າຍ ເອີ້ນວ່າ ຄຳອຸປະມາ. ຄຳອຸປະມາເຫລົ່ານີ້ມີຄວາມໝາຍຫລາຍກວ່າເປັນພຽງແຕ່ເລື່ອງເລັກນ້ອຍກ່ຽວກັບສິ່ງຂອງ ຫລື ເຫດການທຳມະດາເທົ່ານັ້ນ. ມັນບັນຈຸຄວາມຈິງທີ່ປະທັບໃຈກ່ຽວກັບອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າ ສຳລັບຜູ້ທີ່ກຽມພ້ອມທາງວິນຍານ. ໜຶ່ງໃນຈຳນວນຄຳອຸປະມາໃນຕອນຕົ້ນທີ່ບັນທຶກຢູ່ໃນພຣະຄຳພີໃໝ່—ຄຳອຸປະມາເລື່ອງຜູ້ຫວ່ານ (ເບິ່ງ ມັດທາຍ 13:3–23)—ເຊື້ອເຊີນເຮົາໃຫ້ສຳຫລວດຄວາມພ້ອມຂອງເຮົາທີ່ຈະຮັບເອົາພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າ. “ຜູ້ທີ່ມີຢູ່ແລ້ວກໍຈະໄດ້ເພີ່ມຕື່ມອີກ,” ພຣະເຢຊູໄດ້ປະກາດ, “ເພື່ອວ່າເຂົາຈະມີຢ່າງບໍລິບູນ” (ການແປຂອງໂຈເຊັບ ສະມິດ, ມັດທາຍ 13:10 [ໃນ ມັດທາຍ 13:12, ໝາຍເຫດຢູ່ທາງລຸ່ມໜ້າປຶ້ມ ກ ]). ສະນັ້ນ ຂະນະທີ່ເຮົາກະກຽມທີ່ຈະສຶກສາຄຳອຸປະມາຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ—ຫລື ຄຳສອນໃດໆຂອງພຣະອົງ—ຈຸດທີ່ດີທີ່ຈະເລີ່ມຕົ້ນແມ່ນກວດເບິ່ງຫົວໃຈຂອງເຮົາ ແລະ ພິຈາລະນາວ່າເຮົາມີ “ດິນດີ” ໃຫ້ກັບພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າຫລືບໍ່ (ມັດທາຍ 13:8) ຊຶ່ງໃນດິນນັ້ນ ເພື່ອຈະໄດ້ເຕີບໃຫຍ່, ເບັ່ງບານ, ຈະເລີນ, ແລະ ອອກຜົນ ທີ່ຈະເປັນພອນໃຫ້ເຮົາ ແລະ ຄອບຄົວຂອງເຮົາຢ່າງບໍລິບູນ.
ແນວຄິດສຳລັບການສຶກສາພຣະຄຳພີເປັນສ່ວນຕົວ
ມັດທາຍ 13:3–23; ລູກາ 8:4–15; 13:6–9
ໃຈເຮົາຕ້ອງກຽມພ້ອມທີ່ຈະຮັບເອົາພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າ.
ເປັນຫຍັງບາງເທື່ອໃຈເຮົາຈຶ່ງຮັບເອົາຄວາມຈິງ, ແຕ່ບາງເທື່ອເຮົາຄິດທີ່ຈະຕໍ່ຕ້ານມັນ? ການອ່ານຄຳອຸປະມາເລື່ອງຜູ້ຫວ່ານ ສາມາດເປັນໂອກາດທີ່ດີເພື່ອໃຫ້ຄິດກ່ຽວກັບວ່າ ທ່ານຮັບເອົາຄວາມຈິງຈາກພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ດີປານໃດ. ມັນອາດເປັນປະໂຫຍດທີ່ຈະຈັບຄູ່ ຂໍ້ທີ 3–8 ຂອງ ມັດທາຍ 13 ໃສ່ກັບຄຳແປຢູ່ໃນ ຂໍ້ທີ 18–23. ທ່ານຈະເຮັດແນວໃດຈຶ່ງຈະສາມາດກະກຽມ “ດິນດີ” ໃນຕົວທ່ານເອງໄດ້? ມີ “ໜາມ” ບາງຊະນິດໃດແດ່ທີ່ກີດກັນທ່ານຈາກການໄດ້ຍິນຢ່າງແຈ່ມແຈ້ງ ແລະ ເຮັດຕາມພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າ? ທ່ານຈະເອົາຊະນະ “ໜາມ” ເຫລົ່ານີ້ໄດ້ແນວໃດ?
ການສຶກສາຄຳອຸປະມານີ້ ກໍສາມາດເປັນອິດທິພົນໃຫ້ແກ່ວິທີທີ່ທ່ານອ່ານຄຳອຸປະມາໃນ ລູກາ 13:6–9. ແມ່ນຫຍັງຄື “ຜົນ” ທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຢາກໄດ້ຈາກເຮົາ? ເຮົາຈະບຳລຸງດິນຂອງເຮົາໃນວິທີໃດ ເພື່ອວ່າເຮົາຈະ “ເກີດຜົນ”?
ເບິ່ງ ໂມໄຊຢາ 2:9; ແອວມາ 12:10–11; 32:28–43; Dallin H. Oaks, “The Parable of the Sower,” Liahona, May 2015, 32–35 ນຳອີກ.
ມັດທາຍ 13:24–35, 44–52; ລູກາ 13:18–21
ຄຳອຸປະມາຂອງພຣະເຢຊູຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບການເຕີບໂຕ ແລະ ຈຸດໝາຍປາຍທາງຂອງສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະອົງ.
ສາດສະດາໂຈເຊັບ ສະມິດ ໄດ້ສິດສອນວ່າ ຄຳອຸປະມາຕ່າງໆໃນ ມັດທາຍ 13 ບັນຍາຍເຖິງການເຕີບໂຕ ແລະ ຈຸດໝາຍປາຍທາງຂອງສາດສະໜາຈັກໃນຍຸກສຸດທ້າຍ. ທ່ານອາດທົບທວນຖ້ອຍຄຳຂອງສາດສະດາໃນ Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith (2007), 293–303, ຂະນະທີ່ທ່ານພິຈາລະນາສິ່ງທີ່ຄຳອຸປະມາຕ່າງໆດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້ສິດສອນທ່ານກ່ຽວກັບສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າແນວໃດ:
-
ເລື່ອງເຂົ້າດີ ແລະ ເຂົ້ານົກ (13:24–30, 36–43)
-
ເລື່ອງເມັດຜັກກາດ (13:31–32)
-
ເລື່ອງເຊື້ອແປ້ງ (13:33)
-
ເລື່ອງຊັບທີ່ເຊື່ອງໄວ້ ແລະ ໄຂ່ມຸກອັນລ້ຳຄ່າ (13:44–46)
-
ເລື່ອງມອງ (13:47–50)
-
ເລື່ອງເຈົ້າຂອງເຮືອນ (13:52)
ຫລັງຈາກໄດ້ໄຕ່ຕອງຄຳອຸປະມາເຫລົ່ານີ້ແລ້ວ, ທ່ານຮູ້ສຶກໄດ້ຮັບການດົນໃຈໃຫ້ເຮັດສິ່ງໃດຫລາຍຕື່ມອີກ ໃນວຽກງານຂອງສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະຄຣິດໃນຍຸກສຸດທ້າຍ?
ເບິ່ງ ຄູ່ມືພຣະຄຳພີ, “ອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າ ຫລື ອານາຈັກສະຫວັນ,” “ຄຳອຸປະມາ,” scriptures.ChurchofJesusChrist.org ນຳອີກ.
ພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດຄື “ໄຂ່ມຸກເມັດໜຶ່ງທີ່ມີຄ່າແພງຫລາຍທີ່ສຸດ” (ມັດທາຍ 13:46).
ຄົນຊອບທຳຈະຕ້ອງເຕີບໃຫຍ່ໃນບັນດາຄົນຊົ່ວ ຈົນເຖິງທີ່ສຸດຂອງໂລກ.
ວິທີໜຶ່ງທີ່ຈະໃຈ້ແຍກຄຳອຸປະມາເລື່ອງນີ້ ແມ່ນການແຕ້ມຮູບກ່ຽວກັບມັນ ແລະ ຂຽນຄຳແປໃນ ມັດທາຍ 13:36–43 ແລະ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 86:1–7 ໃສ່ກັບຮູບ. ເຂົ້ານົກຄື “ຫຍ້າທີ່ເປັນພິດ, ຕ້ອງລໍຖ້າຈົນກວ່າມັນອອກຮວງຈຶ່ງຈະຮູ້, ເພາະມັນມີລັກສະນະຄືກັນກັບຕົ້ນເຂົ້າດີ” (Bible Dictionary, “Tares”). ຄວາມຈິງໃດແດ່ໃນຄຳອຸປະມາເລື່ອງນີ້ ທີ່ດົນໃຈທ່ານໃຫ້ໝັ້ນຄົງໃນສັດທາ ເຖິງແມ່ນຈະມີຄວາມຊົ່ວຮ້າຍຢູ່ໃນໂລກກໍຕາມ?
“ພວກແມ່ຍິງບາງຄົນ” ໄດ້ບົວລະບັດພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໃນທາງໃດແດ່?
“ສານຸສິດຜູ້ຍິງໄດ້ເດີນທາງໄປກັບພຣະເຢຊູ ແລະ ພວກອັກຄະສາວົກ, ຮຽນຮູ້ຈາກ [ພຣະເຢຊູ] ທາງວິນຍານ ແລະ ຮັບໃຊ້ພຣະອົງທາງໂລກ. … ນອກເໜືອໄປຈາກທີ່ໄດ້ຮັບການປະຕິບັດສາດສະໜາກິດຈາກພຣະເຢຊູແລ້ວ—ຂ່າວປະເສີດແຫ່ງພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະອົງ ແລະ ພອນແຫ່ງການປິ່ນປົວຂອງພຣະອົງ—ຜູ້ຍິງເຫລົ່ານີ້ໄດ້ບົວລະບັດພຣະອົງ, ໂດຍການໃຫ້ເຂົ້າຂອງ ແລະ ການອຸທິດຕົນຂອງພວກເຂົາ” (Daughters in My Kingdom [2017], 4). ພວກຜູ້ຍິງທີ່ຕິດຕາມພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດກໍໄດ້ສະແດງປະຈັກພະຍານທີ່ມີພະລັງເຖິງພຣະອົງນຳອີກ (ເບິ່ງ Linda K. Burton, “Certain Women,” Liahona, May 2017, 12–15).
ແນວຄິດສຳລັບການສຶກສາພຣະຄຳພີເປັນຄອບຄົວ ແລະ ການສັງສັນໃນຕອນແລງ
-
ມັດທາຍ 13.ຂະນະທີ່ສະມາຊິກໃນຄອບຄົວຂອງທ່ານອ່ານຄຳອຸປະມາຕ່າງໆຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ, ເຂົາເຈົ້າອາດມັກຄິດກ່ຽວກັບຄຳອຸປະມາຂອງຕົນເອງ ທີ່ສິດສອນຄວາມຈິງດຽວກັນກ່ຽວກັບອານາຈັກສະຫວັນ (ສາດສະໜາຈັກ), ໂດຍການໃຊ້ສິ່ງຂອງ ຫລື ສະຖານະການທີ່ຄ້າຍຄືກັນນັ້ນ.
-
ມັດທາຍ 13:3–23; ລູກາ 8:4–15.ຫລັງຈາກການອ່ານຄຳອຸປະມາເລື່ອງຜູ້ຫວ່ານນຳກັນ, ຄອບຄົວຂອງທ່ານອາດສົນທະນາຄຳຖາມຄືກັນກັບດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້: ແມ່ນຫຍັງສາມາດເຮັດໃຫ້ “ພື້ນດິນ” (ໃຈຂອງເຮົາ) ມີ “ຫີນຫລາຍ” ຫລື “ຫຸ້ມຮັດ” ພຣະຄຳ? ເຮົາຈະເຮັດແນວໃດຈຶ່ງຈະແນ່ໃຈວ່າ ພື້ນດິນຂອງເຮົາເປັນດິນດີ ແລະ ເກີດຜົນ?
ຖ້າຫາກທ່ານມີລູກນ້ອຍໃນຄອບຄົວຂອງທ່ານ, ອາດເປັນສິ່ງມ່ວນຊື່ນທີ່ຈະເຊື້ອເຊີນສະມາຊິກໃນຄອບຄົວບາງຄົນໃຫ້ສະແດງໃນຫລາຍວິທີທາງ ເພື່ອກະກຽມໃຈຂອງເຮົາໃຫ້ຟັງພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າ ຂະນະທີ່ສະມາຊິກໃນຄອບຄົວຄົນອື່ນໆເດົາວ່າເຂົາເຈົ້າກຳລັງເຮັດຫຍັງ.
-
ມັດທາຍ 13:13–16.ທ່ານຈະສາມາດຊ່ວຍສະມາຊິກໃນຄອບຄົວຂອງທ່ານໃຫ້ເຂົ້າໃຈຄວາມສຳຄັນຂອງຄວາມເຕັມໃຈທີ່ຈະຮັບເອົາພຣະຄຳຂອງພຣະຄຣິດໄດ້ແນວໃດ? ເພື່ອສາທິດຄຳວ່າ “ຟັງແຕ່ກໍບໍ່ໄດ້ຍິນ,” ທ່ານອາດຢາກປິດຫູຂອງສະມາຊິກໃນຄອບຄົວຄົນໜຶ່ງ ຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານ ມັດທາຍ 13:13–16 ຄ່ອຍໆ. ສະມາຊິກໃນຄອບຄົວຜູ້ນັ້ນສາມາດເຂົ້າໃຈຫລາຍປານໃດຈາກຂໍ້ເຫລົ່ານີ້? ມີທາງໃດແດ່ທີ່ເຮົາສາມາດເປີດຕາ, ເປີດຫູ, ແລະ ເປີດໃຈຂອງເຮົາຕໍ່ພຣະຄຳຂອງພຣະເຈົ້າ?
-
ມັດທາຍ 13:44–46.ຜູ້ຊາຍສອງຄົນຢູ່ໃນຄຳອຸປະມາເຫລົ່ານີ້ ມີຫຍັງທີ່ຄືກັນ? ມີສິ່ງອື່ນອີກບໍທີ່ເຮົາຄວນເຮັດເປັນສ່ວນຕົວ ແລະ ເປັນຄອບຄົວ ເພື່ອໃຫ້ອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າມີຄວາມສຳຄັນກວ່າໝູ່ໃນຊີວິດຂອງເຮົາ?
-
ລູກາ 13:11–17.ມີສະມາຊິກໃນຄອບຄົວຄົນໃດບໍທີ່ເຄີຍມີປະສົບການ ທີ່ເຮັດໃຫ້ “[ພວກເຂົາ] ຢືນຊື່ບໍ່ໄດ້”? ເຮົາຮູ້ຈັກຄົນໃດບໍຜູ້ຮູ້ສຶກແບບດຽວກັນນີ້? ເຮົາຈະຊ່ວຍໄດ້ແນວໃດ? ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ “ພົ້ນຈາກ” ພະຍາດໂລຄາຂອງເຮົາແນວໃດ?
ສຳລັບແນວຄິດເພີ່ມເຕີມກ່ຽວກັບການສິດສອນເດັກນ້ອຍ, ໃຫ້ເບິ່ງ this week’s outline ໃນ Come, Follow Me—For Primary.
ເພງແນະນຳ: “ເຮັດແຕ່ຄວາມດີ,” ເພງສວດ ແລະ ເພງຂອງເດັກນ້ອຍ, 38.
ການປັບປຸງການສິດສອນຂອງເຮົາ
ທ່ອງຈຳຂໍ້ພຣະຄຳພີ. ໃຫ້ເລືອກເອົາຂໍ້ພຣະຄຳພີທີ່ມີຄວາມໝາຍຕໍ່ຄອບຄົວຂອງທ່ານໂດຍສະເພາະ, ແລະ ເຊື້ອເຊີນສະມາຊິກໃນຄອບຄົວໃຫ້ທ່ອງຈຳມັນ. ແອວເດີ ຣິເຈີດ ຈີ ສະກາດ ໄດ້ສິດສອນວ່າ, “ຂໍ້ພຣະຄຳພີໃດທີ່ເຮົາທ່ອງຈຳ ຈະກາຍເປັນເພື່ອນທີ່ຍືນຍົງ ຊຶ່ງບໍ່ອ່ອນແອເມື່ອເວລາຜ່ານໄປ” (“The Power of Scripture,” Liahona, Nov. 2011, 6).
Parable of the Sower [ຄຳອຸປະມາເລື່ອງຜູ້ຫວ່ານ], ໂດຍ ຈອດ ໂຊເປີ