« ថ្ងៃទី ១០–១៦ ខែ មេសា ។ ម៉ាថាយ ១៥–១៧; ម៉ាកុស ៧–៩ ៖ ‹ ទ្រង់ជាព្រះគ្រីស្ទ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០២៣ ( ឆ្នាំ ២០២២ )
« ថ្ងៃទី ១០–១៦ ខែ មេសា ។ ម៉ាថាយ ១៥–១៧; ម៉ាកុស ៧–៩ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២៣
ការប្រែរូប ដោយ ខាល ហេនរីក ប្លក់
ថ្ងៃទី ១០–១៦ ខែ មេសា
ម៉ាថាយ ១៥–១៧; ម៉ាកុស ៧–៩
« ទ្រង់ជាព្រះគ្រីស្ទ »
ការអានព្រះគម្ពីរយាងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធឲ្យចូលមកក្នុងជីវិតរបស់បងប្អូន ។ បេសកកម្មដ៏សំខាន់បំផុតមួយរបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ គឺត្រូវថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ នៅពេលបងប្អូនអានព្រះគម្ពីរនៅសប្តាហ៍នេះ សូមយកចិត្តទុកដាក់លើអារម្មណ៍ខាងវិញ្ញាណ ដែលពង្រឹងទីបន្ទាល់របស់បងប្អូនអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន
តើវាមិនចម្លែកទេឬអីដែលពួកផារិស៊ី និងពួកសាឌូស៊ី តម្រូវឲ្យព្រះយេស៊ូវបង្ហាញដល់ពួកគេនូវ « ទីស្គាល់មួយពីស្ថានសួគ៌ » នោះ ? តើអព្ភូតហេតុរបស់ទ្រង់ដែលមនុស្សជាច្រើនបានដឹងពុំគ្រប់គ្រាន់ទេឬអី ? ចុះចំណែកឯការបង្រៀនដ៏ប្រកបដោយអានុភាព ឬវិធីជាច្រើនដែលទ្រង់បានបំពេញតាមការព្យាករណ៍ពីបុរាណវិញនោះ ? តម្រូវការរបស់ពួកគេធ្វើឡើងពុំគ្រាន់តែជាការខ្វះទីស្គាល់មួយនោះទេ ប៉ុន្តែដោយសារការមិនព្រម « យល់ពីទីសម្គាល់ » ហើយទទួលយកវិញទេតើ ។ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១៦:១–៤) ។
ពេត្រុសដូចជាពួកផារិស៊ី និងពួកសាឌូស៊ី ដែរបានធ្វើជាសាក្សីចំពោះអព្ភូតហេតុរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ហើយបានស្ដាប់ឮការបង្រៀនរបស់ទ្រង់ ។ ប៉ុន្តែទីបន្ទាល់ដ៏ច្បាស់របស់ពេត្រុសគឺ « ទ្រង់ជាព្រះគ្រីស្ទ ជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់ » ពុំមែនកើតមកពីញាណខាងរូបកាយរបស់គាត់ទេ—គឺកើតចេញមកពី « សាច់ និងឈាម » របស់គាត់វិញ ។ ទីបន្ទាល់របស់គាត់ត្រូវបានបើកសម្ដែងដល់គាត់ ដោយ « ព្រះវរបិតាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ » របស់យើង ។ វិវរណៈ គឺជាសិលាដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះស្ថាបនាសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ តាំងពីជំនាន់នោះ រហូតដល់ឥឡូវនេះ—ជាវិវរណៈមកពីស្ថានសួគ៌ទៅកាន់ពួកអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ ។ ហើយនេះគឺជាសិលាដែលយើងអាចស្ថាបនាភាពជាសិស្សរបស់យើង—ជាវិវរណៈថា ព្រះយេស៊ូវគឺជាព្រះគ្រីស្ទ ហើយថាពួកអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់កាន់ « កូនសោទាំងឡាយនៃព្រះនគរ » ។ នៅពេលយើងស្ថាបនានៅលើគ្រឹះនេះ « ទ្វារស្ថានឃុំព្រលឹងមនុស្សស្លាប់នឹងមិនដែលឈ្នះ [ យើង ] ឡើយ » ( ម៉ាថាយ ១៦:១៥–១៩ ) ។
គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន
ទីបន្ទាល់មួយអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទកើតមកពីវិវរណៈ ។
ប្រសិនបើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទសួរដល់មនុស្សនៅសព្វថ្ងៃនេះថា « តើមនុស្សទាំងឡាយ គេថាកូនមនុស្សជាអ្នកណា ? » តើពួកគេអាចនឹងនិយាយយ៉ាងណា ? តើបងប្អូននឹងឆ្លើយតបយ៉ាងដូចម្ដេច បើព្រះយេស៊ូវបានសួរបងប្អូន « តើអ្នកថាយើងជានរណា ? » ( សូមមើល ម៉ាថាយ ១៦:១៣–១៥ ) ។
ចូរពិចារណានូវទីបន្ទាល់របស់បងប្អូនអំពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងរបៀបដែលបងប្អូនទទួលបានវា ។ តើបងប្អូនរៀនអ្វីខ្លះមកពី ម៉ាថាយ ១៦:១៥–១៧ ដែលអាចពង្រឹងដល់ទីបន្ទាល់ ? បើបងប្អូនចង់រៀនបន្ថែមអំពីទីបន្ទាល់ និងវិវរណៈផ្ទាល់ខ្លួន សូមរកមើលខគម្ពីរទាំងនេះ ៖ យ៉ូហាន ១៥:២៦; នីហ្វៃទី២ ៣១:១៧–១៨; អាលម៉ា ៥:៤៥–៤៨; និង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨:២–៣ ។
សូមមើលផងដែរ « President Nelson: Hear Him—Personal Revelation » ( វីដេអូ ) នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ។
ម៉ាថាយ ១៦:១៣–១៩; ១៧:១–៩; ម៉ាកុស ៩:២–៩
« កូនសោនៃនគរស្ថានសួគ៌ » គឺមាននៅលើផែនដីសព្វថ្ងៃនេះ ។
« កូនសោនៃនគរស្ថានសួគ៌ » ដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានសន្យាប្រទានឲ្យពេត្រុស គឺជាកូនសោទាំងឡាយនៃបព្វជិតភាព ( ម៉ាថាយ ១៦:១៩ ) ។ តើកូនសោបព្វជិតភាពគឺជាអ្វី ? ហេតុអ្វីយើងត្រូវការវា ? សូមពិចារណាសំណួរទាំងនេះ ពេលដែលបងប្អូនអានអំពីការសន្យារបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុង ម៉ាថាយ ១៦:១៣–១៩ និងការបំពេញការសន្យានៅក្នុង ម៉ាថាយ ១៧:១–៩; ម៉ាកុស ៩:២–៩ ( សូមមើលផងដែរ ការបកប្រែដោយយ៉ូសែប ស៊្មីធ, ម៉ាកុស ៩:៣ [ នៅក្នុង ម៉ាកុស ៩:៤ ] ) ។
ធនធានផ្សេងៗទៀតដើម្បីជួយបងប្អូនឲ្យរៀនអំពីកូនសោបព្វជិតភាព រួមមាន គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៦៥:២; ១០៧:១៨–២០; ១១០:១១–១៦; ១២៨:៩–១១; « កូនសោទាំងឡាយនៃបព្វជិតភាព » នៅក្នុង សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ( នៅលើគេហទំព័រ scriptures.ChurchofJesusChrist.org ); និងសារលិខិតរបស់អែលឌែរ ហ្គែរី អ៊ី ស្ទីវ៉ែនសុន « Where Are the Keys and Authority of the Priesthood? » ( Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៦ ទំព័រ ២៩–៣២ ) ។ ខណៈកំពុងសិក្សាធនធានទាំងនេះ សូមពិចារណាក្នុងការធ្វើបញ្ជីមួយនៃអ្វីដែលបងប្អនរៀនអំពីកូនសោបព្វជិតភាព និងពរជ័យទាំងឡាយដែលបានមកពីកូនសោបព្វជិតភាពទាំងនោះ ។ ហេតុអ្វីបងប្អូនគិតថា កូនសោមួយជានិមិត្តសញ្ញាដ៏ល្អសម្រាប់សិទ្ធិដើម្បីដឹកនាំការបម្រើខាងបព្វជិតភាព ?
សូមមើលផងដែរ ដាល្លិន អេក អូក « The Melchizedek Priesthood and and the Keys » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០២០ ទំព័រ ៦៩–៧២; Bible Dictionary « Transfiguration, Mount of » ។
កូនសោទាំងឡាយនៃបព្វជិតភាព គឺជាសិទ្ធិអំណាចដើម្បីដឹកនាំការប្រើប្រាស់បព្វជិតភាព ។
ម៉ាថាយ ១៧:១៤–២១; ម៉ាកុស ៩:១៤–២៩
ខណៈកំពុងស្វែងរកសេចក្ដីជំនឿដែលខ្លាំងជាងមុន នោះខ្ញុំអាចចាប់ផ្ដើមជាមួយនឹងសេចក្ដីជំនឿដែលខ្ញុំមាន ។
ឪពុកម្នាក់បានលើកឡើងនៅក្នុង ម៉ាថាយ ១៧ និង ម៉ាកុស ៩ មានហេតុផលដើម្បីមានភាពមិនប្រាកដថា ព្រះយេស៊ូវអាចព្យាបាលកូនប្រុសរបស់គាត់បានឬយ៉ាងណា ។ គាត់បានសុំឲ្យពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវព្យាបាលកូនប្រុសគាត់ ហើយពួកគេពុំអាចព្យាបាលបាន ។ ប៉ុន្តែពេលដែលគាត់បានទូលសូមដល់ព្រះអង្គសង្គ្រោះដើម្បីបានអព្ភូតហេតុមួយ នោះគាត់បានជ្រើសរើសដើម្បីបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿ ។ គាត់បាននិយាយថា « ខ្ញុំជឿហើយ លោកម្ចាស់អើយ » បន្ទាប់មក ដោយបានទទួលស្គាល់ថាសេចក្ដីជំនឿរបស់គាត់ពុំល្អឥតខ្ចោះ នោះគាត់បានបន្ថែមថា « សូមជួយចំពោះសេចក្តីណាដែលខ្ញុំមិនជឿផង » ។
តើព្រះវិញ្ញាណបង្រៀនបងប្អូនអ្វីខ្លះ នៅពេលបងប្អូនអានអំពីអព្ភូតហេតុនេះ ? តើព្រះវរបិតាសួគ៌បានជួយបងប្អូនបង្កើនសេចក្ដីជំនឿរបស់បងប្អូនដោយរបៀបណា ? តើបងប្អូនអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីស្ថាបនានៅលើសេចក្ដីជំនឿដែលបងប្អូនមានរួចហើយនោះ ? ប្រហែលជាបងប្អូនអាចប្រមូលផ្ដុំបញ្ជីខគម្ពីរ សារលិខិតសន្និសិទ ឬបទពិសោធន៍នានាដែលបានជួយពង្រឹងដល់សេចក្ដីជំនឿរបស់បងប្អូន ។
សូមមើលផងដែរ ជែហ្រ្វី អ័រ ហូឡិន « Lord, I Believe » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៣ ទំព័រ ៩៣–៩៥ ។
គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្នុងគ្រួសារ
-
ម៉ាថាយ ១៥:៧–៩; ម៉ាកុស ៧:៦–៧ ។តើអ្វីទៅជាភាពខុសគ្នារវាងការគោរពព្រះតែបបូរមាត់ ឬពាក្យសម្ដីរបស់យើង និងការគោរពព្រះចេញពីដួងចិត្តរបស់យើង ?
-
ម៉ាថាយ ១៥:១៧–២០; ម៉ាកុស ៧:១៨–២៣ ។ហេតុអ្វីយើងប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះអ្វីដែលយើងដាក់ចូលក្នុងមាត់របស់យើង ? ផ្អែកលើអ្វីដែលព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀននៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ហេតុអ្វីយើងគប្បីត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នបន្ថែមទៀតចំពោះអ្វីដែលចេញពីមាត់យើង—និងអ្វីដែលចេញពីចិត្តរបស់យើង ? តើយើងអាចរក្សាដួងចិត្តរបស់យើងឲ្យបរិសុទ្ធដោយរបៀបណា ?
-
ម៉ាថាយ ១៦:១៥–១៧ ។តើព្រះបើកបង្ហាញដល់យើងថា ព្រះយេស៊ូវគឺជា « ព្រះគ្រីស្ទ ជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់ » យ៉ាងដូចម្ដេច ? ( ខទី ១៦ ) ។ តើយើងអាចរៀបចំខ្លួនយើង ដើម្បីទទួលវិវរណៈនេះពីទ្រង់តាមរបៀបណា ?
-
ម៉ាថាយ ១៦:១៣–១៩; ១៧:១–៩ ។ដើម្បីបង្រៀនកុមារអំពីកូនសោបព្វជិតភាព បងប្អូនអាចប្រាប់ពីដំណើររឿងរបស់អែលឌើរ ហ្គែរី អ៊ី ស្ទីវ៉ែនសុន អំពីឡានរបស់លោកជាប់សោ ហើយលោកនៅខាងក្រៅ ( សូមមើលវីដេអូ « Where Are the Keys? » នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) ។ បងប្អូនអាចឲ្យកូនៗរបស់បងប្អូនប្រើកូនសោទាំងឡាយដើម្បីចាក់បើកចូលក្នុងផ្ទះ ក្នុងឡាន ឬនៅកន្លែងណាផ្សេងទៀតដែលជាប់សោ។ សូមពិចារណាធ្វើការបង្ហាញរូបភាពមួយរបស់ប្រធានសាសនាចក្រ ហើយថ្លែងទីបន្ទាល់ថា លោកកាន់គ្រប់កូនសោនៃបព្វជិតភាពដូចពេត្រុសផងដែរ ។
2:51 -
ម៉ាថាយ ១៧:២០ ។ដោយមានជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះពួកព្យាការីដូចជាអាចរំកិលភ្នំចេញបាន ( សូមមើល យ៉ាកុប ៤:៦; ម៉ូសេ ៧:១៣ ) ។ ប៉ុន្តែជាធម្មតា នោះពុំមែនជាអព្ភូតហេតុដែលយើងត្រូវការនោះទេ ។ ប្រធាន អិម រ័សុល បាឡឺដ បានបង្រៀន ៖ « បើយើងមានសេចក្ដីជំនឿដូចជាគ្រាប់ពូជតូចមួយ នោះព្រះអម្ចាស់អាចជួយយើងឲ្យរើភ្នំនៃការបាក់ទឹកចិត្ត និងការសង្ស័យនៅក្នុងកិច្ចការនៅចំពោះមុខយើង កាលយើងបម្រើជាមួយនឹងកូនចៅរបស់ព្រះ រួមបញ្ចូលទាំងសមាជិកគ្រួសារ សមាជិកសាសនាចក្រ និងអស់អ្នកដែលពុំមែនជាសមាជិកសាសនាចក្រផងដែរ » ( « Precious Gifts from God » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៨ ទំព័រ ១០ ) ។ តើមានភ្នំមួយចំនួនណាខ្លះទៀតនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងដែលចាំបាច់ត្រូវរំកិលចេញ ? តើយើងអាចបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះចេស្ដារបស់ព្រះដើម្បីជួយយើងរំកិលភ្នំទាំងនេះចេញដោយរបៀបណា ?
ចំពោះគំនិតបន្ថែម សម្រាប់ការបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់អង្គការបឋមសិក្សា ។
ទំនុកតម្កើងដែលលើកទឹកចិត្តឲ្យប្រើ ៖ « ខ្ញុំជឿលើព្រះគ្រីស្ទ » ទំនុកតម្កើង ល.រ. ៧៥ ។
ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង
ជួបជុំគ្នាជាញឹកញាប់ ។ ប្រធាន ហិនរី ប៊ី អាវរិង បានបង្រៀនថា ៖ « សូមកុំខកខានឱកាសណាមួយឲ្យសោះក្នុងការប្រមូលផ្ដុំកូនចៅមកជុំគ្នារៀនពីគោលលទ្ធិរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ គ្រាដូច្នោះគឺមានយ៉ាងកម្របើប្រៀបធៀបនឹងការខិតខំរបស់មារសត្រូវ » ( « The Power of Teaching Doctrine » Ensign ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៩៩៩ ទំព័រ ៧៤ ) ។
លោកគ្រូអើយ ខ្ញុំបាននាំកូនខ្ញុំមកឯលោក ដោយ វ៉លធើរ រ៉េន