« ថ្ងៃទី ៣១ ខែ កក្កដា–ថ្ងៃទី ៦ ខែ សីហា ។ កិច្ចការ ២២–២៨ ៖ ‹ ជាអ្នកបម្រើ ហើយជាទីបន្ទាល់ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០២៣ ( ឆ្នាំ ២០២២ )

« ថ្ងៃទី ៣១ ខែ កក្កដា–ថ្ងៃទី ៦ ខែ សីហា ។ កិច្ចការ ២២–២៨ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២៣

ថ្ងៃទី ៣១ ខែ កក្កដា–ថ្ងៃទី ៦ ខែ សីហា

កិច្ចការ ២២–២៨

« ជាអ្នកបម្រើ ហើយជាទីបន្ទាល់ »

ចំណាប់អារម្មណ៍មកពីព្រះវិញ្ញាណជាញឹកញាប់កើតមានដោយស្ងប់ស្ងាត់ ហើយពេលខ្លះមានក្នុងរយៈពេលដ៏ខ្លី ។ ការកត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូននាំឲ្យបងប្អូននឹកគិតអំពីវាកាន់តែស៊ីជម្រៅ ។ នៅពេលបងប្អូនអាន កិច្ចការ ២២–២៨ សូមកត់ត្រាគំនិត និងអារម្មណ៍ដែលកើតមានចំពោះបងប្អូនទុក ហើយចំណាយពេលសញ្ជឹងគិតអំពីវា ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់បងប្អូន

ប្រធាន ថូម៉ាស អេស ម៉នសុន បានសន្យាថា « នៅពេលយើងស្ថិតនៅក្នុងកិច្ចការរបស់ព្រះអម្ចាស់ នោះយើងនឹងទទួលបានជំនួយពីព្រះអម្ចាស់ » ( « To Learn, to Do, to Be » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៨ ទំព័រ ៦២ ) ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយយើងពុំទទួលបានផ្លូវរលោងស្អាត និងលំហូរនៃភាពជោគជ័យឥតមានទីបញ្ចប់នោះទេ ។ ជាការសរបញ្ជាក់នៃរឿងនេះ យើងពុំចាំបាច់រកមើលអ្វីច្រើនបន្ថែមជាងសាវកប៉ុលនោះទេ ។ កិច្ចការរបស់លោកមកពីព្រះអង្គសង្គ្រោះគឺ « ប្រកាសឈ្មោះខ្ញុំដល់ពួកសាសន៍ដទៃ និងពួកស្តេច ហើយនិងពួកកូនចៅសាសន៍អ៊ីស្រាអែលផង » ( កិច្ចការ ៩:១៥ ) ។ នៅក្នុង ជំពូក ២២–២៨ នៃកិច្ចការ យើងមើលឃើញប៉ុលបំពេញកិច្ចការរបស់លោក ហើយប្រឈមមុខនឹងការផ្ទុយដ៏ធំ—ការចាប់ដាក់ខ្នោះ ការដាក់គុក ការវាយដំខាងរាងកាយ ការលិចទូក ព្រមទាំងត្រូវពស់ចឹកទៀត ។ ប៉ុន្តែយើងក៏មើលឃើញថា ព្រះយេស៊ូវ « គង់ជិតគាត់ មានព្រះបន្ទូលថា ចូរសង្ឃឹមឡើងប៉ុលអើយ » ( កិច្ចការ ២៣:១១ ) ។ បទពិសោធន៍របស់ប៉ុលគឺជាការរំឭកដ៏បំផុសគំនិតមួយថា ការហៅរបស់ព្រះអម្ចាស់ឲ្យ « ទៅប្រកាសប្រាប់ពីដំណឹងល្អ [ របស់ទ្រង់ ] ដោយសំឡេងរីករាយ » គឺមកជាមួយនឹងការសន្យានេះ ៖ « ចូរលើកចិត្តអ្នកឡើង ហើយអរសប្បាយចុះ ដ្បិតយើងនៅកណ្ដាលពួកអ្នក » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២៩:៤–៥; សូមមើលផងដែរ ម៉ាថាយ ២៨:១៩–២០ ) ។

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន

កិច្ចការ ២២:១–២១; ២៦:១–២៩

ពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទចែកចាយទីបន្ទាល់របស់ពួកលោកយ៉ាងមោះមុត ។

នៅពេលប៉ុលបានថ្លែងទីបន្ទាល់ប្រកបដោយអានុភាពដែលបានកត់ត្រានៅក្នុង កិច្ចការ ២២ និង ២៦ លោកត្រូវបានពួកទាហានរ៉ូមចាប់ជាអ្នកទោស ។ មនុស្សដែលលោកបានថ្លែងទៅកាន់នោះ មានអំណាចកាត់ទោសឲ្យលោកស្លាប់បាន ។ ប៉ុន្តែលោកជ្រើសរើសថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និង « ការជាក់ស្ដែងពីស្ថានសួគ៌ » ( កិច្ចការ ២៦:១៩ ) ដែលលោកបានទទួលដោយមោះមុត ។ តើមានអ្វីខ្លះបានបំផុសគំនិតដល់បងប្អូនអំពីពាក្យសម្ដីរបស់លោក ? សូមពិចារណាអំពីឱកាសដែលបងប្អូនត្រូវចែកចាយទីបន្ទាល់របស់បងប្អូន ។ ឧទាហរណ៍ តើមិត្តភក្ដិរបស់បងប្អូនដឹងពីអារម្មណ៍របស់បងប្អូនចំពោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែរឬទេ ? ឬតើពេលណាជាពេលចុងក្រោយដែលបងប្អូនបានប្រាប់ដល់គ្រួសារបងប្អូន អំពីរបៀបដែលបងប្អូនទទួលបានទីបន្ទាល់អំពីដំណឹងល្អ ?

នៅពេល យ៉ូសែប ស៊្មីធ វ័យក្មេងត្រូវបានគេចំអកឲ្យដោយសារការប្រាប់អំពីការនិមិត្តដំបូងរបស់លោក លោកបានទទួលការបំផុសគំនិតតាមរបៀបដែលប៉ុលបានថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីការនិមិត្តរបស់លោក ( សូមមើល យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:២៤–២៥ ) ។ តើបងប្អូននឹងសង្ខេបអ្វីដែល យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានរៀនមកពីប៉ុលយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើបងប្អូនរៀនអ្វីខ្លះមកពីសាក្សីរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទទាំងពីររូបនេះ ?

សូមមើលផងដែរ នែល អិល អាន់ឌើរសិន « We Talk of Christ » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០២០ ទំព័រ ៨៨–៩១ ។

កិច្ចការ ២៣:១០–១១; ២៧:១៣–២៥, ៤០–៤៤

ព្រះអម្ចាស់គង់នៅជិតអស់អ្នកដែលព្យាយាមបម្រើទ្រង់ ។

ដូចជាការបម្រើរបស់ប៉ុលបានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ ការលំបាកនានានៅក្នុងជីវិតរបស់យើងគឺពុំមែនជាទីសម្គាល់ថា ព្រះពុំអនុម័តចំពោះកិច្ចការដែលយើងកំពុងធ្វើនោះទេ ។ តាមពិត ពេលខ្លះនៅក្នុងពេលលំបាកទាំងនោះ យើងបានទទួលអារម្មណ៍គាំទ្រមកពីព្រះអង្គខ្លាំងបំផុត ។ វាអាចនឹងជារឿងគួរចាប់អារម្មណ៍ដើម្បីរំឭកពីអ្វីដែលបងប្អូនកំពុងអានថ្មីៗនេះអំពីការបម្រើរបស់ប៉ុល ហើយសរសេររឿងមួយចំនួនដែលលោកបានស៊ូទ្រាំ ( សូមមើល ឧទាហរណ៍ កិច្ចការ ១៤:១៩–២០; ១៦:១៩–២៧; ២១:៣១–៣៤; ២៣:១០–១១; ២៧:១៣–២៥, ៤០–៤៤ ) ។ តើព្រះអម្ចាស់បានគង់នៅក្បែរលោកយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើព្រះអម្ចាស់បានគង់នៅក្បែរបងប្អូនយ៉ាងដូចម្ដេច ?

កិច្ចការ ២៤:២៤–២៧; ២៦:១–៣, ២៤–២៩; ២៧

មានសុវត្ថិភាព និងភាពសុខសាន្តនៅក្នុងការស្ដាប់តាមពាក្យសម្ដីរបស់ពួកអ្នកបម្រើរបស់ព្រះ ។

នៅក្នុងការបម្រើរបស់លោក ប៉ុលបានថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ដ៏មានអនុភាព ។ មនុស្សជាច្រើនបានទទួលយកទីបន្ទាល់របស់លោក ប៉ុន្តែពុំមែនមនុស្សទាំងអស់ធ្វើតាមនោះទេ ។ នៅពេលបងប្អូនអាន កិច្ចការ ២៤:២៤–២៧ និង កិច្ចការ ២៦:១–៣, ២៤–២៩ សូមរកមើលពាក្យ និងឃ្លាទាំងឡាយដែលបង្ហាញអំពីប្រតិកម្មដែលពួកអ្នកគ្រប់គ្រងសាសន៍រ៉ូមនៅស្រុកយូដាបានមានចំពោះការបង្រៀនរបស់ប៉ុល ៖

ភេលីច
ភេស្ទុស
ស្ដេចអ័គ្រីប៉ា

ខណៈកំពុងធ្វើដំណើរតាមសំពៅទៅទីក្រុងរ៉ូមដើម្បីទទួលការកាត់ទោសពីសេសា នោះប៉ុលបានព្យាករថា « នឹងមានអន្តរាយ និងការខូចខាតជាច្រើន » នឹងកើតមានចំពោះសំពៅ និងអ្នកធ្វើដំណើរ ( កិច្ចការ ២៧:១០ ) ។ សូមអាន ជំពូក ២៧ ដើម្បីស្វែងរកមើលថាតើមនុស្សនៅលើសំពៅរបស់ប៉ុលមានប្រតិកម្មយ៉ាងណាចំពោះការព្រមានរបស់លោក ។ តើបងប្អូនរកឃើញមេរៀនអ្វីខ្លះសម្រាប់ខ្លួនបងប្អូនចេញមកពីបទពិសោធន៍របស់ពួកគេនោះ ?

តើបងប្អូនធ្លាប់មានប្រតិកម្មដូចជាមនុស្សទាំងនេះឬទេ នៅពេលបងប្អូនស្ដាប់ឮការបង្រៀនរបស់អ្នកដឹកនាំសាសនាចក្រ ? តើមានផលវិបាកមួយចំនួនអ្វីខ្លះដែលអាចកើតឡើងមកពីការមានប្រតិកម្មតាមរបៀបនេះ ? តើបងប្អូនរៀនអ្វីខ្លះមកពីដំណើររឿងទាំងនេះអំពីការស្ដាប់តាមដំបូន្មានរបស់ព្រះអម្ចាស់តាមរយៈពួកអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ ?

សូមមើលផងដែរ នីហ្វៃទី២ ៣៣:១–២; ឌី ថត គ្រីស្តូហ្វឺសិន « The Voice of Warning » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៧ ទំព័រ ១០៨–១១; « Follow the Living Prophet » Teachings of Presidents of the Church: Ezra Taft Benson ( ឆ្នាំ ២០១៤ ) ទំព័រ ១៤៧–៥៥ ។

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ

កិច្ចការ ២៤:១៦ ។ពីមុនការផ្លាស់ប្រែចិត្តជឿរបស់លោក ប៉ុលមានប្រវត្តិយ៉ាងច្រើនអំពីចិត្តសៅហ្មងនៅចំពោះព្រះ ។ ប៉ុន្តែដោយសារលោកមានឆន្ទៈដើម្បីប្រែចិត្ត លោកអាចមកនិយាយថា « ដូច្នេះខ្ញុំអនុវត្តក្នុងខ្លួនឲ្យមានមនសិការជាប់ជានិច្ចដើម្បីកុំឲ្យសតិទាស់ចំពោះព្រះ និងចំពោះមនុស្សគ្រប់រូបឡើយ » ( សូមមើលផងដែរ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៣៥:៤–៥ ) ។ តើយើងអាចដកយកចិត្តសៅហ្មងចំពោះព្រះ និងអ្នកដទៃចេញពីមនសិការរបស់យើងបានយ៉ាងដូចម្ដេច ?

កិច្ចការ ២៦:១៦–១៨ ។នៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ តើព្រះអម្ចាស់បានហៅឲ្យប៉ុលទៅធ្វើអ្វីខ្លះ ? តើមានឱកាសអ្វីខ្លះដែលយើងត្រូវធ្វើរឿងស្រដៀងគ្នានេះ ?

កិច្ចការ ២៨:១–៩ ។តើមាននរណាម្នាក់នៅក្នុងគ្រួសាររបស់បងប្អូនដូចជាសត្វពស់ឬទេ ? បងប្អូនអាចនឹងចង់សុំបុគ្គល ឬសមាជិកគ្រួសារដទៃទៀតឲ្យប្រាប់រឿងដែលមាននៅក្នុង កិច្ចការ ២៨:១–៩ ។ កូនៗរបស់បងប្អូនអាចនឹងចូលចិត្តគូររូបមួយចេញមកពីរឿងទាំងនោះ ឬសម្ដែងរឿង ។ តើមានមេរៀនអ្វីខ្លះដែលយើងអាចរៀនពីដំណើររឿងទាំងនេះ ? រឿងមួយអាចជា ព្រះអម្ចាស់បានបំពេញតាមការសន្យារបស់ទ្រង់ចំពោះពួកអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់ ។ ឧទាហរណ៍ បងប្អូនអាចប្រៀបធៀបការសន្យាដែលបានធ្វើឡើងនៅក្នុង ម៉ាកុស ១៦:១៨ នឹងការបំពេញតាមនៅក្នុងបទពិសោធន៍របស់ប៉ុល ។ បងប្អូនក៏អាចរកមើលការសន្យាមួយដែលបានធ្វើឡើងដោយអ្នកបម្រើម្នាក់របស់ព្រះអម្ចាស់ចេញមកពីសុន្ទរកថាសន្និសីទទូទៅថ្មីៗមួយ—ប្រហែលជាការសន្យាមួយដែលមានអត្ថន័យចំពោះគ្រួសារបងប្អូន—ហើយដាក់តាំងវានៅក្នុងគេហដ្ឋានរបស់បងប្អូន ។ តើយើងអាចបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿរបស់យើងថា ការសន្យានេះនឹងត្រូវបានបំពេញដោយរបៀបណា ?

កិច្ចការ ២៨:២២–២៤ ។ដូចជាព្រះវិហារនៅជំនាន់របស់ប៉ុល ( ដែលហៅថា « ពួកអ្នកកាន់សាសនានេះ » នៅក្នុង ខទី ២២ ) សាសនាចក្របច្ចុប្បន្នក៏ត្រូវគេ « និយាយអាក្រក់ » ជាញឹកញាប់ផងដែរ ។ នៅពេលមនុស្សនិយាយជំទាស់នឹងព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ តើប៉ុលបានឆ្លើយតបយ៉ាងដូចម្ដេច ? តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះពីបទពិសោធន៍របស់ប៉ុល ?

សម្រាប់គំនិតបន្ថែមសម្រាប់ការបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់អង្គការបឋមសិក្សា ។

ទំនុកតម្កើងដែលលើកទឹកចិត្តឲ្យប្រើ ៖ « ព្រះប្រោសលោះខ្ញុំនៅរស់ » ទំនុកតម្កើង ល.រ. ៧៧ ។

ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង

ផ្ដោតទៅលើគោលការណ៍ទាំងឡាយដែលនឹងផ្ដល់ពរដល់គ្រួសាររបស់បងប្អូន ។ នៅពេលបងប្អូនសិក្សាព្រះគម្ពីរ សូមសួរខ្លួនឯងថា « តើអ្វីដែលខ្ញុំរកឃើញនៅត្រង់នេះនឹងមានអត្ថន័យជាពិសេសចំពោះគ្រួសារខ្ញុំយ៉ាងណា ? ( សូមមើល ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទំព័រ ១៧ ) ។

ប៉ុលនៅចំពោះព្រះភក្ត្រស្ដេចអ័គ្រីប៉ា ភាពក្លាហាននៅក្នុងទីបន្ទាល់អំពីព្រះយេស៊ូវ ដោយ ដានីយ៉ែល អេ លូវីស