« ថ្ងៃទី ៣១ ខែ មករា–ថ្ងៃទី ៦ ខែ កុម្ភៈ ។ លោកុប្បត្តិ ៦–១១; ម៉ូសេ ៨ ៖ ‹ ណូអេបានប្រកបដោយគុណចំពោះព្រះនេត្រនៃព្រះអម្ចាស់ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ឆ្នាំ ២០២២ ( ឆ្នាំ ២០២១ )

« ថ្ងៃទី ៣១ ខែ មករា–ថ្ងៃទី ៦ ខែ កុម្ភៈ ។ លោកុប្បត្តិ ៦–១១; ម៉ូសេ ៨ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២២

រូបគំនូរណូអេកំពុងចេញពីទូក ដោយ សែម ឡយឡ័រ

ថ្ងៃទី ៣១ ខែ មករា–ថ្ងៃទី ៦ ខែ កុម្ភៈ

លោកុប្បត្តិ ៦–១១; ម៉ូសេ ៨

« ណូអេបានប្រកបដោយគុណចំពោះព្រះនេត្រនៃព្រះអម្ចាស់ »

ដំណើររឿងនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ជាញឹកញាប់ អាចបង្រៀនយើងនូវមេរៀនខាងវិញ្ញាណជាច្រើន ។ នៅពេលអ្នកអានអំពីទឹកជំនន់ដ៏ធំ និងប៉មបាបិល សូមស្វែងរកការបំផុសគំនិតអំពីរបៀបដែលដំណើររឿងទាំងនេះអនុវត្តចំពោះអ្នក ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក

ក្នុងជំនាន់ជាច្រើននៃព្រះគម្ពីរប៊ីប អ្នកអានត្រូវបានបំផុសគំនិតដោយដំណើររឿងណូអេ និងទឹកជំនន់ ។ ប៉ុន្តែ យើងជាអ្នករស់នៅក្នុងសម័យចុងក្រោយហើយ មានមូលហេតុពិសេសដើម្បីយកចិត្តទុកដាក់អំពីរឿងនេះ ។ នៅពេលព្រះយេស៊ូវ គ្រីស្ទ បានបង្រៀនពីរបៀបដែលយើងគួរទន្ទឹងមើលការយាងមកជាលើកទីពីរ ទ្រង់មានបន្ទូលថា « ដូចជានៅជំនាន់លោកណូអេយ៉ាងណា នោះកូនមនុស្សក៏នឹងមកជាយ៉ាងដូច្នោះដែរ » ( យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ —ម៉ាថាយ ១:៤១ ) ។ បន្ថែមពីលើនោះ ឃ្លាដែលបានពិពណ៌នាពីសម័យរបស់ណូអេ ដូចជា « ខូចអាក្រក់ » និង « បានពេញជាសេចក្តីកាចសហ័ស » អាចពិពណ៌នាយ៉ាងងាយស្រួលពីជំនាន់របស់យើង ( លោកុប្បត្តិ ៦:១២–១៣; ម៉ូសេ ៨:២៨ ) ។ ដំណើររឿងនៃប៉មបាបិល ក៏មានអារម្មណ៍ថា ត្រូវនឹងសម័យយើងផងដែរ ដោយការពិពណ៌នារបស់វាពីអំនួតអមដោយការច្របូកច្របល់ និងការបែងចែកនៅក្នុងចំណោមកូនចៅរបស់ព្រះ ។

ដំណើររឿងពីបុរាណទាំងនេះមិនត្រឹមតែមានតម្លៃដោយសារតែវាបង្ហាញយើងថា អំពើទុច្ចរិតកើតឡើងម្តងទៀតនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តតែប៉ុណ្ណោះទេ ។ សំខាន់ជាងនេះទៅទៀត វាបង្រៀនយើងពីអ្វីដែលត្រូវធ្វើ ។ ណូអេ « បានប្រកបដោយគុណចំពោះព្រះនេត្រនៃព្រះអម្ចាស់ » ( ម៉ូសេ ៨:២៧ ) ថ្វីបើមានអំពើទុច្ចរិតកើតឡើងនៅជុំវិញខ្លួនគាត់ក្តី ។ ហើយក្រុមគ្រួសាររបស់យ៉ារេឌ និងបងប្រុសរបស់លោកបានត្រឡប់ទៅរកព្រះអម្ចាស់វិញ ហើយត្រូវបានដឹកនាំចេញពីភាពទុច្ចរិតនៅក្នុងក្រុងបាបិល ( សូមមើល អេធើរ ១:៣៣–៤៣ ) ។ ប្រសិនបើយើងឆ្ងល់ពីរបៀបដើម្បីរក្សាខ្លួនយើង និងក្រុមគ្រួសាររបស់យើងឲ្យមានសុវត្ថិភាពនៅអំឡុងសម័យនៃអំពើពុករលួយ និងហឹង្សា នោះដំណើររឿងស្រដៀងគ្នានេះនៅក្នុងជំពូកទាំងនេះមានអ្វីៗជាច្រើនដែលត្រូវបង្រៀនយើង ។

គំនិតយោបល់ផ្សេងៗសម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន

លោកុប្បត្តិ ៦; ម៉ូសេ ៨

មានសុវត្ថិភាពខាងវិញ្ញាណ នៅក្នុងការធ្វើតាមព្យាការីរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។

សូមអរគុណដល់ដំណឹងល្អដែលបានស្តារឡើងវិញ យើងដឹងច្រើនទៀតអំពីណូអេ ជាងអ្វីដែលមាននៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ។ ការបកប្រែដ៏បំផុសគំនិតរបស់ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ នៃ លោកុប្បត្តិ ៦ ដែលមាននៅក្នុង ម៉ូសេ ៨ បង្ហាញថា ណូអេ គឺជាព្យាការីដ៏អស្ចារ្យម្នាក់របស់ព្រះ ។ លោកបានត្រូវតែងតាំង ហើយបញ្ជូនមកដើម្បីផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ លោកបានដើរ ហើយបានទូលជាមួយព្រះ ហើយលោកត្រូវបានជ្រើសរើសដើម្បីបង្កើតកូនចៅរបស់ព្រះនៅលើផែនដីឡើងវិញ បន្ទាប់ពីទឹកជំនន់ ( សូមមើលផងដែរ Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith [ ឆ្នាំ ២០០៧ ] ទំព័រ ១០៤, ២០១ ) ។ តើអ្នកបានរៀនអ្វីខ្លះអំពីពួកព្យាការីចេញបទពិសោធន៍របស់ណូអេ ?

កាលណាអ្នកអានអំពីសម័យរបស់ណូអេ អ្នកអាចនឹងសម្គាល់ឃើញភាពស្រដៀងគ្នាទៅនឹងសម័យរបស់យើង ។ ឧទាហរណ៍ ៖

ម៉ូសេ ៨:១៨, ២០–២១, ២៣–២៤ ( ការបដិសេធន៍ពួកអ្នកបម្រើរបស់ព្រះ )
ម៉ូសេ ៨:២១ ( ការពេញចិត្ត និងភាពជាលោកិយ )
ម៉ូសេ ៨:២២ ( ការស្រមើលស្រមៃ និងការគិតអាក្រក់ )
ម៉ូសេ ៨:២៨ ( អំពើពុករលួយ និងហឹង្សា )

តើការបង្រៀនអ្វីខ្លះរបស់ព្យាការីសព្វថ្ងៃនេះអំពីដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលអាចរក្សាអ្នកឲ្យមានសុវត្ថិភាពពីលោកិយសព្វថ្ងៃនេះ ? កាលណាអ្នកអានអំពីបទពិសោធន៍របស់ណូអេ តើមានអ្វីដែលបំផុសគំនិតអ្នកឲ្យធ្វើតាមព្យាការីសព្វថ្ងៃនេះ ?

សូមមើលផងដែរ ម៉ូសាយ ១៣:៣៣; គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២១:៤–៧ ) ។

លោកុប្បត្តិ ៩:៨–១៧

ទីសម្គាល់ ឬនិមិត្តសញ្ញា ជួយយើងឲ្យ ចងចាំសេចក្តីសញ្ញារបស់យើងជាមួយព្រះអម្ចាស់ ។

សេចក្តីសញ្ញាដំណឹងល្អអាចតំណាងឲ្យដោយសញ្ញ និមិត្តសញ្ញា ឬ « ទីសម្គាល់ » ( លោកុប្បត្តិ ៩:១២ ) ។ ឧទាហរណ៍ សូមគិតអំពីរបៀបដែលនំបុ័ង និងទឹកនៃពិធីសាក្រាម៉ង់ ឬទឹកនៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកបណ្តាលឲ្យគិតពីសេចក្តីពិតដ៏ពិសិដ្ឋដែលទាក់ទងទៅនឹងសេចក្តីសញ្ញារបស់អ្នក ។ យោងតាម លោកុប្បត្តិ ៩:៨–១៧ តើឥន្ធនូនាំឲ្យអ្នកគិតអំពីអ្វី ? តើ ការបកប្រែដោយយ៉ូសែបស្ម៊ីធ លោកុប្បត្តិ ៩:២១–២៥ ( នៅក្នុងសេចក្តីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ) បន្ថែមទៅលើការយល់ដឹងរបស់អ្នកអ្វីខ្លះ ? ហេតុអ្វីព្រះអម្ចាស់ចង់ឲ្យយើងចងចាំទ្រង់ និងសេចក្តីសញ្ញាដែលអ្នកបានធ្វើ ?

សូមមើលផងដែរ ជែរីត ដបុលយូ ហ្គង « Always Remember Him » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៦ ទំព័រ ១០៨-–១១ ។

លោកុប្បត្តិ ១១:១–៩

មានតែការធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប៉ុណ្ណោះទើបអាចទៅស្ថានសួគ៌បាន ។

បាបិលពីបុរាណ ឬបាប៊ីឡូន ត្រូវបានប្រើជានិមិត្តសញ្ញាពីភាពទុច្ចរិត និងលោកិយជាយូរមកហើយ ( សូមមើល វិវរណៈ ១៨:១–១០; គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣៣:១៤ ) ។ នៅពេលអ្នកសិក្សា លោកុប្បត្តិ ១១:១–៩ សូមសញ្ជឹងគិតគំនិតដែលបានផ្តល់ឲ្យដោយព្យាការីមរមន ដែលលោកបានសរសេរថាគឺសាតាំង « ដែលបានដាក់ក្នុងចិត្តរបស់ប្រជាជន ឲ្យសង់ប៉មមួយយ៉ាងខ្ពស់គ្រប់គ្រាន់ល្មម ដើម្បីពួកគេអាចឡើងទៅលើស្ថានសួគ៌បាន » ( ហេលេមិន ៦:២៨; សូមមើលផងដែរ ខទី ២៦–២៧ ) ។ តើដំណើររឿងនៃប៉មបាបិលព្រមានអ្វីខ្លះដល់អ្នក ?

សូមមើលផងដែរ ទំនុកដំកើង ១២៧:១ ។

គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ

លោកុប្បត្តិ ៦–៨ ។តើអ្នកអាចប្រើប្រាស់ដំណើររឿងទូករបស់ណូអេ ដើម្បីបង្រៀនក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកថាតើការធ្វើតាមព្យាការីអាចរក្សាយើងឲ្យមានសុវត្ថិខាងវិញ្ញាណយ៉ាងដូចម្តេច ? ( សូមមើល « ណូអេ និងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ » នៅក្នុង ដំណើររឿងព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ) ។ ប្រហែលជាក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកអាចធ្វើការជាមួយគ្នាដើម្បីធ្វើទូកក្មេងលេងធម្មតាមួយដោយប្រើក្រដាស ឬប្លុក ។ នៅពេលអ្នកអាន លោកុប្បត្តិ ៦–៧ អ្នកអាចប្រៀបធៀបសុវត្ថិភាពដែលបានផ្តល់ឲ្យដោយទូក ទៅនឹងសុវត្ថិភាពដែលយើងរកឃើញនៅក្នុងការធ្វើតាមព្យាការី ។ អ្នកអាចចង់ពិភាក្សាការប្រឹក្សាថ្មីៗនេះមកពីព្យាការី និងសរសេរប្រសាសន៍ទូន្មានរបស់លោកដាក់លើទូក ។

តើមានអ្វីខ្លះទៀតដែលព្រះបានប្រទានដល់យើងដែលអាចប្រៀបធៀបទៅនឹងទូកដែលបានសង្រ្គោះគ្រួសាររបស់ណូអេ ? ធនធានទាំងនេះបានផ្តល់ឲ្យនូវចម្លើយជាច្រើន ទោះជាវាមានចម្លើយផ្សេងទៀតក៏ដោយ ៖ នីហ្វៃទី ២ ៩:៧–១៣; គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១១៥:៥–៦; និងសារលិខិតរបស់ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន « Becoming Exemplary Latter-day Saints » ( Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៨ ទំព័រ ១១៣–១៤ ) ។

ម៉ូសេ ៨:១៧ ។តើវាមានន័យយ៉ាងណាដែលព្រះវិញ្ញាណរបស់ព្រះអម្ចាស់ « តស៊ូ » ជាមួយយើង ? ( សូមមើល នីហ្វៃទី ១ ៧:១៤; គោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ១:៣៣ ) ។ តើនៅពេលណាដែលយើងបានដកពិសោធន៍ព្រះវិញ្ញាណតស៊ូជាមួយនឹងយើង ?

លោកុប្បត្តិ ៩:៨–១៧ ។កុមារតូចៗអាចចូលចិត្តគូររូប ឬផាត់ពណ៌ឥន្ធនូខណៈពេលដែលអ្នកនិយាយអំពីអ្វីដែលវាតំណាងឲ្យ ។ ( សូមមើលផងដែរ ការបកប្រែដោយយ៉ូសែបស្ម៊ីធ លោកុប្បត្តិ ៩:២១–២៥ [ នៅក្នុងសេចក្តីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ ] ) ។ អ្នកក៏អាចពិភាក្សាអំពីអ្វីៗដែលជួយយើងចងចាំសេចក្តីសញ្ញារបស់យើង ដូចជា សាក្រាម៉ង់ ដែលជួយយើងចងចាំសេចក្តីសញ្ញានៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកដែលត្រូវធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ២០:៧៥-៧៩ ) ។

លោកុប្បត្តិ ១១:១–៩ ។វាអាចមានអត្ថប្រយោជន៍ដើម្បីអាន អេធើរ ១:៣៣–៤៣ នៅពេលដែលក្រុមគ្រួសារអ្នកសិក្សា លោកុប្បត្តិ ១១ និងរៀនអំពីប៉មបាបិល ។ តើយើងបានរៀនអ្វី ចេញពីក្រុមគ្រួសារយ៉ារេឌ និងបងប្រុសរបស់គាត់ដែលអាចជួយក្រុមគ្រួសាររបស់យើងស្វែងរកសុវត្ថិភាពខាងវិញ្ញាណ ថ្វីបើភាពទុច្ចរិតមាននៅក្នុងពិភពលោកក៏ដោយ ? តើមានមេរៀនបន្ថែមអ្វីខ្លះដែលយើងរៀនមកពីណូអេ និងក្រុមគ្រួសាររបស់លោក នៅពេលពួកលោកបានប្រឈមមុខទៅនឹងការសាកល្បងស្រដៀងគ្នា ? ( សូមមើល ម៉ូសេ ៨:១៣, ១៦–៣០ ) ។

សម្រាប់គំនិតបន្ថែមសម្រាប់ការបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនប្រចាំសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់បឋមសិក្សា ។

បទចម្រៀងដែលបានស្នើ ៖ « ធ្វើតាមព្យាការី » សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ៥៨–៥៩ ( ឃ្លាទី ៣ ) ។

ការកែលម្អដល់ការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន

សូមចែកចាយការយល់ដឹងរបស់អ្នក ។ នៅពេលអ្នកចែកចាយអ្វីដែលអ្នកបានរៀនចេញពីព្រះគម្ពីរ នោះអ្នកមិនគ្រាន់តែផ្តល់ពរជ័យដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះនោះទេ ប៉ុន្តែក៏បំភ្លឺការយល់ដឹងរបស់អ្នកផងដែរ ។ តើអ្នកមានអារម្មណ៍បានបំផុសគំនិតឲ្យចែកចាយចេញពីព្រះគម្ពីរជាមួយក្រុមគ្រួសារ មិត្តភក្តិរបស់អ្នក ឬសមាជិកវួដអ្វីខ្លះ ?