« ថ្ងៃទី ២៤–៣០ ខែ មករា ។ ម៉ូសេ ៧ ៖ ‹ ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បានហៅរាស្ត្រទ្រង់ថា ស៊ីយ៉ូន › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ឆ្នាំ ២០២២ ( ឆ្នាំ ២០២១ )
« ថ្ងៃទី ២៤–៣០ ខែ មករា ។ ម៉ូសេ ៧ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ៖ ឆ្នាំ ២០២២
ស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ដោយ អិមម៉ា ដូណាល់សុន ថៃលឺ
ថ្ងៃទី ២៤–៣០ ខែ មករា
ម៉ូសេ ៧
« ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់បានហៅរាស្ត្រទ្រង់ថា ស៊ីយ៉ូន »
នៅពេលអ្នកអាន និងសញ្ជឹងគិត ម៉ូសេ ៧ សូមកត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍ខាងវិញ្ញាណរបស់អ្នក ។ តាមរយៈការធ្វើដូចនេះ អ្នកបង្ហាញថាអ្នកឲ្យតម្លៃលើការដឹកនាំមកពីព្រះអម្ចាស់ និងថា អ្នកចង់ទទួលការដឹកនាំរបស់ទ្រង់បន្ថែមទៀត ។
កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក
នៅក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្ត មនុស្សបានព្យាយាមសម្រេចនូវអ្វីដែលហេណុក និងប្រជាជនរបស់លោកបានសម្រេច ៖ បង្កើតសង្គមល្អមួយដែលគ្មានភាពក្រីក្រ ឬ អំពើហឹង្សា ។ ក្នុងនាមជារាស្រ្តរបស់ព្រះ យើងសូមចែកចាយបំណងប្រាថ្នានេះ ។ យើងហៅវាថា ការកសាងស៊ីយ៉ូន ហើយវារួមទាំង—ការថែរក្សាជនក្រីក្រ និងលើកកម្ពស់សន្តិភាព—ការចុះសេចក្តីសញ្ញា រស់នៅជាមួយគ្នានៅក្នុងសេចក្តីសុចរិត ហើយមានសាមគ្គីភាពជាមួយគ្នា និងជាមួយព្រះយេស៊ូវ គ្រីស្ទ « ស្តេចនៃស៊ីយ៉ូន » ( ម៉ូសេ ៧:៥៣ ) ។ ដោយសារតែការងារនៃការកសាងស៊ីយ៉ូន បន្តនៅសម័យរបស់យើង វាមានអត្ថប្រយោជន៍ដើម្បីសួរថាតើ ហេណុក និងប្រជាជនរបស់លោកបានធ្វើវាយ៉ាងដូចម្តេច ? តើពួកគេក្លាយជា « មានចិត្តតែមួយ និងគំនិតតែមួយ » ( ម៉ូសេ ៧:១៨ ) យ៉ាងដូចម្ដេច ថ្វីបើមានអំពើទុច្ចរិតនៅជុំវិញពួកគេក៏ដោយ ? នៅក្នុងចំណោមរឿងលម្អិតជាច្រើនដែល ម៉ូសេ ៧ផ្ដល់ឲ្យយើងអំពីក្រុងស៊ីយ៉ូន នោះរឿងដ៏មានតម្លៃជាក់លាក់មួយសម្រាប់ពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយអាចជារឿងដូចតទៅនេះ ៖ ក្រុងស៊ីយ៉ូនមិនគ្រាន់តែជាទីក្រុងមួយប៉ុណ្ណោះទេ—វាមាននូវលក្ខខណ្ឌនៃដួងចិត្ត និងស្មារតី ។ ដូចដែលព្រះអម្ចាស់បានបង្រៀន នោះក្រុងស៊ីយ៉ូនគឺ « ជាអ្នកដែលមានចិត្តល្អសុទ្ធសាធ » ( គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា ៩៧:២១ ) ។ ដូច្នេះប្រហែលជា របៀបដ៏ល្អបំផុតដើម្បីសង់ក្រុងស៊ីយ៉ូនគឺត្រូវចាប់ផ្ដើមនៅក្នុងដួងចិត្ត និងគេហដ្ឋានរបស់យើងផ្ទាល់ ។
គំនិតយោបល់ផ្សេងៗសម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន
ការខិតខំរបស់ហេណុកគឺជាលំនាំមួយសម្រាប់ការសាងសង់ក្រុងស៊ីយ៉ូននៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ។
ដោយសារ ម៉ូសេ ៧ គឺជាកំណត់ត្រាមួយស្ដីពីរបៀបដែលពួកអ្នកដើរតាមរបស់ព្រះបានសង់ក្រុងស៊ីយ៉ូនប្រកបដោយភាពជោគជ័យ នោះវាអាចណែនាំ ហើយបំផុសគំនិតយើងនៅសព្វថ្ងៃនេះ ពេលដែលយើងខិតខំធ្វើរឿងដូចគ្នា ។ សូមពិចារណាប្រើតារាងមួយដូចនេះ ដើម្បីកត់ត្រាពីអ្វី ដែលអ្នករៀនអំពីក្រុងស៊ីយ៉ូននៅក្នុង ម៉ូសេ ៧:១៦–២១, ២៧, ៥៣, ៦២–៦៩ ។
|
ខគម្ពីរ |
តើអ្នករៀនអ្វីខ្លះអំពីក្រុងស៊ីយ៉ូន ? |
តើការណ៍នេះណែនាំអ្វីខ្លះអំពីការខិតខំរបស់អ្នកដើម្បីកសាងក្រុងស៊ីយ៉ូន ? |
|---|---|---|
ខគម្ពីរ | តើអ្នករៀនអ្វីខ្លះអំពីក្រុងស៊ីយ៉ូន ? ប្រជាជនក្រុងស៊ីយ៉ូនគឺ « មានចិត្តតែមួយ និងគំនិតតែមួយ » ។ | តើការណ៍នេះណែនាំអ្វីខ្លះអំពីការខិតខំរបស់អ្នកដើម្បីកសាងក្រុងស៊ីយ៉ូន ? យើងត្រូវរួបរួមគ្នាជាក្រុមគ្រួសារ និងជាសាសនាចក្រ ។ |
ខគម្ពីរ | តើអ្នករៀនអ្វីខ្លះអំពីក្រុងស៊ីយ៉ូន ? « ក្រោយមក ក្រុងស៊ីយ៉ូនត្រូវបានយកទៅលើស្ថានសួគ៌ » ។ | តើការណ៍នេះណែនាំអ្វីខ្លះអំពីការខិតខំរបស់អ្នកដើម្បីកសាងក្រុងស៊ីយ៉ូន ? ការកសាងក្រុងស៊ីយ៉ូនគឺជាដំណើរការមួយជាបន្តបន្ទាប់ ។ |
ខគម្ពីរ | តើអ្នករៀនអ្វីខ្លះអំពីក្រុងស៊ីយ៉ូន ? | តើការណ៍នេះណែនាំអ្វីខ្លះអំពីការខិតខំរបស់អ្នកដើម្បីកសាងក្រុងស៊ីយ៉ូន ? |
ខគម្ពីរ | តើអ្នករៀនអ្វីខ្លះអំពីក្រុងស៊ីយ៉ូន ? | តើការណ៍នេះណែនាំអ្វីខ្លះអំពីការខិតខំរបស់អ្នកដើម្បីកសាងក្រុងស៊ីយ៉ូន ? |
រាស្ត្ររបស់ព្រះគួរតែខិតខំដើម្បីមាន « មានចិត្តតែមួយ និងគំនិតតែមួយ » ។
ម៉ូសេ ៧:១៨–១៩ មាននូវបុគ្គលិកលក្ខណៈសំខាន់ៗរបស់ប្រជាជនដែលព្រះអម្ចាស់បានហៅថាស៊ីយ៉ូន ។ ហេតុអ្វីអ្នកគិតថាបុគ្គលិកលក្ខណៈទាំងអស់នេះចាំបាច់ដើម្បីកសាងក្រុងស៊ីយ៉ូន ? ដូចដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុងជំពូកនេះ តើក្រុងស៊ីយ៉ូនមានភាពខុសប្លែកពីក្រុម ឬអង្គការផ្សេងទៀតនៅក្នុងពិភពលោកដែលបានរួបរួមគ្នាយ៉ាងដូចម្ដេច ? នៅពេលអ្នកពិចារណាពីសំណួរនេះ អ្នកអាចគិតពីបន្ទូលទាំងនេះរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅក្នុងខទី ៥៣ ៖ « យើងជាព្រះមែស៊ី ជាស្ដេចនៃស៊ីយ៉ូន » ។ តើការមានព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាស្ដេចរបស់យើងមានន័យដូចម្ដេច ? តើទ្រង់ជួយយើងអភិវឌ្ឍបុគ្គលិកលក្ខណៈនៃក្រុងស៊ីយ៉ូនដោយរបៀបណា ?
សូមមើលផងដែរ ភីលីព ២:១–៥; នីហ្វៃទី ៤ ១:១៥–១៨; គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៩៧:២១; ១០៥:៥ ។
យើងគួរខិតខំឲ្យ « មានចិត្តតែមួយ និងគំនិតតែមួយ » ( ម៉ូសេ ៧:១៨ ) ។
តើមានអ្វីកើតឡើងចំពោះទីក្រុងរបស់ហេណុក ?
ពាក្យថា « យកទៅ » ( ម៉ូសេ ៧:២១, ២៣ ) « លើកឡើង » ( ម៉ូសេ ៧:២៤ ) « នាំឡើងទៅ » ( ម៉ូសេ ៧:២៧ ) និង « បានទៅបាត់ » ( ម៉ូសេ ៧:៦៩ ) សំដៅទៅលើក្រុងស៊ីយ៉ូន និងប្រជាជនរបស់ហេណុកត្រូវបានផ្លាស់ប្រែរូប ហើយយកទៅស្ថានសួគ៌ ។ មនុស្សដែលបានផ្លាស់ប្រែរូប « បានផ្លាស់ប្រែ ដើម្បីកុំឲ្យស្គាល់ការឈឺចាប់ ឬសេចក្ដីស្លាប់ » ជាជីវិតអមតៈ( សេចក្ដីណែនាំដល់បទគម្ពីរទាំងឡាយ « ពួកអ្នកដែលបានផ្លាស់ប្រែរូប » « ស៊ីយ៉ូន » scriptures.ChurchofJesusChrist.org សូមមើលផងដែរ នីហ្វៃទី៣ ២៨:៤–៩, ១៥–១៨, ៣៩–៤០ ) ។
ព្រះទ្រង់ព្រះកន្សែងដោយសារកូនចៅរបស់ទ្រង់
មនុស្សខ្លះយល់ថាព្រះជាអង្គដែលនៅឆ្ងាយ ហើយពុំបានទទួលរងនូវអារម្មណ៍ខាងផ្លូវចិត្តចំពោះអ្វីដែលកើតឡើងចំពោះយើងទាំងអស់គ្នានោះទេ ។ ប៉ុន្តែហេណុកបានឃើញការនិមិត្តមួយដែលព្រះទ្រង់បានព្រះកន្សែងដោយសារកូនចៅរបស់ទ្រង់ ។ នៅពេលអ្នកអាន ម៉ូសេ ៧:២៨–៤០ សូមរកមើលហេតុផលដែលព្រះទ្រង់បានព្រះកន្សែង ។ នៅក្នុងផ្នែកដែលសេសសល់នៃការនិមិត្តរបស់ហេណុក ដែលបានរៀបរាប់នៅ ក្នុង ម៉ូសេ ៧:៤១–៦៩ តើអ្នករកឃើញភស្ដុតាងអ្វីខ្លះដែលថាព្រះ « មានសេចក្ដីមេត្តាករុណា ហើយសប្បុរសជានិច្ច » ? ( ម៉ូសេ ៧:៣០ សូមមើល ខទី ៤៣, ៤៧ និង ៦២ សម្រាប់ឧទាហរណ៍ ) ។
នៅថ្ងៃចុងក្រោយ ព្រះនឹងប្រមូលផ្ដុំរាស្ត្រជម្រើសរបស់ទ្រង់ ។
ខទី ៦២ ពិពណ៌នាអំពីព្រឹត្តិការណ៍នៃថ្ងៃចុងក្រោយ ។ សូមពិចារណាថាឃ្លាបែបនេះអាចនឹងមានអត្ថន័យបែបណា ៖ « ឯសេចក្ដីសុចរិត នោះយើងនឹងចាត់ឲ្យចុះមកពីស្ថានសួគ៌ » « ឯសេចក្ដីពិត នោះយើងនឹងចាត់ឲ្យចេញពីផែនដីទៅ » « សេចក្ដីសុចរិត និងសេចក្ដីពិត នោះយើងនឹងបណ្ដាលឲ្យបោសផែនដី ដូចជាទឹកជំនន់ » ។ តើឃ្លាទាំងនេះបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីកិច្ចការរបស់ព្រះនៅថ្ងៃចុងក្រោយ ?
គំនិតយោបល់សម្រាប់ការសិក្សាព្រះគម្ពីរជាគ្រួសារ និងរាត្រីជួបជុំក្រុមគ្រួសារ
-
ម៉ូសេ ៧:១៨–១៩ ។ដើម្បីជួយសមាជិកគ្រួសារឲ្យនឹកស្រមៃពីអត្ថន័យនៃការមាន « ចិត្តតែមួយ » ប្រហែលជាអ្នកអាចធ្វើបេះដូងក្រដាសមួយ ហើយកាត់វាជាបំណែកៗ ល្មមគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ឲ្យសមាជិកគ្រួសារមួយបំណែកម្នាក់ៗ ។ សមាជិកគ្រួសារអាចសរសេរឈ្មោះរបស់ពួកគេនៅលើបំណែករបស់ខ្លួន រួចហើយធ្វើការរួមគ្នាដើម្បីផ្គុំបំណែកទាំងនោះចូលគ្នាវិញ ។ ខណៈដែលបញ្ចប់ការផ្គុំបេះដូងនោះហើយ អ្នកអាចពិភាក្សាអំពីរឿងដែលអ្នកស្រឡាញ់អំពីសមាជិកគ្រួសារម្នាក់ៗ ។
-
ម៉ូសេ ៧:២៨–៣១, ៣៥ ។តើយើងរៀនអ្វីខ្លះអំពីព្រះចេញពីខគម្ពីរទាំងនេះ ?
-
ម៉ូសេ ៧:៣២ ។ហេតុអ្វីព្រះប្រទានដល់យើងនូវសិទ្ធិជ្រើសរើស ? តើយើងអាចនិយាយអ្វីខ្លះទៅកាន់នរណាម្នាក់ដែលមានអារម្មណ៍ថា បទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះដាក់ដែនកំណត់លើសិទ្ធិជ្រើសរើសរបស់យើង ? ការអាន នីហ្វៃទី ២ ២:២៥–២៧ អាចបន្ថែមនៅក្នុងការពិភាក្សានេះ ។
-
ម៉ូសេ ៧:៥៩–៦៧ ។នៅពេលក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកអាន ម៉ូសេ ៧:៥៩–៦៧ សូមព្យាយាមគូសចំណាំ ឬកត់ត្រាអ្វីៗដែលព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលដល់ ហេណុក អំពីថ្ងៃចុងក្រោយ—ឧទាហរណ៍ ថាព្រះនឹង « ប្រមូលពួកអ្នកជម្រើស [ របស់ទ្រង់ ] » ( ខទី ៦២ ) ហើយថានឹងមាន « សេចក្ដីវេទនាដ៏ធំនៅក្នុងចំណោមពួកទុច្ចរិត » ( ខទី ៦៦ ) ។ តើយើងអាចមានសេចក្តីជំនឿ និងសេចក្តីសង្ឃឹម ថ្វីបើមានភាពទុច្ចរិតនៅថ្ងៃចុងក្រោយក៏ដោយយ៉ាងដូចម្ដេច ? ជាផ្នែកមួយនៃការពិភាក្សានេះ សូមពិចារណាអាននូវពាក្យពេចន៍ទាំងនេះមកពីអែលឌើរ រ៉ូណល អេ រ៉ាសបាន ៖ « បងប្អូនប្រុសស្រី សូមមានភាពសុទិដ្ឋិនិយមឡើង ។ ប្រាកដមែន យើងរស់នៅក្នុងគ្រាលំបាកណាស់ ប៉ុន្តែកាលណាយើងបន្តដើរនៅលើផ្លូវនៃសេចក្ដីសញ្ញានោះ យើងពុំចាំបាច់ត្រូវភ័យខ្លាចឡើយ ។ ខ្ញុំសូមផ្ដល់ពរជ័យដល់អ្នកថា នៅពេលអ្នកធ្វើដូច្នោះ អ្នកនឹងពុំមានចិត្តថប់បារម្ភដោយសារតែគ្រាដែលយើងរស់នៅ ឬបញ្ហាដែលកើតមានក្នុងជីវិតរបស់អ្នកឡើយ ។ ខ្ញុំសូមផ្ដល់ពរជ័យដល់អ្នកឲ្យជ្រើសរើសឈរនៅក្នុងទីបរិសុទ្ធ ហើយពុំរើឡើយ ។ ខ្ញុំសូមផ្ដល់ពរជ័យដល់អ្នកឲ្យជឿលើការសន្យារបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយថាទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ ថាទ្រង់កំពុងការពារយើង មើលថែយើង និងកំពុងឈរក្បែរយើង » ( « Be Not Troubled » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៨ ទំព័រ ២១ ) ។
សម្រាប់គំនិតបន្ថែមសម្រាប់ការបង្រៀនដល់កុមារ សូមមើល គម្រោងមេរៀនប្រចាំសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុងសៀវភៅ ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់ថ្នាក់បឋមសិក្សា ។
ចម្រៀងដែលបានស្នើ ៖ « សេចក្ដីស្រឡាញ់ក្នុងផ្ទះ » ទំនុកតម្កើង ល.រ. ១៨២ ។
ការអភិវឌ្ឍន៍ការបង្រៀនរបស់យើង
ត្រូវចេះសង្កេត ។ នៅពេលអ្នកយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើអ្វីដែលកំពុងកើតឡើងនៅក្នុងជីវិតកូនៗរបស់អ្នក នោះអ្នកនឹងរកឃើញឱកាសដ៏ល្អដើម្បីបង្រៀន ។ យោបល់ និងសំណួររបស់កូនៗអ្នក នៅពេញមួយថ្ងៃក៏អាចផ្ដល់ជាសញ្ញានៃឱកាសបង្រៀនដែលអាចកើតមានឡើងផងដែរ ។ ( សូមមើល ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទំព័រ ១៦ ) ។
ទីក្រុងស៊ីយ៉ូនបានផ្លាស់ប្រែរូប ដោយ ឌេល ផាសុន