25–31 stycznia

Doktryna i Przymierza 6–9

„Jest to duch objawienia”

Zacznij przygotowania do lekcji od przeczytania rozdziałów Doktryna i Przymierza 6–9. Podręcznik Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną oraz niniejszy zarys lekcji mogą być źródłem pomysłów na zajęcia w twojej klasie.

Zapisz swoje odczucia

Zachęć do wymiany myśli

Czy dzieci znają historię o tym, jak Oliver Cowdery otrzymał odpowiedź na modlitwę (zob. „Święci”, tom I, rozdział VI)? Być może one także mają doświadczenia związane z modlitwą, którymi mogą się podzielić.

Nauczaj doktryny: młodsze dzieci

Doktryna i Przymierza 6:5; 8:2; 9:7–9

Ojciec Niebieski może mówić do nas poprzez Ducha Świętego.

Powiedz dzieciom, że mają kochającego Ojca w Niebie, który słucha ich modlitw i odpowiada na nie poprzez Swojego Ducha.

Propozycje zajęć

• Skorzystaj z materiału „Rozdział 5.: Józef Smith i Oliver Cowdery” (Czytanka z księgi Nauki i Przymierza, str. 22–25 lub z filmu na ten temat na stronie internetowej ChurchofJesusChrist.org). Opowiedz dzieciom o Oliverze Cowderym i o tym, czego dowiedział się on o tym, jak Ojciec Niebieski do nas przemawia. Poproś dzieci, by opowiedziały swoje ulubione części tej historii i pozwól im po kolei opowiadać ci o Oliverze Cowderym.

• Powiedz dzieciom, że Oliver Cowdery próbował tłumaczyć Księgę Mormona, ale nie udawało mu się to, więc Józef spytał Pana, jaka jest tego przyczyna. Przeczytaj dzieciom odpowiedź Pana: „Musisz to rozpatrzyć w swoim umyśle, potem musisz mnie pytać, czy jest to właściwe” (Doktryna i Przymierza 9:8). Poproś dzieci, by udawały, że coś pilnie czytają i że się modlą. Pomóż dzieciom zrozumieć, że w ten sposób — poprzez studiowanie i prośby o pomoc — my także możemy otrzymywać odpowiedzi od Pana.

  

  Oliver Cowdery — Lewis A. Ramsey

• Poproś dzieci, by dotknęły swojej głowy i klatki piersiowej, gdy usłyszą, jak czytasz słowa „umysł” i „serce” w wersecie Doktryna i Przymierza 8:2. Wyjaśnij im, że Ojciec Niebieski mówi do nas poprzez Ducha Świętego, który daje nam myśli i odczucia. Zaśpiewajcie razem pieśń o Duchu Świętym, na przykład: „Duch Święty” (Śpiewnik dla dzieci, str. 56). W jaki sposób, zgodnie z treścią tej pieśni, Duch do nas przemawia? Opowiedz o sytuacji, w której czułeś wpływ Ducha Świętego w swoim umyśle i sercu.

Doktryna i Przymierza 6:33–36

Z pomocą Zbawiciela nie muszę się niczego obawiać.

Józef Smith i Oliver Cowdery mieli wiele powodów do lęku — prześladowania i ubóstwo to nie jedyne przeciwności, z jakimi musieli się zmierzyć. Przesłanie Pana dla Józefa i Olivera może także dodać otuchy dzieciom, gdy się czegoś boją.

Propozycje zajęć

• Poproś dzieci, by powtórzyły kilkukrotnie zwrot „nie trwóż się trzódko” (Doktryna i Przymierza 6:34). Wyjaśnij, że „trzoda” to grupa zwierząt, na przykład owiec. Pokaż ilustrację przedstawiającą Zbawiciela jako pasterza (zob. Album: Ewangelia w malarstwie, nr 64). Złóż świadectwo o tym, że dogląda On nas tak, jak pasterz dogląda swoich owiec. Dzięki Jego miłości, nie musimy się niczego obawiać.

• Niech dzieci udają, że są trzodą wystraszonych owiec. Czego owce mogą się czasami bać? Niech jedno z dzieci udaje, że jest pasterzem, który dba o bezpieczeństwo owiec. Czego się czasem możemy bać? Złóż świadectwo o tym, że Jezus Chrystus jest jak nasz pasterz i że może ukoić nasze lęki. Zaśpiewajcie wspólnie pieśń o Zbawicielu, na przykład: „Jezus to przyjaciel nasz” (Śpiewnik dla dzieci, nr 37).

• Przeczytaj dzieciom werset Doktryna i Przymierza 6:36. Poproś, by powtórzyły zdanie „nie wątpcie, nie trwóżcie się”. Poproś, by zastanowiły się nad sposobami, w jakie mogą „zwracać się” do Zbawiciela lub pamiętać o Nim w nadchodzącym tygodniu (zob. także stronę z zadaniami na ten tydzień).

Nauczaj doktryny: starsze dzieci

Doktryna i Przymierza 6:5, 15–16, 22–23; 8:2; 9:7–9

Duch Święty przemawia do mojego umysłu i serca.

Dzieci, które uczysz, mogły już otrzymać dar Ducha Świętego. Czy rozumieją, w jaki sposób mogą rozpoznać osobiste objawienie od Ducha?

Propozycje zajęć

• Narysuj na tablicy głowę i serce. Niech dzieci z twoją pomocą przeczytają następujące wersety i zdecydują, czy mówią one o Duchu Świętym, który przemawia do naszych umysłów, do naszych serc czy do umysłów i serc jednocześnie: Doktryna i Przymierza 6:15, 23; 8:2; 9:8; 9:9. Na podstawie własnych doświadczeń opowiedz dzieciom, jak to jest, gdy Duch Święty przemawia do twojego umysłu i serca.

• Przeczytajcie wspólnie werset Doktryna i Przymierza 6:5. Poproś dzieci, by opowiedziały o swoich doświadczeniach związanych z modlitwą i otrzymywaniem odpowiedzi. Poproś, by zastanowiły się nad przykładami postaci z pism świętych, które modliły się i otrzymały odpowiedź na swoje pytanie (zob. I Ks. Nefiego 2:16; Ks. Enosa 1:1–6; Ks. Etera 2:18–3:6).

• Napisz na tablicy W jaki sposób Duch Święty do nas mówi? Poproś dzieci, by poszukały odpowiedzi na to pytanie w wersetach Doktryna i Przymierza 6:15–16, 22–23; 8:2; 9:7–9. Opowiedz o sytuacji, w której czułeś, że Duch Święty do ciebie przemawia.

Doktryna i Przymierza 6:33–37

„Nie trwóżcie się przed czynieniem dobra”.

Dzieci, które uczysz, mogą czasami obawiać się występować w obronie tego, co słuszne. Fragment Doktryna i Przymierza 6:33–37 może zainspirować je do wykazywania się odwagą nawet w trudnych okolicznościach.

Propozycje zajęć

• Przeczytajcie razem werset Doktryna i Przymierza 6:33. Porozmawiajcie o tym, dlaczego ktoś może obawiać się czynić dobro (zob. także wersety 28–29). Pomóż dzieciom odszukać w wersetach 33–37 słowa lub wyrażenia, które dodają im odwagi, by czynić dobro.

• Pomóż dzieciom wykonać rysunki do zawieszenia w domu, które będą im przypominały, by „[zwracać] się do [Jezusa Chrystusa] w każdej myśli” (werset 36.). Gdy dzieci będą rysować, porozmawiajcie o tym, co to znaczy „zwracać się do Zbawiciela” i w jaki sposób może to zapewnić im bezpieczeństwo.

• Zaśpiewajcie razem pieśń o odwadze, na przykład: „Uczciwie żyj” (Śpiewnik dla dzieci, str. 80) lub „Śmiało naprzód” (Hymny, nr 152). Poproś dzieci, by znalazły w słowach tej pieśni powody, dla których nie powinniśmy się „trwożyć” (werset 36.).

Doktryna i Przymierza 8:10

Mogę prosić z wiarą.

Poprzez pisma święte Pan przypomina nam, żebyśmy wierzyli w Niego. Co możesz zrobić, aby dzieci, które uczysz, miały więcej wiary w Jezusa Chrystusa?

Propozycje zajęć

• Napisz na tablicy Bez niczego nie możesz uczynić; proś więc z . Poproś dzieci, by odgadły, jakie słowo pasuje do obu pustych miejsc w zdaniu. Następnie przeczytajcie wspólnie werset Doktryna i Przymierza 8:10, by znaleźć odpowiedź. Co możemy zrobić, gdy mamy wiarę?

• Po wspólnym przeczytaniu wersetu Doktryna i Przymierza 8:10 poproś dzieci, aby zastanowiły się nad tym, w czym Pan może im pomóc i o co Go poproszą. Poproś, by narysowały coś, o co powinny poprosić. Gdy będą pokazywać klasie swoje rysunki, niech pozostałe dzieci zgadują, co przedstawia dany rysunek.

Zachęć do nauki w domu

Pomóż dzieciom wybrać krótkie zdanie z rozdziałów Doktryna i Przymierza 6–9, które chciałyby pokazać komuś w domu. Może to być: „Nie trwóżcie się przed czynieniem dobra” (6:33), „Nie wątpcie, nie trwóżcie się” (6:36) lub „Pamiętaj, że bez wiary niczego nie możesz uczynić” (8:10).

Doskonalenie nauczania

Przytaczaj historie. Dzięki przytaczanym historiom dzieci mogą zrozumieć zasady ewangelii, ponieważ ukazują one, jak inne osoby żyją według tych zasad. W trakcie lekcji znajduj okazje, by opowiadać historie: historie z pism świętych, z dziejów Kościoła lub z własnego życia, które ilustrują zasady opisane w pismach świętych.