« ថ្ងៃទី ២៧ ខែ វិច្ឆិកា–ថ្ងៃទី ៣ ខែ ធ្នូ ។ យ៉ូហាន ទី១–៣; យូដាស ៖ ‹ ព្រះទ្រង់ជាសេចក្តីស្រឡាញ់ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់អង្គការបឋមសិក្សា ៖ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ឆ្នាំ ២០២៣ ( ឆ្នាំ ២០២១ )
« ថ្ងៃទី ២៧ ខែ វិច្ឆិកា–ថ្ងៃទី ៣ ខែ ធ្នូ ។ យ៉ូហាន ទី១–៣; យូដាស » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់អង្គការបឋមសិក្សា ៖ ឆ្នាំ ២០២៣
សេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ល្អឥតខ្ចោះ ដោយ ឌែល ផាសិន
ថ្ងៃទី ២៧ ខែ វិច្ឆិកា–ថ្ងៃទី ៣ ខែ ធ្នូ
យ៉ូហាន ទី១–៣; យូដាស
ព្រះទ្រង់ជាសេចក្តីស្រឡាញ់
សំបុត្ររបស់យ៉ូហាន និង យូដាស បង្រៀនអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់ និងពន្លឺរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ ពេលបងប្អូនសិក្សានៅសប្តាហ៍នេះ សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលកុមារដែលបងប្អូនបង្រៀនត្រូវការពន្លឺ និងសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់នៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ។ សូមចាំដើម្បីពិចារណាអំពីសកម្មភាពទាំងអស់នៅក្នុងគម្រោងមេរៀននេះ ពុំមែនគ្រាន់តែសកម្មភាពដែលរៀបរាប់នៅក្រោមក្រុមអាយុដែលបងប្អូនបង្រៀននោះទេ ។
អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ
សូមអញ្ជើញកុមារឲ្យចែកចាយពីអារម្មណ៍របស់ពួកគេអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះវរិបតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវ ឬពីមូលហេតុដែលពួកគេគិតថាព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគឺដូចជាពន្លឺដល់ពួកគេ ។
បង្រៀនគោលលទ្ធិ ៖ កុមារតូចៗ
ការធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវនាំមកនូវពន្លឺដល់ជីវិតរបស់ខ្ញុំ ។
យ៉ូហានបានសរសេរអំពីពន្លឺដើម្បីបង្រៀនអំពីឥទ្ធិពលរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវនៅក្នុងជីវិតរបស់យើង ។ សូមពិចារណាពីរបៀបដែលបងប្អូនអាចជួយកុមារឲ្យរៀនអំពីពន្លឺដែលទ្រង់ទាំងទ្វេបានប្រទានឲ្យ ។
សកម្មភាពដែលអាចធ្វើបាន
-
សូមឲ្យកុមាររៀបរាប់ពីវត្ថុដែលមានពន្លឺ ។ សូមនិយាយជាមួយពួកគេពីអត្ថប្រយោជន៍នៃពន្លឺ ដូចជាពន្លឺជួយឲ្យរុក្ខជាតិលូតលាស់ ធ្វើឲ្យយើងអាចមើលឃើញ និងផ្តល់ភាពកក់ក្តៅ ។ ដើម្បីយល់ពីរបៀបដែលព្រះយេស៊ូវប្រទានពន្លឺដល់យើង នោះពួកគេអាចប្តូរវេនគ្នាបញ្ចាំងពន្លឺទៅរូបភាពព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ កាលដែលពួកគេនិយាយថា « ព្រះទ្រង់ជាពន្លឺភ្លឺ » ( យ៉ូហាន ទី១ ១:៥ ) ។ សូមថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអាចនាំពន្លឺមកក្នុងជីវិតយើងបាន នៅពេលយើងព្យាយាមធ្វើតាមអ្វីដែលទ្រង់ទាំងទ្វេមានព្រះបន្ទូល ។
-
សូមអញ្ជើញកុមារឲ្យប្ដូរវេនគ្នាកាន់រូបភាពអំពូលភ្លើង ឬទៀន ។ នៅពេលកុមារម្នាក់ៗកាន់រូបភាព សូមជួយគាត់ ឬនាងឲ្យគិតអំពីរបៀបមួយ ដែលយើងអាចនាំពន្លឺនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទចូលមកក្នុងជីវិតរបស់យើងបាន ។
ខ្ញុំបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំចំពោះព្រះ នៅពេលខ្ញុំបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដល់មនុស្សដទៃ ។
សូមជួយកុមារឲ្យឃើញទំនាក់ទំនងរវាងសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលពួកគេមានចំពោះព្រះវរបិតាសួគ៌ និងសេចក្តីស្រឡាញ់ដែលពួកគេបង្ហាញដល់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ ។
សកម្មភាពដែលអាចធ្វើបាន
-
សូមអាន យ៉ូហាន ទី១ ៤:១១ ឲ្យកុមារស្តាប់ និងច្រៀងចម្រៀងអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ ដូចជាបទ « ព្រះវរបិតាស្រឡាញ់ខ្ញុំ » ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ១៦–១៧ ) ។ សូមឲ្យសិស្សពីរបីនាក់ចែកចាយរបៀបដែលពួកគេដឹងថា ព្រះវរបិតាសួគ៌ស្រឡាញ់ពួកគេ ។ បន្ទាប់ពីកុមារម្នាក់ៗឆ្លើយមកហើយ សូមអញ្ជើញកុមារឲ្យឱបខ្លួនពួកគេ ហើយនិយាយថា « ព្រះទ្រង់ជាសេចក្តីស្រឡាញ់ ហើយព្រះស្រឡាញ់ខ្ញុំ » ។
-
សូមអាន យ៉ូហាន ទី១ ៤:២១ ឲ្យកុមារស្ដាប់ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យនិយាយ ឬធ្វើកាយវិការនូវរបៀបផ្សេងៗដែលពួកគេអាចបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះមិត្តភក្តិ ដូចជាការឱប ឬការធ្វើកាតជូនពរជាដើម ។ តើការធ្វើកិច្ចការទាំងនេះធ្វើឲ្យមិត្តភក្តិរបស់យើងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាដែរ ? តើព្រះវរបិតាសួគ៌មានព្រះទ័យបែបណា នៅពេលយើងធ្វើកិច្ចការល្អៗសម្រាប់អ្នកដទៃនោះ ?
ខ្ញុំបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំចំពោះព្រះ នៅពេលខ្ញុំគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ។
យ៉ូហានបានបង្រៀនថា « បញ្ញត្តិ [ របស់ព្រះ ] នោះមិនមែនជាបន្ទុកដ៏ធ្ងន់ទេ » ( យ៉ូហាន ទី១ ៥:៣ ) ។ ផ្ទុយទៅវិញ ការធ្វើតាមបទបញ្ញត្តិគឺជារបៀបមួយដើម្បីបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះទ្រង់ ។
សកម្មភាពដែលអាចធ្វើបាន
-
សូមអាន យ៉ូហាន ទី១ ៥:៣ ហើយសូមឲ្យកុមារស្តាប់នូវអ្វីដែលខគម្ពីរនេះចែងអំពីរបៀបដែលយើងអាចបង្ហាញថា យើងស្រឡាញ់ព្រះ ។ សូមអញ្ជើញកុមារឲ្យរាប់បទបញ្ញត្តិឲ្យបានច្រើនតាមដែលពួកគេអាចរាប់បាន ។ តើយើងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា នៅពេលយើងគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ?
-
សូមអញ្ជើញកុមារឲ្យគូររូបភាពដែលបង្ហាញរបៀបមួយ ដែលពួកគេអាចបង្ហាញព្រះវរបិតាសួគ៌ថា ពួកគេស្រឡាញ់ទ្រង់ ។ ឧទាហរណ៍ ពួកគេអាចគូររូបខ្លួនឯងកំពុងគោរពតាមបទបញ្ញត្តិមួយ ។
-
សូមច្រៀងចម្រៀងមួយបទជាមួយគ្នាអំពីការគោរពប្រតិបត្តិ ដូចជាបទ « ជ្រើសរើសផ្លូវត្រូវ » ( សៀវភៅចម្រៀងកុមារ ទំព័រ ៨២ ) ។ តើយើងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា នៅពេលយើងគោរពប្រតិបត្តិនោះ ?
បង្រៀនគោលលទ្ធិ ៖ កុមារធំៗ
យ៉ូហាន ទី១ ២:៨–១១; ៤:៧–៨, ២០–២១
ខ្ញុំបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំចំពោះព្រះ នៅពេលខ្ញុំបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដល់មនុស្សដទៃ ។
តើបងប្អូនអាចជួយកុមារឲ្យយល់ថា ការស្រឡាញ់ព្រះទាក់ទងនឹងការស្រឡាញ់មនុស្សដែលនៅជុំវិញខ្លួនរបស់យើង—សូម្បីតែមនុស្សដែលអាចមានភាពខុសប្លែកពីយើង ឬពិបាកនឹងស្រឡាញ់យ៉ាងណាក៏ដោយ របៀបណាទៅ ?
សកម្មភាពដែលអាចធ្វើបាន
-
សូមឲ្យកុមារស្រមៃថា មានសិស្សថ្មីម្នាក់ចាប់ផ្តើមចូលរៀននៅសាលា ឬវួដរបស់ពួកគេ ហើយពុំស្គាល់នរណាម្នាក់ឡើយនៅទីនោះ ។ តើបុគ្គលម្នាក់នេះអាចមានអារម្មណ៍បែបណា ? សូមអញ្ជើញកុមារម្នាក់ឲ្យអាន យ៉ូហាន ទី១ ៤:៧–៨ ។ តើខគម្ពីរនេះផ្ដល់យោបល់អ្វីខ្លះអំពីរបៀបដែលយើងគួរតែប្រព្រឹត្តចំពោះបុគ្គលនេះ ? សូមចែកចាយសាច់រឿងស្រដៀងគ្នានេះ ឬសូមឲ្យកុមារគិតអំពីស្ថានភាព ដែលពួកគេអាចមានឱកាសបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ ។
-
សូមឲ្យកុមារអាន យ៉ូហាន ទី១ ៤:៧–៨, ២០–២១ ហើយអញ្ជើញពួកគេម្នាក់ៗឲ្យសរសេរប្រយោគមួយ ដើម្បីសង្ខេបនូវអ្វីដែលពួកគេគិតថា ជាមេរៀនសំខាន់បំផុតនៅក្នុងខគម្ពីរទាំងនេះ ។ បន្ទាប់ពីពួកគេបង្ហាញប្រយោគរបស់ពួកគេរួចហើយនោះ សូមចែកចាយដំណើររឿងមួយចេញពីជីវិតរបស់បងប្អូន ឬចេញពីទស្សនាវដ្តី ប្រិយមិត្ត ឬ លីអាហូណា ដែលបងប្អូនមានអារម្មណ៍ថាបង្ហាញអ្វីដែលខគម្ពីរទាំងនេះបង្រៀន ( ឧទាហរណ៍សូមមើល « Say Hello to Halim » Friend ខែ មិថុនា ឆ្នាំ ២០១៩ ទំព័រ ៨–៩ ឬ Liahona ខែ មិថុនា ឆ្នាំ ២០១៩ ទំព័រ F១៨–F១៩ ) ។ សូមអញ្ជើញកុមារឲ្យចែកចាយឧទាហរណ៍របស់ពួកគេផ្ទាល់ផងដែរ ។ តើយើងអាចបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះអស់អ្នកដែលនៅជុំវិញយើងយ៉ាងដូចម្តេច ?
យ៉ូហាន ទី១ ២:៣–៦; ៤:១៧–១៨; ៥:២–៥
ខ្ញុំបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ខ្ញុំចំពោះព្រះ នៅពេលខ្ញុំគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ។
ការគោរពតាមបទបញ្ញត្តិអាចងាយស្រួលជាងមុន នៅពេលយើងយល់អំពីសេចក្តីពិតដែលបានបង្រៀននៅក្នុង យ៉ូហាន ទី១ ៥:៣ ។ តើបងប្អូនអាចជួយកុមារឲ្យឃើញថា បទបញ្ញត្តិពុំមែនជាបន្ទុកទេ ប៉ុន្តែជាឱកាសដើម្បីបង្ហាញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ពួកគេចំពោះព្រះយ៉ាងដូចម្តេច ?
សកម្មភាពដែលអាចធ្វើបាន
-
សូមអញ្ជើញកុមារឲ្យសរសេរនៅលើក្តារខៀននូវវិធីនានា ដែលពួកគេអាចបង្ហាញចំពោះព្រះថា ពួកគេស្រឡាញ់ទ្រង់ ។ បន្ទាប់មក សូមអានរួមគ្នានូវ យ៉ូហាន ទី១ ២:៥–៦; ៥:២–៥ សម្រាប់យោបល់បន្ថែម ។ តើការគោរពតាមបទបញ្ញត្តិបង្ហាញថា យើងស្រឡាញ់ព្រះវរបិតាសួគ៌យ៉ាងដូចម្ដេច ?
ការរក្សាបទបញ្ញត្តិរបស់ព្រះជួយយើងឲ្យយកឈ្នះលើលោកិយ ។
-
សូមអាន យ៉ូហាន ទី១ ៤:១៧ ហើយពន្យល់កុមារថា ការ « មានសេចក្តីក្លាហាននៅថ្ងៃជំនុំជម្រះ » មានន័យថា ការមានទំនុកចិត្ត និងភាពសុខសាន្ត នៅពេលពួកគេឈរនៅចំពោះព្រះភក្ត្រព្រះដើម្បីទទួលការជំនុំជម្រះ ។ តើខគម្ពីរនេះបង្រៀនអ្វីខ្លះ អំពីអ្វីដែលយើងត្រូវធ្វើដើម្បីមានទំនុកចិត្តនេះ ? តើមានអ្វីខ្លះដែលយើងអាចធ្វើបានក្នុងពេលនេះ ដើម្បីមានទំនុកចិត្តនៅចំពោះព្រះភ័ក្រ្តព្រះ ?
ខ្ញុំអាចនៅតែមានភាពស្មោះត្រង់ ទោះបីនៅពេលមនុស្សដទៃសើចចំអកដាក់ខ្ញុំក្តី ។
ពីព្រោះយើងគឺជាពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ពេលខ្លះមនុស្សផ្សេងសើចចំអកដាក់យើង ដោយសារតែជំនឿរបស់យើង ឬរបៀបដែលយើងរស់នៅ ។ ខគម្ពីរទាំងនេះមាននូវការទូន្មានរបស់យូដាស ស្តីពីរបៀបបន្តនៅមានភាពស្មោះត្រង់ទោះបីនៅក្នុងស្ថានភាពបែបនោះក្តី ។
សកម្មភាពដែលអាចធ្វើបាន
-
សូមឲ្យកុមារចែកចាយគ្រាដែលមនុស្សដទៃបានសើចចំអកដល់ពួកគេ ឬនរណាម្នាក់ដែលពួកគេស្គាល់ ដោយសារពួកគេបានធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ ។ សូមអញ្ជើញកុមារឲ្យអាន យូដាស ១:១៨–២២ ហើយរកមើលរបៀបដែលយើងអាចបន្តនៅស្មោះត្រង់បាន នៅពេលមនុស្សដទៃសើចចំអក ឬនិយាយលេងសើចពីយើង ។ សូមសរសេរអ្វីដែលពួកគេបានរកឃើញដាក់នៅលើក្តារខៀន ហើយសូមពិភាក្សាពីរបៀបដែលពួកគេអាចធ្វើតាមដំបូន្មាននេះបាន ។
-
សូមសង្ខេបពីសុបិនរបស់ លីហៃ ( សូមមើល នីហ្វៃទី១ ៨:១–៣៥ ) ដោយសូមឲ្យកុមារពីរបីនាក់អានខគម្ពីរចេញពី នីហ្វៃទី១ ៨:២៦–២៨, ៣៣ ។ សូមពិភាក្សាពីរបៀបដែលប្រជាជននៅក្នុងអគារដ៏ធំសម្បើម គឺដូចជាពួកអ្នកសើចចំអកដែលពួកចៅហ្វាយបាននិយាយអំពី ។ តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីកុំឲ្យទទួលឥទ្ធិពលពីជនដែលសើចចំអកឲ្យយើង ឬជនដែលមិនយល់ស្របនឹងអ្វីដែលយើងជឿ ? ( សូមមើល នីហ្វៃទី១ ៨:៣០, ៣៣ ) ។
លើកទឹកចិត្តឲ្យមានការរៀនសូត្រនៅឯគេហដ្ឋាន
សូមលើកទឹកចិត្តកុមារឲ្យដាក់ផែនការធ្វើអ្វីមួយ ដើម្បីចែកចាយពន្លឺរបស់ពួកគេជាមួយនឹងក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ ។
ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង
កុមារមានភាពសកម្ម ។ នៅពេលខ្លះ បងប្អូនអាចមានអារម្មណ៍ថា កម្លាំងរបស់កុមារគឺជាការបង្វែរអារម្មណ៍កុមារពីការរៀនសូត្រ ។ ប៉ុន្ដែបងប្អូនអាចបង្កើតសកម្មភាពដោយផ្អែកលើធម្មជាតិដ៏សកម្មរបស់ពួកគេបាន ដោយឲ្យពួកគេសម្ដែងរឿង គូររូប ឬច្រៀងអំពីគោលការណ៍នៃដំណឹងល្អ ។ ( សូមមើល ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទំព័រ២៥–២៦ ) ។