Minerva K. Teichert (1888-1976), Διαφυγή του βασιλιά Λίμχι και του λαού του, 1949-1951, ελαιογραφία σε μασονίτη, 91x121 εκατοστά. Μουσείο Τέχνης Πανεπιστημίου Μπρίγκαμ Γιανγκ, 1969

11-17 Μαΐου

Μωσία 18-24

Είχ[αμε] συνάψει διαθήκη με [Εκείνον]

Όπως διαβάζετε το Μωσία 18-24, σκεφτείτε τους ανθρώπους που διδάσκετε. Τι ξέρετε γι’ αυτούς; Το Άγιο Πνεύμα μπορεί να εμπνεύσει τις σκέψεις σας και να σας βοηθήσει να προσδιορίσετε τις αλήθειες του Ευαγγελίου που θα είναι πιο σχετικές σε αυτούς.

Καταγράψτε τις εντυπώσεις σας

Παροτρύνετε τη συμμετοχή

Προσκαλέστε τα μέλη της τάξης να προτείνουν μερικές αρχές ή δηλώσεις αλήθειας, που βρήκαν κατά τη διάρκεια της μελέτης του Μωσία 18-24. (Μερικές αρχές απαριθμούνται στο περίγραμμα αυτής της εβδομάδας στο Έλα, ακολούθα με–Για άτομα και οικογένειες.) Παροτρύνετέ τα να αναφέρουν εδάφια από το Μωσία 18-24 που διδάσκουν αυτές τις αρχές. Ποιες εμπειρίες είχαν με αυτές τις αλήθειες;

Διδάξτε τη διδαχή

Μωσία 18:1-16

Το βάπτισμα περιλαμβάνει μία διαθήκη να υπηρετούμε τον Θεό και να στεκόμαστε ως μάρτυρες για Εκείνον.

• Καθώς διαβάζετε το Μωσία 18 και προετοιμάζεστε να διδάξετε, ίσως να αισθανθείτε εμπνευσμένοι να βοηθήσετε τα μέλη της τάξης σας να επανεξετάσουν και να συλλογισθούν τη διαθήκη τους του βαπτίσματος. Ορίστε ένας τρόπος που θα μπορούσατε να το κάνετε: Προσκαλέστε τα μέλη της τάξης να εργαστούν μαζί για να απαριθμήσουν στον πίνακα όσες φράσεις μπορούν να θυμηθούν σχετικές με την περιγραφή του Άλμα για τη διαθήκη του βαπτίσματος. Όταν τελειώσουν, τα μέλη της τάξης θα μπορούσαν να διαβάσουν το Μωσία 18:8-10 και να προσθέσουν οτιδήποτε στους καταλόγους που ίσως λείπει. (Μπορούν επίσης να προσθέσουν φράσεις από το Δ&Δ 20:37, 77 και 79.) Ίσως να είναι χρήσιμο να τα ρωτήσετε τι σημαίνει κάθε φράση και τι μπορούν να κάνουν για να τηρήσουν αυτό το μέρος της διαθήκης του βαπτίσματος. Πώς μας ευλογεί ο Κύριος καθώς προσπαθούμε να τηρούμε το μέρος μας της διαθήκης;

• Καθώς οι οπαδοί του Άλμα προετοιμάζονταν να βαπτισθούν, ο Άλμα τους δίδαξε ότι ο ερχομός «στο ποίμνιο του Θεού» απαιτούσε να κάνουν διαθήκη να ακολουθήσουν τον Θεό και να φροντίσουν τα Τέκνα Του (βλέπε Μωσία 18:8-9). Ίσως τα μέλη της τάξης θα μπορούσαν να αναφέρουν εμπειρίες όταν εκείνοι ή κάποιος που γνώριζαν ενδυναμώθηκε από κάποιον άλλον εκπληρώνοντας την διαθήκη του βαπτίσματος που περιγράφεται στο Μωσία 18:8-10. Για παράδειγμα, όταν κάποιος τα έχει παρηγορήσει ή βοηθήσει να υπομένουν τα βάρη τους; Πώς μας έχουν εμπνεύσει αυτές οι εμπειρίες να τηρούμε τη διαθήκη μας; Θα μπορούσατε επίσης να υπενθυμίσετε στα μέλη της τάξης πώς ο Αβιναδί στάθηκε «ως [μάρτυρας] του Θεού σε όλες τις στιγμές και στα πάντα, και σε όλους τους τόπους» (εδάφιο 9). Τι μπορούμε να μάθουμε από το παράδειγμά του καθώς επιζητούμε να εκπληρώσουμε αυτό το μέρος της διαθήκης του βαπτίσματός μας;

Όταν βαπτιζόμαστε, συνάπτουμε διαθήκη να υπηρετούμε τον Θεό και άλλους.

Μωσία 18:17-31

Ο λαός του Θεού είναι ενωμένος.

• Το Μωσία 18:17-31 περιγράφει τις εντολές που έδωσε ο Άλμα στον λαό του για τον βοηθήσει να ενωθούν ως μέλη της Εκκλησίας του Χριστού. Για να βοηθήσετε τα μέλη της τάξης να σκεφτούν πώς αυτές οι εντολές ισχύουν για αυτά, θα μπορούσατε να τους ζητήσετε να ερευνήσουν αυτές τις γραφές σε μικρές ομάδες και να κάνουν έναν κατάλογο των εντολών που βρίσκουν. Πώς θα μπορούσατε ακολουθώντας αυτές τις εντολές να βοηθήσετε τα μέλη του τομέα να αισθάνονται πιο ενωμένα; Υπάρχουν κάποιοι στόχοι που τα μέλη της τάξης σας θα μπορούσαν να κάνουν ατομικώς ή ως ομάδα, ώστε να ακολουθήσουν το παράδειγμα του λαού του Άλμα;

• Μερικοί άνθρωποι αναρωτιούνται: γιατί χρειαζόμαστε μία εκκλησία; Για να βοηθήσετε τα μέλη της τάξης να απαντήσουν στην ερώτηση, θα μπορούσατε να σχεδιάσετε ένα περίγραμμα ενός κτηρίου της Εκκλησίας στον πίνακα και να γράψετε αυτήν την ερώτηση από κάτω. Τα μέλη της τάξης θα μπορούσαν κατόπιν να ερευνήσουν το Μωσία 18:17-31 και να γράψουν στον πίνακα πιθανές απαντήσεις που βρίσκουν σε αυτά τα εδάφια. Θα μπορούσαν επίσης να βρουν απαντήσεις στο απόσπασμα από την ομιλία του Πρεσβυτέρου Κριστόφερσον στο «Επιπρόσθετες Πηγές». Ίσως θα μπορούσατε να αφήσετε μερικά μέλη της τάξης να παίξουν παιχνίδι ρόλων πώς θα απαντούσαν σε ένα φίλο που δεν πιστεύει ότι μία οργανωμένη εκκλησία είναι απαραίτητη. Γιατί είμαστε ευγνώμονες που ανήκουμε στην Εκκλησία;

• Ενώ θα θέλαμε να σκεφθούμε ότι όλοι αισθάνονται ευπρόσδεκτοι στην εκκλησία, δυστυχώς, δεν το αισθάνονται όλοι. Τι μαθαίνουμε από τον λαό του Άλμα στο Μωσία 18:17-31 που μπορεί να μας βοηθήσει να δημιουργήσουμε ένα μέρος όπου όλοι αισθάνονται ότι ανήκουν;

Μωσία 21-24

Ο Κύριος μπορεί να κάνει τα βάρη μας να ελαφρύνουν.

• Τα βάρη που έχουν τα μέλη της τάξης είναι διαφορετικά από εκείνα που υπέμενε ο λαός του Λίμχι ή ο λαός του Άλμα ενώ ήταν σε αιχμαλωσία. Αλλά τα μηνύματα από αυτές τις αφηγήσεις εφαρμόζονται σε οποιονδήποτε αισθάνεται ότι τον έχουν κυριεύσει η αντιξοότητα και οι δύσκολες συνθήκες. Προσκαλέστε τα μέλη της τάξης να αναφέρουν ό,τι μαθαίνουν από το Μωσία 21-24 για το πώς ο Θεός μπορεί να μας βοηθήσει στο μέσον των δοκιμασιών μας. (Για μία σύντομη σύνοψη αυτών των αφηγήσεων, βλέπε  Τομ Πέρρυ, «Η δύναμη τής απολύτρωσης», Ensign ή Λιαχόνα, Μάιος 2012, 94-97.) Τα μέλη της τάξης θα μπορούσαν επίσης να αναφέρουν φορές όταν, όπως ο λαός του Άλμα, βίωσαν την εκπλήρωση της υπόσχεσης του Θεού ότι θα ανακούφιζε τα βάρη του και θα τον επισκεπτόταν στα βάσανά του (βλέπε Μωσία 24:14).

• Θα μπορούσε να είναι σημαντικό για τα μέλη της τάξης να περάσουν μερικά λεπτά γράφοντας προσωπικές δυσκολίες που έχουν αντιμετωπίσει και να συλλογισθούν τρόπους που ο Κύριος τα βοηθά να φέρουν τα βάρη τους. Υπάρχουν περικοπές στο Μωσία 21-24 που τα εμπνέουν να στραφούν στον Κύριο κατά τη διάρκεια της αντιξοότητας; Πώς η υπόσχεση του Κυρίου προς τον λαό του Άλμα στο Μωσία 24:14 σχετίζεται με την διαθήκη που συνάπτουμε με τον Κύριο στο βάπτισμα; (Βλέπε Μωσία 18:8-10).

Παροτρύνετε τη μάθηση στο σπίτι

Για να εμπνεύσετε τα μέλη της τάξης να διαβάσουν το Μωσία 25-28, ζητήστε τους να σκεφθούν για κάποιον που γνωρίζουν που ξεστράτισε από το Ευαγγέλιο. Πείτε τους ότι καθώς διαβάζουν αυτά τα κεφάλαια, θα μπορούσαν να βρουν εσώτερες γνώσεις για το πώς να βοηθήσουν αυτό το άτομο να επιστρέψει.

Επιπρόσθετες Πηγές

Γιατί χρειαζόμαστε την Εκκλησία;

Ο Πρεσβύτερος Τοντ Κριστόφερσον είπε: «Συνειδητοποιώ ότι υπάρχουν εκείνοι που θεωρούν τους εαυτούς τους θρήσκους ή πνευματικούς και εντούτοις απορρίπτουν την συμμετοχή στην εκκλησία ή ακόμη την ανάγκη για έναν τέτοιο θεσμό. Η θρησκευτική πρακτική είναι για αυτούς καθαρά προσωπική. Ωστόσο η Εκκλησία είναι το δημιούργημα Εκείνου στον οποίο η πνευματικότητά μας επικεντρώνεται – τον Ιησού Χριστό. Αξίζει να σταθούμε για να συλλογισθούμε γιατί επιλέγει να χρησιμοποιήσει μία εκκλησία, την Εκκλησία Του, την Εκκλησία του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών για να φέρει εις πέρας το έργο το δικό Του και του Πατέρα Του».

Ο Πρεσβύτερος Κριστόφερσον κατόπιν ανέφερε λόγους που ο Κύριος έχει οργανώσει μία εκκλησία (βλέπε «Γιατί η Εκκλησία», Ensign ή Λιαχόνα, Νοε 2015, 108-11):

• «Να κηρύττει τα καλά νέα του Ευαγγελίου του Ιησού Χριστού και να χορηγεί τις διατάξεις της σωτηρίας – με άλλα λόγια, να φέρει τους ανθρώπους στον Χριστό».

• «Να δημιουργήσει μία κοινότητα Αγίων που θα υποστηρίξουν ή μία την άλλη στο “στενό και στενόχωρο μονοπάτι που οδηγεί στην αιωνία ζωή” [Νεφί Β΄ 31:18]… Μαζί με πίστη, διδάσκουμε και ανυψώνουμε πνευματικώς ο ένας τον άλλον και προσπαθούμε να προσεγγίσουμε το πλήρες μέγεθος της ιδιότητός μας του μαθητού».

• Να «προσφέρει μία εβδομαδιαία συγκέντρωση ανάπαυλας και ανανέωσης, χρόνο και τόπο να αφήσουμε πίσω τον κόσμο – την Ημέρα του Κυρίου».

• «Να επιτευχθούν αναγκαία πράγματα που δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν από άτομα ή μικρότερες ομάδες [συμπεριλαμβανομένης] της αντιμετώπισης της φτώχιας…, [της διάδοσης] του Ευαγγελίου σε όλον τον κόσμο… [της οικοδόμησης και της λειτουργίας] ναών, οίκων του Κυρίου, όπου ζωτικής σημασίας διαθήκες μπορούν να χορηγούνται».

• Να κάνει διαθέσιμα τα κλειδιά της ιεροσύνης, με τα οποία «οι κατέχοντες υπεύθυνη θέση στην ιεροσύνη στην Εκκλησία διατηρούν την αγνότητα της διδαχής του Σωτήρος και την ακεραιότητα των σωτήριων διατάξεών Του…, βοηθούν στην προετοιμασία όσων επιθυμούν να τις λάβουν, κρίνουν τα προσόντα και την αξιοσύνη όσων αιτούνται και κατόπιν τις εκτελούν… [και] αναγνωρίζουν τόσο την αλήθεια όσο και την ψευδολογία».