« ថ្ងៃទី ២១–២៧ ខែ កញ្ញា ។ នីហ្វៃទី ៣ ១២–១៦ ៖ ‹ យើងជាក្រឹត្យវិន័យ ហើយជាពន្លឺ › » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ព្រះគម្ពីរមរមន ឆ្នាំ ២០២០ ( ឆ្នាំ ២០២០ )

« ថ្ងៃទី ២១–២៧ ខែ កញ្ញា ។ នីហ្វៃទី ៣ ១២–១៦ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់សាលាថ្ងៃអាទិត្យ ៖ ឆ្នាំ ២០២០

នីហ្វៃទីបី ៖ ពួកដប់ពីរនាក់នេះដែលយើងបានជ្រើសរើស ដោយ ហ្គារី អិល ខាប

ថ្ងៃទី ២១–២៧ ខែ កញ្ញា

នីហ្វៃទី ៣ ១២–១៦

« មើលចុះ យើងជាក្រឹត្យវិន័យ ហើយជាពន្លឺ »

សិស្សម្នាក់ៗនៅក្នុងថ្នាក់របស់អ្នកទំនងជារកឃើញអ្វីមួយដែលមានន័យជាក់លាក់ចំពោះពួកគេនៅក្នុងចំណោមការបង្រៀនដ៏មានអនុភាពជាច្រើនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុង នីហ្វៃទី ៣ ១២–១៦ ។ សូមឲ្យសិស្សចែកចាយគោលការណ៍ដែលធ្វើឲ្យពួកគេចាប់អារម្មណ៍ ។

កត់ត្រាចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក

អញ្ជើញឲ្យចែកចាយ

ដើម្បីទុកពេលឲ្យសិស្សមានឱកាសចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានសិក្សានៅក្នុង នីហ្វៃទី ៣ ១២–១៦ អ្នកអាចសរសេរលេខពី១២ រហូតដល់១៦ នៅលើក្ដារខៀន ។ បន្ទាប់មក សិស្សអាចស្រាវជ្រាវរកខគម្ពីរមួយនៅក្នុងជំពូកទាំងនោះដែលពួកគេបានរកឃើញថាមានន័យ រួចហើយសរសេរលេខខគម្ពីរនៅក្រោមលេខជំពូកត្រឹមត្រូវនៅលើក្ដារខៀន ។ សូមជ្រើសរើសខគម្ពីរមួយចំនួនដើម្បីអានរួមគ្នា ហើយពិភាក្សាពីហេតុផលដែលវាមានន័យ ។

បង្រៀនគោលលទ្ធិ

នីហ្វៃទី៣ ១២–១៤

ការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះបង្ហាញយើងពីរបៀបធ្វើជាពួកសិស្សដ៏ពិត ។

គម្រោងមេរៀនសប្ដាហ៍នេះ នៅក្នុង ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ និងក្រុមគ្រួសារ ណែនាំពីការសង្ខេបវគ្គបទគម្ពីរនៅក្នុងនីហ្វៃទី ៣ ១២–១៤ ដើម្បីបំពេញឃ្លា « ពួកសិស្សពិតរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ … » អ្នកអាចសួរថាតើមានសិស្សណាម្នាក់ដែលបានធ្វើសកម្មភាពនេះ ហើយស្ម័គ្រចិត្តចែកចាយអ្វីដែលពួកគេបានរៀនដែរឬទេ ។ ឬអ្នកអាចសរសេរឃ្លាពុំពេញលេញនេះនៅលើក្ដារខៀន ដោយមាននូវសេចក្ដីយោងទាំងនេះ ៖ នីហ្វៃទី ៣ ១២:៣–១៦, ៣៨–៤៤, ១៣:១–៨, ១៩–២៤ និង ១៤:២១–២៧ ( ឬឃ្លាផ្សេងទៀតដែលអ្នកបានរកឃើញនៅក្នុងការសិក្សារបស់អ្នកផ្ទាល់ ) ។ សិស្សអាចជ្រើសរើសវគ្គបទគម្ពីរមួយដើម្បីអាន ដោយឯកឯង ឬជាក្រុម ហើយណែនាំពីវិធីមួយដើម្បីបំពេញឃ្លានៅលើក្ដារខៀនដោយផ្អែកលើអ្វីដែលខគម្ពីរទាំងនោះបង្រៀន ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យពិចារណា ហើយប្រហែលជាសរសេរនូវអ្វីដែលពួកគេនឹងធ្វើដើម្បីធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទឲ្យកាន់តែស្មោះស្ម័គ្រ ដោយសារអ្វីដែលពួកគេបានរៀនមកពីខគម្ពីរទាំងនេះ ។
ដើម្បីជួយសិស្សឲ្យយល់ពីបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះនៅក្នុង នីហ្វៃទី ៣ ១២:៤៨ អ្នកអាចអញ្ជើញសិស្សម្នាក់ ឬច្រើននាក់ឲ្យសិក្សាសារលិខិតរបស់អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន « Be Ye Therefore Perfect—Eventually » ( Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៧ ទំព័រ ៤០–៤២ ) ពីមុនមកកាន់ថ្នាក់រៀន ហើយចែកចាយការយល់ដឹងដែលជួយពួកគេឲ្យយល់ខគម្ពីរនេះ ។

នីហ្វៃទី៣ ១២:២១–៣០

គំនិតរបស់យើងដឹកនាំឲ្យទៅធ្វើទង្វើ ។

ការពិភាក្សាមួយអំពី នីហ្វៃទី៣ ១២:២១–៣០ អាចជួយសិស្សឲ្យមើលឃើញពីរបៀបគ្រប់គ្រងគំនិតរបស់យើងអាចជួយយើងគ្រប់គ្រងសកម្មភាពរបស់យើង ។ ដើម្បីចាប់ផ្ដើមការពិភាក្សាមួយ អ្នកអាចគូរតារាងមួយនៅលើក្ដារខៀនដោយសរសេរចំណងជើងដូចនេះ សកម្មភាពដែលយើងចង់ចៀសវាង និង គំនិត ឬអារម្មណ៍ដែលដឹកនាំទៅរកសកម្មភាពទាំងនោះ ។ បន្ទាប់មក អ្នកអាចអញ្ជើញសិស្សឲ្យស្រាវជ្រាវនីហ្វៃទី៣ ១២:២១–២២ និង២៧–៣០ ហើយចាប់ផ្ដើមបំពេញក្នុងតារាងនោះ ។ តើសកម្មភាព និងគំនិតផ្សេងទៀតអ្វីខ្លះដែលសិស្សអាចដាក់បន្ថែមក្នុងបញ្ជី ? តើយើងពុំ « ទ្រាំបណ្ដោយឲ្យអ្វីមួយនៃសេចក្ដីទាំងនេះ ចូលទៅក្នុង » ចិត្តរបស់យើងតាមរបៀបណា ? ( នីហ្វៃទី ៣ ១២:២៩ ) ។ តើយើងអាចបណ្ដេញវាចេញ នៅពេលពួកគេចូលមកតាមរបៀបណា ? បន្ទាប់ពីអានការប្រឹក្សារបស់ប្រធាន អ៊ែសរ៉ា ថាហ្វ ប៊ែនសឹន នៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » អ្នកអាចបង្កើតតារាងថ្មីមួយដោយមានចំណងជើង សកម្មភាពដូចជាព្រះគ្រីស្ទដែលយើងចង់អភិវឌ្ឍ និង គំនិតដែលដឹកនាំទៅរកសកម្មភាពទាំងនោះ ហើយបំពេញតារាងនោះជាមួយសិស្ស ។

នីហ្វៃទី៣ ១៣:១–៨, ១៦–១៨

ការបម្រើ និងការថ្វាយបង្គំរបស់យើងត្រូវតែធ្វើឡើងសម្រាប់ហេតុផលត្រឹមត្រូវ ។

ការសិក្សា នីហ្វៃទី ៣ ១៣ ផ្ដល់ឱកាសមួយសម្រាប់សិស្សដើម្បីពិនិត្យមើលហេតុផលដែលពួកគេខិតខំធ្វើកិច្ចការល្អៗ ។ ដើម្បីចាប់ផ្ដើមការពិភាក្សាមួយ អ្នកអាចអាន ខទី ១–២ និង ១៦ រួមគ្នា ហើយចែកចាយនិយមន័យនៃ ពួកលាក់ពត់ ៖ « ពួកធ្វើពត់ ពាក្យជាភាសាក្រិច [ ដែលបានប្រើនៅក្នុងព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី ] មានន័យថា ‹ អ្នកសម្ដែង › ឬ ‹ បុគ្គលម្នាក់ដែលបំផ្លើសផ្នែកមួយ › » ។ ប្រហែលជាសិស្សម្នាក់ ឬពីរនាក់នឹងរីករាយធ្វើជាពុត ឬសម្ដែងដូចជាពួកគេកំពុងផ្ដល់អំណោយទៅជនក្រីក្រ ឬកំពុងតមអាហារ ។ ហេតុអ្វីការធ្វើពុត ឬការសម្ដែងគឺជាការប្រៀបធៀបដ៏ល្អមួយសម្រាប់ការលាក់ពុត ? តើយើងអាចធ្វើឲ្យប្រាកដថា ការបម្រើ ការអធិស្ឋាន និងការតមអាហាររបស់យើងមានភាពស្មោះត្រង់ ហើយចៀសផុតពីការលាក់ពុតតាមរបៀបណា ?
បន្ទាប់ពីស្គាល់កិច្ចការល្អដែលបានលើកឡើងនៅក្នុង នីហ្វៃទី ៣ ១៣:១–៨ និង ១៦–១៨ មក សិស្សអាចពិភាក្សាថាតើការលើកទឹកចិត្តអ្វីខ្លះដែលអាចដឹកនាំបុគ្គលម្នាក់ឲ្យធ្វើរឿងទាំងនេះ ឬ រឿងផ្សេងទៀតដែលព្រះសុំឲ្យយើងធ្វើ ។ តើយើងនឹងនិយាយអ្វីខ្លះទៅកាន់មនុស្សម្នាក់ដែលសួរពីហេតុផលដែលយើងធ្វើកិច្ចការល្អៗ ? សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យពិចារណាពីការជំរុញចិត្តរបស់ពួកគេផ្ទាល់ចំពោះការធ្វើកិច្ចការល្អដូចជាកិច្ចការទាំងនេះ ។ តើយើងអាចធ្វើឲ្យការជំរុញចិត្តរបស់យើងឲ្យបរិសុទ្ធតាមរបៀបណា ?

នីហ្វៃទី៣ ១៤:៧–១១

ប្រសិនបើយើងស្វែងរក « របស់ល្អ » មកពីព្រះវរបិតាសួគ៌ នោះយើងនឹងទទួលបាន ។

ដើម្បីយល់ពីការអញ្ជើញរបស់ព្រះអម្ចាស់ដើម្បីសុំ រក និងគោះ វាអាចជួយដើម្បីស្វែងយល់ពីអត្ថន័យនៃពាក្យទាំងនេះ ។ តើពាក្យនីមួយៗបញ្ជាក់អ្វីខ្លះអំពីអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់អញ្ជើញយើងឲ្យធ្វើ ? តើយើងសុំ រក និងគោះតាមរបៀបណា ? តើការសន្យានៅក្នុង នីហ្វៃទី ៣ ១៤:៧–៨ ធ្លាប់បានបំពេញនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងតាមរបៀបណា ? សិស្សក៏អាចរំឭកឡើងវិញពីការប្រឹក្សារបស់ប្រធានរ័សុល អិម ណិលសុនផងដែរនៅក្នុង « ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ » ដោយរកមើលសំណួរដែលលោកសួរ និងការអញ្ជើញដែលលោកផ្ដល់ឲ្យ ។ សូមទុកពេលឲ្យសិស្សពិចារណា ហើយសរសេរចម្លើយរបស់ពួកគេទៅកាន់សំណួររបស់លោក និងផែនការរបស់ពួកគេដើម្បីធ្វើតាមការអញ្ជើញរបស់លោក ។
សិស្សមួយចំនួនអាចមានភាពពុំច្បាស់លាស់អំពីន័យដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះចង់មានបន្ទូល នៅពេលទ្រង់បានមានបន្ទូលថា « អស់អ្នកណាដែលសូម នោះរមែងបាន » ( នីហ្វៃទី ៣ ១៤:៨ ) ។ ហេតុអ្វីការអធិស្ឋានមួយចំនួនទំនងជាពុំទទួលបានចម្លើយ ហើយហេតុអ្វីពេលខ្លះយើងទទួលបានចម្លើយដែលយើងពុំចង់បាន ? ការរំឭកឡើងវិញនូវបទគម្ពីរមួយចំនួន ដូចតទៅនេះរួមគ្នាអាចជួយឆ្លើយសំណួរទាំងនេះបាន ៖ អេសាយ ៥៥:៨–៩, ហេលេមិន ១០:៤–៥, នីហ្វៃទី ៣ ១៨:២០ និង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៩:៧–៩, ៨៨:៦៤ ។ សូមលើកទឹកចិត្តសិស្សឲ្យចែកចាយពីអ្វីដែលពួកគេរកឃើញ ។ តើការយល់ដឹងទាំងនេះជះឥទ្ធិពលដល់របៀបដែលយើងអធិស្ឋានតាមរបៀបណា ?

លើកទឹកចិត្តឲ្យមានការរៀនសូត្រនៅឯគេហដ្ឋាន

ដើម្បីបំផុសគំនិតសិស្សឲ្យអាន នីហ្វៃទី ៣ ១៧–១៩ នៅឯគេហដ្ឋាន អ្នកអាចអញ្ជើញពួកគេឲ្យនឹកស្រមៃថាតើពួកគេនឹងមានអារម្មណ៍បែបណា នៅពេលបានស្ដាប់ឮព្រះអង្គសង្គ្រោះអធិស្ឋានឲ្យពួកគេ និងក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ ។ នៅក្នុងជំពូកទាំងនេះ ពួកគេនឹងអានអំពីមនុស្សដែលមានបទពិសោធន៍ដ៏ពិសិដ្ឋនេះ ។

ធនធានបន្ថែមទាំងឡាយ

យើងអាចគ្រប់គ្រងគំនិតរបស់យើងបាន ។

ប្រធាន អ៊ែសរ៉ា ថាហ្វ ប៊ែនសឹន បានបង្រៀន ៖

« គំនិតប្រៀបបានទៅនឹងឆាកសម្ដែងមួយ ដែលតួអង្គអាចសម្ដែងបានតែម្នាក់ម្ដងប៉ុណ្ណោះ ។ នៅជ្រុងម្ខាងនៃឆាកនោះគឺមានព្រះអម្ចាស់ដែលស្រឡាញ់បងប្អូនកំពុងព្យាយាមរៀបចំគំនិតរបស់បងប្អូន ដែលវានឹងផ្ដល់ពរជ័យដល់បងប្អូន ។ រីឯនៅជ្រុងម្ខាងទៀតនៃឆាកនោះគឺមានអារក្សដែលស្អប់បងប្អូនកំពុងព្យាយាមរៀបចំគំនិតរបស់បងប្អូន ដែលនឹងធ្វើឲ្យបងប្អូនជួបនូវបញ្ហា ។

« បងប្អូនគឺជាអ្នកគ្រប់ឆាកសម្ដែងនោះ—បងប្អូនគឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលសម្រេចចិត្តថានឹងឲ្យគំនិតណាមួយសម្ដែងនៅលើឆាកនោះ ។ … បងប្អូននឹងក្លាយជាអ្វីដែលបងប្អូនបានគិត—ជាអ្វីដែលបងប្អូនអនុញ្ញាតឲ្យសម្ដែងនៅលើឆាកនៃគំនិតរបស់បងប្អូនជាញឹកញាប់ ។ …

« ប្រសិនបើគំនិតកំណត់នូវជោគវាសនារបស់យើង ហើយយើងចង់ក្លាយដូចជាព្រះគ្រីស្ទ នោះយើងត្រូវតែគិតដូចជាព្រះគ្រីស្ទ » ( « Think on Christ » Ensign ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៨៤ ទំព័រ ១០–១១ ) ។

ទ្រង់ចង់មានបន្ទូលមកកាន់បងប្អូន ។

ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានមានប្រសាសន៍ថា

« តើការស្វែងរករបស់បងប្អូននឹងបើកបង្ហាញអ្វីខ្លះដល់បងប្អូន ? តើបងប្អូនខ្វះប្រាជ្ញាអ្វីខ្លះ ? តើអ្វីទៅដែលបងប្អូនមានអារម្មណ៍ថា ជាសេចក្ដីត្រូវការបន្ទាន់មួយដើម្បីដឹង ឬយល់ ? សូមធ្វើតាមគំរូរបស់ព្យាការីយ៉ូសែប ។ សូមស្វែងរកកន្លែងស្ងប់ស្ងាត់មួយ ជាកន្លែងដែលបងប្អូនអាចទៅជាទៀងទាត់ ។ សូមធ្វើចិត្តរាបសានៅចំពោះព្រះ ។ សូមបង្ហើរដួងចិត្តរបស់បងប្អូនទៅរកព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ សូមងាកមករកទ្រង់ទូលសូមចម្លើយ និងការលួងលោមចិត្ត ។

« សូមអធិស្ឋាននៅក្នុងព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអំពីកង្វល់ ការភ័យខ្លាច ភាពទន់ខ្សោយរបស់បងប្អូន—ពិតណាស់ ជាបំណងប្រាថ្នានៅក្នុងដួងចិត្តរបស់បងប្អូន ។ បន្ទាប់មក ចូរស្តាប់ ! សូមសរសេរគំនិតដែលកើតមានក្នុងគំនិតរបស់បងប្អូន ។ សូមកត់ត្រាអារម្មណ៍របស់បងប្អូន ហើយធ្វើសកម្មភាពតាមអ្វីដែលបងប្អូនត្រូវបានបំផុសគំនិតឲ្យធ្វើ ។ …

« តើព្រះពិតជាចង់មានបន្ទូលមកកាន់បងប្អូនមែនទេ ? មែនហើយ ! … ខ្ញុំសូមលើកទឹកចិត្តបងប្អូនឲ្យខិតខំបន្ថែមទៀតលើសពីលទ្ធភាពខាងវិញ្ញាណរបស់បងប្អូននៅពេលនេះ ដើម្បីទទួលបានវិវរណៈផ្ទាល់ខ្លួន ។ …

« ឱ មានរឿងអ្វីជាច្រើនទៀតដែលព្រះវរបិតាសួគ៌សព្វព្រះទ័យចង់ឲ្យបងប្អូនដឹង » ( « Revelation for the Church, Revelation for Our Lives » Ensign ឬ លីអាហូណា ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៨ ទំព័រ ៩៥ ) ។

ការកែលម្អការបង្រៀនរបស់យើង

ជួយសិស្សឲ្យលើកស្ទួយគ្នាទៅវិញទៅមក ។ « បុគ្គលម្នាក់ៗនៅក្នុងថ្នាក់របស់អ្នក គឺជាធនធានដ៏បរិបូរមួយនៃទីបន្ទាល់ គំនិតយោបល់ និងបទពិសោធន៍ជាមួយនឹងការរស់នៅតាមដំណឹងល្អ ។ អញ្ជើញពួកគេឲ្យចែកចាយ ហើយលើកស្ទួយគ្នាទៅវិញទៅមក » ( ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្រ្គោះ ទំព័រ ៥ ) ។